Het verhaal over de gang van zaken op de consulaire afdeling van de Nederlandse ambassade in Bangkok heeft veel lezers getrokken. Toch zijn niet alle vragen beantwoord. Jeannette Verkerk, attaché consulaire zaken, legt nogmaals uit hoe een visumaanvraag verloopt.
Verkerk: “Wij houden geen separate interviews zoals de Britten doen. Eén gang naar de ambassade is voldoende. Ik heb in de afgelopen drie jaar dat ik in Bangkok werk maar één keer een apart interview gehouden om nadere informatie te verkrijgen over het uiteindelijke reisdoel.
Bij ons verschijnt de visumaanvrager aan de balie en wegens frequente bemoeienis van referenten in het verleden (en zelfs agressief gedrag) is besloten dat alleen de visumaanvrager aan het loket verschijnt. Deze vraagt immers het visum aan en niet de referent of begeleider. Er vindt aan de balie een kort gesprek plaats, waarbij tegelijkertijd persoonsgegevens in de computer worden ingevoerd.
Bonafide aanvragers en mensen die de afgelopen twee jaar al een visum bij deze ambassade hebben gehad, hoeven niet in persoon te verschijnen. Een ‘messenger’ kan de aanvraag komen indienen. Corporate leden van NTCC maken gebruik van de 24/7 drop-off mailbox.
Werkzaamheden van de baliemedewerker:
- allereerst vaststellen of de post bevoegd is om de visumaanvraag in te nemen.
- als dit wel het geval is, dient vervolgens te worden vastgesteld of de aanvraag ontvankelijk is.
- nagaan welk type visum wordt aangevraagd:
- persoonsgegevens van de aanvrager en diens het paspoort worden opgenomen in NVIS (softwareprogramma) en verdere basisgegevens van de aanvraag worden geregistreerd.
- het reisdocument (paspoort) wordt ingenomen en een stempel geplaatst op de eerste blanco pagina, waaruit blijkt dat de aanvraag in behandeling is genomen;
- door middel van een (kort) gesprek wordt nagaan of het reisdoel bonafide is (check op valse voorwendselen);
- aanvrager wordt geïnformeerd over procedure en termijnen.
- uit NVIS wordt een ontvangstbevestiging met kwitantie geprint en aan de aanvrager meegeven.
Vervolgens worden de ingenomen dossiers na het sluiten van de balies overgedragen aan de beslismedewerker (uitgezonden staflid). In de middag wordt op de aanvragen beslist en zo nodig wordt aangegeven door de beslismedewerker of er nog aanvullende documenten/vragen zijn.
De beslismedewerker controleert zo nodig of er meer informatie van de referent nodig is als bijvoorbeeld de verklaring naar aanleiding van het korte gesprek aan de balie niet in overeenstemming is met de schriftelijke verklaring van de referent.
Het komt helaas voor dat referenten te goeder trouw zijn, maar een visumaanvrager een ander reisdoel voor ogen heeft en referent daar niet van op de hoogte is.
Ingevolge artikel 32 van de Visumcode wordt een visum geweigerd als redelijke twijfel bestaat over doel en omstandigheden van het voorgenomen verblijf, de geloofwaardigheid van bewijsstukken of betrouwbaarheid van verklaringen van de aanvrager.
Als het reisdoel bijvoorbeeld is om een vriend te bezoeken kan gevraagd worden naar de aard van de relatie, de duurzaamheid van die relatie etc. Als dit wordt bedoeld met de vraag van Dhr. Geleijnse naar ‘vragen over het liefdesleven’ dan is hiermee zijn vraag beantwoord.
De ambassade is niet geïnteresseerd in het liefdesleven van een visumaanvrager, maar wel in sommige gevallen de aard van de relatie (vriendschappelijk, liefde, familie) en de wijze waarop men elkaar heeft leren kennen (sommige aanvragers beweren dat ze elkaar in Bangkok hebben leren kennen bij de 7-Eleven, maar in brief van referent staat ‘bar in Pattaya’. Anderen geven aan al 6 jaar een relatie met de referent te hebben, terwijl referent schrijft dat ze elkaar een maand kennen.
De IND vraagt de ambassade bij sommige MVV-aanvragen om een interview af te nemen. Die beslissing neemt de IND na bestudering van de MVV aanvraag en op basis van bepaalde risicoprofielen. (De IND beslist op visumaanvragen voor langer dan 90 dagen en niet de ambassade). In die gevallen krijgt de ambassade een vragenlijst toegestuurd van de IND. Vaak neemt de IND een simultaan vraaggesprek af met de referent in Nederland.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
“De ambassade is niet geïnteresseerd in het liefdesleven van een visumaanvrager, maar wel in sommige gevallen de aard van de relatie (vriendschappelijk, liefde, familie) en de wijze waarop men elkaar heeft leren kennen”
Ik begrijp de relevantie niet. Wanneer je een bardame op straat of in de winkel ontmoet, is dat dan een lichtere omstandigheid, dan in de bar?
Blijft bij mij de vraag:
A. Het is niet te controleren, dus fraudegevoelig.
B. Welke invloed heeft het op de aanvraag?
C. Hoe zit het met privacy? Waarom zou je dat moeten vertellen?
Relevantie? is het geen schijnvertoning? Ze proberen de referent te beschermen, althans zo willen ze het laten lijken. De praktijk? Op mij wekt het de indruk zoals de wind waait bij degene die je stukken (jou aanvraag) op tafel heeft zo wordt er al dan niet moeilijk gedaan.
a) als je weet hoe het systeem werkt dan kun je het voor je laten werken.
b) niet dus als je weet wat je moet antwoorden.
c) als je het niet vertelt krijg je bijv. geen mvv dus wat doe je dan?
Je hebt waarschijnlijk nog nooit zo’n vragenlijst onder ogen gehad waarin je moet uitleggen hoe je mekaar hebt ontmoet, foto’s moet overleggen als bewijs en eigenlijk helemaal met de billen bloot moet. En als je antwoorden hun niet zinnen blijven ze doorvragen. Privacy en IND? gaat dat samen?
Een goede uitleg van Mevr. Verkerk, maar dan toch nog een paar vragen en dan wel speciaal op het bonafide/malafide karakter van een aanvraag.
1. Kunt u op de Ambassade checken of een aanvrager al eerder een inreisvisum in Nederland, maar ook in andere “Schengen-landen” geweigerd is, met andere woorden, bestaat er een Europese samenwerking in dit verband?
2. Dat de beweegredenen van een aanvrager en referent gelijkluidend moeten zijn, is duidelijk. Zij kunnen vooraf repeteren wat op welke vraag moet worden geantwoord en hoe kunt u en/of de beslismedewerker dan nog bepalen of een aanvraag wel of niet bonafide is?
2. Wordt de garantstelling door een referent, waarvoor een getekend formulier eenvoudig op een gemeentehuis te verkrijgen is, wel op degelijkheid getoetst. Wordt zijn vereiste inkomen gecontroleerd? Wordt er gecontroleerd of de referent vaker en dan met een zekere regelmaat als sponsor optreedt voor verschillende aanvraagsters, hetgeen kan wijzen op een duidelijke malafide aanvraag?
3. Heeft u een verklaring voor het feit, dat er 500 Thaise dames in erotische massagesalons kunnen werken nadat zij kennelijk op legale wijze in Nederland zijn gekomen?
Al vast bedankt voor een reactie op thailandblog.nl
Een verhelderende uitleg. Uiteraard blijven in individuele gevallen vragen over. Echter, de grote bulk van visumaanvragen heeft door deze uitleg voldoende antwoord gekregen omtrent het ” hoe en waarom”!
Enige vraag die bij mij blijft is, waarom het bureau tussen de Ambassade en de aanvrager zo nodig is.
Zowel in het geval dat via de website een bezoek aangevraagd diende te worden alsook nu, met tussenkomst van het bureau, blijven de werkzaamheden op de ambassade inzake een afspraak, dezelfde!
Antwoord op mijn vraag heb ik inmiddels al gelezen. Geen speld tussen te krijgen. Een financiele bijdrage schift de fake en de te goeder trouwe aanvrager.
Helaas is een dergelijke wijze onontkomelijk en lijden de goeden onder de slechten.
Als referent stel je je (ook financieel) garant voor degene die je laat overkomen. Het is dus vooral in jouw belang dat de ambassade controleert op verkeerde bedoelingen.
Als oud-bijstandsconsulent weet ik dat je een Fingerspitzengefuhl ontwikkelt voor fraude.
Om dat willekeur te noemen is onjuist, het is vakbekwaamheid.
Genoeg geschreven, mijn Thaise vriendin komt ontsteld naarbinnen omdat in het schone Holland (dat dacht ze altijd) iemand zijn hond op de oprit heeft laten poepen……..
Als er geen controle zou plaatsvinden zou ik erg teleurgesteld zijn. Waarom: ter bescherming van de (in ons geval: Thaise) dames (en soms jongens) die onder valse voorwendselen naar Nederland (of een ander land) worden gehaald en vervolgens worden misbruikt (denk aan: vrouwenhandel met alle nare gevolgen van dien). De aanvragen zullen ongetwijfeld ook gecontroleerd worden door de op de ambassade werkzame politiefunctionaris!
En inderdaad, zo is het met heel veel regels, zullen de goedwilligen daaronder te lijden hebben. Regels worden vooral opgesteld om het de kwaadwilligen lastig te maken om hoe dan ook misbruik te maken van wat dan ook!
Helaas, maar waar. Als iedereen alleen maar goede bedoelingen heeft en geen misbruik van regels zal maken, zouden die regels een stuk minder een eenvoudiger zijn.
Neemt niet weg dat ook ik soms wel mopper op alles wat we moeten doen om iets voor elkaar te krijgen. Dat hoort erbij, zullen we maar zeggen!
jan
ben al drie maal met mijn vriendin naar nederland
gegaan geen enkel probleem gaat heel makkelijk weet niet wie er zo probleem
mee heeft gaat misschien niet eerlijk toe
alleen nou hoeft ze zelf niet meer te gaan moet alleen even uitzoeken welk
bureau dat doet maar voorzie geen enkel probleem
en dat bureau wat er tussen zit is alleen maar voor geld en andere landen doen
dat al een hele tijd
zweden doet nog gekker en het tussen bureau verdient nog meer geld als hier het geval is
groeten en doe normaal is er geen enkel probleem