Duiven in Bangkok worden een plaag die niemand meer kan negeren
Zag deze week een interessant stuk op het internet over de overlast van wilde duiven in vele steden. Bangkok is een van die steden, maar een tocht op Google brengt je tot het besef dat die vogels overal en nergens de overhand krijgen. Een maatje van mij aan de andere kant van de stad klaagt ook een beetje dat zijn woonstee onder de duivenpoep komt, meer en meer, terwijl die na jaren toch net een beetje aan de groepen met honden gewend is geraakt die vooral in de duistere uren een serieus gevaar opleveren voor de mens.
Na wat opties door genomen te hebben hoe deze jongens en meisjes duiven hun liefdesleven een weinig te verstoren of ze een andere woonlocatie aan te bieden, kwam ik via het internet op een paar opties en kwaliteiten van deze vogels.
De eerste was aangezien de Thai zijn en haar hele leven aan eten denken zorg dat het een delicatesse gaat worden en een verdienmodel. Heb iets gelezen van tien [10] baht de duif vergoeding waarna de ontvanger koper, overheid /gemeente ze in laat slapen via gas. Hier ligt een mooi verdienmodel voor de baanloze arme Thailander. Dood mag ook maar om de verschillende oprechte gevoelens van de mens niet te veel te laten polariseren oftewel te voorkomen dat men elkaar te lijf gaat als mens met slagwapens is dat beter te voorkomen en de meest vriendelijkste wijze te opteren. Tevens handiger met verwerking. Heb ooit eens gelezen hoe Mao van tig miljoen mussen af gekomen is door iedere Chinees herrie te laten maken, zodat ze vierentwintig uur later allemaal uit de lucht vielen [de mussen], maar denk dat dat vandaag de dag niet gaat lukken.
Conclusie mijnerzijds.
Door de eeuwen heen is de mens vergezeld van vele dieren in hun zoektocht naar een beter leefomgeving.
Veelal kwam dat opdat wij de gewoonte hebben vanaf dag een in de mensheid om datgene wat wij niet meer nodig hebben te laten vallen waar wij staan, dus ook voedsel.
In de loop van de eeuwen is dat ietsje aangepast, maar niet veel, het blijft een stug gegeven dat men een ander ook wat voedsel gunt en dus blijft optie één geliefd, zeker in Thailand. Dat er veel tussen zit dat je niet kan eten is een klein probleem van de laatste jaren, helaas.
Te veel dieren om op te noemen die wij met regelmaat ook weer uitschakelde in de evolutie van levende wezens.
Om er toch enkele wilde ‘huisdieren’ op te noemen vandaag de dag die ons te slim af zijn, en dan vergeten wij de kakkerlakken en luizen maar.
Muizen.
Ratten.
Honden.
Katten.
Apen.
En duiven.
Het nadeel is dat er, en ik schrok er eigenlijk goed van dat duiven een serieuze hoeveelheid verschillende soorten bacteriën en schimmels hebben die voor een mens niet altijd even goed zijn.
Ja, in datgene wat ze laten vallen.
Huidig onderzoek heeft zeven ziekteverwekkers geïdentificeerd die mensen kunnen infecteren.
Lees en huiver Bron https://ap.lc/pgqow
Welk restaurant in Bangkok houtduiven als delicatesse heeft mogen jullie zelf opzoeken.
Eentje om te onthouden [komische noot op zijn Thais]
Thailand overweegt gevangenisstraf voor het voeren van duiven.
Anno 2018, is dat nog ingevoerd of kosten dat te veel toeristen? Bron https://ap.lc/iBNrD
Over deze blogger
-
Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.
Lees hier de laatste artikelen
Flora en fauna17 december 2024Duiven in Bangkok worden een plaag die niemand meer kan negeren
Cultuur12 december 2024Het oude telefoontje
Leven in Thailand6 december 2024De kettingzaag
Leven in Thailand4 december 2024Televisie kijken in Thailand
Ja William het wordt inderdaad een steeds groter probleem, waar die krengen ineens vandaan komen mag Joost weten,voor jaren terug waren ze hier niet.
Ik weet er weinig vanaf maar het lijkt wel of ze hier geen natuurlijke vijanden hebben, van alles wordt er geprobeerd van nep haviken tot geluidsinstallatie’s maar ze storen zich nergens aan.
Misschien dat populaire kookprogramma’s op TV of tiktok chef-koks het eten van duif kunnen populariseren.
Ik zei het in NL al en hier nog een keer duiven zijn gewoon vliegende ratten, gevaarlijk voor mens en omgeving .. ziekte dragers..
Mijn, van origine Thaise, echtgenote en ik wonen afwisselend in Nederland en in Thailand. Tijdens onze afwezigheid worden onze tuin en in ons huis in Cha’am keurig verzorgd. Wij reizen al bijna dertig jaar heen en weer. M.i. hebben wij het allemaal wel goed geregeld op de duivenoverlast na. Mijn vrouw ergert zich daar minder aan dan ik. Als ik begin over de duivenpoep op ons dak, haalt zij haar schouders op en zegt dat het wel weer een keer flink gaat regenen en dan is het dak weer schoon. Kortom de duiven zijn mijn probleem en niet van haar. Daar is een week of drie geleden verandering in gekomen. Doorgaans staat zij eerder op dan ik; maar nu een keer niet. Mijn dak zat weer eens vol met duiven. Uit ergernis pakte ik twee pannendeksel om een hels kabaal te maken. De duiven vlogen op en bleven een minuut of twee weg. Ying, mijn vrouw, was not amused. “Wil ik eens een keertje uitslapen, komt er een achterlijke farang om een pest herrie te maken. En bovendien het helpt geen zak”. (Ja, Ying spreekt goed Nederlands). De winst was dat het nu haar probleem was geworden en dat leidde ertoe dat zij met een Thaise oplossing kwam. ‘s Middags begon zij plastic zakjes te vullen met een mengels van water, azijn, afwasmiddel en een scheutje slaolie. Elastiekje erom en klaar. Ik moest de gevulde zakje het dak op gooien. Daar spatten ze uiteen. De duiven schijnen een hekel te hebben aan de geur. Na drie dagen was er geen duif meer te bekennen (tenminste op mijn dak). Af en toe komt er nog wel eens eentje aan zeilen, maar dan slinger ik één van de gereedstaande zakjes naar zijn duivenkop. Tot nu toe werkt het perfect en het geeft ook nog wat lichaamsbeweging. Guus
Voor de liefhebbers en restaurant houders een uitgebreiden doch voedzaam en culinaire belevenis.
https://njam.tv/recepten/duif
Voor ‘moeders’ thuis.
https://njam.tv/recepten/duif-clamart-met-groene-erwtjes
Fijne dagen.