Het christelijke verleden van Ayutthaya

Saint Joseph Church

‘Ik blijf deze zeer grote stad bewonderen, op een eiland omringd door een rivier drie keer zo groot als de Seine, vol met Franse, Engelse, Hollandse, Chinese, Japanse en Siamese vaartuigen, een ontelbaar aantal platbodems en vergulde galeien met wel 60 roeiers.’

‘Nog bewonderenswaardiger is dat aan beide zijden van dit eiland wijken en dorpen bewoond worden door de verschillende nationaliteiten. Ik heb nog nooit zo iets moois gezien en dat alles, met uitzondering van de (vergulde) pagodes dan, van een natuurlijke eenvoud.’

Dit schreef de 41-jarige Fransman Abbe de Choisy in 1685 over Ayutthaya, toen één van de grootste steden van Azië. Thailand is door de eeuwen heen gastheer geweest van vele vreemde en ongewone personages, maar de Choisy, een geestelijke en lid van de Franse diplomatieke missie in Ayutthaya, behoorde wel tot de meest vreemden. Zijn moeder had hem opgevoed als een meisje en hij had een voorkeur voor een levensstijl van een travestiet, die vooral jonge meisjes verleidde. Nadat hij herstelde van een ernstige ziekte deed hij afstand van zijn vroegere leven van losbandigheid ten faveure van religieuze en diplomatieke bezigheden.

De eerste Europese handelaren, die in Ayutthaya arriveerden waren de Portugezen, in 1511, die nogal onder de indruk waren van de stad en het “het Venetië van het Oosten” noemden. Een titel overigens, die een paar eeuwen later door Bangkok werd overgenomen. De Portugese taal werd de lingua franca van de handel voor het grootste deel van Azië gedurende lange tijd in de 16e eeuw. Voor Aziaten stonden de Portugezen bekend als feringhi (van waaruit het niet moeilijk is in te zien dat het moderne Thaise woord farang daarvan is afgeleid) en stonden hoog aangeschreven als handelsmensen. Handel in wapens en munitie, die de Thai met succes gebruikten tegen de Birmezen, was een belangrijke activiteit van hen.

De Thais verleenden de Portugezen in 1540 toestemming om een nederzetting te bouwen buiten de stadsmuren in het zuiden, waarvan nu nog alleen de restanten kunnen worden bekeken. De gerestaureerde kerk van Sint Petrus’, die oorspronkelijk werd gesticht door de Dominicanen is wel het belangrijkste van de restanten van die nederzetting. Op het hoogtepunt waren er ruim 300 Portugese burgers woonachtig in Ayutthaya, velen afkomstig uit de Portugese kolonie Goa in India. De fundamenten van de kerk werden in 1985 ontdekt alsmede de stoffelijke resten van ongeveer 200 mensen in wat werd verondersteld als de lokale begraafplaats. De kerk is voor het publiek toegankelijk en binnen kan men de skeletten van dichtbij bekijken.

Saint Joseph Church – AYUPhotoG / Shutterstock.com

De Portugese wens was om de Arabische monopolie in de specerijenhandel te doorbreken. Zij toonden zich ware missionarissen en Duarte de Coelho, de derde Portugese gezant naar Ayutthaya, hing een houten kruisbeeld in de straten van de stad, zodat de Thaise burger kon zien hoe Jezus Christus gestorven was voor alle mensen. Uiteraard is dit niet veel van invloed geweest op het denken van de gemiddelde Thai.

Het stoorde de Siamese koningen niet echt, dat de Europeanen pogingen deden om hun onderdanen tot het christendom te bekeren. Ene Father Pedro uit Lissabon schreef in 1589: “Ik heb diverse malen gepredikt onder deze heidenen, maar – koppig als ze zijn – zij zeggen, dat zij zullen blijven geloven in dat wat hun vaders altijd geloofd hebben. Dus als hun vaders naar de duivel gaan, dan gaan ook zij naar de duivel”. ‘De nadruk op monogamie en het verbod om te scheiden zijn wel de belangrijkste factoren in het falen van de christelijke evangelisatie.

Hoewel sommige van de wetten van het oude Ayutthaya als ongewoon werden beschouwd naar Europese normen (dood door tijger bijvoorbeeld), was de wetgeving over echtscheiding zeer verlicht: “Als een man en vrouw een fysieke of mentale afkeer voor elkaar hebben en de wens uiten om te scheiden, mag aan die wens worden voldaan, want als twee mensen geen heil meer zien in een huwelijk moeten zij niet gedwongen worden om verder samen te leven”,

De Dutch Church of St. Joseph’s (de Hollandse Sint Jozefkerk) zie foto’s, sommigen noemen het een kathedraal, doet met zijn verbleekte gele kleuren en de kloktoren wat vreemd aan in de omgeving. De Nederlandse Oost-Indische Compagnie (VOC) heeft in 1608 een handelspost in Ayutthaya opgericht, dat 159 jaar later door Birmese troepen werd verwoest. Na het helpen van de Thais tegen de rebelse staat Pattani rond 1640 kreeg de VOC een stuk land ter beschikking ten zuiden van Ayutthaya, waar o.a. deze kerk werd gebouwd. Een deel van de oorspronkelijke fundamenten zijn nog steeds te zien in de buurt van de rivier.

Artikel van Duncan Stearn in Pattaya One vertaald door Gringo.

– Herplaatst bericht –

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
• Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!