Advies voor expatkliek: word eens vrienden met een Thai

Communicatie met de Thai, een regelrechte ramp? Dat is de algemene opvatting van ons, Farang. Ik zie ze worstelen, de vijftigers, zestigers, zeventigers, en ja, zelfs die categorie zag ik, de tachtigers met hun Thaise vrouwen van eind veertig. Met handen en voeten kom je een aardig eind, maar het echte contact met een Thaise man of vrouw blijft frustrerend, roepen de sceptici en criticasters van dergelijke relaties vanaf de zijlijn.

Toen ik in Chiang Mai arriveerde, maakte ik na een tijdje deel uit van een expatscene. Feestjes met hoofdzakelijk westerse mensen uit alle windstreken, met af en toe een verdwaalde Thai. De mens is een kuddedier, dus in den vreemde zoekt men elkaar op. Uit sociale nood, bang voor het isolement in het verre Azië, of uit pure gezelligheid en nieuwsgierigheid. Maar vooral omdat je eenvoudigweg makkelijk in dezelfde taal en sowieso in het Engels met elkaar kunt communiceren.

Na een tijdje was ik die kliek zat en ontstond er een sterke behoefte bij mij om echt te integreren met de Thai. Mijn contact met Tick (ik schreef al eerder over haar) werd de opening naar mijn nieuwe land, maar zelf ging ik ook op zoek naar plekken, waar louter Thai kwamen. Een disco met alleen maar life Thai Music, een mini karaokebuurtbar zonder gevaar voor afpersing én een café annex minirestaurant, gerund door een dertiger, Birth, vader van drie dochters. Birth en ik kregen een hechte band, zonder echt goed te kunnen communiceren in het Engels. Want, als we er helemaal niet uitkwamen toverde hij het shirt van van Van Persie uit de hoge hoed en stonden onze neuzen meteen weer één en dezelfde kant op.

Als de animeermeisjes van de karaokebar hun bordjes rijst gulzig en vooral luidruchtig naar binnen hadden gewerkt, hoe schril het contrast met hun sexy outfit, luisterden Birth en ik urenlang naar muziek. Tot diep in de ochtend wisselden we nummers en artiesten uit en Birth bleek een lopende muziekbibliotheek te zijn. Van The Eagles tot Bach, van Eric Clapton tot Beethoven. Als hij nummers uit mijn iPod hoorde komen, stond hij resoluut op en noteerde hij alle gegevens. De volgende keer wist hij precies uit zijn hoofd wat ik draaide. Birth zelf gebruikte een plastic Ikea-keukenbekertje waar hij zijn smartphone in stopte, om op die manier zijn sound te versterken. Kan het primitiever, maar vooral, mooier?

Langzaamaan gingen onze gesprekken dieper, ondanks de taalbarrière. Eén dochter van dertien woonde bij hem, de andere twee werden opgevangen door familie buiten Chiang Mai. Van de ene op de andere dag was de vrouw van Birth vertrokken, meestal doen de mannen dat in Thailand, en zonder blikken of blozen liet ze de opvoeding van haar drie meiden rücksichtslos aan Birth over. Bijna een onmogelijke taak, gezien het feit dat hij tot diep in de nacht eten verzorgt voor de gasten en de meiden maar ook voor de andere medewerkers van de karaokebar, die tegenover zijn etablissement ligt.

Iedere avond dat ik bij Birth vertoefde, dweilden er vrienden en familie van hem binnen. Sommigen hadden dan al een fles Thaise Hong Thong whisky bij zich, die collectief soldaat werd gemaakt. Als de fles leeg was werd er een nieuwe gehaald. Zo ben ik zelf ook meerdere malen naar de 7-11 supermarkt gegaan om een nieuwe fles te scoren. Slechts 300 bath, een schijntje dus en wie denkt dat het bocht is, komt bedrogen uit. Ik ben zelf kenner van exquise Maltwhisky’s, daar moet je het Thaise vocht vooral niet mee vergelijken, maar desondanks is Hong Thong katervrij. Een Nederlandse vriendin van mij gaat nog een stapje verder en ziet door de Hong Thong haar rimpels verdwijnen. The local drink als faceliftelixer?

Toen ik Birth vol trots foto’s van mijn Citroën DS uit 1974 liet zien, verdween hij even naar achteren om terug te komen met een prachtig autofotoboek, waarin mijn aanwinst ook was opgenomen. Birth wist haarfijn uit te leggen wat het geheim was van de “Snoek”, het hydraulische systeem dat voor een perfecte vering zorgt.

Is communicatie met de Thai een regelrechte ramp? Nee dus, is mijn ervaring, op geen enkele manier. Als je je durft te verdiepen in een mens, dat gezien je eigen achtergrond zo ver van je lijkt af te staan, zowel cultureel, mentaal als fysiek, word je leven far from home verrijkt.

Vooroordelen ten opzichte van de Thai zijn er om weg te nemen en daar kun je zelf als eerste het initiatief in nemen. Misschien hét advies voor de expatkliek, die de moeite niet neemt en die zich dus op geen enkele manier het gastland eigen, weet te maken.