Cashewnoten in Thailand
Natuurlijk kent u die heerlijke kromme nootjes die zowel ongezouten als gezouten verkrijgbaar zijn. Een cashewnootje eet men als snack bij de borrel of als knabbeltje bij de televisie. Dankzij vooral de Thaise keuken wordt de cashewnoot ook steeds vaker verwerkt in salades en andere gerechten.
Ikzelf vind veel soorten nootjes lekker maar de cashewnoot is toch wel mijn favoriet.
Oorsprong
De naam “cashew” stamt eigenlijk van het Portugese woord “caju”, dat ongeveer hetzelfde wordt uitgesproken als cashew. Dat Portugese woord werd weer afgeleid van “acaju” dat in de taal van de Tupu stam uit het Amazonegebied in Brazilië ook gewoon “noot’ betekent. De oorsprong van de cashewboom wordt ook aan dat gebied toegeschreven, hoewel de boom ook in andere landen in Zuid en Midden Amerika voorkwam.
De boomsoort komt nu het meeste voor in landen zoals Brazilië, India, Vietnam, Indonesië, Mozambique en nog een aantal andere Afrikaanse landen. In Afrika zijn zelfs landen waar zo goed als de gehele economie afhankelijk is van de export van cashewnoten. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Guinee-Bissau, waar 95% van de export wordt opgebracht door de verkoop van cashewnoten.
Cashewbomen in Thailand
De cashewboom is ook in Thailand belangrijk en groeit hoofdzakelijk in de provincies Nakhon Si Tammarat, Krabi, Phuket en Ranong. De cashewnoten zijn eigenlijk het zaad van de cashewboom. Deze hangen meestal verscholen onder de zogenaamde cashewappels. De cashewappel, een schijnvrucht, kan rauw gegeten kan worden smaakt wat zurig en je krijgt er een droge mond van. De eigenlijke vrucht is dan de cashewnoot die in een harde dop verscholen zit. De boom heeft de proporties van een flinke struik en kan zelfs uitgroeien tot 15 meter hoge bomen die hun groene blad het gehele jaar door dragen.
Bewerkingsproces van de cashewnoot
Het bewerkingsproces van cashewnoten bestaat uit een aantal fases. Na het verzamelen van de noten worden ze gebrand in de dop, zodat deze dop gemakkelijker kan worden verwijderd en de noot beschikbaar wordt. Niettemin is het nog een heel karwei om die noot uit de dop te peuteren, een handeling die vaak nog handmatig plaatsvindt hoewel het in sommige landen volledig geautomatiseerd gebeurt. Ook bevat de noot een vlies dat soms moet worden verwijderd. Het zijn met name deze handmatige processen die veel tijd kosten en arbeidsintensief zijn en daarom zijn cashewnoten over het algemeen ook duurder dan andere nootjes.
Nadat de cashewnoten uit de dop zijn gehaald worden ze al dan niet met vlies, geroosterd en zijn ze gereed voor de verkoop. U kunt dan de cashewnoot in verschillende vormen aantreffen. In de winkel, gezouten, ongezouten, gesuikerd of voorzien van een beslaglaagje als een soort borrelnootje. Uit de Thaise keuken kennen we een aantal gerechten waarin cashewnoten zijn verwerkt.
Phuket
In Phuket zijn er zeker drie bedrijven waar cashewnoten worden verwerkt en die door toeristen bezocht kunnen worden. Het zijn “Sri Supphaluck Orchid Shop” en in het stadje Phuket vindt u twee bedrijven “
Methee Phuket Cashew Nut Factory”. In die bedrijven kunt u lokale medewerkers zien, die elke noot met een ingenieus apparaatje opent om de werkelijke noot er uit te halen. U kunt zien hoe handig dat gaat maar ook tegelijkertijd hoe arbeidsintensief dat is.
Cashew apple juice
Van de cashewappel heb ik al gezegd, dat die rauw gegeten kan worden maar er wordt ook cashew apple juice van gemaakt. Het zal u niet verbazen dat aan die appelsap allerlei gezonde eigenschappen worden toegeschreven, want het wordt als een “goddelijk drankje” aangeprezen. Meer bijzonderheden daarover kunt u lezen op de website van het bedrijf Sri Supphalock Orchid Shop: www.cashewyjuice.com
Goddelijk drankje
Dat het een goddelijk drankje is, moge blijken uit een legendarisch verhaaltje dan men in Phuket maar al te graag vertelt
“Er was eens een Oppergod in de hemel die op een gegeven ogenblik ernstig ziek werd en men vreesde voor zijn leven. Allerlei magische geneeswijzen werden toegepast, waarbij vruchtensappen van bananen, sinaasappels en papayas een rol speelden. In een droom kreeg een andere god een ingeving, dat er maar één vrucht bestond, die de Oppergod kon redden. Die vrucht groeide in het Himmaparn bos (een bos in de Thaise mythologie) en dat de cashewappel. En inderdaad, toen de appel gevonden was en de Oppergod het sap er van dronk, genas hij zienderogen. Op die manier werd de cashewappel populair”.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
- Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
- Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)
Morgen Gringo,
Zo zie je maar dat een mens nooit te oud is om te leren.
Ik heb nooit geweten dat de cashew not onderaan zo’n appel hangt.
Sterker nog.
Als ik een keer zo’n ding zou zien hangen, ik niet zou weten dat dit nu de cashew was.
En ja inderdaad.
Ik vind die krengen belachelijk duur, kant en klaar in zo’n klein flut zakje.
Als ik het voor de kip of de broccoli gebruik, koop ik meestal een zak rauwe noten en bak ze zelf.
Leuk om dit te lezen.
LOUISE
Louise,
Toen ik nog vaak in Brazilië kwam, was ik ook verbaasd over de hoge prijs van de noten. Toendertijd was het leven in Brazilië nog goedkoop (bijna net zoals hier in Thailand). En dat terwijl ze van oorsprong uit Brazilië kwamen. Ik wist al van de verwerking van deze noten af en ik ben dan ook niet verbaasd over de prijs.
Er wordt ook een lekker drankje gemaakt: batida de caju, waarbij je de sap gebruikt en deze met cachaça (Braziliaanse rum) of Wodka mengt. Recepten vind je op het internet. In Thailand dus ook gemakkelijk te maken.
Dat is dan eens iets anders dan het “dagelijkse” bier of mekong-coke… 🙂
Ik spreek me tegen…. hahaha… maar NU ben ik niet meer verbaasd over de prijs!
Interessant Gringo. Nooit geweten waar cashewnoten vandaan kwamen. Noten, zaden en pitten zijn erg gezond. Ik maak altijd zelf mijn eigen muesli met wel 20 verschillende ingrediënten waaronder cashewnoten natuurlijk. Walnoten zijn ook erg gezond en lekker.
Het artikel wordt ook heel erg ondersteund door de prachtige fotokeuze van de redactie, waarvoor mijn dank!
Vriendin Kan vertelde dat ze cashewbomen vroeger ook in Isaan hadden, maar dat vrijwel alles is verdwenen. Zij at de vrucht wel eens. De gele zijn het lekkerst en zelfs een beetje zoet.
@khunpeter.
Ook ik ben een muesli eter. Koop kant en klaar de zakken in de shops.
Waar koop jij de ingridienten ?
Ik bedoel dus onbewerkte vlokken , en zaden.
Cashew noten koop ik in 500 gram zakjes (ongebrand) bij de Grote C.
De Muesli komt uit Duitsland. Kilo zakken.
Jammer dat alles zo zoet is gemaakt hier.
Rozijnen e.d. zijn al zoet genoeg.
Ik ben nieuwsgierig. Groeten
@Flosje
Wat kosten die Cashew noten 500 gram zakjes (ongebrand) bij Big C.? en ook die zakken Duitse muesli, wat kosten die? Is er trouwens geen Thaise muesli?
In Nederland zijn noten erg duur.
Mooi verhaal, toch even iets meer over deze heerlijke noten.
Ik heb vandaag in het nieuws van “www.msn.com” een verhaal gelezen wat ik jullie niet wil onthouden.
Zelfs als je geen notenallergie hebt, is het uiterst onverstandig om Cashewnoten uit een boom te eten.
De rauwe noten bevatten namelijk een giftige substantie die dodelijk kan zijn als je er veel van binnenkrijgt.
Rauwe Cashews in de supermarkt zijn dan ook gestoomd om de giftige stof te verwijderen.
Eet smakelijk.
Hallo Alex en mede lezers,
Ik ben benieuwd welke giftige substantie deze rauwe cashewnoten bevatten en hoe hoog de M.A.D. I. waarde (Maximale Aanvaardbare Dagelijkse Inname) is van deze stof.
Zoveel stoffen zijn giftig maar als men niet te veel hiervan naar binnen krijgt kan het lichaam dit verwerken(afbreken). Een goed voorbeeld wat veel mensen aanspreekt is alcohol.
Mandarijnen bevatten bevatten het uiterst giftige stof “Blauwzuur”.
Zolang je gewoon een paar mandarijnen per dag eet is er niets aan aan de hand, maar als je een kilo per dag gedurende een langere periode consumeert kun je klachten krijgen.
Het is ook sterk afhankelijk van de constitutie van je lichamelijk gestel.
Aan de andere kant bevatten noten stoffen die een positieve werking hebben op ons gestel.
Reagerend op Alex en Khun Hallie,
Het is niet alleen bij inname gevaarlijk, maar ook met name bij huidcontact, meestal de handen van fabrieksarbeidsters in India. De schil cq. dop bevat de giftige olie cq. stof kardol. Kardol stof in contact met de huid veroorzaakt irritatie en kan ernstige brandwonden veroorzaken. Dit is een andere reden waarom cashewnoten relatief duur zijn. Vooral noten afkomstig uit fabrieken in India, waar nog door vrouwen de noten met de handen worden gepeld. Derhalve ook nooit een noot van de boom in de mond steken.
Bovenstaande is ook de reden waarom ik onlangs 5 cashew aanplanten uit onze tuin heb verwijderd.
Kleine aanvulling op de reacties,
m.vr.gr. Henk Fonteijn
Die zure vloeistof werd gebruikt in de fabricage van remschoenen voor de auto. Gaf namelijk de eigenschap te verharden als het heet werd.
Inderdaad, de totale cashewboom is ‘ giftig’. In Gambia groeien ze in het wild. De vruchten zijn zoet en zeer sappig (en lekker)
, dus ik wilde er al wijn van gaan maken maar werd daarvoor gewaarschuwd. De ‘ inboorlingen’ doen dat nl ook en worden dan na het drinken ervan vaak ‘ door de molenwiek geraakt’ zal ik maar zeggen. Zorg er ook vooral voor dat het sap van de vrucht niet op je kleren komt, het gaat er nooit meer uit. De behandeling van de cashewnoten voor consumptie is dus wel degelijk noodzakelijk.
Mooi verhaal, Gringo. Ga zo door. Hier leren we van.
Op de eilanden in de buurt van Ranong, zoals Koh Payam en (kleine) Koh Chang staan ook veel Cashew bomen. Het grappige is alleen dat de cashewnoten aldaar, die langs de weg in zakjes worden verkocht, meer kosten dan bij de Lidl in Nederland.
Dat verbaasde mij zeer gezien de grote afstand.
Toen ik de Thaise verkopers daarmee confronteerde kreeg ik als antwoord dat die van hun “verser” waren.
Stond ik toch weer met een mond vol……cashewnoten 🙂
Heel interessant en wat een prachtige foto. Ik vind alleen de noten niet echt duur, ik haal ze altijd op de markt.
Groetjes Bea
En weer iets geleerd vandaag.
Bedankt Gringo !
De doppen van de cashewnoten bevatten kardol. Kardol is niet alleen giftig bij inname, maar veroorzaakt bij contact met de huid irritatie en zelfs ernstige brandwonden. Kortom wees voorzichtig bij het verwerken van deze noten.
Henk Fonteijn
Dat wou ik ook toevoegen Henk. Je moet er echt erg mee uitkijken als je ze zomaar even wil plukken of even open breken. Echt een gevaarlijk goedje!
https://youtu.be/YzCP_FmNtcw
Bij ons in de achtertuin, enkele cashew bomen, de vrucht ook heerlijk om te eten en dit alles in het diepe zuiden van de provincie Chumphon in het Lamae district grenzend aan district Tha Chana van provincie Surat Thani
We hadden in Suriname een paar bomen. De schijnvrucht, de appel dus vond ik een hele lekkere vrucht. wrang, zoet/zuur. Wij hadden de rose/rode variant. Wij gebruikten een machete om de in vuur verhitte noten te openen.
De vrucht waar de noot onder zit is eerder een mango soort dan een appel. In het Thaise heet een cashew noot เม็ดมะม่วงหิมพานต์ of wel “met mamuang himmaphaan”.
Dan begrijp ik nu de maaltijd waarin de tekst “med mamuang” staat.
In de 90-er jaren in de handel en verwerking van o.a. cashew noten gezeten. Kwam toen m.n. uit Kerala ( india), Noord-Oostelijk Brazilië. Mozambique en Tanzania ( o.a. Julius Nyrere) hadden door Afrikaans-socialistisch wanbeleid hun veel grotere productie om zeep geholpen. Naderhand is Vietnam een grote speler geworden.
In Thailand bij Pitsanulok gezien, hoe met de hand ( en niet echt goed beschermd) de noot uit haar omhulsel werd gehaald. Er werd nog geen 100 THB per dag mee verdiend. Er gaan immers heel wat nootjes in een kg.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cashewnoot of https://en.wikipedia.org/wiki/Cashew. En met Google nog veel meer.
De giftige stof (Licht rode/roze vlies) op de cashew wordt testa genoemd. Op Cashewnoten die je in Nederland of Belgie of elders in West Europa koopt zal je deze vlies niet vinden. (Uitzonderingen daargelaten) Dus in West Europa kan je gerust rauwe cashew (zonder vlies) eten. Ik ben nog nooit in Phuket geweest, wij zijn van Chiang Mai, dus ik weet niet hoe ze er daar uitzien maar als de vlies er nog omheen zit moeten ze geroosterd worden want de vlies is inderdaad giftig. (Na het roosteren wordt de vlies licht bruin tot bruin. Vroeger hebben wij veel cashew in de dop gekocht in Afrika en verkocht naar Sri Lanka en India. Het is inderdaad een hels karwei om de cashew uit de dop te krijgen maar tegenwoordig gebeurt het veelal machinaal. 25 jaar geleden was er al een machine die een Italiaans bedrijf in Afrika had neergezet maar helaas ging het bedrijf failliet want de medewerkers aten de gepelde cashew op of ze werden gestolen. T.I.A. This is Africa!! Maar elke ochtend volle kwark of yoghurt met rauwe noten of zaad en fruit en je blijft gezond, muesli is dan niet nodig.
Alles van de cashewboom is giftig, ook de vrucht. Hier in Gambia is de vrucht rood, erg zoet, bevat veel sap en men maakt er dan ook sterke drank van. Na een vrucht geproefd te hebben, wilde ik in het dorp een lading gaan kopen om er wijn van te maken maar dat werd me dringend afgeraden. Ook moet je oppassen met het vocht, eenmaal op je kleren geknoeid, krijg je de vlekken er niet meer uit. De noten pellen en roosteren is inderdaad een pokkenwerk. Er zijn hier maar enkele fabrieken, het gros wordt verscheept naar India om daar met de hand te worden verwerkt.
Wetende dat cashew ook in Thailand geteeld wordt, dacht ik eens heerlijk veel van mij favoriete noten te kunnen genieten tijdens een vakantie. Niets bleek minder waar; deze noten zijn in Thailand nog prijziger dan in de supermarkt in Nederland. Wat maar weer eens aantoont hoe groot de concurrentiestrijd tussen de supers in NL is, en hoe erg ze de leveranciers uitknijpen.
U bedoelt: hoe ver de automatisering van de verwerking in de grote exportlanden al is voortgeschreden, en hoeveel handwerk het in Thailand nog is, beschermd door hele hoge import-tariefmuren.
Cashew kernels ( per 20 ft fcl)
The unit price: usd/lb, quoted FOB HCMC port, Vietnam; Packed in vacuum bags of 50 lbs
GRADE PRICE for usd/lb
WW240 3.60
WW320 3.20
WW450 2.90
WS 2.35
LP 1.95
SP 1.45
Roasted cashew
Unit price to be: usd/lb, quoted FOB HCMC port, Vietnam; Packed in vacuum bags of 50 lbs
GRADE PRICE for usd/lb
WW240 8.75
WW320 7.85
ik ben een liefhebber van cashewnoten en eet ze veel. Vanuit nederland neem ik altijd 5 pondzakken van de lidl mee, merk alesto. Vroeger kocht ik wel eens nepzakjes van 7/11 of familymart waar onderop de bodem een klein laagje cashew lag, toen ik op een keer de kiloprijs berekende bleek dat 8 keer hoger te zijn dan in nederland,, ook bij big c die blikjes cashewnoten verkoopt is de kiloprijs 6 maal hoger, dus een beetje nadenken kan geen kwaad voor je wat koopt…. groeten allemaal en eerdaags weer een fijne vakantie
Zoek eens een Turkse winkel. Grote kans dat je de helft minder betaalt.
Cashew noten zijn heerlijk. Ik koop on gebrande noten voor het maken van het gerecht “chicken cashew nuts”. Ik lees hierboven dat ze ook in Thailand groeien. Dan heb ik toch een vraag. Waarom zijn cashews zo gods gruwelijk duur in Thailand? Bij de Tesco hier zeker 2* duurder dan bij de Albert Hein.