Heb ik mijn (financiële) zaken goed geregeld?
Het is een vraag die elke expat zich moet stellen, al dan niet met een Thaise partner. Bij overlijden ontstaat grote onzekerheid en verwarring bij familie, vrienden en kennissen, die vaak worden opgezadeld met onbeantwoorde vragen.
Over de doden niets dan goeds. Hoewel menig expat zijn zaken beter had moeten regelen. Nog te vaak blijft de Thaise partner achter met (bijna) lege handen. Is het een kwestie van wantrouwen? Je zou het haast gaan denken. De vrouw waarmee de mannen in kwestie soms jaren heeft samengewoond, mag de scherven van het overlijden opruimen. Wie betaalt de crematie en alles wat daar bij hoort, de huur en de kosten van toekomstig levensonderhoud?
Bij expats met een Nederlandse partner loopt de afwikkeling doorgaans gesmeerd. Beiden kennen de pincode van elkaars rekeningen, terwijl een en ander wordt afgedekt door een Nederlands testament. Ik ken verhalen van Nederlanders die op de drempel van de dood zich in een rolstoel naar een ATM laten rijden, maar niet willen dat hun partner de pincode kent. Na overlijden gaan verhalen rond van een flink bedrag op de rekening, waar niemand aan kan komen. Hetzelfde geldt voor pensioen en AOW, maandelijks gestort op een Nederlandse bankrekening. De achterblijvende Thaise zit vervolgens met de gebakken peren.
Laten we eerlijk zijn: de meeste Nederlandse mannen die zich in Thailand vestigen, verkeren in de herfst van hun leven, terwijl veel Thaisen nog een leven voor zich hebben. Wellicht dat het een met het ander te maken heeft, als expats er van uitgaan dat ze onsterfelijk zijn. Een testament is voor later, terwijl ik te vaak hoor dat de erfenis aan de kinderen in Nederland toekomt. Een duidelijk geval van schuldgevoel, maar beslist niet eerlijk ten opzichte van de Thaise partner, die vaak naar beste vermogens voor de Nederlander heeft gezorgd. En vervolgens stank voor dank krijgt. En tot overmaat van ramp door de Nederlandse familie wordt neergezet als een ‘gold digger’.
Het omgekeerde komt overigens ook voor. De man roept dan: de mijne is anders’ en vertrouwt, grond, huis, auto en wat dies meer zij toe aan de door hem aanbedene. Dit in de overtuiging dat zij dat niet onverzorgd achterblijft als hij de pijp aan Maarten geeft. Heel nobel en verklaarbaar, want hij is vaak dik dertig jaar ouder dan zij. Het probleem ontstaat echter, en ik heb dit van nabij meegemaakt, als de vrouw onverwacht eerder overlijdt dan de farang. Dan staat ineens haar familie op de stoep en eist alles op. Zijn auto blijkt dan beleend bij de bank en rekeningen zijn geplunderd. Haar kinderen, waar hij jaren voor heeft gezorgd en behandeld als de zijne, ontpoppen zich als waren haaien die zich op zijn huis en haard storten.
Mijn advies luidt om financiële zaken bij leven en welzijn waterdicht te regelen in overleg met een (betrouwbare) advocaat. Als het om grote bedragen gaat voor grond, huis en auto vertrouwen veel expats hun partner blindelings, maar waar ze een paar duizend baht moeten uitgeven voor juridisch advies, geven de meesten niet thuis.
Probeer zo veel mogelijk te regelen voordat Magere Hein aan de deur klopt. In belang van jezelf en ook in dat van de achterblijvers. Een klein voorbeeld: open een gemeenschappelijke rekening zonder bankpas en behoud zelf het bankboekje. Dat is wel zo eerlijk ten opzichte van degene waarmee je jaren lief en leed hebt gedeeld. Als na je dood voor je Thaise partner niets meer over is, vraag ik me af wat je hier in Thailand doet…
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Natuurlijk moet je zorgen dat je partner verzorgd achterblijft,maar ik moet de eerste farang nog tegenkomen die volledige inzage heeft in de financien van zijn thaise partner.
Nou, dan ben ik de eerste en ik heb er nooit naar gevraagd. En zij is gelukkig ook zo verstandig niemand te zeggen hoeveel zij maandelijks krijgt of spaart. Door mijn slechte ervaring in mijn vorige huwelijk, houd ik wel de touwtjes in handen en regel ik onze financiën.
Haar zakgeld en ons huishoudgeld gaat op een rekening die we eerst deelden, maar nu helemaal op haar naam staat.
Ik heb helaas nog maar te weinig geregeld, maar zal dit wel gaan doen. Een van de redenen waarom ik ging trouwen, was dat (ik krijg mijn geld uit Duitsland) zij een weduwen pensioen mag verwachten bij mijn overlijden. Maar ik zal haar in ieder geval alle pincodes laten toekomen, die haar overhandigd worden in geval van mijn dood.
Statistisch gezien heb ik nog zo’n dertig jaartjes voor de boeg…maar je weet nooit.
Wat ik nu lees “…Bij expats met een Nederlandse partner loopt de afwikkeling doorgaans gesmeerd. Beiden kennen de pincode van elkaars rekeningen, terwijl een en ander wordt afgedekt door een Nederlands testament..” dat zal in orde zijn; een expat is immers gedetacheerd en maar tijdelijk hier.
Voor emigranten die soms TIG jaar uit NL zijn en hun Nederlands testament handhaven doemen na zijn/haar overlijden problemen op die je beter maar voor kunt zijn. De Nederlandse notaris kan, ik zeg niet: zal, de verklaring van erfrecht weigeren wegens onzekerheid of het in Nederland opgemaakte testament wel de LAATSTE wilsbeschikking is. Je kunt in Thailand een ander testament maken, en nog een, en nog een, en die zijn in Thailand nergens centraal geregistreerd. Centrale registratie bestaat hier niet. Zelfs registratie op de amphur is niet verplicht.
Een vriend en ik zijn nu al bijna twee jaar bezig voor een Thaise weduwe (van een NL-er) uitvoering te regelen van zijn NL testament, met advocaten en notarissen, met een NL-bank en een bank elders in de EU, omdat de ‘huis’notaris de verklaring van erfrecht weigert omdat, zoals al gezegd, de erflater TIG jaar Nederland uit is en er geen enkele zekerheid bestaat dat het NL testament wel de LAATSTE wilsbeschikking is. En geen enkele notaris zit op een claim te wachten van een rechthebbende die ineens aan de deur staat met een later opgemaakt testament.
Om die reden heb ik, en ik woon permanent in Thailand, een Thais testament en dat is geregistreerd op de amphur. Zou ik naar elders gaan, naar Aland, dan maak ik daar een nieuw testament.
lijkt goed geregeld maar zoals gezegd: je kunt blijkbaar overal in thailand een nieuw testament opstellen.
Dus je notaris is nog steeds niet zeker of je testament waar je naar verwijst het laatste is.!!
Ik ben voor de wet getrouwd met een Thaise vrouw. Ik ben 20 jaar ouder en ben aan het regelen dat zij niet onverzorgd achterblijft. Ik laat onze trouwakte van de week in het Nederlands vertalen en daarna registreren bij de gemeente zodat zij recht heeft op een gedeelte van mijn pensioen. Een erfenis is er niet na het kopen van een huis in Thailand. Wel laten vastleggen dat als zij eerder overlijdt dat ik levenslang het recht op gebruik van de grond en het huis.
Beste Walter,
Informeer maar eens goed of uw Thaise vrouw recht heeft op een gedeelte van het pensioen!
I.lagemaat, heeft ze. Ik heb daar zelfs een (ongevraagde) e-mail over gehad van mijn pensioenfonds. Ook de vorige echtgenote krijgt haar deel, indien van toepassing.
Dit geldt mijn inziens ook wanneer je je Thaise partner naar Nederland haalt, mijn vriendin die hopelijk binnenkort haar MVV kan ophalen was verbaasd dat ik daar nu al met haar over sprak, maar ik vind dat, als je voor elkaar kiest ook alles goed moet regelen.
Dat is inderdaad verstandig. De basis is in ieder geval om inzicht in elkaars financiële situatie (eigendommen) te hebben. In een serieuze en stabiele relatie spreekt het voor zich dat je toegang hebt tot elkaars gegevens waaronder papieren en de bankrekeningen. Ik moet wel bekennen dat mijn lief en ik het nooit verder hebben geregeld dan dat. Ja we hadden elkaars wachtwoorden, PIN etc. op alle fronten, altijd handig as bijvoorbeeld de nood aan de man is. En toen we 2 jaar na haar immigratie besloten te trouwen hebben we natuurlijk huwelijkse voorwaarden laten opstellen. Niet uit wantrouwen, ook al kunnen dingen lelijk worden als een relatie in een vechtscheiding eindigt, maar gewoon om ingedekt te zijn tegen met name derden.
Nu woon ik in een huurhuis, en het enige bezit van mijn vrouw was een stukje land en een Thaise bankrekening (die op enkele baht na leeg was, slechts gebruikt voor vakantie of een enkele transactie). Dat maakte het wel simpel. Geen testatement ofzo. Bij bezit zoals een huis overzees had dat aspect natuurlijk belangrijk geworden om het eerlijk en goed te regelen voor de langstlevende.
Waar we het nooit over hebben gehad was donorregistratie. Toen mijn vrouw, nu op twee dagen na exact verleden jaar overleed wist ik niet wat haar visie daarop was. Dat hadden we wel moeten doen, ik heb nu voor veilig moeten gaan en het ziekenhuis verteld dat ik haar organen niet voor donatie kon opgeven omdat ik haar wens niet wist. Ik hoop dat ik goed gegokt hebt maar ik zal nooit weten of ze liever een ander mens had willen redden met haar eigen leven. Het zijn geen makkelijke of leuke zaken maar de dood kan ons alle onverwacht treffen.
De oudere partner moet er dan ook niet vanuit gaan dat de jongere partner te boel overleeft. Of er vanuit gaan dat het woonland niet meer zal veranderen, de inkomenssituatie, bezit of de relatie zelf blijft zoals het is. Lastig maar belangrijk om er attent op te zijn. Spreekt dus ook vanzelf dat je af en toe bedenkt of alles wat je wel/niet geregeld hebt nog actueel is of dat er aanpassingen nodig zijn.
En vergeet niet dat er diverse regeltjes zijn op basis van o.a. geboortejaar. De ouderen generaties hebben nog wetten omtrent ANW (weduwepensioen) uit een tijd dat men er vanuit ging dat de (oudere) man alleen verdiener was of de (jongere) vrouw slechts een fooitje binnen bracht. Voor jongere generaties zijn de regelingen soberder. Men gaat er vanuit dat beide partners hun boontjes wel kunnen doppen. Overlijden voor of na de AOW leeftijd speelt ook een rol natuurlijk. Ik kreeg van het UWV en het pensioenfonds van mijn wijlen vrouw berichten die er op neer kwamen dat ik geen cent zou krijgen. Had ik ook niet op gerekend.
Zou een domme fout zijn als je denkt “na mij de zondvloed, zal wel goed zitten voor mijn partner als ik de pijp uit ben”.
Correctie: UWV moest natuurlijk SVB zijn.
Testamenten in meerdere landen van verschillende data, al dan niet ‘vindbaar’ door de instanties in die landen is denk ik vragen om problemen. Ik heb er eens even over na zitten denken en om het zo simpel mogelijk en overzichtelijk te houden denk ik aan het volgende:
-Trouwen buiten gemeenschap van goederen, dus ‘op huwelijkse voorwaarden’. (Kan ook in Thailand)
-Evt.Thais huwelijk registreren in Nederland ivm evt. pensioen.
-Nieuw testament in Nederland opstellen, waarbij u het legaat voor uw Thaise echtgenote c.q. vriendin of wat dan ook kunt vastleggen (bijv. alle bezittingen in Thailand plus dat en dat en dat).
Voordelen:
-Het lijkt me dan voor de notaris in Nederland eerder aannemelijk dat, nu de legitimaris uw echtgenote is, er geen latere afwijkende testamenten in Thailand zijn gemaakt. (Desnoods stuurt u jaarlijks een bevestiging van het feit dat het desbetreffende testament nog steeds uw laatste wil is naar de notaris).
-U hoeft mbt de erfenis geen Thaise documenten op te stellen en er komen – zelfs geen betrouwbare – Thaise advocaten aan te pas.
.
Misschien zie ik iets over het hoofd of sla ik de plank mis, het is maar een idee.
N.B.: Denk er aan dat uw huisnotaris in Nederland niet per definitie specialist is op dit gebied. Durf net als bij uw huisarts ook eens om een verwijzing te vragen.
Frans Amsterdam, je schrijft dit: “…Het lijkt me dan voor de notaris in Nederland eerder aannemelijk dat, nu de legitimaris uw echtgenote is, er geen latere afwijkende testamenten in Thailand zijn gemaakt. (Desnoods stuurt u jaarlijks een bevestiging van het feit dat het desbetreffende testament nog steeds uw laatste wil is naar de notaris)…”
Heb je met jouw notaris overlegd en wat is zijn/haar reactie: ik wil het aannemelijk gemaakt hebben, of ik wil het bewezen hebben. Hij/ZIj is de persoon die een claim aan de broek krijgt bij een onjuiste verklaring van erfrecht.
Ik ben benieuwd naar wat jouw notaris heeft geantwoord. In de zaak die ik beschreef was het antwoord ‘bewijs’ en daar wordt bijna twee jaar na overlijden nog aan gewerkt. Je zal zonder inkomen zitten; maar in het onderhavige geval is dat prima geregeld.
‘Bewijzen’ dat iets er niet is, is altijd een hachelijke onderneming.
Ik meende in uw reactie te lezen dat een notaris KAN weigeren bij onzekerheid, en dat er in het door u genoemde geval GEEN ENKELE zekerheid bestaat.
Daaruit heb ik opgemaakt dat een zekere aannemelijkheid de balans wellicht naar de andere kant zou kunnen doen doorstaan.
Dat maakt het niet minder vervelend als dat niet zo is.
Vreemd dat er geen regeling bestaat die een tegenpartij in zo’n situatie opdraagt om, binnen een redelijke periode, bewijs van het WEL bestaan van een later testament te leveren.
Bij een latere claim richting notaris zal men immers evengoed met dat bewijs moeten komen.
Nou Gerard Plomp, dat kun je vergeten, de thai heeft niets geregeld, in mijn geval heb ik dat wel, via svb,
heb ik een aanvullende verzekering, dat mocht ik vroegtijdig wegvallen, komt er maandelijks geld binnen.
Daarnaast heb ik al vele jaren een overlijdensverzekering, idem dito een leuk bedrag voor mijn thaise vrouw, ( in mijn hart heb ik dit meer geregeld voor onze zoon van nu 5 jaar ).
In Thailand getrouwd, mijn vrouw en in Thailand geboren zoontje naar mijn woonstee in Duitsland gehaald waar wij nu samen wonen.
Bij de notaris in Nederland een nieuw testament (op de langslevende) laten opmaken, waardoor mijn eerdere kinderen een vordering op een eventuele erfenis hebben maar niets kunnen opeisen (niet eerder dan bij het overlijden van mijn huidige vrouw).
Daar mijn vrouw jonger is dan mijn eerdere kinderen is het waarschijnlijk dat mijn vrouw hen zal overleven.
Heb gekozen voor een Nederlands testament omdat het veiliger is, ik had ook een Duits testament kunnen laten opmaken maar daar zijn vaak problemen mee wanneer het tot afwikkelen komt, een Thais testament zou hier gemakkelijk aangevochten kunnen worden door mijn eerdere kinderen.
Mijn huis (in eigendom) zal ik t.z.t. op naam zetten van ons gezamenlijk kind met vermelding dat wij beide levenslang hier mogen wonen.
Mijn eerdere kinderen heb ik opgevoed en een opleiding bekostigd, mijn gevoel zegt mij dat ik voor mijn huidige vrouw moet zorgen.
Ook heb ik geregeld dat mijn huidige vrouw en kind een uitkering vanuit de AWW krijgen, ik betaal daarvoor vrijwillig een premie. Bij de SVB is zij ook bekend als mijn vrouw.
Een testament in Nederland en wonend in Thailand met een Thaise echtegote is vragen om problemen. In Thailand is geen centrale register van testamenten en veel Nederlandse notarissen weigeren een Verklaring van Erfrecht af te geven omdat de Nederlandse notaris geen zekerheid heeft dat er in Thailand en latere testament gemaakt is waar niemand van af weet of dat er in Thailand een “nazaat”. dus erfgenaam(en) rondhuppelt.
Ik maakte dat mee. Kost veel moeite en met behulp van een advocaat in Nederland was een notaris in Nederland bereid, na onderzoek en redelijk wat geld voor advocaat en notaris een Akte ven erfrecht af te te geven.
Het gaat vaak om Nederlandse bankrekeningen, want veel bezittingen zal men niet meer in Nederland hebben en meestal staan de Thaise bezittingen op de naam van de echtgenote.
Als je in Nederland een testament heeft gemaakt, maak er een in Thailand en stuur dat Thais testament op naar de Nederlands notaris die je oorspronkelijke testament gemaakt heeft. Die zet dat in de Centrale Register van testamenten en dan weet je zeker dat zonder veel problemen de Nederlandse bezittingen, meestal bankrekeningen naar de erfgenamen, meestal de Thaise echtgenote gaat.
Het blijkt maar al te vaak dat als men regelingen getroffen heeft, men de Nederlandse wetgeving inzake erfrecht over het hoofd ziet. Het is een muur waar je dan tegenop loopt.
Even nog een aanvulling. Indien er uit vorige huwelijk(en) in Nederland of in Thailand nog echtgenoot(es) en/of kinderen zijn. die zijn ook erfgenamen. Je kan dan alles wel op de naam van de huidige Thaise echtgenote zetten, maar die Nederlandse en/of Thaise kant wil (soms) ook wat hebben. En dan lopen Nederlandse en Thaise wetgeving inzake erfrecht door elkaar.
Of de Nederlandse en/of Thaise kant moet wettelijk van alle erfenissen afzien, voordat je overlijdt.
Ik heb mijn hele leven voor mijzelf moeten zorgen en ook mijn hele leven keihard gewerkt waar ik nu de lichamelijke problemen van ondervind.
Ben ook mijn hele leven goed voor anderen geweest hielp altijd als ik het kon.
Leef nu een aantal Jaren in Thailand en geniet met volle teugen van het leven zoals het kan
Ook financieel lukt het aardig
Dus ik heb niets te verdelen als ik doodga , ook geen testament dus ook geen trammalant met kinderen of e.v.t familie lekker alles opmaken.
Hans van Mourik zegt
Voordat dat ik naar Thailand ging, heb ik veel informaties genomen,zowel in boeken als personen.
Heb nu 15 jaar een relatie ,met wie ik samen woont.
Geeft haar ieder jaar dat we samen zijn een 4000 euro, heb haar gezegd dat ze dat moet sparen,mocht ik er niet meer zijn.
Tenslotte zijn mijn inkomsten ook in euro,s
Tevens krijgt ze van mij genoeg huishoud geld per maand,ook al ben ik een paar maanden in Nederland.
Zij heeft reeds een eigen woning .waarvan de helft door haar is betaald, en door mij de andere helft.
De onderhouds kosten van de woning is voor mij
Tevens hebben wij ook een en of rekening,(daar mag ook niet aangekomen worden) dat is voor eventueel als ik hier komt te overlijden voor de begravenis kosten.
Hoe vaak hoor ik het niet,niet alleen in Thailand,maar ook ergens anders, Trouwen, scheiden,alimentatie.boedelscheiding,notariskosten, e.d.
Ben 1xgetrouwd geweest en wil dat niet meer,ook geen samenlevings contract wettelijk.
Ga er van uit zolang we bij elkaar zijn en het gaat goed,verdiend zij ook een goed leven daarna.
We zijn 15 jaar samen ondertussen moet ze nu wel 60000 euro hebben gespaard, maardat weet ik niet is mijn berekening.
Wat ze ermee doet is voor mij niet belangrijk,het gaat mij er om dat ik een goed gevoel heb.
Of wat Gerard Plomp zegt op 25 september 2016 om 10:33
maar ik moet de eerste farang nog tegenkomen die volledige inzage heeft in de financien van zijn thaise partner
Ook ik weet het niet, en vraagt er ook niet om,dat heb ik haar gegeven.
Hans van Mourik
Het lijkt wat complex, maar is het eigenlijk niet.
Je kunt permanent wonend in Thailand een Thais testament op, laten, maken naar Thais recht,zie verderop.
Maakte je eerder een testament bij een Nederlandse notaris dan stel je die in kennis van het later opmaken van dat testament. Daarmee is deze notaris op de hoogte van het latere Thaise testament en is het Nederlandse testament dus vervallen. Ten overvloede noteer je dan in je Thaise testament dat je eerdere Nederlandse testament vervallen is.
Je Thaise partner heeft aldus, indien je dat wenst en in je testament tot uiting brengt, als erfgenaam de leiding over de afwikkeling van je boedel en is bevoegd je bezittingen daadwerkelijk in bezit te nemen. Wil je dat anders dan noteer je dat.
Er is een verdrag, Haags Erfrechtverdrag 1989, wat regelt dat je een rechtskeuze kunt maken, bijvoorbeeld voor Thais recht. Dat kan bijvoorbeeld indien je je gewone verblijfplaats in Thailand hebt op het moment van het maken van de rechtskeuze.
Op deze wijze is het indien aldus gewenst prima te regelen voor je Thaise echtgenote of partner en indien additioneel gewenst ook voor mogelijke andere erfgenamen.
NicoB
Zover ik weet is het Haags Erfrechtverdrag alleen door NL geratificeerd en dus niet in werking getreden.
Dit zijn de regels zoals vastgelegd in Nederland ( gepubliceerd door de Rijksoverheid ):
Regels Europese Erfrechtverordening
Bij overlijden op of na 17 augustus 2015 bepaalt de ”Europese Verordening erfrecht ” welk erfrecht van toepassing is op een grensoverschrijdende erfenis. Woont u als Nederlander in het buitenland? Dan is het recht van het land van uw laatste gewone verblijfplaats van toepassing. Bestaat op het moment van overlijden een nauwere band met een ander land dan dat van de laatste gewone verblijfplaats? Dan geldt het recht van dit andere land.
U kunt ook zelf kiezen voor het recht van het land waarvan u de nationaliteit bezit op het moment van de rechtskeuze of het overlijden.
Dus woon je in Thailand dan geldt het Thaise erfrecht tenzij je , als je de Nederlandse nationaliteit hebt, ervoor kiest voor het Nederlandse erfrecht. Dan dit wel vastleggen bij een Nederlandse notaris.
Haags Erfrechtverdrag geldt alleen tot overlijden tot 17 augustus 2015 dus als men dit leest dan geldt het al niet meer voor de lezer.
Het verdrag is ook geratificeerd door Argentinië. Dat het door andere landen niet geratificeerd is doet niets af aan de mogelijkheden van dit verdrag die je hebt als Nederlander indien je je gewone verblijfplaats in Thailand hebt op het moment van het maken van de rechtskeuze.
Aldus kun je desgewenst kiezen voor het Thaise recht, waar de mogelijkheden vele malen groter zijn dan in Nederland.
In de goed voor je partner in Thailand zorgen gedachte van Hans Bos dus meer mogelijkheden dan in Nederland om dat te doen, waarbij je andere erven desgewenst ook kunt nalaten zoals je wilt.
NicoB
Het valt voor de Thaise vaak smerig tegen wat ze krijgt. Zeker nadat ze zelf de AOW leeftijd bereikt. Het AOW gat wreekt zich dan. Immers: de nabestaanden uitkeringen zullen flink dalen bij het bereiken van de AOW leeftijd. Zelf hebben ze dan nog eens heel beperkt pensioen opgebouwd. In mijn geval is dat in ieder geval zo. Via software kan men dit gemakkelijk uitrekenen. Geen vetpot na haar AOW leeftijd dus. En dat AOW gat is niet meer te dichten. Vroeger kon dat.
Meestal hebben de dames overigens zelf al gezorgd voor een en ander.
Niet voor niets drammen ze op aanschaf onroerend goed in Thailand.
Heb het omgekeerde ook gezien. Kapitaal van geliquideerde familie bedrijven, in twee generaties opgebouwd, naar Thailand. Groot huis daar, veel land.
Commentaar Nederlandse familieleden: Ons hele leven voor gewerkt, maar al dat geld in decennia verdiend door de gezamenlijke familie naar Thailand verdwenen door erfgenaam……………..komt nooit bij ons terug. Eenmaal in Thailand, altijd in Thailand dus. Zo wordt dan in zulke gevallen eventueel rechthebbenden hier te kort gedaan. De Thaise schoonfamilie gaat er uiteindelijk mee aan de haal.
Er is voor degene die niet voldoende AOW heeft opgebouwd en een laag inkomen heeft bij het bereiken van de AOW gerechtigde leeftijd een mogelijkheid om aanvullende bijstand van de gemeente te verkrijgen. Dus bij een tekort aan opgebouwde AOW jaren kan men een aanvulling in Nederland krijgen.
Degene die AOW krijgt dient dan wel in Nederland te blijven wonen voor deze aanvulling. Een en ander is wel afhankelijk van een eventueel overig inkomen uit werkzaamheden ( werken na het bereiken van de AOW-leeftijd) of aanvullend pensioen.
Even een vraag aan iemand die het misschien weet, wij wonen 20 jaar samen, niet getrouwd, en hebben ook een gezamelijke rekening, nu wordt er bij een bank gezegt, dat bij overlijden van mijn vriendin de helft naar haar zoon gaat. Ik heb geen bezittingen in Nederland alleen een testament dat 21 jaar geleden is opgemaakt en waarbij mij vriendin voor 70% erfgename is, ik wil dit nu veranderen en doen zoals NicoB heeft gemeld door hier in Thailand een nieuw testament te laten maken en dit op te sturen naar mijn Nederlandse notaris om dat Nederlandse te laten vervallen.
Andre, je woont samen, bent niet gehuwd, zij heeft geen Thais testament. Dus erf jij niet maar haar kind(eren). Dan moet ze maar een testament maken.
Als je een testament maakt staat altijd op regel 1 “ik herroep alle vroeger gemaakte uiterste wilsbeschikkingen”. Dan hoef je toch niks naar jouw NL notaris te sturen? OK, je mag het zenden maar hij hoeft niks te doen. Kan ook niks doen zonder jou er bij.
Wil je het NL testament officieel herroepen dan moet je naar NL en die herroeping komt dan in het Centraal Testamenten Register. Dan komt iedere NL notaris er achter als men na jouw dood op zoek gaat naar een NL testament.
“nu wordt er bij een bank gezegt, dat bij overlijden van mijn vriendin de helft naar haar zoon gaat”
De reden is dat dit los staat van een eventueel thaise erfenis want het is een gezamelijke rekening, dus blijft de helft voor Andre bij een eventueel overlijden van de vriendin van Andre.
De 50 procent van de vriendin is van toepassing voor een eventuele erfenis.
En in Thailand kun je je eigen kinderen onterven of iets ontzeggen in een nalatenschap dus je zou in een Thais testament van de vriendin kunnen opnemen dat haar aandeel in het banktegoed ( 50 % ) na het overlijden van de vriendin naar Andre gaat. Hij heeft dan het volle banktegoed bij haar heengaan.
Té veel mensen zijn zich niet of onvoldoende bewust van deze problematiek. Of willen zich er niet mee inlaten tijdens hun leven? Après nous le déluge? Mai pen rai, in een farrang versie 🙂
Sommige mensen trachten voorzienig te zijn. Maar de ervaring leert dat complexiteit en tijd het lastig maken om een maatwerk regeling te treffen die blijft staan als een huis te je komt te gaan.
Zo dacht ik een aantal jaren jaren geleden notarieel een passende regeling uitgewerkt te hebben. Hélaas ondertussen zijn er nieuwe feiten die deze regeling reeds ingehaald hebben. Feiten waar ik geen impact op heb. Daling van inkomen door arbeidsongeschiktheid, heropflakkering een juridisch dispuut met mijn ex-vrouw uiteraard over geld, handelingen van kinderen uit een vorig huwelijk, overlijden van mijn moeder, dementie van mijn vader, wetswijziging, enz …
In economische realiteit doe je uiteraard wat je wil. Op zich is daar niet mis mee en daarom wordt het ook hier dikwijls voorgesteld. In Thailand alles op haar naam en in EU alles op jouw naam, is veel toegepast. Hélaas is dergelijke regeling sterk afhankelijk van menselijke relaties, niet in het minst die met je Thaise partner. Love is always forever … in the movies, maar in het écht zijn menselijke relaties niet altijd tegen de tijd bestand.
Van belang is alvast goed rekening te houden met het wettelijk/regelgevend kader zowel in je land van herkomst als in Thailand. Alleszins in eigendomsrecht, familierecht, erfrecht, zakelijk recht, fiscaal recht, pensioenregelgeving, … en afhankelijk van jullie persoonlijke situatie in nog een rits andere juridische disciplines.
Zelfs al wil je een goede juridische regeling, eenvoudig is het zelden. Gespecialiseerde hulp inroepen van een notaris en/of gespecialiseerde Thaise advocaten brengt ook niet altijd soelaas omdat de “premissen” van jullie persoonlijke situatie soms danig complex zijn dat ze juridisch slecht doorvertaald worden of soms deels vergeten worden. Iets waar de erfgenamen later dan weer tegenaan loopt. Iets wat de overledene nooit gewild heeft. Regeren over je graf heen is een uiterst lastige discipline, weinig heersers gegeven 🙂
Naar aanleiding van dit stukje op TB ga ik maar weer eens goed nadenken hoe de eerder getroffen regeling bij notariële akte kan bijgespijkerd. Een mooie ambitie toch?