Surin
Surin, een provincie in het hart van de uitgestrekte regio Isaan in het noordoosten van Thailand, is een streek van weelderige landschappen, eeuwenoude tradities en een cultuur die nog altijd krachtig pulseert door de dorpen en rijstvelden.
Ver verwijderd van de drukte van de grote toeristische trekpleisters zoals Bangkok en Chiang Mai, biedt Surin een zeldzame gelegenheid om het authentieke Thailand te ontdekken, waar het leven zich afspeelt in harmonie met de natuur en de geschiedenis nog voelbaar is in de lucht die je inademt. Hier, waar de olifanten als tijdloze metgezellen het land doorkruisen, worden reizigers meegevoerd in een wereld waar elke zonsopgang en elke windvlaag het verhaal van een eeuwenoude beschaving vertelt.
Olifanten en het Surin Elephant Round-up Festival
Surin is geen gewone provincie; het is een land waar de olifanten nog altijd met eerbied worden behandeld, waar de zachte reusachtigheid van deze dieren verweven is met de ziel van het volk. Het is niet zonder reden dat Surin bekendstaat als de “provincie van de olifanten”. De eeuwenoude band die de lokale bevolking heeft met deze majestueuze dieren is nog altijd levend, vooral onder de Kuy-gemeenschap, die al generaties lang bekendstaat om haar ongeëvenaarde vaardigheden in het verzorgen van olifanten. Elk jaar in november komen honderden van deze reuzen bijeen voor het Surin Elephant Round-up Festival – een spectaculair schouwspel waarin traditie en kracht samenkomen in olifantenraces, historische parades en demonstraties van oude jachttechnieken. Het festival biedt bezoekers de unieke kans om deze dieren te zien in hun volle glorie, en om te ervaren hoe diep de rol van de olifant is geworteld in de Thaise cultuur en geschiedenis.
Cultuur en tradities
De geest van Surin wordt niet alleen gedragen door de olifanten, maar ook door de echo’s van de Khmer-cultuur die door de eeuwen heen het land hebben doorkruist. Deze invloed is zichtbaar in de betoverende oude tempels en mystieke ruïnes die verspreid liggen door de provincie. Neem bijvoorbeeld de Prasat Sikhoraphum, een tempelcomplex dat dateert uit de 12e eeuw, waar de stenen versierd zijn met fijnzinnig beeldhouwwerk dat verhalen van hindoeïstische goden en mythologische wezens vertelt. Deze oude Khmer-tempels, met hun tijdloze torens die naar de hemel wijzen, zijn stille getuigen van een rijke geschiedenis die zich ontvouwt in elke boog en elk ornament.
Surin is ook een land van ambacht, waar de kunst van het zijdeweven van generatie op generatie wordt doorgegeven. In de dorpen van deze provincie wordt de fijnste zijde van Thailand met de hand geweven tot stoffen van ongekende schoonheid, met patronen die de culturele erfenis weerspiegelen. De ingewikkelde ontwerpen en het zachte glanzen van de zijde vangen het licht als geen ander materiaal, en elke stof vertelt een verhaal van traditie en geduld. Voor bezoekers is het een unieke ervaring om in de dorpen te zien hoe de wevers hun ambacht beoefenen en om zelf een stukje van deze levende traditie mee naar huis te nemen.
Natuur en landschap
Het landschap van Surin is als een schilderij dat tot leven komt; een plek waar de horizon wordt gedomineerd door uitgestrekte rijstvelden die zich uitstrekken tot aan de verte, afgewisseld met palmbomen en kleine dorpen die baden in het zachte licht van de ochtendzon. Tijdens het regenseizoen worden de velden getransformeerd tot een zee van smaragdgroen, een levendige kleur die het land een onmiskenbare glans geeft. Naar het oosten, waar de provincie grenst aan Cambodja, verandert het landschap in glooiende heuvels en uitgestrekte bossen, waar het ruisen van de bladeren een symfonie van rust creëert.
Een van de verborgen pareltjes van Surin is het Huai Saneng-meer, een plek waar de stilte wordt verbroken door het zachte klotsen van het water tegen de oevers. Hier komen de mensen samen om te vissen, een boottocht te maken, of gewoon te genieten van de sereniteit die dit rustige meer omhult. Aan de rand van het water liggen kleine restaurantjes waar de geur van versgekookte Thaise gerechten zich vermengt met de frisse bries, en waar je kunt wegdromen terwijl de zon in het meer zakt.
Lokale gerechten en culinaire specialiteiten
De keuken van Surin is een feest voor de zintuigen, een ontmoeting tussen vuur en finesse, waarin de smaken van de Isaan-keuken samenkomen met invloeden uit de Khmer-cultuur. Hier proef je de hartige en pittige gerechtjes die zo kenmerkend zijn voor deze regio: som tam, een pittige papajasalade met de perfecte balans tussen zuur en zoet, en larb, een gekruid gehaktgerecht dat vaak wordt geserveerd met een handvol kleefrijst. Het eten is hier niet alleen een manier om de honger te stillen, maar ook een ode aan de grond en het water waar de ingrediënten vandaan komen – wilde paddenstoelen uit de bossen, kruiden die in de velden groeien, en vis uit de lokale meren die nog met traditionele technieken wordt gevangen.
Zijdeweverij (athurstock / Shutterstock.com)
Het traditionele plattelandsleven
Een bezoek aan Surin is als een reis terug in de tijd, naar een plek waar de moderne wereld zijn haastige pas heeft vertraagd en waar het leven nog altijd in de ban van de seizoenen is. De dorpen zijn klein en eenvoudig, met houten huizen die langs smalle wegen staan, en de lucht is gevuld met het geluid van kinderen die spelen en de geur van versgestoomde rijst. Hier, in het hart van Thailand, draait het leven om de landbouw, en je zult de mensen zien die de rijstvelden bewerken, hun buffels verzorgen en in de schaduw van een palmboom pauzeren. Voor wie wil proeven van het echte plattelandsleven, bieden de dorpen de kans om deel te nemen aan het dagelijks bestaan – een ervaring die doordrenkt is met warmte en gastvrijheid.
Prasat Sikhoraphum
Bezienswaardigheden en activiteiten
- Prasat Sikhoraphum: Dit majestueuze tempelcomplex weerspiegelt de glorie van de oude Khmer-cultuur. Met zijn vijf torens die trots omhoog rijzen, is het een plek waar de geschiedenis van steen is gemaakt en waar elke gravure een verhaal uit het verleden vertelt.
- Ban Ta Klang Elephant Village: In dit dorp langs de oevers van de Mun-rivier is de band tussen mens en olifant nog altijd levend. Hier ontmoet je de mahouts, de olifantentrainers, en kun je meer leren over hun eeuwenoude kennis en zorg voor deze machtige dieren.
- Huai Saneng-meer: Een plek van verstilling en reflectie, waar de natuur een weldaad is voor de ziel en de tijd lijkt stil te staan terwijl je geniet van de rust die dit waterlichaam biedt.
- Zijdeweefdorpen: Hier ontdek je de kunst van het weven in zijn puurste vorm, een traditie die met zorg en toewijding wordt doorgegeven van generatie op generatie.
Surin is geen plek die je alleen bezoekt – het is een plek die je voelt, een bestemming die je omarmt en waar je de ziel van Thailand echt ervaart. Het is een provincie waar de verhalen van het verleden door de lucht fluisteren, waar traditie en natuur hand in hand gaan, en waar elke voetstap op deze oude grond je dichter bij het hart van het land brengt.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column21 december 2024Column – Decibel Dystopie: De Bars van Pattaya
De Expat19 december 2024Column – TikTok als valstrik om kwetsbare meisjes de prostitutie in te lokken
Column17 december 2024Column – Farang, een wandelende zak geld op slippers
Column15 december 2024Column – Over Thaise tienermeisjes die moeder worden
Tjonge jonge wat is het daar mooi. Je zult maar het geluk hebben dat daar zo ervaren te mogen. Als toerist maar zeker ook als vaste bewoner die iedere dag door kan brengen in dit aardse paradijs, met zijn vele olifanten, het meer dan gemiddeld lekkere eten en de exceptioneel schitterende zijde. In november ben ik in Isaan en ik ga na lezing van dit authentieke verhaal zeker ook eens daar de lucht inademen om een soortgelijke euforische ervaring te mogen gaan meemaken, mijn oren spitsend voor de vele stemmen uit het verleden in al hun toonaarden. Dank voor dit schitterende reisverslag!
In dit wel heel erg geromantiseerde verhaal (maar smaken verschillen…..) vallen mij o.a. 2 geografische onjuistheden op. Ten eerste, Surin ligt bepaald niet in “het hart van de Isan” , maar in het uiterste zuiden ervan, en ten tweede, ten oosten van Surin ligt de provincie Sisaket. De grens met Cambodja is de zuidgrens van de provincie. Tenslotte: ik woon al ruim 20 jaar permanent op de grens van de provincies Buriram en Surin. Uiteraard doorkruisen vrouwlief en ik vaak de provincie. De keren dat ik een olifant heb gezien buiten een door ons bezocht olifantenkamp of het feest in november komen erg dicht bij nihil. En de hierboven besproken “cultuur” en “het raditionele plattelandsleven” ? Surins platteland wordt vooral bevolkt door kleine en arme rijstboertjes, die nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden en absoluut geen tijd of geld of zin hebben in wat voor cultuur dan ook.
Die waterval op de foto, wat is de naam en waar ligt het?
Pfff, wat kunnen mensen hier op Thailandblog toch zeuren. Eerst schrijft de expat iets negatiefs over Thailand, krijgt dan de hele goegemeente over zich heen. Vervolgens schrijft hij een paar positieve verhalen over Thailand is het ook niet goed…
En Henkwag als je al 20 jaar in Surin woont wordt het dan niet tijd dat jij eens een realistisch verhaal over jouw provincie schrijft? Of is het leuker om anderen te bekritiseren?
Rudolf, de reaktie van Henkwag komt mij heel wat realistischer over dat het zeer overdreven geromantiseerde verhaal van de Expat. Die draagt in dit verhaal wel 10 roze brillen op. Ik vermoed echter dat hij dit bewust gedaan heeft om wat extra reacties los te krijgen, waar hij dus wel in geslaagd lijkt. Als je zijn verhaal objectief leest , dan kun je toch moeilijk ontkennen dat dit wel een heel erg zoetsappig en overdreven beeld geeft van Surin. Daar heb ik absoluut geen moeite mee, maar het commentaar van Henkwag af te doen als zeurderige kritiek vind ik van jouw zijde juist gezeur. Buiten dit alles heeft de Expat voor mij persoonlijk gevoel kortgeleden niets negatiefs over Thailand geschreven, maar juist vertelt dat in Thailand ook niet alles rozengeur en maneschijn is. Lijkt mij niets mis mee. Het commentaar van Henkwag is mijns inziens gewoon een normale reactie op het verhaal. Niets meer en niets minder.
Als HenkWag het allemaal zo goed weet en zo’n realistisch beeld heeft van Surin omdat hij daar zo lang woont, waarom schrijft hij zelf dan niets? Daar geef je geen antwoord op. Lekker makkelijk om vanuit je luie stoel alleen maar commentaar te leveren. De Expat doet tenminste moeite om wat te schrijven, maar als ik hem was zou ik er subiet mee kappen. En als de andere schrijvers dat ook doen dan is er niets meer te lezen op Thailandblog en ook niets meer te zeuren.
Lekker gluren of er iets instaat waar je over kan vallen, bah!
Hallo Rudolf, ik geloof dat je iets niet helemaal begrijpt. Er zijn filmcritici, boekencritici, sportcritici, kunstcritici, enz. enz. In jouw visie zouden die critici ook allemaal zelf een film,gemaakt, boek geschreven, hebben gesport, kunst hebben gemaakt enz. Ik heb totaal niet de behoefte om een verhaal over Surin te schrijven, ik mis daarvoor simpelweg het talent en de ambitie. Wel ben ik meer dan bereid om vragen te beantwoorden van mensen die iets meer over Surin willen weten, uiteraard wel op een realistische manier. Het feit dat ik al 20 jaar daar woon, geeft toch aan dat er voldoende positieve redenen zijn om daar te wonen. Ik heb niks anders gedaan dan wat onjuistheden aan te geven, en ja, ik heb me wel erg gestoord aan het
m.i. overdreven romantische beeld dat door de Expat is geschetst.