Het Hot district in Chiang Mai is ‘cool’
Ob Luang National Park
Het ‘Hot District’ is te vinden in de provincie Chiang Mai, ten zuiden van Hang Dong. Het is vanuit de stad Chiang Mai gemakkelijk te bereiken en is alleszins een (dag)trip waard.
Op weg via Highway 108 kun je beginnen met een bezoekje aan het dorpje Ban Rai Phai Ngam, dat 4 kilometer van de hoofdweg afligt. Het dorp is bekend om het handgeweven katoen van hoge kwaliteit. De lokale wevers komen vaak bij elkaar in het huis van wijlen Saengda Bansit, een vooral nationaal bekende artiest, die het initiatief nam kleurstoffen uit natuurlijke materialen te winnen. Het unieke doek is echt de moeite waard om even te stoppen.
Verder op Highway 108 tot het einde en linksaf naar Highway 1130. Dit brengt je naar het kunstmatige Doi Tao meer, waar je jouw voeten even kunt laten afkoelen in het water of zelfs een duik te nemen, ook een bootje huren of rafting is mogelijk. Het Doi Tao meer maakt deel uit van het Ob Luang National Park, en werd aangelegd ten behoeve van de Bhumibol Dam in de provincie Tak.
Doi Tao meer
Ob Luang kloof
Ob Luang National Park is beroemd om de Ob Luang kloof, omringd door teakbossen en bergen, waar een klein beekje cascadegewijs doorheen stroomt. In de regentijd kan dit kleine beekje veranderen in een woeste watermassa en de kloof zelf is goed voor mysterieuze echo’s. Bezoekers kunnen van de ene naar de andere kant van de kloof, via een klein smal bruggetje, maar mensen met hoogtevrees zullen daar moeite mee hebben. Nabijgelegen warmwaterbronnen zorgen voor een verfrissend voetbad voor wandelaars.
Mae Tho National Park
Een ander mooi park om te bezoeken, ook te bereiken vanaf Highway 108 is de Mae Tho National Park. Het park ligt ongeveer 160 km van Chiang Mai, voorbij het Ob Luang National Park naar Highway 1270 en dan naar het noorden. De weg naar het park is niet geasfalteerd en voert langs diepe ravijnen en berghellingen, een auto in goede conditie en een sterk hart wordt aanbevolen. Maar het resultaat mag er zijn. Het landschap is prachtig, indrukwekkende watervallen en het uitzichtpunt bij Doi Mae Tho is beroemd vanwege een geweldig gezicht over de Karen hoogland rijstvelden. Het hoogste punt in die bergketen (1699 meter) is Doi Gew Rai Hmong in de buurt Baan Paang Hin-Fon.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Ik zal Hot nooit vergeten.
Ooit was ik met een vriendin en vroeg in de tijd dat internet er niet was aan iemand de weg naar Hot. Hot, hot, hot in iedere toonhoogte die ik kon verzinnen maar er ging geen lampje branden. Vriendin ook ff alle tonen geprobeerd en uiteindelijk kwam het door. Hot was 10 km verder op maar ik vraag mij nog steeds af waarom iemand de intentie van een taal niet kan begrijpen maar aan de andere kant zijn er miljoenen die de R als L uitspreken. Het niet willen kunnen of willen begrijpen is het verbergen van een gebrek aan IQ en daar zijn onderzoeken zat naar denk ik dan maar.
Qua uitspraak valt er weinig fout aan te doen, de naam is ฮอด (h-oh-d) ofwel gewoon “hot’ op een midden toon uitgesproken. De klinkerlengte is ook duidelijk, een ‘oh’ dus daar valt weinig verkeerd aan te doen. Een meevaller want de Engelse spelling maakt van lange klinkers vaak een korte in het schrift: โรง is dan rong ipv ‘roong’, de bekende plaats นาน is dan Nan ipv ‘Naan’ etc.
Kan me hoogstens voorstellen dat de context niet duidelijk was: hot wat? Hoe what? Wie, wat is hot? Een persoon, winkel, hotel? อำเภอฮอด, ampheu hot (district hot) zou duidelijk moeten zijn. Maar dan kun je net zo goed meteen in het Thais vragen: “ampheu hot yoe thie nai (na khrap)”: waar is het district hot? Zelfs met een paar ietswat verkeerde tonen en klinker lengtes zou dat begrijpbaar moeten zijn denk ik. Uiteraard eerst even vriendelijk contact leggen: “sorry sir, can you help me?” Of “hello there” ofzo, zomaar uit het niets “hey, waar is ..?” Roepen doe je natuurlijk niet met vreemden. Tenzij iemand “een IQ probleem” heeft??
Internet kan ook weleens wegvallen, voor wie zo’n beetje in Thailand woont is het leren lezen van het Thais handig. Dan lees je gewoon de plaatsnaamborden in het Thai. Bijvoorbeeld met het Nederlands-Thaise spelling & grammatica boekje van onze Ronald Schütte. 🙂
Rob, ฮอด Hot begint met een lage klasse medeklinker-h- dan een (erg) lange klinker -oh- en tot slot een zachte -t-. Dat laatste betekent dat het een ‘dode’ lettergreep betrft. Het is dus met een dalende toon en geen midden toon. Als je het als het Engelse ‘hot’ uitspreekt begrijpt geen enkele Thai wat je bedoelt.
Dank je voor de verklaring Tino. Wij kende alleen het Engels ‘hot’.
Oeps, dankje Tino. Stom van me, ja is natuurlijk een dode en geen levende lettergreep, dus geen midden maar dalende toon (zoals in een command: JA! NEE!). Op zijn Engels is de O erg kort, die lijkt niet op de ‘oh’ klank. Dus inderdaad niet uitspreken op zijn Engels… al wekt de Engelse spelling (hot) die suggestie wel door het verlies van zowel klinkerlengte als toon..
Fonetisch beter geschreven als hôht (waarb de T op het eind half weg valt, dus geen nadrukkelijke T of D klanken op het eind).
Bij de uitspraak van lettergrepen moet ook rekening gehouden worden dat de laatste medeklinker vaak niet afgemaakt wordt. Dus bij hot, moet de voorkant van de tong een moment tegen het gehemelte blijven. Niet afmaken die t.
Bij een woord als nok, blijft de achterkant van de tong een moment tegen het gehemelte hangen. Niet afmaken die k.