‘Katholieke Kerk en Boeddhisme schuldig aan bloedivoor’
De wereldwijde slachting van olifanten is grotendeels te wijten aan de katholieke kerk en het boeddhisme. Dat schrijft onderzoeksjournalist Bryan Christy in het blad National Geographic van deze maand.
De olifanten worden gedood vanwege hun ivoren slagtanden. Tot nu toe werd aangenomen dat het meeste ivoor bestemd is voor de Chinese markt. Volgens Christy is dat niet het geval. Er is juist heel veel vraag naar ivoor door boeddhistische tempels en katholieke kerken, met name op de Filippijnen. Ivoor wordt beschouwd als het materiaal dat het beste puurheid en devotie verbeeldt.
Christy ontdekte dat er op de Filippijnen een grote markt is voor ivoor. Een hoge functionaris van het Filippijnse aartsbisdom gaf hem zelfs hoogstpersoonlijk tips hoe hij aan gesmokkelde ivoor kon komen en waar hij dat het beste kon laten bewerken. Het ivoor wordt gebruikt om religieuze iconen van te maken.
Vaticaan
Ook het Vaticaan heeft geen schone handen, schrijft National Geographic. Op het Sint-Pietersplein zijn winkels waar ivoren beelden en kruizen worden verkocht. Hoewel het Vaticaan de laatste jaren op internationaal gebied wel meewerkt aan het tegengaan van drugshandel, terrorisme en georganiseerde misdaad, heeft het niet het verdrag ondertekend dat de invoer van ivoor verbiedt. Daarom hoeft het Vaticaan zich dus niet te houden aan het verbod op de ivoorhandel dat in 1989 is vastgelegd in het Cites-verdrag.
Thailand
Niet alleen katholieken, maar ook boeddhisten in vooral Thailand zijn grote afnemers van ivoor. De olifant is Thailands nationale symbool en wordt in het boeddhisme vereerd. Thaise monniken geloven dat ivoor kwade geesten verdrijft. Het bewerken van ivoor zien boeddhisten als het bewijzen van eer aan zowel de olifant als aan Boeddha.
In Thailand mogen olifantenbezitters de slagtanden van hun olifanten legaal verkopen. Volgens Christy zorgt die handel voor een rookgordijn voor de illegale ivoorhandel. Legale Aziatische en illegale Afrikaanse ivoor kunnen zo heel gemakkelijk vermengd worden. Een soort ‘witwassen’ dus.
Volgens Christy moet er een andere aanpak komen bij Cites. Nu wordt alleen gecontroleerd op de smokkel van ivoor. Er zou meer moeten worden gedaan om het stropen zelf tegen te gaan. Ook heeft Cites in 2008 toegestaan dat China en Japan legaal 115 ton Afrikaans ivoor konden kopen. Daar is de massale slachting van olifanten die nu plaatsvindt volgens Christy een gevolg van.
Bron: NOS.nl
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken21 november 2024Knoflook in de Thaise keuken, niet alleen lekker maar ook gezond!
Thailand tips21 november 2024De provincie Trang en haar verborgen parels
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
In het atikel wordt het woord tips gelink aan de pagina reistips op dit blog.
Maar op deze pagina wordt er niets gezegd over de handel in ivoor.
Ik ga er van uit dat Thailandblog de handel in ivoor niet wil promoten en dus op de pagina reistips zou kunnen waarschuwen dat het invoeren van ivoor in bijvoorbeeld Nederland verboden is, afgezien van deze kwalijke praktijk in het algemeen.
Een beetje vreemde reactie. Als Thailandblog de handel in ivoor wil promoten, zouden wij dan dit artikel plaatsen? Zucht….
Ik denk dat je het verkeerd begrijpt…Wim lijkt slechts te zeggen dat de (’tips’ hoe hij aan gesmokkelde ivoor kon komen) hyperlink hier erg vreemd geplaatst is en daar kan ik hem geen ongelijk in geven. Niemand beschuldigt TB echter van het promoten van de handel in ivoor.
Triest, zo mooi beest geslacht voor een paar tanden.
De grootste Nederlandse verzamelaar van ivoren beeldjes e.d.en jager, was overigens Prins Bernard. Hoe dat te rijmen viel met het voorzitterschap van het wereld natuurfonds is mij altijd een raadsel geweest.
Ik denk dat het nog steeds zijn weg wel zal vinden naar verzamelaars helaas, net als bij de neushoorn.
Tsja het ivoor zou kwade geesten doen verdrijven en het bewerken er van eer bewijzen aan de olifant alswel Boeddha.
Ach ja, zo wordt er in elk geloof wel ergens een excuus of draai voor gevonden. Ja het boeddhisme is formeel geen geloof maar een levensfilosofie wordt dikwijls dan al gauw verdedigend beweerd echter niemand zal het me toch kwalijk willen nemen dat die bewering mijnerzijds uiterst sceptisch benaderd wordt.