Chinese waterkastanjes uit Suphanburi
De Chinese waterkastanje wordt geteeld voor zijn eetbare wortelknollen. Het heeft buisvormige, bladloze groene stengels, die tot ongeveer 1,5 meter hoog worden. De plant groeit in moerassen in de modder onder water.
De kleine, ronde knollen worden onder de naam waterkastanje als een groente gebruikt. De knollen hebben helder wit vlees en kunnen rauw worden gegeten, licht gekookt of gegrild, en ze worden vaak ingemaakt. Het is een veel gebruikt ingrediënt in Chinese gerechten, maar het wordt meestal rauw gegeten, soms gezoet. Het kan ook worden vermalen tot meel, dat wordt gebruikt voor het maken van waterkastanjetaart en het is vaak onderdeel van dimsumgerechten. Ze houden hun blijvende knapperigheid, zelfs na het koken of in blik.
De knollen zijn rijk aan koolhydraten (ongeveer 90 procent van het drooggewicht), met name zetmeel (ongeveer 60 procent van het drooggewicht), en ze zijn ook een goede bron van voedingsvezels, riboflavine, vitamine B6, kalium, koper en mangaan.
Zo, dat weet u alvast van Wikipedia
Chinese waterkastanjes uit Suphanburi
De Chinese waterkastanje (haeo of som wang in Thai) wordt op grote schaal geteeld in de districten Muang, Sri Prachan and Sam Chuk van de provincie. Ongeveer de helft van het 3000 rai grote teelgebied bevindt zich in tambon Wang Yang in het district Sri Prachan. “Wij zijn de grootste producent van waterkastanjes in Thailand,” zegt Koolchaya Klaysuban, een ambtenaar van het gemeentehuis van Wang Yang.
Agrotoerisme
Het hele gebied is uitermate geschikt voor agrotoerisme, die bezoekers laat kennismaken met de waterkastanje, de teelt, het oogsten en niet te vergeten voor welke culinaire gerechten de waterkastanje geschikt is. Meer dan 40 telers van waterkastanjes hebben zich aangesloten bij de Somwang Thi Wang Yang Community Enterprise and Community-based Agrotourism Group, waarvan eerdergenoemde Koolchaya de coördinator is.
Deze groep werd een jaar of drie geleden op initiatief van de gemeente Wang Yang gevormd met steun van de Thai Health Promotion Foundation. Het doel van deze agrogroep is om aandacht te schenken aan het lokale leven van de kastanjetelers en uiteraard een nieuwe bron van inkomsten mogelijk te maken.
Dagtrip naar Wang Yang
Op de website van Bangkok Post werd een poosje geleden onder de titel “Step in the mud” een artikel geplaatst van Karnjana Karnjanatawe, die een (halve)dagtocht naar het gebied maakte en daar een leuk verhaal van maakte. Zij maakt kennis met één de telers, luisterde naar de historie en begaf zich in de modder om een portie waterkastanjes te oogsten. Daarna werden er natuurlijk wat gegeten met de waterkastanje als basis.
In het artikel, waarin vele mooie foto’s zijn opgenomen, staat ook uitvoerig beschreven hoe u die dagtrip kunt maken, zie: www.bangkokpost.com/travel/1925568/step-into-the-mud
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)