Zet ‘ns een boom op… in Samut Songkhram
Wat gaan we doen dit weekend? Gewoon thuis blijven hangen, computeren, televisie kijken en luieren? Of naar het strand of het bos met de kinderen? Of genieten van een uitgebreide brunch in één van de lokale horeca-gelegenheden?
Voor wie eens wat anders wil en tegelijkertijd iets nuttigs voor het milieu wil doen, gaat naar Samut Songkhram om een boom te planten in het kader van de herbebossing van het verloren gegane mangrovebos.
Mangrove-bos
Veel kustprovincies in Thailand hebben mangrove-bossen. Het areaal was in de zestiger jaren nog bijna een miljoen hectares groot, maar aan het begin van deze eeuw was nog iets meer dan de helft van alle mangrove-bossen over. Dat was voornamelijk te wijten aan verstedelijking en uitbreiding van landbouwgronden en aquacultuur. Een mangrove-bos is een belangrijk eco-systeem voor kustgebieden en riviermondingen, het is een thuisbasis voor vele jonge zeedieren en ook voor vele plantensoorten. Bovendien wordt een mangrove-bos niet zelden bezocht voor recreatieve doeleinden.
Samut Songkhram
Ook in de buurt Khlong Khon, een plaats aan de monding van de rivier Mae Klong in de provincie Samut Songkhram was er vroeger een overvloedige hoeveelheid aan mangroves. Het bos had wel een oppervlakte van 70.000 rai, maar na verloop van tijd, na de industrialisatie, was er nog maar iets meer dan 1000 rai over. Vooral de vele garnalenkwekerijen waren de boosdoeners, die niet alleen op de gronden van de mangrove-bossen waren gevestigd, maar ook door hun afwateringssystemen – met vele gevaarlijke stoffen – het ecosysteem afbraken.
Garnalenkwekerijen
In de jaren tachtig kwamen de eerste garnalenkwekerijen in het gebied. Een aanvankelijk lucratieve bezigheid, waarvoor vele handige zakenlieden grond tegen hoge prijzen aankochten, waarvan de gemeenschap in eerste instantie behoorlijk profiteerde. Na een jaar of tien kwam men toch langzamerhand tot inzicht, dat die industrialisatie toch wel erg schadelijk voor het milieu was, erosie van het land, de visstand tot een minumum beperkt en vele mensen, die niets met die garnalenkwekerijen te maken hadden, zonder werk en inkomen. Een virusziekte onder de garnalen was wel het toppunt van alle ellende.
Herbebossing
Ambitieuze plannen werden gemaakt voor herbebossing van wat eens mangrove-bossen waren, maar wat zo eenvoudig vernietigd wer, wordt niet zo maar weer hersteld. Jaren en jaren van herbebossingsprojecten hebben wel geleid tot een vernieuwd areaal van ca. 5000 rai, maar er nog steeds veel gedaan worden. De lokale en provinciale overheid schenkt terecht veel aandacht aan deze projecten en zelfs een Prinses heeft jaren geleden het goede voorbeeld te geven door een boom te planten.
Boom planten
Er is in Khlong Khon een speciaal bureau, dat niet alleen voorlichting geeft, maar ook de herbebossingsprojecten coördineert. Regelmatig komen er groepen scholieren en studenten om weer een stukje bos te creëren, maar er worden ook trips voor particuliere bezoekers – Thais, expats en toeristen – georganiseerd. Onder deskundige leiding wordt dan ook een aantal bomen geplant, er wordt onderweg geluncht en na afloop is er een douche beschikbaar om er weer enigszins toonbaar uit te zien.
Als je gaat
Het lijkt allemaal eenvoudig, maar dat is het zeker niet. Lopen op dikke sokken of rubber sandalen door die modderprut is zwaar, een flinke zonnehoed en zonnebril moet je beschermen tegen de zon, maar zo’n dag geeft wel een enorme voldoening. Voor kinderen is het alleen maar pret, een beetje zwemmen, door die modder baggeren, hun lol kan niet op. Uiteraard ga je er niet heen in je beste kleren, maar trekt oud spul aan, want smerig wordt het zeker. Een setje schone kleren voor na afloop is dan ook aan te bevelen, dat je in het voorlichtingscentrum hebt achtergelaten.
Voor meer informatie:
Bel Khlong Khon District Municipality op (034) 731 329 of (034) 731 329
Of
Samut Songkhram Mangrove Forest Resource Learning Support Centre op (086) 092 0976 of (086) 092 0976.
E-mail sturen kan ook: [email protected].
Verhaal deels gebaseerd op recent artikel in The Nation
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Heb dit wel eens gedaan met een hele grote groep school kinderen. Was dolle pret, door de modder lopen heeft wel iets, echter is het gloeiend heet op de plaats van bestemming.
Een boom planten is iets wat je in je leven gedaan moet hebben, heb ik mensen vaker horen zeggen. Zelf heb ik nog nooit een boom gepland, hoewel ik volgens mij wel eens het klokkenhuis van een opgegeten appel over mijn schouder heb weg gegooid in het bos. Maar dat telt waarschijnlijk niet. Dus zal ik Samut Songkhram in gedachten houden!