Insecten eten in Thailand
Volgens een recent rapport van de Verenigde Naties zijn er meer dan 1900 eetbare insectensoorten op aarde die bij 80 procent van de volken op deze planeet in een normaal voedingspatroon passen. Twee miljard mensen eten regelmatig insecten, variërend van mieren tot vogelspinnen, zowel rauw, gekookt of op een andere manier bereid.
Eén van die landen is het Land van de Glimlach, Thailand.
De “bah”factor
Als gevolg van de “bah” factor worden insecten zelden beschouwd als voedsel in de ontwikkelde wereld. Wat de meeste westerlingen niet weten is dat we al vrijwel iedere dag insecten of althans delen daarvan consumeren. De warenwet en andere reglementen betreffende voeding in de meeste westerse landen verbieden de aanwezigheid van insecten in voedselproducten namelijk niet, maar regelen wel de maximale hoeveelheid.
In de Verenigde Staten bijvoorbeeld mag een verpakking van 200 gram rozijnen maximaal 10 fruitvliegjes bevatten. Iedereen krijgt wel eens per ongeluk een insect binnen, zoals bijvoorbeeld een insect of een larfje in de sla, een rupsje in de bloemkool of omdat er op de fiets een mug of een vlieg in de mond vliegt.
In sommige kleurstoffen worden ook insecten verwerkt. Bij de productie van karmijn bijvoorbeeld gebruikt men het vocht uit een geplette cohenileluis. We eten dus de schildluis zelf niet, maar gebruiken alleen het vocht van de vrouwtjesluis in het verwerkingsproces. Karmijn(zuur) gebruikt men in de voedingsindustrie in tientallen producten, voornamelijk snoep en staat bekend als pigment onder E-nummer E120.
Gezond voedsel
Van het eten van insecten zal je in de meeste gevallen niets overkomen, integendeel zelfs, het kan in veel gevallen bijdragen aan de voedingswaarde van het eten. Eet roerbakken krekels en je hebt een gezond alternatief voor andere bronnen van eiwitten, zoals vis, kip, varkensvlees en rundvlees. Bovendien zitten insecten vol vezels, gezonde vetten, B-complex vitamines en essentiële mineralen.
Men moet wel even een gedachte overwinnen, dat het eten van insecten
walgelijk is. Misschien helpt het als je bedenkt, dat kreeften, krabben, oesters en mosselen ook ooit minderwaardig werden geacht als “arme lui’s voedsel” en tegenwoordig als delicatessen worden beschouwd.
Insecten in Thailand
De consumptie van insecten in Thailand wordt verondersteld te zijn begonnen in het noordoosten, de Isaan, van oudsher de armste regio. Insecten zijn direct beschikbaar, eetbaar, gemakkelijk te bereiden, goedkoop en smakelijk en voor de Thai is het een populaire snack.
Toen de mensen uit de Isaan naar de grote steden trokken, op zoek naar werk, reisde de huisnijverheid van “phàt má-laeng” met ze mee. Nu zie je overal de wagentjes, die insecten verkopen, het aanbod kan variëren van zijderupsen tot schorpioenen of van krekels tot kakkerlakken (niet het soort dat je in de keuken aantreft).
Twee favoriete eetbare insecten worden gekweekt op boerderijen in het noorden en het noordoosten. In feite, is de krekel en de larve van de palmkever een belangrijke bron van inkomsten voor veel Thaise boeren. In 2013 waren er ongeveer 20.000 boerderijen bezig – vaak in collectief verband – met de productie van maar liefst 7.500 ton van de insecten voor lokale consumptie.
Soorten van insecten
Bamboewormen of “nŏn pài”
De bamboeworm heeft een hoger ijzergehalte dan de meeste andere insecten, hetgeen evenveel of zelfs hoger is in een zelfde hoeveelheid rundvlees. Van de bamboeworm, bij de Thai ook bekend als “rot fai duan” (sneltrein) wordt gezegd, dat het lekker is en smaakt naar aardappelchips met een champignonsmaak.
Krekels of “jing riet”
De krekel zit vol met voedingsstoffen en is wellicht het meest populaire gefrituurde insect in Thailand voor een hapje tussendoor. De Thai zal de pootjes verwijderen en er daarna een scheut Golden Mountain saus, een populair commercieel gemaakte lokale kruiderij over gieten, en daarna nog een snufje Thaise peperpoeder. Sommige liefhebbers beweren dat krekels smaken naar popcorn wanneer ze gebakken zijn in boter in plaats van olie.
Reuze waterkevers of “maeng da na”
De meeste van deze waterkevers worden gekweekt in de provincies Kalasin en Si Sa Ket . Het is de grootste van Thailand’s gefrituurde insecten en nadert gestoomd, gebakken of rauw gegeten, met rasse schreden de status van een delicatesse. Dit is deels omdat het een groot stuk als “vlees” wordt gezien, maar vooral vanwege de smaak.
Nadat het schild en de vleugels zijn verwijderd, heeft het insect het aroma van een groene appel. De thorax (borst) heeft een textuur die doet denken aan vis. Sommigen zeggen dat het een beetje smaakt als “vissige, zoute meloen gecombineerd met banaan,” en anderen denken daarbij aan sint-jakobsschelpen. Van de buik, onder de thorax, wordt beschreven, dat het smaakt naar roereieren.
Sprinkhanen of “dták dtaen”
Vóór het koken moeten de darmen en de vleugels worden verwijderd en de romp gewassen in schoon water. Ondanks het feit dat de textuur van sprinkhanen “een beetje stekelig” is, smaken de sprinkhanen enigszins naar “nootachtige kip”. De beestjes worden nog verder op smaak gebracht met een beetje zout, knoflook en citroen. In termen van de hoeveelheid van eiwit, staan de sprinkhanen aan kop.
Larven van palmkever of “dak dae faa”
Deze zachte larve wordt rauw of gekookt gegeten en is wellicht de beste energieleverancier van Moeder Natuur. Elke rups zit boordevol eiwitten, kalium en calcium, en meer meervoudig onverzadigde vetzuren (de goede soort) dan elk soort gevogelte of vis. De structuur wordt omschreven als “rijk en boterachtig” of “romig” en dat ze smaken “zoals kokos”, als ze rauw gegeten worden. Na het koken wordt van de smaak beweerd, dat het lijkt op “zoete bacon”.
Zijderupspoppen of “dak dae maai”
De zijderups pop ziet er wat puffy en eivormig uit. Ze worden vooral in de provincie Petchabun gekweekt en smaken na het koken “als pinda’s”. Behalve rijk aan eiwitten, zijn zijderups poppen een uitstekende bron van calcium, B-complex vitaminen, magnesium en omega-3 vetzuren.
Spinnen of “mama maeng”
Gebakken spinnen zijn een delicatesse die de Thais van Cambodja hebben overgenomen. Het is een soort van tarantula met een hoog gehalte aan ijzer en zink. De hele spin wordt verorberd en de kenners beweren, dat ze ietwat smaken als krab of kreeft.
Scorpioenen of “maeng bpòng”
Net als de spin is de schorpioen eigenlijk geen insect maar behoor tot de familie van spinachtige. Het is een belangrijke voedselbron in veel landen. In Thailand worden gekookt of meestal gebakken aan een spies en zouden enigszins bitter en vaag naar vis smaken. Als u zich zorgen maakt over het gif van de schorpioen, vrees niet want de hitte van het koken of bakken maakt de toxine onschadelijk, dus eet smakelijk!
Bron: Brian S. In Pattaya Trader
– Herplaats bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Oh Gringo,
AAARRCCHH, ga lekker zo door met schrijven en ik geef je op een briefje dat ik in de kortst mogelijke tijd heel veel ben afgevallen. Yuck!
Haha, dat is natuurlijk even een positief ding.
Ik had gelukkig net mijn ontbijt op.
Hoe kan men weten dat er maar 10 fruitvliegjes tussen de rozijnen zitten?
Als ze geteld zijn, kan men ze er ook uithalen toch?
Dat vind ik dus een wet die nergens op slaat.
Maar goed, daar is de USA een kei in.
Ik heb meerdere malen gelezen dat insecten heel gezond zijn en veel zeer geode voedingsstoffen in zich hebben, maar om dat vol enthousiasme een sprinkhaan achter mijn kiezen te steken is heel andere koek. (pun intended)
Zo nodig koop ik wel een potje pillen bij de apotheek. (niet dt daar alles in zit hoor)
Zitten er tussen bovengenoemde beesten die jij eet?
Laat maar, wil dat niet eens weten.
Rillende groetjes,
LOUISE
Ik begin er ook niet aan, Louise, maar kennelijk is de belangstelling in Nederland ook groeiende.
Als je nog wat meer wilt rillen, hier twee mooie links:
http://www.insecteneten.nl/nl/waarom-zou-u-insecten-eten/
http://duurzaaminsecteneten.nl/insecten-recepten/insecten-kookboek/
De slogan van de tweede link vind ik ook mooi:
“Het smaakt naar nootjes, maar dan op pootjes”
Het zal gelukkig mijn tijdlimiet wel uitdoen zeker, vooraleer de voedselschaarste toeslaat en het zgz noodzakelijk maakt ……laat het maar aan mij voorbijgaan , ben geen kameleon en hou me wel aan zoogdiervariant & vissen , alhoewel ik wel die grote Afrikaanse slakken lust (!)
Het is uiteindelijk maar hoe je opgevoed wordt, en als alle andere er geen graten in vinden , blijven voor ons de lekkere vleeslapjes wat langer beschikbaar !
Ik moet zeggen dat ik vele van de genoemde diertjes reeds geproefd heb, dat wil zeggen niet gegeten. Het enige wat ik echt verorberd heb zijn meelwormen. En zoals ik lees worden de diertjes allen gebakken, gekookt of gefrituurd. Van de beestjes zelf proef je niets meer, de smaak word bepaald door de olie en de sausjes welke gebruikt worden om ze te bereiden. Zet bij het eten het BAH-gevoel uit je hoofd, denk niet negatief bij het gekraak of denk niet aan het zicht.
Ik geef toe het is niet mijn dagelijkse kost.
Ook in Europa word de smaak van de vele gerechten beïnvloed door de gebuikte kruiden en wijze van bereiden. Ik zal hier ook geen konijn eten. Ik zie ze liever dartelend in het veld of de weiden lopen.
Wat je al zegt het is de gedachte in je hoofd!Heb het allemaal geprobeerd na enig kokhalzen maar geprobeerd.
Het smaakt om eerlijk te zijn niet echt vies. Maar ik sla de volgende keer toch maar weer over na deze heerlijke delicatesses lol.
Inderdaad zijn veel van deze insecten eetbaar,alleen bij het woord gezond schrijf ik een groot vraagteken zolang ik niet precies weet waar ze vandaan komen,en hoe ze gevangen worden.
Er zijn in Azië veel onkruidverdelgende middelen,die in Europa reeds jaren verboden zijn,die hier nog dagelijks gebruikt worden.
Ook bij een verbod van verschillende gewas beschermende middelen,die vol met chemie zijn ,blijft de vraag hoe zorgvuldig dit in Azië onder controle staat.
Veel landen in Azië nemen het niet zo precies met eventuele verboden,en geven de winst,en de kwantiteit de voorrang.
Hoe zit het met die verdelgingsmiddelen die je bij consumptie dan ook binnenkrijgt, mag toch aannemen dat die insecten niet één voor één doodgemept worden met een opgerolde krant van de BangkokPost.
Denk ook aan die kweekvissen en garnalen die met overdadig antibiotica en chemische middelen gevoed worden wat toch niet echt bevorderlijk is voor de algemene gezondheid.
Insecten worden niet gevangen, maar gekweekt, Voordat de insecten verwerkt worden voor menselijke consumptie vindt er een warmtebehandeling plaats, waarbij micro-organismen geelimineerd worden.(en de insect gedood!)
In principe komen er geen verdelgingsmiddelen aan te pas, maar ja, dit is Thailand, dus van mij geen enkele garantie!
Beste Gringo,
Het gaat mij niet om de gekweekte insecten,waarbij je ook in Azië geen enkele controle hebt bij de kweek bevorderende middelen die door sommige kwekers gebruikt worden.
Ook zie je op het platteland mensen die de z.g.n.bamboesworm zelf vangen,en ze later zelf verkopen voor de comsumptie.
Mijn schoonzuster gaat s’avonds in de omgeving van licht,zelf op zoek naar ,,mengnoon”(een soort meikever) die van veel mensen in het noorden gegeten wordt,en waarbij je geen enkele garantie hebt hoeveel gift deze beestjes reeds gevreten hebben.
Bovendien heb je ook bij veel insecten kwekers in Azië geen enkele, of slechte controle bij het gebruik van schadelijke middelen,zolang het de winst en de kwantiteit dient.
Ik was in 2012 voor het eerst in Thailand (Khon Kaen) e had de eerste avond al krekels voorgezet gekregen. Aa gezien ik alles wil peobere heb ik geproefd,en ik vond het nog echt lekker ook ! Later op mij vakantie ook schorpioe en slang en Buddha weet wat nog meer,alles smaakte heerlijk!
Gefrituurde sprinkhanen heb ik wel eens aangeboden gekregen. Dat het aan kip doet denken kan ik bevestigen. Verder overheersen de toegevoegde smaken inderdaad. De textuur kan ik wel waarderen, maar na een tijdje kauwen houd ik toch een droog spijsballetje over dat ik moeilijk weg krijg.
Zolang de bbq stokjes nog betaalbaar zijn genieten die de voorkeur.
Wellicht dat betere recepten of desnoods fabrieksmatige preparatie de eetbaarheid nog kunnen verbeteren. In het kader van de wereldvoedselvoorzoening kunnen de beestjes een belangrijke rol spelen.
Echt lekker! Ik neem ze ook iedere keer mee naar Nederland. Nuttig ze als lunch.
Wanneer wij in de supermarkt rund of varkensvlees kopen en zelfs kip, weet je eigenlijk alleen maar dat het van deze dieren afkomstig is omdat het op de verpakking staat of omdat je ernaar vraagt. Je ziet verder de vorm van het beest niet meer. Ik weet, kip en vis is nog wel als zodanig te herkennen, ook garnalen en aanverwante diersoorten.
Wanneer insecten zou zo verwerkt zouden worden dat ze voor mijn part als een frikandel uitzagen of een ander soort vlees dat je in stukken kunt snijden of vormen, kan ik me enigszins voorstellen die ooit eens te eten en dat er misschien ook een bredere acceptatie zal plaatsvinden. Maar zo’n kever in de mond te steken… brrr nee dan je. Ik heb er geen behoefte aan anderen te laten zien wat ik allemaal eten kan.
Wij zijn hier onlangs in Phichit begonnen met het kweken van crickets en ik eet ze regelmatig (aroi)
de kweek is hier erg schoon en er worden geen chemicalien gebruikt. elke dag komer hier wel kopers aan de deur ze zijn erg populair.
de smaak is heerlijk (al naar gelang hoe ze worden klargemaakt natuurlijk) alleen haat ik die pootje die tussen je tanden gaan zitten.
Wij zijn hier in Phichit onlangs begonnen met het kweken van crickets en dat gaat heel erg schoon zonder enige vorm van chemicalien.
Ik eet ze ook regelmatig (arroi) alleen die pootje tussen je tanden is minder
Elke dag komen er mensen aan de deur om ze te kopen, de vraag is nog groter dan het aanbod.
Kom eens proeven.
Sinds mijn allereerste bezoek aan Thailand in 1974 (nu dus al 40 jaar geleden!) en sinds ik daar nu regelmatig voor langere tijd vertoef, geniet ik nog steeds van het fantastische aanbod aan allerlei geroosterde, gefrituurde en gebakken insecten. Vergeet niet dat dit uiterst goede voeding betreft alhoewel het idee om ze te consumeren tegen onze “as being aliens zijnde” regels schijnt te zijn. Een gebakken (gefrituurde) sprinkhaan of zelfs kakkerlak proeft niet naar “het zijne” maar naar de kruiden of eventuele andere toevoegingen aan de olie waarin ze gebakken worden. Het kraken tussen de kiezen moet je maar voor lief nemen. Elke ochtend doe ik mij graag een lekker portie. Misschien ook een aanrader voor de lezer?
Tijdens mijn verblijven in de Isaan ook al ettelijke malen insecten genuttigd. Nooit ziek van geweest. ’tzal zijn zoals met vele dingen; als je maar matig blijft en geen exorbitante hoeveelheden naar binnen speelt. Van miereneieren (rauw) heb ik wel eens twee weken huiduitslag gehad. Waarschijnlijk te maken met een allergie. Geen jeuk en hoewel het er niet uitzag, rustig vanzelf laten verdwijnen. Zoals Franky zegt wordt de smaak van dit alles voor 95% bepaald door de kruiden en de manier van bereiding. Als er dan nog een stevige kwak namprik mee op het bord komt wordt dat makkelijk 99,99%!
Love it. Gewoon proberen en je staat versteld van hoe lekker het is…
Ik zou ze zelf niet kopen, maar heb intussen wel verschillende soorten insecten gegeten. Lekker? Ach, je houdt je groot, blik op oneindig en slikken maar……… Viel best mee! Sommige insecten moeten eerst ‘gedemonteerd’ worden, maar dat doen anderen met plezier voor me.
Geweldig bron van voedsel, eiwitten en mineralen. En gezond. Mijn dochtertje van 5 haalt elke woensdag een portie op de avond markt. Het is voor ons al heel gewoon. Zo kreeg ik in de dorpen (dat was noord-Laos) ook slang, rat en…. hond voorgezet. En je weet het, als je mensen wilt respecteren, dan respecteer je ook de cultuur, en you eat what the locals eat.
‘Eat what the locals eat’ heeft m.i. niks met respect voor mensen en hun cultuur te maken. Niemand neemt het je kwalijk wanneer je je eigen grenzen wat eten betreft niet wilt – of kunt – overschrijden.