Zijn expats in Thailand echt bijzonder gelukkig?
13 juli 2016
Op het verhaal op dit blog over een enquête van Thaivisa, zie: www.thailandblog.nl kwam nogal wat kritiek los in de reacties en volgens mij vaak terecht.
Ook het originele verhaal op Thaivisa maakte vele tongen los bij de lezers en er kwamen meer dan 300 (vaak negatieve) reacties op.
Thaivisa voelde zich genoodzaakt zich te verdedigen en deed dat in dit artikel: www.thaivisa.com
Lees u dat en trek uw eigen conclusies!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand23 december 2024De redactie wenst alle lezers fijne feestdagen!
Nieuws uit Thailand23 december 2024Illegale handel in medicijnen bedreigt volksgezondheid
Nieuws uit Thailand23 december 2024Thaise regering komt met steun en voordelen voor een zorgeloze nieuwjaarsvakantie in 2025
Achtergrond23 december 2024De kerstboom: van heidense symbolen tot feestelijke traditie
De enquette was geen enquette onder de expats, maar onder de bezoekers van Thai Visa.
Daar gaat de hele enquette al mis, want dat is een die bezoekers zijn een deel van de expats en hoeven helemaal geen doorsnee van alle expats te zijn.
Maar dat was waarschijnlijk ook helemaal de insteek niet.
Dit blijkt uit de volgende tekst:
Managing Director Dan Cheeseman in Pattaya said: “It is incredibly important for us to understand the views of our consumers if we are to stay valid and relevant as a media going forward.”
Our consumers.
Uiteindelijk draait het dus uitsluitend om de bezoekers van Thai Visa en waarschijnlijk de daaraan gekoppelde reclameinkomsten.
De rest van de expats was niet van belang.
Zijn expats in Thailand echt bijzonder gelukkig kan beantwoord worden met een JA of een NEE!
Bij een JA antwoord, dan zou ik graag vernemen waarom en bij een NEE antwoord zou mijn vraag zijn “wat doe je dan nog in Thailand”.
Ik zelf, 5 jaar onafgebroken in Thailand wonend, een mooie jonge liefhebbende vrouw getrouwd hebbend en een prachtige dochter van 9 maanden jong, voel mij en ben een van de gelukkige, die ook nog maandelijks financieel voor de zorg van schoonfamilie kan bijdragen, met twee naar de middelbare beroepsopleiding gaande 15 jarige knapen en een schoonvader die door een zeer slecht gezichtsvermogen niet meer kan werken. Verder neem ik het leven zoals het komt en geniet samen met mijn familie, kennissen en vrienden met volle teugen. Terug naar Holland omdat het mij in Thailand niet zou bevallen? aan me nooit niet!
Ik geef de pen aan de expats die hier ontevreden zijn maar wel blijven, het woord is aan U.
Men heeft nooit iemand verplicht om naar Thailand te verhuizen, en nog minder iemand verplicht om hiet te blijven wonen. Dus als ge hier niet gelukkig bent, of realizeert dat je de verkeerde keuze gemaakt hebt met naar hier te komen. Wel dan is de oplossing heel simpel, ga terug van waar je gekomen bent.
Dat is helemaal geen schande.
Wat mij opvalt is dat de meeste deelnemers aan fora, over het algemeen een zeer negatieve houding tegenover Thailand hebben, en dat in mijn uitgebreide kennissenkring, mensen die zich hier goed in hun vel voelen niet posten op forumd en er zelfs geen lid van zijn
Jammer dan dat de uitkomst zo mooi was. Jammer dat Nederlanders liever zeuren en ongelukkig zijn..vooral diegenen die hun eigen land al zeurend de rug toegekeerd hebben.
Ik vraag me af wat ze dan nog hier doen, als ze zo ongelukkig zijn.
Dat het ondanks de vele voordelen in Thailand niet altijd even gemakkelijk is door de andere cultuur en klimatologische en biologische omstandigheden, zal ik grif toegeven. Maar ik ben desondanks liever hier in Thailand.
En zolang alles goed gaat tussen mij en mijn lieve vrouw, ben ik de gelukkigste man van de wereld en maakt het me toch al niets uit waar ik woon. Met haar kan ik zelfs in Nederland gelukkig zijn, maar dan zou ik te veel uit Azië moeten missen.
Misschien moeten jullie op dit blog eens een enquête houden? Ik heb vorige maand door het gezeur een forum dat ik overgenomen heb, gesloten….sindsdien is mijn geluksgevoel weer met sprongen gestegen!
Het is te hopen dan dat de azijnzeikers nu niet naar Thailandblog gaan. Ik zal voor de zekerheid de moderator vragen om extra streng te modereren.
Waarom zouden expats in Thailand weg moeten gaan wanneer ze ongelukkig zijn? Het is toch veel prettiger om te tobben, te kankeren en jezelf te beklagen in heerlijk Thailand dan in een koud kikkerlandje? Het zou wat anders zijn als in Nederland de opperste staat van geluk wordt gegarandeerd, maar dat valt echt te betwijfelen als je geen aanleg hebt voor dat geluk. Nee hoor: zalig Thailand, warm, zonnig, mooie mensen, lekker eten en bovendien: genoeg lokale misstanden en stenen des aanstoots om nog eens extra te klagen en te kankeren, naast de oeverloze kritiek op de onstuitbare neergang in het verre vaderland. Twee voor de prijs van één! Wat wil je?
De door Thai Visa gebruikte methode om een steekproef te trekken uit de populatie expats is een zeer gebruikelijke tegenwoordig. De methode als zodanig is geen maatstaf om te beweren dat de steekproef niet representatief is. Om dat te kunnen beoordelen moet je weten hoe de hele populatie er uit ziet en dat is niet eenvoudig, zo niet onmogelijk. Door de vragenlijst te maken in het Engels maak je het voor groepen expats die deze taal niet zo machtig zijn (bv. Chinezen en Japanners, de grootste groepen na de expats uit de buurlanden Myanmar, Laos en Cambodja) niet zo gemakkelijk om deel te nemen. In die zin is de steekproef ‘biased’.
Laten we maar aannemen dat de steekproef representatief is voor de expats in Thailand die in voldoende mate het Engels beheersen. Een heel ander, en meer nijpender probleem is de vraagstelling en de verschillen die er tussen expats zijn over de interpretatie van (in dit geval Engelse) woorden die in de vragen zijn gebruikt. Daarover zegt het artikel echter niks.
Moderator: Niet chatten svp.
Eén van de grote voordelen die Thailand aan de farang te bieden heeft is natuurlijk de op het oog vrij eenvoudige wijze om aan een partner (vrouw of man) te geraken. Zolang die relatie goed lijkt te gaan zal Thailand zowat als een paradijs beschouwd worden maar wanneer om welke reden dan ook het minder koek en ei is tussen de geliefden dan zal dat in veel gevallen ook negatieve gevolgen hebben op de kijk van de farang op Thailand in het algemeen. Ik zou weleens de andere kant van de medaille willen zien en zou benieuwd zijn naar de resultaten van een representatieve enquête met de vraag: “Zijn de partners van expats in Thailand wel gelukkig”?
Het is en het blijft een lekker vakantie land. Overal is wat, wat hier niet goed is, is daar misschien goed en andersom. Mopperen en zeuren, ach ik vind het zo kleinzielig van die grote kerels………maar ik ken ook personen die alleen maar schelden op Nederland dat er niets deugd. Dan zeg ik mondje houden je woont in Thailand of daar dan alles uitstekend is…nee dus….neem het onderwijs…Ziektenkosten, voor de meeste Thai niet te betalen…verzekeringen…uitkering bv WW, nou vergeet het maar, toeslagen voor de zorg..PGB niet dus enz. Er zijn Nederlanders die hun ziektenkosten verzekering niet kunnen betalen. Daarbij ook gezegd, het zijn twee heel verschillende landen en dat is bijzonder moeilijk omdat te gaan vergelijken.
Even los van geneuzel over de betrouwbaarheid van het onderzoek verbaast het me dat de uitkomst zo’n ophef veroorzaakt. Ik zou het eerder opvallend gevonden hebben als de meeste expats ongelukkig blijken te zijn. Blijkbaar heeft het emigreren voor de meesten goed gewerkt. Jammer voor degenen die niet zo gelukkig zijn dat ze dat moeten botvieren op het onderzoek (hoe krakkemikkig dat ook was). Van mopperen word je namelijk zeker niet gelukkiger.
Er zullen zeker expats zijn die zich gelukkig voelen in Thailand,en voor geen geld terug willen naar het thuisland. De meesten zullen op de vraag, of ze gelukkig zijn met hun nieuwe omgeving eerst met JA antwoorden. Dit kan in sommige gevallen best waar zijn,alleen als je met sommigen een gesprek gaat verdiepen,merk je dat ze steeds meer dingen niet zo goed vinden,of tenminste anders verwacht hebben. Ga je nog een beetje verder boren komen er steeds meer negatieve dingen aan het licht,waaraan men duidelijk begint te twijfelen of dit nog gelukkig genoemd mag worden. Het vaak oppervlakkige antwoordt Ja op de gestelde vraag,kan ook een verdediging zijn van de eens genomen beslissing om vooral niet de indruk te wekken dat het eigenlijk een fout was. Niet zelden werden deze mensen door hun omgeving gewaarschuwd,en hebben op dat moment de bekende roze bril gedragen,en alles beter geweten, Vaak hebben ze alle schepen achter zich verbrand,voelen zich met hun Thaivrouw verbonden,die niet meer terug wil,spreken meestal erg weinig Thai,waardoor ze vaak,op hun vrouw na,weinig sociale contacten hebben. Vaak zijn deze expats iets ouder,en hebben niet meer de moed en de kracht,of de financiële middelen om terug te gaan,waar ze opnieuw bij nul moeten beginnen. Zo blijven ze hier leven,waarvan ik persoonlijk vindt dat het meer een poging van overleven is,en mocht iemand vragen of ze gelukkig zijn,zullen ze vaak met JA antwoorden. Daarom is het eigenlijk jammer dat we van deze mensen nooit iets lezen,hoewel ze ook in grote getallen aanwezig zijn.
Waarom wordt hier toch steeds de term expat misbruikt? Dat zijn mensen die tijdelijk in een ander land verblijven in verband met hun werk. We hebben het hier voornamelijk over gepensioneerden die naar Thailand zijn geëmigreerd. Dat zijn heel andere groepen.
Juist Cor. Ik ben emigrant; bij expat denk je aan gedetacheerden. Maar nu de vraag van het onderwerp: is er verschil tussen ‘gelukkig’ en ‘bijzonder gelukkig’? En wat is gelukkig zijn? Een samenstel van gevoelens die een resultante geven: happy of niet?
Ik kan doodongelukkig zijn als ik op de motor wil stappen en het regent. En ik kan dolblij zijn als de visite eindelijk opkrast. Maar zijn dat maatstaven? Wie houdt dat van uur tot uur bij?
Nederlanders zijn pas gelukkig als ze kunnen kankeren. Eigenlijk had Sjaak S zijn forumpje open moeten houden; had ie er een paar dolgelukkig gemaakt….. 🙂
Gisteren lass ik op thailandblog blog dat je NIET kunt emigreren naar Thailand. Je mag er verblijven,mits je aan de financiële verplichting eenmaal per jaar voldoet. Als alleenstaande moet je, dacht ik 800.000 bath op een rekening staan hebben, als echtpaar 400.000 baht. Dit moet je ieder jaar op de bank hebben.
Corrigeer mij als ik verkeerd ben ingelicht.
Mijn dank.
Beste Jan,
Je kan wel emigreren naar Thailand, immigreren is echter een pak lastige maar niet onmogelijk.
Ik ga het niet opnieuw plaatsen, maar lees de reacties er nog eens op na in het betreffende artikel.
Het antwoord op je 800 000 /400 000 Baht vraag kan je ook vinden in het Dossier visum.
Links op deze pagina onder Dossiers de link naar Visum Thailand aanklikken of
https://www.thailandblog.nl/wp-content/uploads/TB-Dossier-Visum-2016-Definitief-18-februari-2016.pdf
8. Een visum activeren en een verblijfsperiode verlengen – vanaf blz 30 en
19. Engelse teksten van de eisen voor het ‘Retirement Visa’ en ‘Thai Women Visa’ vanaf blz 49
Mijn hartelijke dank voor uw informatie,
Met vriendelijke groet,
Jan.
Waar maakt men zich druk om? Geen enkel land is perfect en als je niet ‘uitermate gelukkig’ bent betekent het nog niet dat je ongelukkig of diep ongelukkig bent. Menig inwoner geeft af op zijn of haar woonland, er is altijd wel iets mis of niet goed. Maar een beter land? Het gras is niet altijd groener. Je kan perfect veel ergernissen hebben (let op de bloeddruk) maar donders goed weten dat het elders niet veel beter zal zijn. Denk je dat wel dan acht ik de kans aannemelijk dat je de koffers pakt indien dat mogelijk is.
En mopperen is nu eenmaal makkelijker dan een lofzang. Hen die het goed gaat zullen met een paar woorden klaar zijn en hoeven dit niet telkens aan de wereld te laten horen. Degene met frustraties (al dan niet terecht of omdat men een zure augurk is) kan lekker elke kans aangrijpen om dit te ventileren.
Ik ben soms ook op Thai Visa maar beperk me vooral tot het visum forum. De pub, general discussion enzo tref je toch veel gemopper aan, maar ook afgunst en jaloezie. Als iemand schrijft dat zijn Thai partner een scooter heeft gekocht voor de farang partner duiken er meteen mensen op die roepen ’trol’ , ‘leugenaar’ en ‘onmogelijk, bewijs het maar’. Een positief mens lacht dat natuurlijk weg of haalt de schouders op. En een beetje migrant heeft ook wel wat beters te doen dan in online of real life clubjes met herkomst genoten er flink op los te pochen of te mopperen.
Ben blij dat de moderator hier flink het zweepje hanteert. Leef, lach, neem andere (ook kritische) meningen tot je maar laat je niet gek maken of verzuren. Respecteer andere visies, maak je niet druk.
het zou natuurlijk kunnen dat een van de belangrijkste oorzaken van desillusie de jonge levenspartner is. Na de vis te hebben binnengehaald (enige financiële zekerheid eigenlijk) krijgt de farang niet meer de belangstelling die hij kreeg in de veroveringsfase, Dit is namelijk vaak het geval, niet hij heeft de vrouw versiert, maar zij hem. Is de zaak eenmaal geregeld dan verlegt zij de belangstelling weer naar haar eigen wereld. Familie, vriendinnen enz
Voor de farang wordt weliswaar goed verzorgd, maar hij voelt het verlies wel degelijk.
Teleurstelling is het gevolg.
Weer naar Nederland gaan zoals sommigen suggereren is niet altijd eenvoudig.
Zeker niet wanneer men heeft geïnvesteerd in een huis en wat al niet meer.
Goed, zo lang men zijn natje en zijn droogje krijgt waarom zou men teruggaan?……. Maar echte liefde????
Je komt ze overal tegen. Vaak zonder hun vrouw want die heeft nu plots andere interesses. Laatst ontmoette ik bijvoorbeeld een Duitser bij een warme bron om een bad te nemen. Alleen natuurlijk. Kom hier elke week, zei hij. Toen kwam het gemopper over de staat van onderhoud van de entourage enz. Het hield niet op. Waarschijnlijk gewoon eenzaam. Zijn vrouw heeft andere interesses. Misschien zelfs nooit echt in hem geïnteresseerd geweest.
Mijn man en ik ( beiden 66 jaar) wonen al 9 jaar in het noorden van Thailand en hebben het prima naar onze zin. Terug naar Nederland, nee, nooit never en aan al die mensen die zo zeuren het volgende: In welk land je ook bent .. Je neemt altijd jezelf mee !!
Ik heb de indruk dat veel van de hier uitgesproken teleurstelling in Thailand eigenlijk teleurstelling in de liefde is. Jammer dat dat dan een heel land wordt aangerekend. Voor een mislukte relatie hier in Nederland stel je immers ook niet het hele land verantwoordelijk. Gelukkig zijn heeft nu eenmaal meer te maken met je wensen en verwachtingen dan met je woonomgeving. Sommige mensen zijn overal gelukkig, anderen zijn overal ongelukkig. Het enige wat kan veranderen zijn zij zelf.
Wij vertrekken volgend jaar naar Thailand, niet omdat we hier ongelukkig zijn, maar omdat we het een mooi land met een lekker klimaat vinden (en het leven er ondanks sommigen die het tegendeel willen doen geloven gewoon veel betaalbaarder is. (U hoeft hier niet op te reageren met goedbedoelde tegenwerpingen ;-)).
(Ellis: wij richten ons ook op het Noorden. Kunnen wij eens ervaringen van jullie horen? [email protected])