Pure chocolade helpt mogelijk tegen diabetes type 2
Het eten van pure chocolade blijkt meer dan alleen een verwennerij: het kan je gezondheid ondersteunen. Een recente studie toont aan dat het regelmatig eten van minimaal vijf kleine porties pure chocolade per week het risico op diabetes type 2 met 21 procent kan verlagen. Vooral wanneer de consumptie toeneemt van geen tot vijf porties, werden de positieve effecten duidelijker.
Let wel op: één portie komt neer op 30 gram, en het moet écht pure chocolade zijn. Melkchocolade-liefhebbers grijpen mis, want de studie koppelt melkchocolade juist aan gewichtstoename, een belangrijke factor bij het ontwikkelen van diabetes type 2.
De voordelen schuilen in de flavanolen, bioactieve stoffen in cacao. Flavanolen dragen bij aan een betere insulinegevoeligheid en werken ontstekingsremmend, terwijl ze ook oxidatieve stress verminderen. Al deze processen spelen een rol bij het ontstaan van diabetes. Pure chocolade begint bij een cacaogehalte van 35 procent, maar hoe hoger dat percentage, hoe gezonder het effect. Kies daarom voor chocolade met 75 tot 90 procent cacao voor de grootste gezondheidswinst.
Dus, pure chocolade past met mate in een gezonde levensstijl, een heerlijk excuus voor een stukje donkere lekkernij.
Bronvermelding: Liu, B., Zong, G., Zhu, L., Hu, Y., Manson, J. E., Wang, M., & et al. (2024). Chocolate intake and risk of type 2 diabetes: prospective cohort studies. BMJ, 2024;387:e07838
Beste redactie,
Jouw artikel bevat veel waarheid. Het grote probleem echter is dat ik hier in Thailand nog nergens pure chocolade – zonder toegevoegde suikers – ben tegen gekomen.
Ik heb al op verschillende plaatsen gezocht. Chocolade met 90% cacao, nergens te vinden. Misschien kunnen onze lezers me verder helpen.
De grote warenhuizen zoals Tops en Big C hebben wel pure chocolade en ja, er zit vaak wel wat suiker in. Zelf neem ik mijn pure chocolade mee vanuit Nederland en ik koop alleen het merk Vivani (te koop bij Ekoplaza), vanwege de aanwezigheid bij veel ander merken van zware metalen. Bij pure chocolade is het belangrijk om op te passen voor zware metalen zoals cadmium en lood, omdat deze zich kunnen ophopen in de cacao tijdens de groei en verwerking. Cacaobomen nemen van nature metalen op uit de bodem waarin ze groeien. In bepaalde regio’s, zoals Zuid-Amerika, is de grond rijker aan cadmium, wat direct in de cacaobonen terechtkomt. Tijdens het droog- en oogstproces kan lood daar nog bijkomen, bijvoorbeeld door vervuilde lucht of stofdeeltjes.
Hoe puurder de chocolade, hoe groter het risico. Pure chocolade bevat meer cacao en dus ook meer van de stoffen die daarin zitten, waaronder zware metalen. Terwijl melkchocolade door toevoeging van suiker en melkpoeder verdund is, blijft pure chocolade geconcentreerder en kan het daardoor hogere waarden bevatten.
Langdurige blootstelling aan zware metalen brengt serieuze gezondheidsrisico’s met zich mee. Cadmium kan leiden tot nierproblemen en botontkalking, terwijl lood vooral gevaarlijk is voor de ontwikkeling van hersenen bij kinderen en bij volwassenen kan bijdragen aan hart- en vaatziekten. Hoewel biologische chocolade aantrekkelijk klinkt, biedt dit geen garantie op een lagere hoeveelheid zware metalen; deze stoffen zijn immers vaak al van nature in de bodem aanwezig.
De herkomst van de cacao speelt ook een rol. Cacao uit West-Afrika bevat doorgaans minder cadmium dan cacao uit Zuid-Amerika. Bewuste consumenten kunnen daarom het beste kiezen voor merken die hun chocolade testen op zware metalen of samenwerken met boeren om verontreiniging te minimaliseren. Afwisseling in consumptie is daarnaast verstandig: pure chocolade biedt veel voordelen, maar zoals bij alles geldt ook hier dat te veel van het goede riskant kan zijn.