Heerboer in Thailand
Kun je het je voorstellen een geboren en getogen rasechte Rotterdammer die van de ene op de andere dag in het boerenbedrijf verzeild raakt? Zijn agrarische achtergrond reikt niet verder dan het zo nu en dan een scheut water geven aan een plant in zijn huiskamer en het verzorgen van acht vierkante meter tuin behorend bij zijn Rotterdamse benedenwoning.
Een schriller contrast met de meer dan honderd rai die Ed en zijn vriendin La nu in de Isaan in beheer hebben gekregen is nauwelijks denkbaar.
Na een aantal malen in Thailand zijn vakantie te hebben doorgebracht gaat Ed na zijn vervroegde pensionering daar wonen om er zijn verdere leven zo aangenaam mogelijk trachten door te brengen. Ed is vrijgezel, geen kinderen en nauwelijks familie in Nederland. Al snel raakt hij in de ban van een Thaise schone en de herinnering daaraan wil hij maar snel vergeten. Kortom, huisje bouwen en kort daarna liefde uit en geld kwijt. Een verhaal dat bij velen niet onbekend in de oren zal klinken..
Een tijd later ontmoet Ed zijn tweede liefde. Een enig kind van een vader op leeftijd met veel, heel veel grond. Gezien zijn hoge leeftijd en zwakke gezondheid is hij nog nauwelijks in staat om de organisatie voor het bewerken van het land op zich te nemen, laat staan om zelf de handen uit de mouwen te steken.
Leerproces
Het boerenbedrijf is voor Ed een heel leerproces maar voor zijn vriendin La is hij echt een steun en toeverlaat. In Nederland ben je met een dergelijke lap grond bepaald niet onbemiddeld maar in Thailand is grond toch heel wat minder waard. Daarbij heeft een aantal verre familieleden voor een habbekrats stukken land in gebruik. Van die huurpenningen kun je volgens Ed nauwelijks een paar flesjes bier kopen. Kijkend over ‘zijn’ landerijen moet hij er zelf mee lachen wat hem onbewust is overkomen: heerboer in Thailand.
De eerste aanplant
Inmiddels heeft Ed enige ervaring opgedaan met de aanplant van de zogenaamde Thaise aardappel, waar tapioca van wordt vervaardigd. Zelf heeft hij een dag op het land meegewerkt en daarnaast de betaalde lonen, arbeidsuren en aankopen nauwkeurig geregistreerd. De opbrengst is met drie cent per kilo niet groots en daarom is het essentieel de uiteindelijke kostprijs van de komende oogst te kennen.
Een tweede aanplant betreft jasmijn, waarvan de bloemknoppen toegepast worden bij de vervaardiging van de kleine bloemslingertjes die bij automobilisten aan de voorruit hangen. Volgens Ed moet dit een beter resultaat kunnen opleveren dan de tapioca aardappels. De opbrengstprijs lijkt volgens hem een stuk redelijker te zijn. Voor hen beiden is het een eerste experiment.
De aanplant van gewone Europese aardappels speelt nog door zijn hoofd en wellicht kunnen ook nog andere gewassen daaraan worden toegevoegd. Het is voor onze Rotterdamse beginnende heerboer allemaal een kwestie van ervaring opdoen en de markt voor deze producten te leren kennen. Het is hem bekend dat hij in Thailand niet mag werken en dat is hij ook niet van plan. Het boerenwerk is zwaar, dat heeft hij al na een dag letterlijk aan den lijve ondervonden, en met het uitknobbelen van kosten en resultaat is voor hem ook meer eer te behalen.
Spuiten en nog eens spuiten
Wat Ed inmiddels wel is opgevallen zijn de grote hoeveelheden verdelgingsmiddelen die de Thaise boer over de gewassen spuit. Wellicht gaan Ed en La daar verandering in brengen en gaan ze ooit op de biologische toer. Eerst is er nog een lange weg te gaan voordat de boel op orde is en inzage in de resultaten van de oogst meer duidelijkheid gaan verschaffen.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
Mooi verhaal, Joseph, leuk om te lezen. Kennelijk heb jij zelf geen agrarische achtergrond en als jij veel van tekst uit de mond van Ed hebt opgetekend, moet hij op dat gebied ook nog wel wat leren.
Tapioca komt niet van een “zogenaamde Thaise aardappel”, maar van de cassaveplant. De enige overeenkomst met een aardappel is, dat het in veel (Afrikaanse) landen als hoofdvoedsel wordt beschouwd. Nederland voert heel veel tapioca uit Thailand in, voornamelijk als veevoer.
Ed kan verbouwing van aardappelen in de Isaan wel uit zijn hoofd zetten, het klimaat is er gewoon niet geschikt voor. Er worden wel op (in verhouding met bv. Nederland) op kleine schaal aardappels geteeld, maar voornamelijk in de koelere streken rondom Chiang Mai. Veel van die aardappelen gaan naar de chipsfabriek van Lay in Lamphun,
want de kwaliteit en structuur van de lokale teelt maakt de aardappel alleen geschikt voor chips. Friet kan er niet van worden gemaakt, hetgeen dus massaal in Thailand moet worden ingevoerd (Canada, USA, Belgie, Nederland). Er is echter een grote markt voor aardappels in Thailand en wetenschappers in o.a. Australie en Nederland zijn naarstig op zoek naar een aardappelsoort, die in Thailand wel op grote schaal kan gedijen.
Een aanrader voor Ed is ook zo snel mogelijk over te gaan op biologisch. Het ongecontroleerde en massaal gebruik van pesticiden breekt Thailand zwaar op. Recent heeft bv. Europa de normen aangescherpt voor residu’s van pesticiden, de export van groente, fruit, e.d. van Thailand naar Europa is al met 50% gedaald.
Bert, agrarisch ben ik inderdaad een nul. Was wel de mening toegedaan dat van die “lange stokken” die de Thai aardappel noemt tapioca werd gemaakt. Waar dient het spul anders voor? Wellicht kan Ed iets doen met jouw goede raadgevingen.
Die lange stokken zijn waarschijnlijk de wortels van de cassaveplant en daar wordt inderdaad tapioca van gemaakt. Best interessant, hoor, google tapioca en/of cassave en je krijgt op wikipedia alle informatie over dit zetmeelrijke product.
Ik ben ook geen agrarier en zal Ed niet zo veel verder kunnen helpen. Ik weet meer van de verwerking van aardappelen. De firma waarvoor ik laatstelijk werkte, maakt de apparatuur en machines om van aardappelen chips, friet of andere aardappelproducten, die ik over de hele wereld heb verkocht. In Thailand hebben wij voor friet nooit succes kunnen hebben, zoals ik eerder al uitlegde.
Het risico blijft dat genoemde Ed na verloop van
tijd ; Als de zaak wellicht op orde is, op snelle wijze weg gewerkt wordt want beloften- afspraken: Buddha zei het zoo-
Geloof niets en niemand- zelfs niet als ik het zeg
Volg je hoofd
Dus Ed!!!!!!!
Begin kippenmest aan te brengen onbeperkt als het in je omgeving aanwezig mocht zyn.
het land in Isaan kan het heel best verdragen.
je zult na enkele jaren verbaasd zyn ….wat jouw opbrengst ten aanzien van je buren aangaat.
weet er wel wat over mee te praten heb in een uur afstand van Korat wat op het land gedaan,
groei de tapioca 2 year….. NIET 1 jaar om te oogsten…..
word wel heel gewoon gedaan om dat er geld op tafel moet komen….uit noodzaak dus,
kocht eens wat aardappelen in de Big C in Korat…. deze liepen uit en heb ze gepoot
maar een probeersel….o.k. maakte van 1 grote aardappel 3-4 als er maar genoeg ogen
zyn ,snyd de aardappel goed gekozen tussen de ogen met een scherp schoon mes.
aardappelen verbouw ik in Canada …..en heb ervaring….ook voordien Holland.
boven m,n aardappel veldje wat zon bescherming aangebracht zeker een noodzaak !!
de aardappelen waren goed gegroeid en ten toon gespreid aan de dorpsbewoners
je moest hun ogen eens zien vol verbazing van hoe is het mogelyk.
ook heb ik er wat aan de plaatselyke school uitgedeeld.
zo opnieuw herhaal ik kippen mest is een eerste klas groeiproduct….. niet goedkoop
heeft een goede structuur en brengt humus in de grond
op grote schaal is het in Isaan byna ondoenlyk om aardappelen te verbouwen.
ook dairy… dus melk productie is haast onmogelyk… alhoewel er wel wat bedryven hier
opereren …sprak niet zo heel lang geleden met een Deen…..hy zy dat hy 20 melkkoeien
op z,n bedryf had….. geintresseerd vroeg ik naar de dagelykse productie per beest….
15 ltr. was z,n wat neerslachtig antwoord.
bedenkend dat een koe by ons heden ten dage minstens 40 ltr. moet geven p. dag !
anders is het wel haast het einde van z,n leven.
nu je dus een boer lykt te worden en waarom niet …zeg ik maar…. het is een mooi beroep wil ik maar zeggen … maar moeder natuur zal wel zeker een heel grote rol
meespelen ook hier in Thailand, success toegewenst alvast.
ik heb ooit gelezen dat palmolie goud waard is.misschien daar eens op in zetten.
Weet je niet, dat door de bebossing van duizenden hectares bomen die palmolie produceren het laatste regenwoud dreigt te verdwijnen, m.n. in Indonesie..
En palmolie is niet echt noodzakelijk, maar zit wel in 1001 producten. Investeer liever in iets milieuvriendelijks, zou ik je willen aanraden.
Denk er eens aan om bomen te planten. Makkelijk in onderhoud ,goed voor de natuur en heel erg leuk na een paar jaar. Ik doe het al een paar jaar en bevalr erg goed.
Ik begrijp dit antwoord niet zo goed.
Het advies gaat immers niet om ontbossing van een regenwoud, om daarna bomen te planten, die palmolie produceren……..
maar om aanplant op bestaand agrarisch land……..
Misschien onduidelijk geschreven, maar bedoelde probeer eens een paar rai met b.v. fruitbomen of eukalyptusbomen te planten. Niet veel werk goed voor milieu en leuk na een paar jaar. Misschien met wat vijvers voor vissen. Ik heb het zelfde met vroegere rijstvelden gedaan. Ook de thaise overheid probeert meer variatie te promoten.
Vooral doen en meehelpen aan de vernietiging van het laatste regenwoud!
Eerst maar wat eten dacht ik zo,
daarna nog wat bomen planten .
bladeren en hout op tafel hum?
toch wel echt stads deze gedachten gang.
vyvers met vis accoord.
niet voor het om dat het zo mooi lykt
wel om de buik te vullen ja toch.
boeren zyn er om voedsel te produceren.
dat weet een ieder.
lekkerbekje hum.
haha, mooie reactie. Je kunt bladeren en hout niet eten , maar wel verkopen .Daarmee kan je bepaalde kosten betalen. Inderdaad wel stads gedacht , ben ook een Rotterdammer, maar geen hereboer. Meer een keutelboertje.En over die vissen –natuurlijk om te eten en niet voor show. Ga die kippenmest proberen goed idee.