Anou Savari festival in Nong Khai

Eens per jaar komt het slaperige stadje Nong Khai, in het noorden van Thailand aan de grens met Laos, tot leven. Dan vindt namelijk het jaarlijkse Anou Savari Festival plaats, een evenement ter herdenking van de overwinning op de “Ho” rebellen uit het Chinese Yunnan.

Hoewel dat al meer dan een eeuw geleden gebeurde, wordt nog elk jaar in maart een meerdaagse herdenking georganiseerd, die de moed en opoffering van de Siamese soldaten in herinnering moeten brengen, die hebben bijgedragen aan de redding van Siam. Zij hebben voor het herstel van de vrede hun leven verloren in de strijd tegen de agressor.

Het festival vindt ieder jaar plaats van 5 tot 15 maart. De huidige generatie moet op deze manier de betrokkenheid met het verleden beseffen en welke verantwoordelijkheid men heeft voor de handhaving van de vrede voor de toekomst. In een sinds 2010 begonnen klank- en lichtspel heeft de lokale overheid getracht de historische gebeurtenissen van toen levendig te houden en krijgen zowel de lokale bewoners als bezoekers de kans om iets van de Siamese geschiedenis te leren.

Geschiedenis

Het festival is gebaseerd op de volgende historische gebeurtenissen: In 1877, tijdens het gouverneurschap van Pra Nakhon Devapiban, werd Nong Khai bedreigd door aanvallen van Chinese “Ho” rebellen, die vanuit de richting Vientiane in Laos optrokken. De Thaise koning Chulalongkorn (Rama V) erkende het gevaar voor deze rebellen in de Chinese provincie Yunnan en stuurde vervolgens troepen onder het bevel van Phraya Maha Ammart naar het gebied om de agressors te verdrijven. Deze strijdkrachten slaagden erin de rebellen in de jungle rondom Nong Khai een gevoelige nederlaag toe te brengen.

Er vonden echter tenminste twee andere incidenten plaats tijdens het bewind van deze koning, waarbij meerdere Siamese steden werden aangevallen. Met hun invallen bereikten ze zelfs Korat (Nakhon Ratchasima), zodat de koning opnieuw besloot een expeditie tegen de rebellen op te zetten. Er vonden hevige gevechten plaats, maar uiteindelijk wisten de Siamese soldaten, dit keer onder bevelvoering van ZKH Kromamune Prachak Silikom, weliswaar met hulp van Chinese en Laotiaanse troepen, de indringers te verdrijven. Die trokken zich terug in Laos in de gebieden rondom Chiang Kwang Tung en Chiang Khum, maar werden daar later ook opnieuw aangevallen door de verenigde legers aangevallen. Ten koste van vele levens aan beide zijden in hevige gevechten werden de agressieve “Ho” rebellen ten slotte definitief verslagen.

Monument

Om de overwinning blijvend te kunnen herdenken, liet koning Rama V in 1886 een monument oprichten. In het Pra Ho Memorial monument wordt de as bewaard van soldaten van verschillende eenheden, zoals het Grand Palace Regiment, Artillery Regiment en de Farang Rifles Regiment. Het werd in 1949 vernieuwd, waarbij het monument op zijn vierkante sokkel werd voorzien van opschriften in het Thai, Chinees, Laotiaans en Engels.

Klank- en lichtspel

Bij dit monument op de grote open ruimte voor het stadhuis wordt gedurende het festival om acht uur ’s avonds in kleine kleurrijke voorstellingen de gebeurtenissen uit die jaren uitgebeeld: de belegering door de rebellen, de zegevierende strijd tegen de indringers, het verzamelen van de winnende Thaise soldaten en de bondgenoten en ten slotte het herstel van de Thaise cultuur middels traditionele Thaise dansers.

Stadsfestival

Naast de min of meer officiële herdenkingen vindt er ook een groot stratenfestival plaats in Nong Khai. De hele stad is een feeststemming, uiteraard is er in talrijke kramen van alles te koop, van bloemen tot meubels, en zorgen diverse mobiele eetstalletjes voor de inwendige mens. Een Thais feest zonder eten en drinken is natuurlijk ondenkbaar. Op meerdere podiums treden artiesten uit de regio op (het schijnt een dagenlang oorverdovend lawaai te produceren) en er vinden allerlei wedstrijden plaats, zoals een “songfestival” en een “takraw” toernooi, een met de voeten gespeeld soort volleybal.

Mut Mee Guest House

Als je tijdens dit Festival Nong Khai wilt bezoeken, kijk dan eens op de prachtige website van het Mut Mee Guest House. Op die website wordt de pracht en charme van het gebied heel mooi omschreven en bovendien heeft het een connectie met de strijd van weleer. Het huis werd namelijk oorspronkelijk in opdracht van ZKH Kromamune Prachak Silikom gebouwd voor zijn favoriete maîtresse. Het staat op wat de originele grensovergang over de Mekong rivier van Thailand naar Laos was. Daar kon zij al die kwamen en gingen gadeslaan. Zij nodigde bezoekers uit offerandes te brengen aan haar geestenhuisjes, die gewijd waren aan twee verdronken Lao prinsessen, Jao Mare Song Nam, maar nu als beschermengel allen die de rivier overstaken beschermden. Op die manier hoorde zij ook allerlei roddelpraat, maar ook informatie over de gevoerde strijd.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
• Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
• Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)