Donuts in Thailand
Nee, je kunt mij geen zoetekauw noemen. Natuurlijk eet ik wel eens koekje, een stukje appelgebak of een reep chocola, maar een grootscheepse aanval op de desserttafel bij een buffet hoef je van mij niet te verwachten.
Ook het ijsje, dat soms tijdens een diner als toetje wordt geserveerd, geef ik meestal aan mijn buurman. Liever een stukje fruit na een warme maaltijd, want dan helpt iets zoetig wel bij de spijsvertering.
Ik hoor daarmee kennelijk bij een minderheid, want winkels met allerlei zoete (en vette) lekkernijen komen er steeds meer en ook de schappen in supermarkten bieden een ongekend aanbod aan zoetigheid. Voor dit verhaaltje koos ik voor donuts, dat overal ter wereld steeds populairder schijnt te worden.
De donut komt van oorsprong uit Amerika, maar is eigenlijk van Nederlandse afkomst. De oer-Hollandse oliebollen van de eerste kolonisten in Amerika zouden aan het ontstaan van dat ronde “broodje” met het gat erin ten grondslag liggen. Over het waarom van dat gat in het midden gaan vele verhalen, waarvan ik de versie van een schipper in Maine het mooiste vond. Hij zou zo verslingerd zijn geweest aan de gefrituurde broodjes dat hij altijd een voorraadje op de handvatten van het roer stak om ze bij de hand te hebben en zo konden ze ook niet wegrollen bij zwaar weer.
Toch duurde het vrij lang voor de donut echt doorbrak, maar vanaf de eerste wereldoorlog maakt de donut een nog altijd durende zegetocht over de wereld. Bij de Amerikaanse soldaten overzee werden de donuts steeds populairder dan een gezellige hap met een mok koffie en een vleugje heimwee. Eenmaal terug in het vaderland werd deze gewoonte voortgezet en in de dagelijkse routine op genomen. “the coffee and donut” is niet meer weg te denken uit het hedendaagse straatbeeld in vele steden over de hele wereld.
Ook Thailand is die ontwikkeling niet bespaard gebleven. In de grote supermarkten en winkelcentra vind je talloze verkooppunten voor deze klef vette en zoete broodjes en vooral in de weekenden zie je de kopers in een lange rij langs de vele smaaksoorten lopen richting kassa.
Marktleider voor donuts in Thailand is Mister Donut, waarvan er – op franchise basis – ruim 260 winkels en verkooppunten zijn. Het concept van de Thaise Mister Donut is eigendom van de Japanse Duskin Group, die per jaar in Japan en andere Aziatische landen ruim 15 miljard dollar aan donuts omzet. Japan is voor de groep natuurlijk de belangrijkste markt, de export naar Aziatische landen bedraagt nu nog “maar” 10% daarvan, maar de groep wil dat aandeel opvoeren naar minstens 20%. Thailand is op dit moment het belangrijkste exportland, met de Filippijnen als goede tweede. Een directielid van het Japanse concern was onlangs in Thailand en in een interview met de Bangkok Post zei hij, dat de markt in Thailand een sleutelpositie inneemt in de buitenlandse activiteiten van de groep. Hij ziet grote mogelijkheden in dit land en verwacht, dat binnen vijf jaar de omzet van Mister Donut in Thailand zal zijn verdubbeld. Het aantal winkels en verkooppunten zal dan ook drastisch verhoogd worden de komende tijd.
Aan mij is al die aandacht en uitbreiding van de verkooppunten in Thailand niet besteed. Ik heb er wel eens één gegeten, maar “kaal” vind ik het smakeloos en klef en met al die suikervarianten veel te zoet. Als ik nu in een winkelcentrum langs een vitrine met donuts loop, beginnen mijn tanden en kiezen spontaan te jeuken.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
- Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Af en toe vind ik een donut wel lekker. Maar zoals Gringo schrijft, zijn ze eigenlijk veel te zoet. Maar het neemt niet weg, dat ik al sinds ik naar Thailand vlieg (al 35 jaar geleden begonnen met regelmatige layovers in Bangkok), er wel bijna iedere keer een donut door mij verorberd werd. Daarmee wil ik eigenlijk aangeven hoe lang Dunkin Donut in Thailand moet bestaan. Minstens al 35 jaar. Ik kan me geen tijd herinneren dat ze niet bestonden!
Wat ik echter nóg lekkerder vind: Cinnabon. En vooral wanneer ze de kopjes met kleine stukjes verkopen. In Blúport Hua Hin staat deze direct naast Dunkin Donuts!
De eerste Dunkin Donut in Thailand werd geopend op Siam Square op 19 oktober 1981.
En dat is inderdaad bijna 37 jaar geleden.
http://www.dunkindonuts.co.th/corporate
Persoonlijk vind ik ze te zoet. Geen liefhebber ervan.
Een donut op zich kan lekker zijn. In Thailand smaken ze echter vaak naar gestold palmvet, en zijn ze extreem zoet. Reden voor ons om er aan voorbij te lopen.
Mijn zelfgemaakte dikkertjes (met rozijnen) werden thuis afgefakkelt, maar om mijn pannekoeken wordt gevochten – vooropgesteld dat ik ze met Thaise pannekoekmix maak….
een donut ok maar niet in Thailand omdat ze vaak gebakken worden in oude olie.dan zijn ze ranzig en niet te pruimen want olie is duur dus verwisselen doen we volgende week wel.
Volgende week dan terug gaan he 😉
Als ik Pattaya benoop ik altijd wel even tuckom binnen. Donut shop begane grond, en ik vind ze heerlijk.
Onderweg zie je ook vaak donuts verkopers bij verkeerslichten staan.
In plastic zakjes worden ze te koop aangeboden.
De Nederlanders brachten de oliebol mee naar Amerika. In New York maakte men er een donut van.
De basis voor een Hollands oliebol en een Amerikaanse donut is dus het zelfde maar een donut heeft zijn oorsprong in Amerika, niet in Nederland.
Ik was nooit een donut eter, maar in Thailand vind ik ze heerlijk, die van Dunkin Donuts en Mister Donut. En zoveel keuze ook.
Beste Gringo,
Wellicht moet je wat meer openstaan voor de mogelijkheden die er inmiddels zijn 🙂 Het kost wat maar daar krijg je natuurlijk ook wat voor terug.
https://www.lifestyleasia.com/bk/food-drink/dining/gold-doughnuts-golden-food-bangkok/
Mr. Donut, Aunt Annie, the Pizza Company, Dairy Queen, KFC, allemaal Amerikaanse troep. Niet te vreten. Ik kan niet begrijpen dat het zo populair is. Terwijl je juist in Thailand zo lekker kunt eten. Gewoon Thaise gerechten.
Jacobus,
Ik begrijp wel dat het zo populair is.
Die populairiteit wordt gekweekt met reclames op TV.
Vaak gebracht door goed uitziende personen die erg gelukkig zijn met hun gerechten.
Werd het roken / alcohol ook niet door filmsterren in reclames aangeprezen.
Onze kleinkinderen wilden enkele jaren terug, Mac Donalds eten.
Ze wisten totaal niet, wat het was , wat de smaak zou zijn en ze hebben het ook niet opgegeten,
Persoonlijk mag er heus wel wat variatie in de de Thaise voedselketen zijn hoor. Het valt wel mee met overspoelen vd markt met ander voedsel. Heel normaal. Tuurlijk is Thais eten hartstikke lekker,maar na zes dagen noedels rijst eend en roasted porc eet ik dolgraag een Engels ontbijtje ,samen met mijn Thaise vrouw die het ook heerlijk vindt in de bergen. Er is hier 8n heel het stadje precies 1 Engels ontbijt te krijgen en 1 goede hamburger zaak. Die hamburger kost dan wel 400 thb! In Nederland gaat toch ook het gros naar de Chinees,eten we massaal spaghetti bolognese (Hier ook populair) en drinken we een glas wijn of whisky? Allemaal buitenlandse produkten. Nog maar niet te spreken over eventuele rookwaar. Ook allemaal buitenlandse import. Heus; de Thaise keuken zal niet verloren gaan omdat er op de 500 eetgelegenheden er eentje is die een hamburgertje verkoopt. Heerlijk. Ik wacht nog op een tent die boerenkool met worst verkoopt. Met een .broodje paling toe! Ja ik woon in Thailand maar ben een geboren Nederlander die echt nogsteeds van een bord snert houd. De Thai die in Nederland wonen eten ook heus niet elke dag zuurkool. Leer elkaars landen kennen. Verrijk je blik. En echt je mag dan ook in Thailand zo af en toe eens genieten van een pizza. Zo ,Ena nu stap ik op de motor om mijn geliefde plastic zakje met Tom Yum kuhn te halen. En voor vrouwlief een paar donuts. Lekker zoet!
Op de Filipijnen heb ik de absolute aller lekkerste donut gegeten op aarde. Deze zijn gevuld met het meest bijzondere cremebeslag en is een heeeeerlijke verwennerij. Wie kent ze ?