Het was even feest bij de Birmese kinderen in Pakayor
Vol verwachting klopten de hartjes van de ruim zestig kinderen van Karen (Birmese) vluchtelingen in Pakayor.
Bijna veertig Nederlanders, lid van de Nederlandse Vereniging Hua Hin en Cha Am en enkele Thaise leden van de lokale Lionsclub hadden aangekondigd het nieuwe keukengebouwtje voor de kinderen feestelijk in te wijden. En een feest werd het, zowel voor de kinderen als voor de bezoekers, die met negen vierwiel aangedreven voertuigen naar Pakayor waren gekomen.
Het gerenoveerde keuken- en eetgebouwtje markeerde het eind van de tweede fase van de hulpverlening aan deze kinderen, op een steenworp afstand van de grens met Birma. De eerste fase bestond uit het renoveren van het schoolgebouwtje voor de kinderen tot circa zeven jaar. De verantwoording heeft u op dit blog kunnen lezen. De belangrijkste bijdragen kwamen van de Lions Club in IJsselmonde en de lezers van dit blog.
Tijdens een van de laatste bezoeken aan dit vluchtelingendorp, alleen te bereiken na drie keer een riviertje te zijn overgestoken, bleek dat het keuken- en eetgebouwtje voor de kinderen in een deplorabele staat verkeerde. Initiatiefnemer Hans Goudriaan had nog wat in kas en inmiddels had ook de Vrijmetselaarsloge La Complaisance uit Heerlen een bedrag van 750 euro overgemaakt. Wij kochten de bouwmaterialen, een rvs-aanrecht, een kookmeubel en zeil voor op de vloer. De Birmese mannen en vrouwen hakten bamboe voor de muren en tafels.
Ik moet zeggen: het gebouwtje ziet er nu gelikt uit, en beschikt nu zelfs over een deur! De 38 bezoekende gasten kwamen daarnaast evenmin met legen handen. Balen rijst, blikje vis, kleding en wat al niet meer, werd overhandigd aan Aom, de Thaise kleuterleidster ter plaatse. Als dank zongen en dansten de vele kinderen in klederdracht voor ons.
De renovatie van de keuken heeft in totaal 40.000 THB gekost. Daarnaast hebben we de kinderen voorzien van 300 kilo rijst en 300 blikjes vis ter waarde van 12.000 THB. Johan Wiekel en zijn vrouw Sue hadden voor 240 personen gebakken rijst en kip meegebracht; kosten 12.000 THB. Het is ter plaatse smakelijk verorberd door de Birmese kinderen, hun ouders en de gasten. We hebben vervolgens 80 lunchdoosjes met inhoud uitgedeeld aan de kinderen, ter waarde van 2400 THB. Aan diversen is 7000 THB uitgegeven. De donaties in natura door de leden van de Nederlandse Vereniging Hua Hin en Cha Am schatten we op 26.600 THB. In totaal heeft de twee fase van de hulpverlening dus 100.000 THb gekost, omgerekend circa 2500 euro gekost. Weinig geld voor zo veel blijde gezichten…
De volgende fase voor Pakayor behelst het opzetten van een medical care unit. Die staat voor februari volgend jaar op de planning. De kinderen van het dorp beschikken doorgaans niet over papieren en kunnen dus niet terecht bij de reguliere medische zorg in Hua Hin. We gaan proberen kleuterleidster Aom een cursus Eerste Hulp te geven en het dorp te voorzien van de nodige medicijnen in geval van acute problemen. We hopen dat de lezers van Thailandblog ons dan weer voorzien van hun gulle bijdragen. Zoals al vaker hier gemeld: er blijft niets aan de strijkstok hangen. Elke donateur krijgt een overzicht van het bestede geld.
In Nederland kunt u giften overmaken op de bankrekening van de Lions-club IJsselmonde, ING 66.91.23.714 ovv Karen Hua Hin. Hans Goudriaan zit in de kascommissie en heeft dus goed zicht op inkomsten en uitgaven.
In Thailand uw bijdrage gaarne naar: Siam Commercial Bank Hua Hin rekening 402-318813-2 ten name van mr Johannes Goudriaan (lokale Thai bath rekening).
Donateurs wordt verzocht hun overschrijving te mailen naar Hans Goudriaan ([email protected]) en naar welke rekening, waarna hij (direct nadat geld is bijgeschreven) uw storting zal bevestigen. Het is helaas niet mogelijk om op naam van Lions in Thailand een rekening te openen.
[nggallery id=97]
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Hans en Hans ,wel bedankt dat wij dit zelf hebben mogen meemaken .
De tocht op zichzelf was al een belevenis en als je daar bij aankomst al die verwachtingvolle kindergezichten ziet kan je dag niet meer stuk .
Tijdens het eten krijg je gewoon een gevoel van ,zou ik dat wel nemen ?
Wij weten dat je enkele kilometers verderop gewoon je buik kan vol eten terwijl deze mensen hun leven wagen als ze de rivier oversteken .
De dankbare gezichten bij ons afscheid zal mij en de andere gasten altijd bijblijven .
Zelfs mijn gezinnetje die zelf uit een arm dorp komen waren verbaasd dit te zien .
Ik spreek dan ook de hoop uit dat er nog heel veel mensen eens gaan snuffelen in hun huis naar vergeten spullen die ze toch niet meer gebruiken .
Wij hebben nu zelf gezien dat Hans Goudriaan er een goede bestemming voor heeft gevonden .
Hoe hij ze gevonden heeft vraag ik mij af want een normaal mens komt nooit op die plaats .
Hans – Ned .ver. Hua hin -Cha am en de Lionsclub ,jullie zijn echte Nederlandse Leeuwen .
Helemaal mee eens, Pim! Hulde aan alle betrokkenen!
proficiat aan allen die hertoe bijdroegen. Alleen op deze manier kan je die mensen helpen.
En dat geldt voor al de hulpbehoeftigen, eender waar. Geld of goederen opsturen heeft nog half het effect niet van daadwerkelijke hulp.
Inderdaad zijn de blije gezichtejes van die kinderen meer dan goud waard.
Wou dat ik erbij was.
Bert.
Prachtig gedaan, hb een tiental jaren geleden iets gelijkaardigs gedaan – op eigen houtje – in het kamo naast de long necks en dit tesamen met mijn dochter en 2 vrienden.
Ik wed dat jullie aan die dag daar meer plezier beleefden als aan een week strandvakantie in Hua Hin ( wat ook zijn charmes heeft ) maar zeker niet zo hartverwarmend is.
Rene