Wellicht hebben velen de stalletjes met deze insecten in Thailand vaak gezien maar waren toch erg huiverig om het eens te proeven. Toch alleszins de moeite waard om de huivering eens van je af te schudden want deze insecten kunnen het voedselprobleem in de wereld oplossen.
Het blijkt dat deze beestjes hun eigen voeding drie keer zo efficiënt omzetten in ‘vlees’ dan bijvoorbeeld varkens of kippen en zelfs vijfmaal efficiënter dan runderen. Bovendien kan van deze insecten bijna het hele beestje worden genuttigd, terwijl dat bij een rund of varken maar ongeveer de helft is. Daarbij hebben ze minder water en ruimte en geen antibiotica nodig en ligt de uitstoot van broeikasgassen veel lager. Je kunt insecten gewoon eten, maar ze zijn ook perfect te verwerken in allerlei gerechten. Frituren is een bekende bereidingsvorm, maar koken, blancheren of wokken kan eveneens.
Smaakprofielen: Sprinkhaan smaakt hartig en nootachtig en lijkt op de garnaal. Krekel smaakt eveneens zo en wordt ook vaak omschreven als ‘vol unami’ oftewel de smaak van vissaus. Overal waar in onze keuken gewoon zout wordt gebruikt, gebruiken ze in onder andere Thailand vissaus. In warme en koude gerechten, sauzen, marinades en curries bijvoorbeeld. Vissaus is altijd een goed idee. De meelworm ten slotte, smaakt als amandelen en cashewnoten.
De feiten
Ruim 90% van deze insecten is eetbaar ten opzichte van 50% van een rund of varken. Een sprinkhaan bevat 67% vet en een meelworm 43%. Insecten bevatten tussen 7 en 48 gram eiwitten per 100 gram en veel van deze insecten ook vitamine B1 en B12. Bij een vleeskoe wordt ongeveer 10% van het voer omgezet in vlees, bij insecten 40%.
Wereldwijd eten 2 miljard mensen insecten en het gaat daarbij om maar liefst 2.000 soorten. Dus bang of angstig behoeven we niet te zijn.
Om u toch over de angst heen te helpen volgt hier een leuk recept om zelf eens klaar te maken voor een surprise als nagerecht bij een etentje. Een sinaasappellolly met…. jawel krekel, meelworm of sprinkhaan.
Ingrediënten:
1 el zonnebloemolie 10 g krekels + extra voor garnering/ 450 g suiker/ 180 g glucosestroop /20 ml citroensap/ 1 el sinaasappelaroma/ 1 el oranje kleurstof /gesmolten chocolade, naar eigen inzicht/ gezouten pinda’s, naar eigen inzicht.
Bereidingswijze
- Verhit de olie en bak hierin de krekels 5 minuten. Laat uitlekken op keukenpapier.
- Laat de suiker met de glucosestroop, het citroensap en 100 ml water op laag vuur smelten. Zet de warmtebron hoger en verwarm alles tot 155ºC. Voeg het aroma en de kleurstof toe en laat iets afkoelen. Schep hoopjes van dit mengsel op een matje en strooi er wat krekels over. Druk er een lollystokje of satéprikker in en laat in een uur hard worden. Haal een deel van de lolly’s door gesmolten chocolade en bestrooi met gezouten pinda’s en krekels.
TIPS:
- Speel met de hoeveelheid kleurstof zodat je lolly’s in diverse tinten krijgt.
- Giet de gesmolten chocola in vormpjes, steek er een stokje in en bestrooi met pindakruim en krekels zodat je een pinda-krekelrotsje op een stokje krijgt
- In plaats van krekels kun je ook sprinkhanen of wormen gebruiken.
- Kies ook eens voor een andere smaak dan sinaasappel.
Een verhaaltje uit eigen ervaring:
Ga ver in de tijd terug. Met mijn goede vriend en tevens zwager zat ik aan een barretje ergens in het noorden van Thailand. Een jonge Thaise dame kwam naar ons met in haar korfje de ‘versnaperingen’. Uiteraard kende ik het spul en dacht mijn reisgenoot op zijn eerste Thailandreis eens te pakken te nemen. Deze ‘lekkernij’ moest hij op mijn advies beslist eens proeven. Flinke vent die zwager. Hij volgde mijn raad op en vertrok geen spier. U voelt het al aankomen ook Joseph liet zich niet onbetuigd en at voor het eerst in zijn leven sprinkhaan. Daarbij kocht ik een kleine portie van het spul. Al babbelend hebben we het onder het genot van een biertje opgepeuzeld. Het gezegde ‘wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in’ ging hier volledig op. In later jaren hebben wij het voorval nog vaak opgerakeld en heel eerlijk; onze wederzijdse echtgenoten konden er niet om lachen.
Met dank aan: Sligro magazine
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
Bezienswaardigheden28 juli 2024Wat Sothon, de marmeren tempel
Bezienswaardigheden16 juli 2024Hariphunchai National Museum in Lamphun
1 keer een insecten burger gekocht en in de pan gebakken.
Daarna toch een gevoel van braken gekregen, de insecten burger uit de pan genomen en in de sloot op het gras veldje achter onze bungalow gegooid.
De ratten hebben en vogels hadden er minder moeite mee.
Ik heb in vietnam de gebraden honden aan het spit gezien, ook niet mijn voorkeur.
Wat de Insecten in Thailand betreft , heb ik vernomen dat deze soms vol met bestrijdings middelen zitten.
Het eten van insecten is volgens mij uit nood geboren, bij gebrek aan betaalbaar voedsel.
Natuurlijk proberen ook supermarkten in nederland een nieuwe markt aan te boren.
Mijn voorkeur gaat uit naar lab vlees, wanneer dit op grotere schaal beschikbaar komt, zonder dieren leed.
De grootste spelbreker is de EU als wetgever. Het is voor de EU nieuw voedsel en moet de voedselveiligheid aangetoond worden en is iets wat klauwen vol geld kost en als dat geregeld is kan iedereen er naar verwijzen. Bij medicijnen is er nog een recht om die kosten terug te verdienen maar in het geval van voedsel zijn de “cowboys” de winnaars. Er is vooruitgang maar voor de Thaise producenten is de EU sowieso nog steeds geen markt in het grote belangenspel.
“Ruim 90% van deze insecten is eetbaar ten opzichte van 50% van een rund of varken”
Zolang men het van kop tot staart principe voor kip, rund of varken wil inzien dan klopt het maar er is gelukkig meer tussen hemel en aarde. https://stjohnrestaurant.com/ en bv de Isan keuken zijn mooie voorbeelden.
Alles wat niet gebruikt kan worden als voedsel voor mens of dier wordt omgezet tot meststof voor planten. Al met al gewoon circulair maar wel met meer dierenleed.
Ik heb ze allemaal wel eens gegeten, krekels, meelwormen en sprinkhanen, de laatste uit eigen tuin. Mijn zoon vindt gebakken sprinkhanen heerlijk. Ik vond het nooit een probleem.
Daarnaast at ik ooit slangen- en rattenvlees, maar niet zo vaak.
Ik eet al een jaar of 5 vegetarisch maar niet fanatiek. Als ik elders eet dan neem ik met plezier wat vlees tot me.
Meer insecten eten lijkt me heel goed voor het milieu.
Hier staan restaurants in Nederland genoemd die insecten serveren:
https://www.insecteneters.nl/restaurants-insecten
Paar keer geprobeerd gefrituurde krekels en torren te eten. Helaas niet aan mij besteed. Geen echte lekkere smaak.
Ik vind al jaren dat insecten een goed alternatief zijn. Ook voor veganisten trouwens.
Sprinkhanen, meelwormen, krekels. Maar ook kikkers, slangen en schorpioenen at ik bij zo’n stalletje langs de weg.
Meestal vroeg ik aan het personeel van het hotel waar ik altijd verblijf. Die meiden weten wie goed voedsel verkoopt en dan kocht ik ook een paar zakjes voor hun.
De laatste keer dat ik in Thailand was, een filmpje gemaakt voor familie/vrienden om te gruwen. Hahahaha!
Heb zelf een tijdje krekels gekweekt een en verkocht en ook veel zelf gegeten.
Allemaal geprobeerd en niet ziek geworden of over mijn nek gegaan. Maar….ten eerste, er is geen voedsel probleem, eerder een wereld voedsel overschot. Er is een voedsel distributie probleem en dat is zoals altijd veroorzaakt door geld of het gebrek daaraan.
Ten tweede: de beestjes. Die eiwitten en vetten kan allemaal waar zijn, maar eten is meer dan kauwen. Eten moet er kleurrijk en appetijtelijk uitzien en smaakvol bereid. Dat kan ik van gebraden of geroosterde pootjes, voelsprieten en vleugeltjes niet zeggen. Ik baal al als in Pad Thai Goon, de kop en poten van garnalen niet verwijderd zijn…en ik hou echt van garnalen. Waarom moet ik dat doen? Het is werk voor de kok, net zoals bereiden van vis…heerlijke vis, maar je eet-plezier onderbroken door graten tussen je tanden. Een reden dat ik meer en meer terugkeer naar de westerse keuken.
Tot slot: Het eten van ‘beestjes’ is geen lekkernij, maar geboren uit noodzaak of gebrek. Voedsel van de armen. Goedkoop, voor niets eigenlijk en toch voedzaam. Prima, maar ik weiger terug te gaan in mijn culinaire ontwikkeling en Bourgondisch tafelen aan de kant te zetten voor ideologische argumenten. Ik krijg nu echt trek…in Boeuff Bougingnon of Osso Buco….een Tomahawk steak toch maar?
Het voordeel van geen vlees eten is dat ik deze “lekkernijen” nooit aangeboden krijg.
Overigens zouden die insecten en wormen wel eens concurrentie kunnen krijgen van het kweekvlees.