Dankbaar compliment van Philanthropy Connections
Op de eerste dag van deze maand kondigden wij aan, dat Sallo Polak, de oprichter en directeur van Philanthropy Connections op de Nederlandse televisie te zien zou zijn in het programma Business Class van Harry Mens, zie https://www.thailandblog.nl/goede-doelen/philanthropy-connections-op-nederlandse-televisie
Hij heeft daarnaast ook nog een interview gegeven op Radio Utrecht en mogelijke sponsors voor zijn organisatie bezocht. Sallo is inmiddels terug op zijn stek in Chiang Mai en schreef ons het volgende:
“Prachtnieuws! Dankzij het artikel over mijn interview bij Business Class, hebben we nu de sponsoring voor één van onze projecten rond.
Een lezer nam naar aanleiding van dat artikel en het interview contact met ons op en doneert nu ruim EUR 4.000 per jaar voor Engelse lessen bij één van onze projecten.
Echt geweldig en ik ben en blijf Thailandblog enorm dankbaar voor de support voor ons.“
Ik schreef hem terug:
Gefeliciteerd Sallo, mooi resultaat!
“Daar doe je het voor” hoor je dan te zeggen, maar dat is niet helemaal waar.
Wij doen slechts de publicatie, jij en je staf moeten mogelijke sponsors overtuigen van de goede zaak en ik weet wel zeker, dat dat lang niet altijd makkelijk zal zijn.
Veel succes verder en hartelijke groeten
Het laatste woord was aan Sallo Polak:
Er mag absoluut eer naar Thailandblog.nl. Zonder het artikel had deze sponsor het interview niet gezien en had hij waarschijnlijk nooit contact met ons opgenomen. Dit soort publiciteit is enorm waardevol voor ons.
Dank voor je goede wensen en warme groet terug!
Tenslotte
Ik draag Philanthropy Connections al jaren een warm hart toe door maandelijks een bescheiden bedrag als gift over te maken. Het is bij lange na geen 4000 Euro, dat ik geef, maar de dank van Sallo Polak is er echt niet minder om.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
- Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Soms heb ik wel mijn bedenkingen bij vormen van financiele hulp en bepaalde projecten.
Ik zeg niet dat deze hulp daarom maar niet moet worden gegeven maar nadenken erover kan geen kwaad.
Ik heb geen probleem met projecten die hulp verschaffen die niet of nauwelijks door het betreffende land wordt geboden op dit moment omdat het de kenmerken van een verzorgingsstaat mist, bv, zorg voor demente ouderen of gehandicapten in Thailand. Veel meer moeite heb ik met hulp waarvoor in het betreffende land wel degelijk regelingen en geld is, zoals onderwijs in de Engelse taal, schoolboeken en onderhoud aan schoolgebouwen. Dat het geld niet wordt besteed waarvoor het is bedoeld wijst in de richting van een ondoelmatige of wellicht corrupte besteding. Charitatieve hulp op dit gebied legitimeert dit soort van ondoelmatigheid impliciet. Waarom zou men vragen stellen over deze doelmatigheid als het geld er toch, maar nu van charitatieve instellingen, komt?