Op de website van de VBNGB (Vereniging Belangenbehartiging Nederlands Gepensioneerden in het Buitenland) staat een interessant artikel over een uitspraak van de rechtbank over het belastingverdrag met Thailand en het vermijden van dubbele belasting.
Hieronder een beknopte weergave van de uitspraak:
Belanghebbende is in 2014 geëmigreerd. De rechtbank is van oordeel dat de looninkomsten van de gemeente Rotterdam en de pensioenuitkering van het ABP die belanghebbende in 2015 heeft ontvangen belastbaar zijn in Nederland op grond van artikel 19 van de Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Thailand tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen.
Belanghebbende doet een beroep op het vertrouwensbeginsel omdat hij na zijn emigratie diverse telefonische contacten heeft gehad met een specialist van de Belastingdienst, kantoor buitenland, die hem heeft geadviseerd bij het doen van aangifte. Belanghebbende heeft dat advies zo begrepen dat zijn inkomen na zijn emigratie niet meer belast is in Nederland. Het beroep op het vertrouwensbeginsel faalt, oordeelt de rechtbank. Niet aannemelijk is geworden dat belanghebbende, gelet op de gemotiveerde betwisting door de inspecteur, de juiste en volledige informatie heeft verstrekt over genoten inkomsten.
Lees het volledige artikel op VBNGB: vbngb.eu/2019/07/04/opgewekt-vertrouwen-bij-uitleg-belastingverdrag-thailand/
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand23 december 2024De redactie wenst alle lezers fijne feestdagen!
Nieuws uit Thailand23 december 2024Illegale handel in medicijnen bedreigt volksgezondheid
Nieuws uit Thailand23 december 2024Thaise regering komt met steun en voordelen voor een zorgeloze nieuwjaarsvakantie in 2025
Achtergrond23 december 2024De kerstboom: van heidense symbolen tot feestelijke traditie
‘…Diverse telefonische contacten…’ en dat geeft weer eens aan dat je dit soort dingen schriftelijk moet afwerken. Twee mensen kunnen elkaar aan de telefoon misverstaan. Doe het schriftelijk, dan ligt het vast. En dan van beide kanten volledige informatie geven en doorvragen over de omstandigheden; en op die onvolledige info liep het hier stuk.
Dat je emigreert naar Thailand (dus uitschrijft uit NL) houdt niet automatisch in, dat je dan ook geen belasting betaalt in NL. Je zult daar expliciet vrijstelling voor moeten vragen. En die vrijstelling van “Heerlen” verkrijg je tegenwoordig pas als je aan kunt tonen in Thailand onder de Thaise belastingwetten valt.
Naar mijn bescheiden mening is deze vrijstelling niet gevraagd en dus is de uitspraak van de rechtbank op zichzelf heel logisch.
Dit is niet juist gesteld, Teun.
Je hoeft niet expliciet vrijstelling te vragen om gevrijwaard te zijn van de heffing van inkomstenbelasting. Bij het doen van aangifte Model-C wordt bij elke bron van inkomen gevraagd of dit inkomen volledig belast is in Nederland. Kruis je hier “Nee” aan dan wordt je gevraagd om aan te geven welk deel van dit inkomen niet belast is in Nederland.
Je kruist in zo’n geval “Nee” aan als het heffingsrecht op grond van het door Nederland met Thailand gesloten Verdrag ter voorkoming van dubbele belasting is voorbehouden aan Thailand.
Vervolgens vindt vaststelling van de aanslag plaats met inachtneming van het in Nederland vrijgestelde bedrag. Dus zonder dat je vooraf expliciet om vrijstelling hebt gevraagd.
En mocht je iets per e-mail sturen: altijd een Cc’tje aan jezelf, eventueel met ontvangstbevestiging. Kan je bewijzen, dat dat bericht, tot op de .en , nauwkeurig, zo is verstuurd.
Knappe advocaat, die de rechter duidelijk kan maken, dat het CC’tej wel is aangekomen ( bij jou) maar de verzonden e-mail aan de ontvanger, ergens het NIX is ingegaan. En al helemaal bij een 2e of zelfs 3e verzending.
Het is vaste jurisprudentie dat je geen vertrouwen kan ontlenen aan telefonische informatie (om de simpele reden dat niet kan worden aangetoond wat er gezegd is).
Daarbij had de rechtbank zijn twijfels of belanghebbende aan de telefoon wel de juiste informatie had verstrekt (met name omdat overheidspensioenen o.b.v. het verdrag belastbaar zijn in het land alwaar men in overheidsdienst was). Dus een logische en bepaald geen bijzondere uitspraak van de rechtbank.
Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel over de fiscale positie van een in het buitenland wonende belastingplichtige is noodzakelijk dat hij de inspecteur volledig informeert. Tot die informatie behoort in ieder geval het feit dat het pensioen is verkregen vanwege een voormalige publiekrechtelijke dienstbetrekking.
Op de belanghebbende rust het bewijs van het volledig informeren van de inspecteur. Nu dat bewijs niet kon worden geleverd kon de Rechtbank Zeeland – West-Brabant niet tot een ander oordeel komen dan het beroep ongegrond te verklaren.
Daarbij woog de rechtbank mee dat het zeer onwaarschijnlijk is dat een inhoudelijk gespecialiseerde ambtenaar, zoals partijen deze ambtenaar eensluidend hebben gekwalificeerd, bij bekendheid met het gegeven dat sprake is van een (voormalige) publiekrechtelijke dienstbetrekking, belanghebbende ongeclausuleerd zou hebben verteld dat de bedoelde inkomsten niet in Nederland belast zouden zijn.
Zie voor de volledige uitspraak van de Rechtbank d.d. 19 april 2019 en gepubliceerd op 3 juli 2019:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBZWB:2019:1831
Zoals Erik ook al terecht opmerkt: leg dit soort zaken schriftelijk voor aan de inspecteur!
Uiteraard ben ik het eens met de stelling dat je dit soort dingen schriftelijk moet afhandelen. Of telefonische afspreken even schriftelijk bevestigen met “wij kwamen overeen dat….” Er zit echter wel een heel grote “maar” aan vast: De Belastingdienst meent voor het beantwoorden van een (papieren) brief 5 maanden en 3 weken te mogen nemen. Een simpele ontvangstbevestiging kan er zelfs niet van af!
Een schriftelijke klacht daarover aan de directeur-generaal wordt helemaal niet beantwoord. Door tussenkomst van de Nationale Ombudsman loopt er nu een officiële klacht tegen de BD. De behandelaar neemt die klacht heel serieus en is bezig met een diepgaand onderzoek. Hij ondersteunt daarnaast ten volle mijn klacht dat de BD geen emails wenst te ontvangen, anders dan op uitdrukkelijk verzoek van de betreffende ambtenaar. Dat 50 jaar nadat we mensen op de maan hebben gezet! Het argument is dat email niet veilig zou kunnen zijn, maar vervolgens verwijzen ze je wel naar Facebook om een vraag te stellen…….. Dat behoeft geen verder betoog, denk ik. De klachtbehandelaar deelt mijn mening dat je als niet ingezetene bijna gelijk staat aan verstotene en hij is, mede door mijn klacht, vastberaden om dit in de twee jaar die hem nog resten voor zijn pensioen ernstig aan de kaak te stellen. Het lijkt hem zelfs een mooie afsluiting van zijn carrière als klachtbehandelaar.
Even terzijde: mijn casus betrof dat je als niet ingezetene geen recht meer hebt op persoonlijke aftrekposten, in mijn geval partneralimentatie. Terwijl de ontvangster van die alimentatie daar wel inkomstenbelasting over moet betalen. Dat is in mijn ogen van twee walletjes eten. In een email (jawel!) werd gesteld dat er inderdaad sprake is van verlies van recht op persoonlijke aftrekposten maar dat “daar tegenover staat” (letterlijk) dat je geen premie volksverzekering en bijdrage ZVW hoeft te betalen. Maar die posten betreffen zaken waar je als niet ingezetene ook geen rechten meer aan kunt ontlenen. Dus betaal je niet voor de pindakaas die je niet koopt. En de zinsnede “daar tegenover staat” komt bij mij over als “man, wat zeur je nou, je betaalt al zo weinig, maar pakken zullen we je dan wel op een andere manier.” Daarover loopt nu een bezwaar.
Beste Paul. op jouw casus zou ik het predicaat “belastingdiscriminatie” willen plakken. En dat is zo ongeveer “doodzonde nr. 1” binnen het Bestuursrecht!
Nederland mag op grond van het territorialiteitsbeginsel een verschil in behandeling in haar wetgeving aanbrengen tussen al dan niet kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen. Maar waar het in jouw casus om gaat is een verschil in behandeling binnen de groep van niet kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen. En dan hebben we het in mijn ogen over belastingdiscriminatie! Wat is nl. het geval.
Als gevolg van de wetswijziging ingaande 1 januari 2015 is voor gescheiden echtelieden een massale ongelijke behandeling binnen de groep van niet kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen ten aanzien van de verevening van het partnerpensioen ontstaan.
Voor deze verevening kunnen we een tweetal regimes onderscheiden, nl.:
a. gescheiden na 26 november 1981 maar voor 1 mei 1995 en vallend onder het pensioenarrest (Boon Van Loon arrest) en
b. gescheiden na 30 april 1995 en vallend onder de werking van de Wet verevening pensioenrechten (Wet VPS).
Ad a. De gescheiden echtelieden komen zelf de verdeling van het partnerpensioen overeen, zulks met inachtneming uiteraard van het pensioenarrest. De pensioenuitvoerder blijft hierbij buiten beeld en betaald aan de (hoofd)gerechtigde het volledige pensioen uit waarna hij of zij zelf tot doorbetaling moet overgaan aan de gewezen echtgenoot/echtgenote. De doorbetalende belastingplichtige bracht vervolgens deze doorbetaling als een persoonlijke verplichting in mindering op zijn of haar belastbaar inkomen. Voor de ontvangende belastingplichtige was dit vervolgens een belastbaar inkomen.
Voor de doorbetalende niet gekwalificeerde buitenlandse belastingplichtige is hierin een dramatische wijziging aangebracht. Voor hem of haar verdween ingaande het belastingjaar 2015 de mogelijkheid van het opvoeren van aftrekbare persoonlijke verplichtingen, zoals het doorbetaalde pensioendeel, bij de aangifte inkomstenbelasting. Voor de ontvangende (binnenlandse) belastingplichtige veranderde er uiteraard niets. De doorbetalende belastingplichtige betaalt ‘gewoon’ belasting over deze doorbetaling (is negatief inkomen) terwijl de ontvangende belastingplichtige hierover ook nog eens belasting is verschuldigd: 2 maal hetzelfde bedrag aan inkomen belasten: zowel het negatieve als het positieve inkomen. Dat kan alleen in Nederland!
Ad b. In vrijwel alle gevallen verzoeken beide partijen om verevening aan de pensioenuitvoerder van de met inachtneming van de Wet VPS overeengekomen verdeling: ieder krijgt zijn of haar deel, behoeft er geen doorbetaling plaats te vinden en ontstaat er geen recht op aftrek.
Ziedaar het verschil in behandeling binnen de groep van niet kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen:
groep a: de ontvanger van het pensioen betaald over het volle bedrag (dus ook over het doorbetaalde pensioendeel) belasting; er bestaat geen recht meer op aftrek van deze doorbetaling; de ontvanger van de doorbetaling blijft hierover echter wel belasting verschuldigd en
groep b: een ieder betaald slechts over zijn of haar deel van het pensioen belasting.
Mogelijk wacht er werk voor belastingadviseurs om de onredelijkheid van deze ongelijke behandeling binnen één en dezelfde groep van belastingplichtigen, nl. de niet kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen, aan te tonen voor de rechter. Zodra ik een dergelijk geval binnen mijn praktijk tegenkom, dan zal ik niet schromen om één en ander aan de kaak te stellen!
Het lijkt mij een goede zaak om ons via Thailand Blog op de hoogte te houden van hoe jij reilt en zeilt in deze casus!
Inderdaad, de belastingdienst is uiterst moeilijk om mee te communiceren. Alsof ze niet willen zeg maar. Nou begrijp ik dat ze weinig trek hebben in ‘onderhandelen’ via email. Maar zichzelf volledig onbereikbaar maken is niet acceptabel.
Ik dacht laat ik even netjes mijn adreswijziging doorgeven. Zou prima via email kunnen zoals bij iedere andere normale instantie. Hier niet. Bellen ook niet bleek. ‘Nee mijnheer, dat dient U schriftelijk door te geven’.
Nou leek me dit niet zozeer een zaak van ‘dient’ maar meer even van netjes zijn.
Het is me duidelijk, zoals wederom ook uit Kamervragen is gebleken’ dat de cultuur bij de BD nogal verziekt is.
Het is tijd dat hier hard ingegrepen wordt. Een goede start lijkt me communicatie via email mogelijk te maken.
Het sociale media team is wel behoorlijk responsive en via FB of Twitter gaan contacten vrij redelijk. Misschien dat dit team wat interne cursussen kan organiseren om de rest van de ambtenaren qua communicatie uit de jaren 50 te tillen. Ik begrijp dat email pas zo’n 30 jaar bestaat maar goed dan zou nu toch zelfs een BD zover moeten kunnen komen.
Ben inmiddels al twee maal verhuisd en heb steeds de adreswijziging aan het RNI doorgegeven, dus niet rechtstreeks aan de belastingdienst. Krijg alle post van de belastingdienst op ons huidige adres.
https://www.rotterdam.nl/loket/adreswijziging-buitenland-rni/
Je kunt een voice recorder aansluiten op je phone. Staat alles wat er gezegd is op een bandje.