Bangkok in 1990 (video)

Leuk om terug te zien: inderdaad de BTS en natuurlijk de MRT waren toe in volle constructie en het verkeer was misschien iets makkelijker doordat er minder verkeer was maar door het gebrek aan BTS werd het dan weer fameus bemoeilijkt.
Deed in die tijd van Sukhumvit naar Don Muang met de taxi (eliswaar in regen maar te 21.00 uur er ongeveer 3.5 uur over en kon de eerste maal slechts op het nippertje mijn vlucht halen. De taxichauffeur ( een mevrouw omdat haar man ergens een etentje aan het meepikken was in een café) reed door alle wegomleidingen en opgebroken straten om toch maar op tijd te komen in de luchthaven (wel tegen een fooi van 500 Thb – wat in die tijd toch substantieel was). Het taxiritje zelf kostte me slechts 350 bah, maar het waren mijn laatste THb en ik had zeer zeker toch geen tijd meer om nog iets op te doen en de 150 (ongeveer: het juiste getal weet ik niet meer) Thb die je moest betalen om uit het land te geraken die had ik nog wel.
Leuk om DIE nostalgie nog even te zien en het doet me meer dan foto’s van 100 jaar geleden.

Inderdaad, ik heb gewerkt aan Don Muang Tollway in geheel 1991 en deel 1992. Toen kon je nog energe mate zelf autorijden speciale Toyota Hillux volle stationwagen. Vrijdagsavond was normaal Duitse biergarden Secumvit 23 Wij woonden in Chokchai Ruamit Soi 7 achter Thai-Airways. We konden de afstand met de auto in 20 minuten doen en het bier in de handen. De volgende week kon het 2 uur duren, niet vanwege het bier.
Als we nu in Bangkok moeten zijn, rijden we naar het hotel en de rest met de taxi. Ten eerste is Bangkok niet herkenbaar meer en ten tweede verga je van de zenuwen in het verkeer. Nee nu in Chanthaburi klaag je al, als je het verkeerslicht niet in 1 keer haalt. Er is een file!

Bedankt om dit te delen. Ik vind het altijd reuzefijn om even te flashbacken. Best wel uniek.

In 1996 10 weken in Thailand gewerkt, Map Ta Phut moest ook geregeld naar Bangkok tot Bangkok Rama Hotel (Baan Siri) Phatthanakan Rd met de auto en dan verder met de taxi en heb daar genoten van de stoplicht opstelling, vooraan de tweetakt motoren dan de auto’s en dan het vrachtverkeer (bussen en vrachtwagens) als het licht op groen sprong was dat net een TT-start blauw rokende tweetakten bijna niet rokende auto’s en dan het zwart rokende vrachtverkeer, en dan stond er ook nog een verkeersagent urenlang naar te kijken naar fouten en dan kasseeren het was iedere keer een sensatie.
Maar sporadisch een ongeluk gezien.
Ik weet niet of nu no g zo is.

Ik heb de ontwikkeling van Bangkok in ongeveer dertig jaar tijd geleidelijk mee mogen genieten. De eerste keer kwam ik er in 1980.. daarna weer in 1983 en vanaf toen in sommige jaren minstens een keer op de twee maanden of een paar maanden achter elkaar een keer per maand.
In al die jaren verbleef ik in het Central Plaza (dat al diverse keren van eigenaar en naam veranderd was) in Lad Prao, tegenover de shopping mall Central Plaza.
Dat was toen voor ons handig als vliegtuigbemanning vanwege de ligging naar Don Muang. Tussendoor verbleven we een aantal jaren in het Dusit Thani in Sala Daeng, toen weer terug naar het Central Plaza en in de laatste twee jaar dat ik nog werkte (tot 2012) in het Pullman Hotel aan de Silom Road, in de buurt van Silom Village.
Ik herinner me nog de tijd dat je voor iedere taxi rit moest handelen en ook de overgang dat je de taxi chauffeur moest zeggen de meter te gebruiken. Ik herinner me nog de stank van de uitlaatgassen van al die auto’s zonder kat, wanneer je met een Tuk-tuk onderweg was.
De eerste ritten in de Skytrain vanaf Chatuchak naar de stad. Ik pakte soms een taxi vanaf het hotel naar het station of soms liep ik erheen (45 minuten wandeling). Wanneer ik na een vlucht moe aan kwam en ik naar Pantip Plaza wilde, nam ik een taxi, zodat ik in de taxi een dutje kon doen.
Ik herinner me ook dat ik in de ondergrondse voor de eerste keer reed. Stond daar helemaal alleen op het perron, omdat er niemand in het begin met die trein reed.
Bangkok is natuurlijk veranderd en heel erg druk geworden. Maar het stinkt lang niet meer zo erg als 20 jaar geleden.
Vorig weekend was ik er met mijn vrouw. We overnachtten voor de eerste keer ten zuiden van de rivier. De reden was vanwege een markt die mijn vrouw ontdekt had en waar wij een kijkje wilden nemen. Dat stukje Bangkok is nog niet aangesloten aan het trein netwerk en dat scheelt zoveel in tijd om dan ergens heen te gaan. Gelukkig ontdekten wij al gauw dat je met de boot voor 15 baht naar Saphan Taksin kunt varen. Een reisje van 20 minuten en best wel leuk. Alles beter dan in het verkeer met een auto.
’s Middags waren we op de Chatuchak markt en liepen vanaf het station via het park naar de markt. Man wat ben ik blij niet in Bangkok te wonen. Het park was gewoonweg overbevolkt van de stelletjes, de gezinnen, de groepjes en vele andere mensen. Om zo te moeten leven in een overvolle stad? Nee bedankt.
We zijn ook niet op de markt zelf geweest, maar ik wilde graag even een kijkje nemen op de vismarkt, waar je spullen voor je aquarium of vijver kunt kopen. Het was bijna niet te doen. Liever nog een keer terug zonder rugzakje en alleen… Dan pak ik de minibus vanaf Pranburi tot aan Mo Chit in de buurt van Chatuchak en rij ’s avonds terug…