Meerderheid Nederlandse expats wil uiteindelijk terug
Ruim tweederde van de Nederlandse expats in het buitenland wil uiteindelijk weer terug naar huis, zo blijkt uit onderzoek van Intelligence Group.
De uitkomsten van het onderzoek onder 35.000 expats uit verschillende landen verschijnt in het weekblad Intermediair.
Expats uit Nederland gaan vooral naar het buitenland om ervaring op te doen en kennis te maken met andere culturen. Zij vertrekken vaak al met de gedachte om later weer terug te keren. Een groot verschil met bijvoorbeeld Belgen en Fransen. Zij zitten vanwege de economische crisis in het buitenland zonder de intentie om terug te keren. Het is niet duidelijk waarom Nederlanders hier anders over denken dan Belgen en Fransen.
De landen die het vaakst weer worden verlaten voor een terugkeer naar het vaderland zijn Australië (84 procent), Brazilië (74 procent), Nederland (62 procent) en China (61 procent).
Van Israëliërs, Belgen en Grieken wil rond de 90 procent niet meer terug naar hun geboorteland. Voor Wit-Rusland geldt dat 95 procent van de expats niet terug wil, dit valt te verklaren door de politiek omstandigheden in dat land.
Nederlanders komen vaak terug vanwege de maatschappelijke cultuur in Nederland.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond2 december 2024De magie van mangosteen: Thailand’s sappige geheim
Rooftop bars2 december 2024Above Eleven Rooftop Bar in Bangkok: kwaliteit op eenzame hoogte!
Achtergrond30 november 2024Hervormingen van Thaise vastgoedwetten: redding of verkoop van het land?
Agenda30 november 2024Agenda: December festivals en evenementen in Thailand
Dat de expat vertrekt “met de gedachte om later weer terug te keren” zou (nagenoeg) 100% moeten zijn want anders ben je geen expat maar een emigrant. Een expat vertrekt immers met het idee zich tijdelijk (werk, studie, …) elders te vestigen. Een emigrant vertrekt met het idee dat dit permanent is. Nu kunnen mensen hier later op terugkomen en een andere keuze maken waardoor de expat alsnog niet meer terugkeert en de emigrant toch besluit de koffers te pakken.
Dus wat hebben ze nu getest? Toch om mensen die als expat vertrokken en later vna gedachte veranderde of…?
Om een aardig beeld te krijgen zou je bij mensen die naar het buitenland verhuizen vragen of dit met een permanent of tijdelijk doel is. En dan na een paar jaar die vraag nog eens stellen en weer vele jaren later. Jammer dat het CBS niet zo gedetailleerd bij houdt wie er vertrekt, terwijl we van binnenkomers toch de nodige cijfertjes hebben (geboorteland, nationaliteit(en), herkomstgroep, land van waaruit men ingevlogen is etc.).
Ik geloof niet in dat verhaal, Op het social security office in Thailand, waar Nederlandse
expats zich moeten melden voor een bewijs van in leven zijn voor het SVB, de uitbetaler van de AOW, is mij verteld dat in Chonburi, de provincie wat hun controleren ongeveer
300 Nederlandse 65 + ers wonen die wonen in Thailand.
Ze hebben in de afgelopen 4 jaar dat zij hun controlerende taak deden voor het SVB,
maar 2 keer meegemaakt dat iemand terugkeerde naar Nederland.
Meestal om gezondheids problemen. Omdat het natuurlijk ouderen betreft hebben
de meiden van het office wel vaak afscheid moeten nemen van enkele Nederlandse
expats. Hoe raar het mag klinken, zij hebben die mannetjes en hun Thaise vrouw
niet vergeten die elk jaar weer hun zelf kwamen melden.
Als ik samen met mijn vrouw weer daarheen ga krijg ik vaak een verslag van die
expat die heel gelukkig en na een goed leven er niet meer is.
WIE GAAT TERUG NAAR NEDERLAND?
Ik nog niet eens in een doos.
J.Jordaan
@ Cor, een expat is iemand die werkt in het buitenland (kort verblijf). Niet te verwarren met emigranten of pensionado’s (lang verblijf).
Ik vind dit anders wel een treffende omschrijving van expats in Thailand
http://nl.wikipedia.org/wiki/Expatriates_in_Thailand
Een aardige omschrijving, maar als je als gepensioneerde het plan hebt in Thailand te sterven en bij vertrek uit Nederland dus van een “enkele reis” (verhuizing) uit gaan dan ben je een migrant (immigrant vanuit Thailand gezien en emigrant vanuit Nederland gezien). Ga je na je pensioen naar Thailand om daar tijdelijk te wonen, voor langere of kortere tijd dan ben je een expat. Het verschil tussen deze, daar spreekt dit artikel niet over, wellichtomdat “expat” lekkerder bekt of ligt dan zeggen dat je een migrant bent? Is ook de vraag hoe relistisch het is dan een gepensioneerde (65-67en ouder) voor langere tijd (15-20 jaar) tijdelijk in Thailand verblijft. Denk niet dat iemand van eind 80 of begin 90 nog snel terug zal keren naar Nederland?
Ook van wikipedia
“Expatriates en immigranten
De scheidingslijn tussen expatriate en een immigrant is vaag. Immigranten gaan ergens naartoe om zich permanent te vestigen terwijl de expatriate zichzelf ziet als een tijdelijke bewoner van een vreemd land en ook als zodanig beschouwd wordt. Het is echter mogelijk dat een expat besluit zich permanent in het andere land te vestigen, of dat een migrant besluit terug te keren.
Vaak kan men onderscheid maken in het aanvankelijke motief en in de mentaliteit en gedrag. Immigranten vertrekken met het motief zich permanent in het buitenland te vestigen terwijl het bij een expat bij vertrek de bedoeling is dat het verblijf tijdelijk is.”
Akkoord en fysiek kan je je wel een immigrant noemen maar officieel ben je pas een immigrant als je administratief die status hebt en daar ontbreekt het de meeste aan in Thailand vermits ze hier verblijven onder een non-Immigrant status.
Het is natuurlijk heel goed om als je ergens over spreekt (of schrijft) je eerst de nodige definities vaststelt.
Expats (of op wikipedia zo genoemd expariates) zijn mensen die “hun huis hebben gemaakt” (of te wel gewoon wonen) in een ander land dan dat van hun nationaliteit. Dat kan voor kortere tijd zijn (meestal uitgezonden voor hun werk) of langere tijd (al dan niet gepesioeneerd).
Nu kan iemand van land verhuizen en met name ook weer naar het land van zijn nationaliteit terug gaan. Om dan (alsnog) te zeggen: dat was dus geen expat, of om juist wanneer je niet terggaat (alsnog) te zeggen dat was dus geen expat maar een emigrant is erg onhandig.
Ik zou willen voorstellen aan te houden: hij die woont in een land terwijl hij (of zij) daarvan de nationaliteit niet heeft, maar wel die van een ander land, is een expat. Emigrant ben je zodra je in je ‘nieuwe’ land daarvan de nationaliteit verwerft. Wil je in Thailand een legaal daar (voor onbepaalde tijd) wonende expat zijn, dan heb je geen Thais paspoort, maar wel een ander paspoort, met in dat andere (bijvoorbeeld nederlandse) paspoort een “Non-emigrant” visum ingestempeld, of wat voor verlengbaar visum dan ook, anders dan een toeristenvisum.
Khun,
Je hebt gelijk, maar wat de Thaise situatie betreft waar iedereen die hier woont maar een ” temporarily stay” krijgt en zijn visa elk jaar moet verlengen, kan je toch ook niet
spreken van een echte emigratie. Misschien wat ver gezocht, maar dan toch.
J.J
In Thailand mag je verblijven (de meesten) elk jaar verlenging en elke 90 dagen u melden. Ik ben 68 en denk er niet aan naar Belgie terug te keren. Ik heb er niets te vinden. Enkel het pensioen telt voor mij. Ik heb veel te lang gewerkt en voor de jaren dat ik teveel gewerkt heb krijg ik geen pensioen maar heb ik wel steeds mogen afdragen.
In Thailand betaal ik geen belastingen. Het leven is hier goedkoop. De zon schijnt meestal en ik hoef hier geen zes maand te verwarmen. In Belgie word je bestolen door de staat. Vorig jaar diefstal van 6% van spaargeld (van 15 naar 21%) en nu heeft men weer geld tekort en zal waarschijnlijk de BTW stijgen. In Brussel zitten er legale dieven.
Waarom terugkeren naar dat land?
Vele Belgen en Nederlanders hebben een Thaise vrouw of vriendin. Ook die spelen een rol. Blijven zij in Europa of wensen zij terug te keren naar hun heimat? Ik denk dat ook dit een rol speelt om in Thailand te blijven of er terug te keren en te blijven.
Ik kom teryg op mijn eerste punt, Mag men verblijven, Als er bij immigratian ooit iets mis gaat, kan de beslising van een beambte gans de toekomst wijzigen.
Daniel
An expatriate (in abbreviated form, expat) is a person temporarily or permanently residing in a country and culture other than that of the person’s upbringing. The word comes from the Latin terms ex (“out of”) and patria (“country, fatherland”).
emigrant
de emigrant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [emiˈxrɑnt] Verbuigingen: -en (meerv.) de emigrante zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [emiˈxrɑntə] Verbuigingen: -n, -s (meerv.) iemand die zijn eigen land verlaat om in een ander land te gaan wonen
Gevonden op http://www.woorden.org/woord/emigrant
expat
de expat zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [‘ɛkspɛt] Verbuigingen: expat|s (meerv.) iemand die als werknemer van een multinational langdurig in het buitenland woont Voorbeeld: `Expat is een verkorting van het Engelse woord expatriate.` …
Gevonden op http://www.woorden.org/woord/expat
Waarmee dan aangetoond wordt dat er wel degelijk verschil is tussen het Engelstalige begrip van expat en de Nederlandstalige.
Het woord expat gebruikelijk in Thailand is de Engelstalige versie, vrees ik.
Dus tijdelijk of permanent verblijvend……….
Nou, ik ben toch uitgerust met een nederlands paspoort (en geen enkel ander paspoort). Toch wil ik niet terug naar Nederland, tenzij -en dan nog maar voor een veertien dagen of zo- ik een goede Thaise vriend van mij er een plezier mee zou doen hem daar rond te leiden. Hij heeft het er wel eens over gehad, maar misschien verkeerd(?) door mij voorgelicht, hoeft hij niet (meer) zo nodig. Overigens heb ik misschien gemakkelijk praten, omdat ik geen familie meer heb in Nederland. Maar er is nog heel wat meer en anders waardoor ik daar niet zo nodig naar toe hoef.
Ik heb er eerlijk gezegd geen zin in hier uitgebreid opsommend mijn gal te spuien, en alle nederlanders over een kam te scheren al helemaal niet, want ik houd het graag positief. Zo ben ik van nature ingesteld, maar juist daarom wil ik niet tot aan mijn dood toe almaar op de proef worden gesteld door het (niet alleen meteorologische) slechte klimaat in Nederland. Vreugde zit ‘m voor mij in eruditie, beschaving, ongestoord gelaten worden zo veel als ik daar behoefte aan heb, denkbeelden uitwisselen (nu veel per e-mail), enzovoorts, gewoon een (wel)denkend mens te mogen zijn, vrij van tegen mij uitgebrachte vijandelijke bejegeningen. Dat vrij zijn kan ik niet met bemoeiallen, betweters en doordouwers om me heen, en met mensen die moeilijk en druk doen om niets van belang of waarde, nou ja zoals dat in Nederland pleegt te gaan. In Nederland moet je de daar zeldzaam geworden beschaving en het vriendelijke contact zoeken, hier in Thailand kom je de aanspreekbare mensen gewoon op straat tegen. Ik dus, voor langere -al helemaal niet- of voor korte tijd terug naar Nederland? Nee dus, de genoemde uitzondering misschien daargelaten. Zij die (nog) daar zijn en mij persoonlijk willen ontmoeten, komen maar naar hier. En dat doen er inderdaad een aantal.
Waar het nou om gaat is of een expat nou wel vaak uiteindelijk weer teruggaat naar zijn land van nationaliteit (ook wel aangeduid als zijn land van herkomst), of dat hij gewoon blijft wonen in met name Thailand.
Wat ik lichtelijk tot mijn verbazing een en andermaal heb geconstateerd is dat mensen die in Thailand toch een woonruimte hebben betrokken dikwijls minstens eens per jaar op en neer reizen naar met name Nederland, of welk land van herkomst dan ook, maar het schijnt dat vooral nederlanders notoire op-en-neer reizigers zijn. Het komt er vaak op neer dat zij het waterkoud winterse Nederland inruilen voor het zonnige Thaise hoogseizoen. Sommigen geven zelfs de voorkeur aan het meestal venijnige aprilse weer in Nederland boven het wat (te) warme aprilse weer in Thailand, hoewel het dan toch aan de kusten van Thailand heerlijk zwemmen is in een zee vol badwater-op-temperatuur; ga, mocht je in Thailand niet aan de kust wonen, in april -hun vakaniemaand- met de Thai op vakantie in een badplaats; althans dat is aan te bevelen wanneer je niet xenofoob bent, dus gemakkelijk contact heb met mensen zoals de Thai, die dat namelijk ook niet zijn.
Gesprekjes die je met Thai zo gemakkelijk voert bijvoorbeeld op het strand -kom daar in Nederland eens om- gaan nogal eens als volgt: “Where you come from?”. Volgende vraag is hoe lang ik hier al ben. En dan: wanneer ik weer eens terug ga (even op en neer of definitief). Nou, op z’n minst in beginsel geen van beide dus. Waarom? “Waar zie ik zulke lachende gezichten als die van jullie? Niet daar, wel hier!” Hetgeen lachen geblazen is natuurlijk. Ik heb er wel eens een ‘emoticon’ bij in het zand getekend. Een met de mondhoeken omlaag (“dat is een falang”), een met die omhoog (“dat zijn jullie”).
.
Maar natuurlijk, je kan argumenten inbrengen zoveel als je wil, iemand die psychomatisch gebonden is aan waar hij vandaan komt, kun je wel zijn oren van zijn hoofd, maar niet zijn gevoelens uit het hart praten. De meeste nederlanders willen, en gaan dan ook, helemaal niet weg uit Nederland. En dan heb je nog de twijfelaars: hen die zo’n beetje een halve expat en tegelijk ook een halve nederlandse inboorling zijn.
Mensen zijn nogal eens gebonden aan hun gevoelens van ongenoegen. Moeders en dochters die in een liefde-haat verhouding met elkaar leven. De man/schoonzoon kan elders een uitstekende baan krijgen, maar betreffende vrouw/dochter-van-moeder wil niet weg vanwege haar gehecht zijn aan haar gevoelens van ongenoegen die ze aan haar moeder beleeft. Daar bestaan sterke staaltjes van.
.
En, ja hoor, je kon erop wachten. Nu gaat er een onderzoek plaats vinden. Vragenlijsten worden bedacht en de verzamelde antwoorden worden statistisch verwerkt. Het is in feite een onderzoek naar de psyche van de expat (die al dan niet -vaak wel- op zoek is naar een exotische vrouw; die van eerst is weer terug naar moeder).
.
Psychologen proberen wetenschappers te zijn. Een goed streven. Maar of betreffend onderzoek ook veel wetenschap voortbrengt is een bange vraag. In ieder geval kan niet maar een enkel onderzoekje veel wetenschap opleveren. Als straks als voorlopige uitkomst komt vast te staan dat veel expats toch weer definitief teruggaan, kan dat twijelaars over de streep trekken (om toch ook maar weer terug te gaan) of als blijkt dat definitief teruggaan juist weinig voorkomt, kan ook dat twijfelaars helpen te beslissen (maar dan juist om toch maar in Thailand te blijven). Want ja, mensen plegen niet zelf te beslissen, maar plegen zich de grootste groep te kiezen waarbij ze zich dan aansluiten.
ik denk dat het niet altijd te voorkomen is om terug te keren naar nederland. als ik kijk naar de geschiedenis van bv de “indische” nederlanders, dan kom je toch vaak tegen dat bij het ouder worden er problemen komen. omdat de taal een probleem wordt. vaak spreken ze slecht of weinig nederlands, dus als je in een verzorgingshuis of bejaardenhuis terecht komt is dat een probleem. mensen vervreemden totaal van hun omgeving omdat ze zich niet verstaanbaar kunnen maken of niets verstaan. het lijkt me toch dat je in zo’n situatie erg eenzaam wordt.
dat het geen onbekend probleem is blijkt wel uit het feit dat er in nederland speciale verzorgingshuizen zijn voor de “indische”ouderen.
ook als je bij je partner blijft wonen in zo’n geval lijkt het me erg moeilijk vanwege de taal.