Thee in Thailand
Behalve water is thee de meest gedronken drank in de wereld. Zelfs meer dan koffie en alcohol tezamen. Thee komt oorspronkelijk uit China. Duizenden jaren geleden werd daar al thee gedronken. Volgens een Chinese legende ontdekte Shennong 5000 jaar v. Chr. thee in een bos. Bladeren van een theestruik dwarrelden in een pan met heet water, waarna het geheel een aangename geur ging verspreiden.
Echt bekend werd het rond 2700 v. Chr. ten tijde van keizer Shen Nung en is sindsdien wijd verbreid. In Thailand wordt de thee gekweekt in Mae Salong. oorspronkelijk door uit China uitgeweken voormalige troepen van de Kuomintang, die hier begin jaren vijftig van de vorige eeuw hun toevlucht zochten. Sindsdien wordt er rondom de dorpjes van Mae Salong, in de provincie Chiang Rai, veel thee verbouwd met onder andere export naar Europa.
Er bestaan veel theesoorten. Niet alleen door waar de theestruik groeit, maar ook de bewerking van de theeblaadjes speelt een belangrijke rol. Hoe hoger de theestruik op de berghelling groeit, hoe beter de kwaliteit van de thee. Als de theeplant vier jaar oud is kunnen de blaadjes voor het eerst geoogst worden. De voorkeur is om dit handmatig te doen. Alleen de jonge blaadjes worden geplukt. Dit kan het gehele jaar gebeuren, maar het beste is toch om dit in de droge moesson te doen. Daarna vinden er verschillende behandelingen plaats, het onttrekken van vocht uit de theeblaadjes en het oxideren ervan. Dit leidt tot het ontstaan van allerlei smaakstoffen in de thee en tot de verschillende vormen van thee, van groene niet geoxideerde, tot zwarte volledig geoxideerde thee.
Thee oogst in Chiang Rai
De Pu-erh thee is de enige niet geoxideerde theesoort, maar gefermenteerd. Dat betekent dat bacteriën en gisten op de theebladeren inwerken (zoals dat bij wijnen ook wel gebeurd). Deze theesoort is wel 50 jaar houdbaar. Van de 100 kilogram geplukte theebladeren, blijft er ongeveer 20 kilogram thee over voor consumptie.
Thee kan op elk moment van de dag gedronken worden, maar vindt vaak ’s middags plaats. Bekend zijn de “afternoon tea” in Engeland en de Japanse theeceremonie met veel aankleding daar om heen. Behalve dat thee door velen als drank gewaardeerd wordt, kent het goede eigenschappen voor de gezondheid. De groene thee, die tevens de bekendste is, zou de groei van kankercellen tegengaan, vet verbranding bevorderen, stress verminderen en de kans op Parkinson en Alzheimer reduceren. De Oolong thee zou het slechte cholesterol niveau reguleren en zwarte thee zou de longfunctie verbeteren, vooral bij rokers.
Er zijn vele soorten thee. Elke theesoort heeft zijn eigen temperatuur van water nodig. Grofweg gezegd 80 graden Celsius en een “trektijd“ van 2 – 3 minuten. Verblijft de thee langere tijd in heet water, dan verandert zowel de smaak als de kleur.
Thai Ice Tea
Thai Ice Tea
Wereldberoemd is de Thaise ijsthee met de oranje kleur. Deze bevat naast de specifieke groene thee met kruiden ook gecondenseerde melk, wat suiker en ijs. De heerlijke geur zal je direct opvallen, evenals de verkwikkende smaak.
De vele soorten thee zijn te bewonderen en te kopen in de “Tea Village”, 151/44 Moo 5, North Pattaya Road, Naklua. Website: tea-village.com–
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Lodewijk Lagemaat † 24 februari 2021 –
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Ambachten30 september 2024The Sanctuary of Truth Pattaya (video)
Bezienswaardigheden26 augustus 2024Thi Lo Su, de hoogste waterval in Thailand
Bezienswaardigheden4 augustus 2024Chinese tempels in Bangkok
Achtergrond22 juni 2024Tempels in Thailand toegelicht
Ik zou meer thee drinken, wanneer het niet zo gecompliceerd is een lekkere thee te zetten. Gewoon een zakje in heet water steken is niet genoeg, zoals je schrijft heeft iedere thee zijn ideale temperatuur en trektijd. Ik vergeet vaak het zakje op tijd eruit te halen en dan is de thee bitter. Ik drink wel vaak otcha wanneer ik in een Japans restaurant eet. Voornamelijk koud. Lekker en je kunt zoveel drinken als je wilt.
Thuis hebben we een lange tijd een soort chlorophyl thee gedronken. Deze komt in poedervorm en je mag slechts een mespuntje op 1,5 liter water gebruiken.
Dan is er nog oolong. Die vond ik vroeger nooit zo lekker. Toen ik nog als steward werkte, hadden wij deze op de vluchten van en naar Japan. Ik was aangenaam verrast toen ik dezelfde (Pokka) in Tesco tegen kwam. Ook deze heb ik een tijd veel gedronken.
Maar er zijn ook zakjes verkrijgbaar. Dat scheelt natuurlijk weer in de prijs, want een fles kost al gauw 58 Baht en een zelfde hoeveelheid thee uit een zakje slechts 10 baht… Nadeel is dat je deze pas de volgende dag kunt drinken, wanneer je hem koud wilt hebben. Maar het is echt verfrissend en een afwisseling van het vele water dat we drinken.
Ik heb intussen ook de suikervrije poederthee van Nestlé gevonden, waarvan je met twee theelepels op een 1,5 liter een koude thee kunt maken. Omdat ik graag zoet drink, koop ik ook de zakjes limoenthee, die met suiker verkocht worden. Een zakje limoenthee en een theelepel poederthee in een fles van 1,5 liter en je krijgt daardoor een niet al te zoete thee.
Lekker in een groot glas met veel ijs en de ijsthee is perfekt.
Beste Sjaak,
Een groene thee die absoluut niet bitter wordt, ook al staat het wat langer te trekken is drakenbron thee, zelfs van kokend water wordt het niet bitter. De smaak is heel zacht en aromatisch. De thee komt wèl uit China….
En dan, lieve jongens en meisjes, even de achtergrond van het woordje ’thee’ en de Thaise woordjes.
Thee, oorspronkelijk geschreven als tee, kwam via het Maleis tot ons uit een Zuid-Chinees dialect.
Het Thaise woord is natuurlijk ชา chaa, met een lange -aa- dus en een midden toon. ใบชา bai chaa , twee midden tonen, zijn theebladeren (blad-thee) en น้ำชา naam chaa , lange aa’s, een hoge en een midden toon, is de drank (water-thee), een kopje thee.
Chaa komt ook uit het Chinees maar, naar ik begrijp, meer uit het Centraal-en Manderijnen Chinees.
De Hindoes hebben het begrip nul (0) uitgevonden. Wat zouden wij westerlingen zijn zonder al die invloeden uit andere volkeren?
Niet te vinden híer in de winkeltjes in Kanchanaburi, helaas.
Dit relaas over thee lijkt me incompleet zonder de typisch Thaise milk tea (ชานม) te noemen. Deze bestaat in meerdere varianten, maar vooral de koude soorten, al dan niet frappé (ปั่น) zijn de populairste. Mijn favoriet zijn de groene thee met melk (ชาเขียวนม) en die met taro (ชาเผือกนม) maar er zijn ook ’thee’varianten met citroen, aardbei, cantaloupe, vanille, etc. Als je thee zonder melk wilt, vraag dan om “awr” (ออ), bv. Cha khiow manau awr (ชาเขียวมะนาวออ), groene thee met citroen zonder melk.
Drink smakelijk!