Expats in Thailand zijn bijzonder gelukkig
Uit een enquête, die onlangs werd gehouden onder expats in Thailand is gebleken, dat een grote meerderheid van de expats in Thailand zeer tevreden is en bovendien Thailand een veilige plek vindt om te wonen en te werken.
De enquête kende 884 respondenten, die voor 85% in Thailand wonen. De nationaliteit van de respondenten is niet bekend gemaakt, maar ik heb wel het idee dat een aantal resultaten ook wel gelden voor Nederlanders en Vlamingen.
U kunt het hele verhaal in het Engels lezen op: www.thaivisa.com Ik het er wat interessante informatie uitgeplukt:
- De gemiddelde expat woont in Bangkok of Pattaya, is eigenaar van onroerend goed, heeft een auto of bromfiets/scooter, besteedt nogal wat tijd aan computeren, is wat in leeftijd gevorderd en heeft een ziektekostenverzekering.
- De inkomsten is bij de meeste respondenten meer dan 100.000 Baht per maand.
- Ongeveer 70% voelt zicht gelukkig, 9% super gelukkig, slechts 5% voelt zich ongelukkig en dan 2% voelt zich miserabel.
- Ruim 48% van de expats beschikt over een auto, 38% over een motorfiets/scooter. Opvallend was, dat het percentage autobezitters in Pattaya met 59% hoger is dan het gemiddelde.
- Ongeveer 40% van de respondenten bezit een eigen woning en dat percentage is in Pattaya zelfs 54%. Leeftijd speelt daarbij wel een rol, want slechts 25% van de expats jonger dan 40 jaar bezit een eigen huis.
- Bijna de helft van alle mensen kijken “vele malen per dag” op Facebook of Twitter, terwijl een kwart zegt nooit gebruik te maken van sociale media.
- Een groot deel van de mensen haalt het nieuws uit de Bangkok Post (65%). Ook Khaosod, Coconuts Bangkok, Pattaya One en The Nation werden genoemd.
- Tenslotte lijken expats in Thailand heel bezorgd te zijn over hun gezondheid. Ruim 57% zegt een ziektekostenverzekering te hebben en 11% zegt dat ze van plan om het te krijgen. Slechts een derde zei dat ze niet over een ziektekostenverzekering beschikken.
Tenslotte
Natuurlijk kun je je afvragen hoe representatief een enquête onder 100.000+ expats met 884 antwoorden is. Maar toch, voor die mensen die net als ik gelukkig zijn dat zij voor Thailand als woonland hebben gekozen, een aardige opsteker.
Bron: Thaivisa
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Dat expats met een maandelijks inkomen van meer dan 100.000 baht gelukkig zijn in Thailand, dat geloof ik wel. Of dat ook zo is bij expats die 45.000 baht of minder te verteren hebben, dat betwijfel ik.
Of je wilt geloven of niet, maar onderzoek naar het geluk van mensen in vele landen wijst uit dat de belangrijkste factor voor gelukkig zijn niet geld is. Wanneer je niks hebt neemt geluk met de hoeveelheid geld toe, maar boven een bepaald bedrag dat nodig is om redelijk van te leven neemt geluk nauwelijks toe.
Ik ken in Thailand mensen die relatief arm zijn maar echt gelukkig en ik ken ook steenrijke Thai die niet gelukkig zijn. Veel geld hebben brengt ook allerlei negatieve aspecten met zich mee.
De grens van het inkomen die Chris noemt en waarboven het geluk niet meer stijgt is 58.000 euro per jaar oftewel 192.000 baht per maand. Tot dat bedrag stijgt het geluk nog steeds. Dat betekent dat voor verreweg de meeste mensen geld wel degelijk een belangrijke factor is bij het hebben van geluk. Alleen boven de 58.000 euro stijgt het geluk niet meer.
Het is dus niet waar dat geluk niet stijgt boven een bepaald bedrag ‘om redelijk van te leven’.
http://www.nu.nl/werk-en-prive/2327432/geld-maakt-gelukkig-58000-euro.html
Dat bedrag is gerelateerd aan de kosten van levensonderhoud in het betreffende land. Het onderzoek vond plaats in de USA. Vertaal het bedrag naar de kosten van levensonderhoud in Thailand en je komt – denk ik – uit op zo’n 75.000 baht per maand. De zogenoemd purchasing power is de USA is 250 % vergeleken met die van Thailand.
http://www.numbeo.com/cost-of-living/compare_countries_result.jsp?country1=Thailand&country2=United+States
100.000 bath pm ? , er zullen er zijn maar 85 % komt hier echt niet aan , de meesten komen echt niet verder dan 40.00-50.000 , maar ja in Thailand is iedereen directeur of generaal “geweest”………..
Lees vooral ook de commentaren op Thaivisa m.b.t. dit ‘onderzoek’………..
Ruim 57% zegt een ziektekosten verzekering te hebben. 11% zegt van plan te zijn er een te nemen en slechts???? een derde zegt helemaal geen ziektekostenverzekering te hebben. Ik snap de som niet helemaal. Je hebt een verzekering of je hebt er geen. 57% heeft er een dus bijna de helft niet toch? Waarschijnlijk zullen die een stuk minder gelukkig zijn na een paar fikse ziekenhuis rekeningen.
Met een inkomen van 100.000+ en eigen woning op naam en auto….zal de rest ook navenant zijn en zou men een heel goede ziektekosten verzekering kunnen hebben maar met een dergelijk inkomen kan men ook wel wat risico nemen. We weten ook niet wat die ‘+’ betekend, of dat in de miljoenen loopt?
Het idee vind ik niet slecht om zulk een onderzoek eens uit te voeren.
Dan wel niet op de manier dat het nu gebeurd is, want denk niet dat dit representatief is voor zij die hier langdurig verblijven.
Het lijkt me een beter idee om een tijdje bij immigratie te gaan zitten (over gans Thailand dan) en daar die vragenlijst voor te leggen aan de expats die er langskomen. Zal dan waarschijnlijk toch al een beter idee geven.
(Ter info – Best kan men er dan wel op vermelden dat het geen verplichting is en zwartkijkers die vinden dat niemand daar zaken mee heeft, dit ook niet hoeven in te vullen 🙁 )
Ik heb een paar kleine vraagjes. Expats betekent natuurlijk gewoon ex-patria– uit je vaderland. Eigenlijk vallen alle buitenlanders daaronder die in Thailand verblijven maar de term wordt meestal alleen gebruikt voor werkende buitenlanlanders hier, de anderen zijn pensionado’s.
Waarom worden al die werkmigranten uit Birma, Cambodja en Laos geen expats genoemd? Zij vallen toch ook onder die defenitie? Of geldt die alleen voor westerlingen met een goed betaalde baan? Of moeten we al die werkende expats ook maar werkmigranten gaan noemen……?
Als u naar de foto kijkt, weet u het antwoord.
Alleen maar blanke mensen.
Ik vraag me trouwens af, hoe betrouwbaar dat soort onderzoeken is.
Het begint al met de eerste regel.
De enquête kende 884 respondenten, die voor 85% in Thailand wonen.
85% woont in Thailand.
En die andere 15% dan?
Het is toch een onderzoek over expats in Thailand.
En wat is een gemiddelde expat die in Bangkok of Pattaya woont?
Ik denk eigenlijk, dat de onderzoekers niet veel verder dan Bangkok en Pattaya zijn geweest, terwijl ik toch vermoed, dat er op Phuket meer expats zullen wonen, dan in Pattaya.
Pattaya is een dorp/stad en Phuket een eiland met meerdere kustplaatsen en dus in totaal waarschijnlijk ook meer expats, dan Pattaya.
En expats zijn heel bezorgd over hun gezondheid.
Tja, dat zul je snel hebben, op een grotendeels oudere bevolking.
Die vaak ook nog een leven met veel alcohol hebben (gehad).
Dan ga je vaak regelmatig bij een dokter op bezoek.
Beste Tino,
Eigenlijk heb je wel een punt wat “expats” betreft vind ik.
Voor het gemak wordt iedereen maar onder de noemer “Expat” geplaatst, (ik zondig daar ook tegen merk ik), net zoals iedereen zijn “Extention” ook voor het gemak een “Retirement visa” of “Thai marriage visa” noemt.
Uiteindelijk zal dit vroeg of laat altijd tot misverstanden leiden.
“Expat” zijn eigenlijk buitenlandse werknemers, betaald door een buitenlandse firma/overheid, die na het beëindigen van hun termijn of contract, naar hun land terugkeren.
Indien ze enkel die groep hebben ondervraagd, dan schrik ik niet van het resultaat.
Vele zullen een inkomen hebben dat boven de 100 000 Baht per maand ligt, en zullen via hun firma ook wel goed verzekerd zijn
Wat de andere betreft, kan je die indelen (volgens mij ) in drie grote groepen
(Misschien zijn ik er wel enkele vergeten)
1. Investeerders, werkgevers, werknemers, experten, etc….. al dan niet gehuwd met een Thaise of buitenlandse man/vrouw, en die in Thailand werkzaam zijn, al dan niet voor een Thaise firma’s of de Thaise overheid.
2. Toeristen, studenten en pensionado,die al dan niet gehuwd zijn met een niet-Thaise man/vrouw.
3. Mannen/vrouwen gehuwd met een Thaise vrouw/man, en ouders van kinderen met de Thaise nationaliteit.
Elk van deze groep verblijf volgens hun mogelijkheden of wat hun wettelijk status toelaat, in Thailand op een permanente (permanent resident) of tijdelijk basis (de rest waaronder alle soorten” extentions”).
Wat de werkmigranten uit Birma, Cambodja en Laos betreft.
De meeste zullen niet onder “expat” vallen omdat ze hier werken zoals de groep 1.
Meestal voor een Thaise baas dus.
Toch zijn er ook werknemers uit Birma, Cambodja en Laos die je de naam “expat” mag geven.
Denk maar aan ambassade personeel, of personeel dat voor buitenlandse firma’s werkt.
Net zoals andere “expats” dus.
Wat de werkmigranten betreft die jij bedoelt.
Die hebben een speciaal visum dat alleen door hun aangevraagd kan worden..
Wat het Non-immigrant “B” wil zeggen voor de meeste buitenlanders die hier werken, wil het Non-immigrant “L” of “L-A” zeggen voor de werkmigranten uit Birma, Cambodja en Laos.
De “L” komt van “Labour” trouwens.
Hiermee mogen ze 90 dagen of 1 jaar mee in Thailand verblijven en kunnen ze een werkvergunning bekomen.
Rest nog zij die dagelijks de grens oversteken vanuit Birma, Cambodja en Laos om in Thailand te komen werken met een “Borderpass”.
Dat wordend dan grenswerkers genoemd, maar die kennen we ook in Nederland en België.
Dit is wat Wikipedia erover zegt. Het begrip expat (expatriate) in het Engels is hetzelfde.
Dat betekent dat dit onderzoek gaat over een mengeling van expats en immigranten terwijl het toch twee verschillende groepen zijn voor elke groep duidelijk andere eigenschappen zoals hieronder aangegeven. Erg verwarrend.
Expatriates en immigranten
De scheidingslijn tussen expatriate en een immigrant is vaag. Immigranten gaan ergens naartoe om zich permanent te vestigen terwijl de expatriate zichzelf ziet als een tijdelijke bewoner van een vreemd land en ook als zodanig beschouwd wordt. Het is echter mogelijk dat een expat besluit zich permanent in het andere land te vestigen, of dat een migrant besluit terug te keren.
Vaak kan men onderscheid maken in het aanvankelijke motief en in de mentaliteit en gedrag. Immigranten vertrekken met het motief zich permanent in het buitenland te vestigen terwijl het bij een expat bij vertrek de bedoeling is dat het verblijf tijdelijk is. Ook zal een immigrant vaak ter plaatse een baan proberen te beginnen of een bedrijf te starten terwijl de expat uitgezonden wordt. Daarbij zal een immigrant vaak, in tegenstelling tot de expat, de lokale taal leren, zijn kinderen naar lokale scholen sturen, en proberen op te gaan in de bevolking van zijn nieuwe vaderland. Na verloop van tijd is het zelfs mogelijk dat de emigrant, in tegenstelling tot de expatriate, de nationaliteit van het nieuwe vestigingsland verkrijgt.
Expatriatecultuur, zoals die van de Britten in India, of Nederlanders in verscheidene landen toont verschil van die van het land van herkomst. Dit komt doordat de expatriate vaak vasthoudt aan oude normen en waarden uit zijn thuisland, terwijl die in zijn land van herkomst zijn veranderd.
Niet zo vreemd dat de gemiddelde expat zich goed voelt in Thailand hè. De meesten hebben een inkomen wat gelijk is aan wat ze in eigen land hadden, en in veel gevallen zelfs meer. Dit komt veel voor bij gepensioneerden, doordat ze geen of minder belasting dan in eigen land over hun AOW & pensioen betalen.
Daarbij zijn de vaste lasten in Thailand vaak behoorlijk lager dan in eigen land.
Kortom; bij veel expats blijft behoorlijk wat meer leefgeld over dan wat ze in eigen land hadden.
Tel daarbij het over het algemeen mooie weer, de vriendelijke mensen en het lekkere eten in Thailand en je hebt het recept voor een heel wat fijner leven dan in Europa of USA.
Ik heb de ondervinding dat de vriendelijkheid van de mensen er danig op achteruit gaat. De mensen die ge een eerste keer of minder frequent tegenkomt zijn nog vriendelijk. De mensen die ge dag dagelijks ontmoet zijn na enige tijd verzuurd of jaloers. het nieuwe is er van af. Ik leef hier in de blok met ongeveer een 20 tal mensen samen en wisselt praktisch alle dagen er gaan er en worden snel vervangen door anderen. De nieuwen spreken nog de ouden zijn blijkbaar al uitgekeken. Hebben zelfs moeite om een goede dag te beantwoorden.
Blijft enkel nog het goed weer over. Alhoewel ik deze middag weer eens doornat terug gekomen ben van mijn fietstocht. Ok kleed je om en het is weer droog.
Voor de Vlamingen een goede Vlaamse feestdag.
Department of Tourism in Thailand vertelt dat de meeste long stayers gepensioneerden uit Japan zijn.
Bewust noemen ze het ‘long stay tourist’ want je krijgt niet zo maar een permanente verblijfsvergunning.
Is voor de kenners dus gelijk ook een nadeel genoemd. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Maleisië waar je 5 jaar veblijfsvergunning krijgt zonder een 90 dagen melding. En bijvoorbeeld wel gewoon een huis en grond kunt bezitten als buitenlander.
MM2h visa in Maleisie is 10 jaar en je hoeft je niet te melden en kan gewoon het land uit en in.
Er zijn onderzoeken, statistieken en andere leugens.
Ik heb het niet op dit soort zaken, teveel manieren om dmv de juiste vraagstelling van alles te beïnvloeden. Wie was overigens de opdrachtgever en waarom?
Expats die 100.000 baht/maand verdienen… dat is € 2500/maand. Ik weet niet of procentueel veel gepensioneerden uit de Lage Landen (Nederland & België) zoveel pensioen hebben.
Hoeveel % van de ondervraagde expats is gepensioneerd? Hoeveel % daarvan komt uit de Lage Landen? Rest dan nog hoeveel % daarvan nog zoveel pensioen krijgt. Volgens mij zal dat dan een zeer kleine minderheid zijn.
Als ik alleen naar die inkomsten kijk, dan denk ik meteen dat de meeste respondenten van de ondervraging uit de VS of Australië komen, (suksesvolle) zakenlui zijn of waren en zodoende een goed pensioen opgebouwd hebben…
Het kan natuurlijk zijn dat ik de bal kompleet mis sla…
Het onderzoek is uitgevoerd door Thaivisa, onder de eigen lezers.
De redactie van Thaivisa merkt op dat de resultaten een stuk positiever zijn dan men op grond van de bijdragen van sommige eeuwig klagende forumleden zou verwachten: “The results seems to be a slap in the face for some Thaivisa forum moaners who sound as though they are abjectly miserable and love to claim that the country has already gone to the dogs!”
Het zou mij niet verbazen als een enquête onder de lezers van Thailandblog een soortgelijke discrepantie zou opleveren.
Het lijkt me geen pretje om als expat dit soort enquetes in te vullen want je wordt met je eigen situatie geconfronteerd. Maar de meesten kunnen niet meer terug naar Nederland… Daarom wordt zo’n enquete meestal niet ingevuld.
Ik ken best wel veel Nederlanders in Pattaya maar er was maar één die een auto had (in Pattaya). Helaas te vroeg overleden.
Ik verblijf beurtelings in Thailand meestal de winter maanden Heb eigen huis maar dan op naam van mijn thaise vrouw,wat u verteld aangaande de inkomsten van 100000 bath per maand,neem dat maar met nen dikke korrel zout, het wemelt er van sukkelaars en stoeffers
Van al mijn vele vrienden en bekenden ken ik maar een die een pensioen heeft van ruim 2800 Euro. Dus zijn er weinig landgenoten ondervraagd. ik denk meer Scandinaviers en Zwitsers waar dit normaal gesproken wel het geval is, maar zeker niet bij de doorsnee Nederlander. Althans van de vele klachten uitgaande die ik regelmatig hoor dat Thailand zo duur is geworden. Dan doen ze deels zelf door vaak op stap te gaan, terwijl als ze in Nederland hadden gebleven meer geld hadden kunnen overhouden.Weliswaar dan braaf achter de geraniums met een biertje, die veel goedkoper is bij de supermarkt.
Ik heb zelf maar 1250 Euro en kan er wel mee rond komen, zelfs autorijden want die is 2de hands en van spaarcenten helemaal nieuw gemaakt en dus cash betaald. Ik kan zelfs mijn kinderen af en toe helpen.
Een Zweedse chat-vriend is een 63 jarige ambtenaar die pas 2 jaar gescheiden en nooit alleen op vakantie was geweest. In maart is hij onder mijn begeleiding (op Facebook) naar Thailand geweest voor 5 weken en het is hem allemaal reuze meegevallen, iedereen was vriendelijk tegen hem….ik had hem geadviseerd om niet te laten weten hoe rijk hij is! Hij verdiende 3500 USD en heeft nu een andere functie en er 500 USD bij gekregen. Over 2 jaar gaat hij met pensioen en voornamelijk in Thailand wonen met 4000 USD. Zijn dure en afbetaald flat in Stockholm blijft voor zijn 2 volwassen kinderen.
Hij verwacht dat hij met die 4000 USD wel redelijk goed zal kunnen leven in Thailand. Hij was wel in Pattaya geweest maar ik geloof niet dat ze hem hadden gevraagd over zijn ‘geluk’.
We leren alle dagen bij in Thailand. Dus die vriend heeft 4000 USD wedde en gaat dan evenveel pensioen krijgen als zijn wedde…….?? Ik ken niet direct de pensioenregeling in Zweden maar lijkt me sterk.Is me ook een raadsel waarom een wedde in Zweden in USD dollar wordt uitgedrukt en niet gewoon in Zweedse Kroon of als het dan toch even kan in Euro ?
Maar goed zelfs op Soi Bukhao in Pattaya zit het vol Baht miljonairs…..en na hun tiende Singha worden dat zelfs Euro miljonairs…….
Het aantal blaaskaken is in Thailand en dan zeker in Pattaya niet min.Nochtans weet ik hier niet te veel oud chirurgen rondlopen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat mensen met meer dan 100.000 bht per maand permanent in Thailand willen verblijven….Want wie als gepensioneerde in Thailand verblijft doet dat in de meeste gevallen voor het goedkope aspect. Mensen met een groot inkomen komen hier af en toe wel wat lol maken maar verblijven eerder in Malaga of het Zuiden van Frankrijk.
Dat van al die zogenaamde grootverdieners er één derde zelfs geen ziektekostenverzekering heeft zegt genoeg…..en dat ze die niet hebben is niet uit vergetelheid maar meestal opdat ze er het geld niet voor hebben.
Lijkt me redelijk om in een relatie beide inkomens samen te voegen en vandaar uit een besteedbaar bedrag te noemen waarvan je de maand moet rond komen.In mijn geval zal ik de 100000 bath alleen niet halen maar met beide inkomsten komen we in de buurt om tot de groep van zeer tevreden en gelukkige koppels te behoren.
Als ze onder expats natuurlijk verstaan de Westerse koppels die 2 pensioenen hebben dan wil ik dat best geloven.
Echter het overgrote deel westerse expats die hier leven zijn westerse mannen met een Thaise vrouw ten laste (zonder inkomen)
Thailand is volgens mij niet het land waar de beter gesitueerde zich vestigt na zijn pensionering. Meestal toch Jan met de Pet en de lagere en mid-middenklasse. Slager Van Kampen bv. Wat maffiosen met geld, een enkele dubieuze vastgoed man en dan heb je het wel zo ongeveer denk ik. Waarschijnlijk hebben ze voornamelijk Engelstaligen ondervraagt. Amerikanen, Aussies. Krijgen wel meer geld maar moeten zich dan wel zelf heel duur verzekeren. Dat doen ze dan niet zoals ook uit de cijfers blijkt.
Natuurlijk kan je in een ander land, in dit geval Thailand, heel gelukkig zijn. Maar als je zelfs flink in de slappe was zit en verder niets hebt, dat ben je naar mijn mening (uitzonderingen daargelaten) diep ongelukkig.
enquêtes zijn ook maar enquêtes en dikwijls niet representatief. Mij gaat het geen zier aan wat een ander verdient of van hoeveel hij maandelijks moet rondkomen. Ik kijk in mijn eigen geldbeugel.
Dat er Pattaya weinigen een wagen hebben is normaal, je hebt er eigenlijk geen nodig want er is meer dan voldoende vervoer naar om het even waar in de omgeving. Op het platte land hebben de meeste langverblijvers wel een wagen.
Een meer representatief gegeven zou zijn eens na te gaan hoeveel langverblijvers een borderrun om de drie maanden moeten maken. Geen enquêtes nodig, gewoon de cijfers analyseren en je weet genoeg. Ook in je kennissen kring om je heen zie je wie borderruns maakt, mij maakt het allemaal niet uit, is mijn probleem echt niet.
Woon en heb zelf mijn hele leven in Noorwegen gewoond/gewerkt. Nu gepensioneerd, 80% van de gepensioneerden in Noorwegen hebben een maandelijks pensioen (netto) tussen 2.500 en 2.800 euro. In Zweden zijn de lonen 20/25% lager dan in Noorwegen daarmee ook het pensioen. Zoals iedereen weet zijn de levenskosten in Noorwegen ook behoorlijk duurder dan in Nederland, maar gaan we naar Thailand zijn we “rijk” 🙂