Bizar eten in Thailand
– Herplaatst artikel van 26 november 2010 –
Met bizar eten bedoelen wij meestal iets eten, dat in onze ogen ongewoon, vreemd is. Volgens ons gebeurt dat nogal eens in al die buitenlanden, Google maar: Bizar eten en er komt een lange rij van websites, waar je de vreemdste dingen tegenkomt. Ook de Engelse website Weird-food.com is in dat opzicht interessant.
Pas op, ook in Nederland kunnen we er wat van, althans gezien door de bril van een buitenlander. Natuurlijk moet je dan beginnen met de haring te noemen, een lekkernij dat ik hier in Thailand erg mis. Zo’n lekkere vette zoute haring met uitjes aan een haringkar je keel in laten glijden, ik “lust er wel pap van”, maar menig buitenlander walgt van het idee, dat je een rauwe vis eet.
Paling
Een broodje paling zal er nog wel ingaan, maar dan moet die Amerikaan niet in Volendam geweest zijn en daar een kist met door elkaar kronkelende palingen hebben gezien: jullie eten slangen!
Mijn schoonvader was er ooit bij, dat er dode man aanspoelde op een dijk in Groningen. Toen men het lijk uit het water haalde, kwamen er zeker een stuk of tien palingen uit, die zich tegoed gedaan hadden aan de ingewanden. Sindsdien heeft hij nooit meer paling gegeten
Jaren geleden werd er in Haarlem een Chinees restaurant gesloten, omdat men in de vuilniscontainers opmerkelijk veel lege blikjes kattenvoer aantrof. Of de inhoud van die blikjes voor katten bestemd was, die vervolgens als saté op je bord verschenen of gebruikt werd voor Chinese sauzen weet ik niet meer. Om het verschil tussen een kat en een konijn duidelijk te maken, zie je bij een poelier (bestaan die nog?) de hazen en konijnen nog met hun behaarde poten aan de haak hangen.
Eenden
In de vijver van mijn woonwijk in Alkmaar zie je dagelijks talloze meeuwen, meerkoetjes en eenden. Toen mijn Thaise vrouw dat zag, verbaasde zij zich erover, dat wij die niet vingen en opaten. Nou, zei ik, dat doen wij hier niet net zo min als wij musjes en spreeuwen eten. Ik heb er niet bij verteld, dat het in België en Italië wel gebeurt.
In het grote buitenland komen wij dan tijdens vakanties de gekste dingen eten, die men daar gewoon is te eten. Een paar dingen, die ikzelf wel gegeten heb:
- In Finland een biefstuk van een wilde beer
- In Frankrijk tripe, pens (koeienmaag), dat wij alleen aan honden voeren.
- In Spanje huevos de toros, ofwel de ballen van een stier.
- In Zuid-Afrika biltong, gedroogd vlees van een koe of ander dier, in mijn geval was het van een olifant.
- In Saudi-Arabië geitenogen (wist ik niet, maar op een van de schotels tijdens een diner bij een Saudische zakenman lagen gepaneerde balletjes, hetgeen dus geitenogen bleken te zijn)
- In Singapore drunken shrimps, garnalen die voor het koken/bakken een poos in een emmer met wijn hebben gezwommen.
- In Taiwan slangenbloed, op een markt, waar de slang ter plekke gekeeld wordt en het bloed in een kommetje sijpelt. Gezond en goed voor de sex, zei men!
Mierenlarven
Thailand dan? Natuurlijk, de Thaise keuken is prima, maar de Thais houden er soms wel bizarre eetgewoontes op na. Wat wij meestal als eerste zien zijn de karretjes met insecten. Sprinkhanen, torretjes, kakkerlakken worden in olie gebakken en vormen voor sommigen (Thais en farangs) een lekker hapje aan de bar. Ook aan de kar te koop een maaltje mierenlarven met chili, veel van die larven komen tijdens het verwarmen al uit, dus eigenlijk eet je mieren.
In het SriRacha Tigerpark wordt saté van krokodillenvlees verkocht, ook bizar in onze ogen, maar het smaakte naar kip, het is alleen het idee, nietwaar?
Thuis eten we regelmatig vis, dat mijn vrouw vers op de markt heeft gekocht. Ik smul van een lekker gebakken vis, dat wil zeggen van het rompgedeelte, want de kop raak ik niet aan. Een Thais eet alles, dus ook de kop van een vis met ogen, wangetjes, lipjes gaat schoon op, net als bij de kop van grote garnalen. Ik gruwel bij het idee alleen al!
Ratten
In het dorp van mijn vrouw in de Isaan zag ik op de markt een mooie schaal met opengewerkte ratten (zie foto) en een broer van mijn vrouw vangt regelmatig een stuk of tien eekhoorntjes met een katapult voor op de BBQ. Eerlijk, ik zou het niet door mijn keel kunnen krijgen. Dat geldt dan zeker ook voor hondenvlees, dat in Sakon Nakhon te koop was. Toen ik daar op bezoek was, had ik net mijn trouwe Kooikerhondje Guus in Nederland achter moeten laten en bij het idee een stuk van hem op mijn bord te hebben had ik geen honger meer.
Het mooiste verhaal over bizar eten komt ook uit Thailand. In de jaren zeventig en tachtig werd er toeristisch nog niet zoveel gereisd, althans niet buiten Europa. Ik kwam toen al veel in Azië en op een vraag van iemand of ik ook iets vreemd gegeten had, vertelde ik het volgende: (ik vertel er maar direct bij, dat het niet op waarheid berust).
Broodje aap
Ik had een goede zaak gedaan met een Thai en ter gelegenheid daarvan organiseerde hij een groots diner in de tuin van zijn huis. Er waren meer gasten, ik denk zo een stuk of twaalf, die allemaal aan een grote ronde tafel zaten met een groot rond gat in het midden. Na de vele voorafjes en de nodige alcoholische toasts op ons zakendoen werd ik door de gastheer voor een wandeling mee de tuin ingenomen. Wij kwamen langs zijn verzameling apen in een kooi en mijn gastheer vroeg mij er één aan te wijzen, die ik leuk vond. Die overigens tamme aap, die ik uitkoos, liep aan mijn hand mee terug naar het gezelschap eters. Hij werd op een houtblok onder de tafel gezet zodanig, dat zijn kop uit dat middengat stak. Er kwam een bediende met een scherpe sabel en met één haal scalpte hij de aap. Het dier was dood, maar de gasten deden zich tegoed met het uitlepelen van de verse hersenen. Eet smakelijk!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Wat te denken van gefrituurde vogelspinnen in Cambodja en hondenvlees in Vietnam? Het laatste smaakte trouwens niet eens zo gek met een slokje gedistilleerd, getrokken van cobra en schorpioen.
Overigens is het zeer oppassen met de gewoonte van sommigen in Isan om half rauw vlees/vis te eten, kan je ernstige leverklachten opleveren.
Je hoeft niet zo ver van huis te gaan om gebakken/BBQ ratten te eten, ga gewoon even naar Belgie daar eten ze ook ratten, vogels, kikkers.
Ook bloed van koeien wordt gdronken in Thailand,
en wij kennen, bloedworst, uierboord, zure zult (waar denk je dat die van gemaakt is)
In Indonesie met name Sumatra eten ze ook hond.
Misschien komen de ernstige leverklachten ook wel een klein beetje van de onvoorstelbare hoeveelheid Lao Khao en Sang Som waar het rauwe vlees/vis mee weggespoeld wordt daar 😉
Ik heb wat moeite met de truttigheid van de schrijver van dit artikel als het over eten gaat. Wel zijn of haar goed recht, maar voor mij lastig te begrijpen als je toch zo begaan bent met dit deel van Azie. En het is allemaal ook wel een beetje stemmingmakerij; de gefrituurde vogelspinnen in Cambodja komen eigenlijk alleen in het dorpje Scuon voor, voor hondevlees moesten wij dagen zoeken in Vietnam en, inderdaad, in europa wordt ook rat gegeten (al noemen de Belgen het Waterkonijn) We eten wel garnalen en geen sprinkhanen, hoewel het verschil soms niet eens te zien is. Bloed wordt in alle Europese subculturen gegeten, net als in Nederland. In een beetje frikadel zitten dingen die menig Aziaat niet zou eten! Persoonlijk eet ik vrijwel alles behalve de Thaise kakkerlaksate’s en andere kevertjes. Overigens zijn die ook in Thailand zeldzaam en worden vooral geintroduceerd door de grote Vietnamese subcultuur in Thailand. Hond, slang, kat of rat boeit me niet; allemaal vlees en, mits goed bereid, nog lekker ook! Net als Skippy, kameel en bambi. Krokodil is net kip en dat geldt ook voor de meeste andere reptielen.
Ook de meelwormsnacks en de gefrituurde sprinkhanen smaken uitstekend en de sprinkhanen zijn inmiddels ook hier en daar in Nederland te krijgen. Wat te denken van de Schotse Haggis en de italiaanse madenkaas?New york heeft zijn regenwormrestaurant waar je maanden vooraf moet reserveren. Ik hanteer de regel ’s lands wijs, ’s lands eer en eet vrolijk mee tot ik echt denk ” he gedver” en dat is niet snel. Kikkerbilletjes en ganze- tot schelvislever aten we al, filet americain en deVlaamse Likkepot zijn rauw vlees verpakt in kruiden om over het eten van levende oesters nog maar te zwijgen (ja, oesters leven nog als we ze opslurpen, waarom doen ze anders zo’n moeite om hun schelp dicht te houden? Dooie oesters ontspannen de sluitspier en laten de schelp open gaan en die gooien we dan weg) In paraquay lekker kluiven aan in hun geheel gefrituurde cavia’s is ook doodnormaal. Kom op, wereldreizigers! Probeer het gewoon eens. Vertel maar eens aan de Aziaten dat de nederlanders ooit tulpenbollen aten. ;-))
Truttigheid? Stemmingmakerij? Leg dat eens uit, goede vriend. Weet je, ik ben geen schrijver, ik doe maar wat en heb ook niet zoveel ervaring met dat buitenland. Ik reis nog maar een jaar of 35 over de hele wereld, ben in 96 landen geweest, heb van alles meegemaakt, gegeten en gedronken, maar jij weet het ongetwijfeld allemaal beter. Schrijf ook eens stukje voor het blog en dan aub niet zo truttig als ik gedaan heb.
Ik denk dat Swier met ons wil delen dat hij een echte wereldburger is en alles eet wat hij tegenkomt. Applaus voor Swier! De logica van Swier ontgaat me ook een beetje. Wat heeft het met truttigheid en stemmingmakerij te maken? Misschien moet Swier ff Googlen op deze woorden om te ontdekken welke betekenis er aan hangt.
De vergelijking met tulpenbollen raakt kant nog wal. We hebben het hierbij over een hongerwinter in de oorlog waar de keuze was, tulpenbollen eten of sterven.
En die tulpenbollen waren ten eerste nauwelijks te eten en vervolgens kreeg je er buikpijn van.
Nee, ik wilde niet delen dat ik een wereldburger ben, want dat ben ik niet. Maar ik hobby wel met exotisch eten en zoals alle hobbyisten sta ik meer dan open voor ervaringen op mijn eigen kennisgebied. Dat ik conform de wetten van de logica moest schrijven, was mij niet vooraf duidelijk. En ten aanzien van de tulpenbollen maak ik al helemaal geen vergelijkingen. Ik noem het alleen als een mogelijk relativerende opmerking naar Aziaten toe. Een goede vriend van Gringo ben ik niet en de kans is buitengewoon gering dat ik die eer op ga eisen. Waar ik wel een beetje op hoopte is een generiek relativeringsvermogen bij de gebruikers en makers van deze site, om nog maar te zwijgen op wat gevoel voor humor. Het is niet zozeer dat ik het getroffen heb met mijn “alles lekker vinden”, maar mijn nieuwsgierigheid vindt het vaak van mijn spaarzaam aanwezige bedenkingen. Ik kom uit een oerhollandse boerenfamilie en wellicht vind ik te snel dat mensen te snel een beetje zeuren over wat wel en niet kan bij eten in het buitenland. Voor mij is Azie de deur naar een intrigerende keuken, eigenwijze smaken, exotische geuren en adembenemende combinaties. De materialisatie van het chinese spreekwoord dat zegt dat men in azie alles eet wat vliegt behalve een vlieger en alles met poten behalve een tafel. Eten, gerechten en ingredienten is wat me op reis trekt, al het andere neem ik op de koop toe. Als ik dan lees dat mensen in Thailand wonen en het liefste Hollands eten, begrijp ik daar helemaal niets van, maar ik veroordeel het niet.
Wij hopen ook op een beetje relativeringsvermogen bij onze lezers. Vooral als je iedere dag weer de moeite neemt om andere mensen te vermaken met je schrijfsels.
Niemand verplicht je om het te lezen. Woorden als stemmingmakerij en truttig slaan gewoon nergens op en dat is dus stemmingmakerij! Als je kritiek heb prima, maar beperk je dan tot de feiten en roep niet zomaar iets.
Waar je mee opgroeit is enorm bepalend voor je voorkeur in je latere leven natuurlijk. Neem nou een product als friet. De Amerikanen eten het met ketchup, de Engelsen met azijn, en de Belgen en Nederlanders met mayonaise. Denk nou niet dat die mayo hetzelfde is…de Belgen lusten ‘m zurig, de Nederlanders vol en romig. Het is niet rationeel natuurlijk, het ligt er gewoon aan wat je smaak bepaald heeft op jonge leeftijd. Ieder land heeft ook wel rariteiten, daar geeft de schrijver ook voorbeelden van (haring, paling). Ik ben blij dat Swier van de reactie hierboven het zo met zichzelf getroffen heeft en alles lekker vind, maar dat geldt niet voor iedereen natuurlijk en dat is echt geen schande of per definitie truttig. Ik heb zelf ook krokodil (te sponsachtig), sprinkhanen (acceptabele snack bij een biertje, maar geef de voorkeur aan een zakje Lay’s), mieren eieren (weinig smaak), eendensnavel, chicken feet en andere zaken gegeten; soms doe je een geweldige ontdekking, soms wil je niets anders dan zo snel mogelijk alles uitspugen! Niks mis mee toch?
ik woon nu 8 jaar in thailand en eet alleen nederlands en mijn zoon alleen thais
begrijp het of niet dan moet je nog veel leren.
anthony
robert.
maak je eigen mayonaise en met friet lekker
anthony.
Nou? dat broodje aap verhaal is wel terdege waar hoor, niet dat het op de schrijver van dit stukje van toepassing is,maar zo heb ik het vroeger eens gezien in een film die “mondo cane” of kan ook “mondo kane” zijn heette,dus is wel echt gebeurd,en zal nog wel gebeuren denk ik.
Je moet er toch niet aan denken dat je zo,n lief dier aan de hand meeneemt en dan veroberd? wij wonen sinds 2 1/2 jaar ook in Thailand maar houd me maar liever gewoon bij het normale,het liefst….Holland eten.
vr.gr. R Wuite
Ria, ik kende die film niet, heb even gegoogled en inderdaad, komen daar heel bizarre dingen met dieren voor. In de recensies wordt dat broodje aap niet genoemd, maar ik geloof je graag. Ik had het verhaal ook maar eens ergens gehoord, vandaar!
En wat dat Nederlands eten van jullie betreft, daar is absoluut niets mis mee, maar je kunt het Thaise eten wel eens proberen natuurlijk. Wie weet, ga je nog lekker vinden ook!!
Tijd genoeg om te koken wat ik heel graag doe,en waar ik voorheen nooit geen tijd voor had dusssss je begrijpt het al? hahahaha jaaa en Thai eet ik ook wel hoor,mits….
mai ped.
Swier: De redactie en Robert hebben al goed op jouw kritiek gereageerd, maar ik zal je ook nog wat vertellen.
De titel van mijn stukje was Bizar Eten in Thailand en ik begon daarin met het noemen van wat bizarre (exotisch, vreemd, excentriek, ongewoon) eetgewoonten in Nederland en een aantal andere landen. Jij noemt in je eerste commentaar veel meer bizarre dingen, die vrijwel allemaal op de door mij genoemde websites zijn te vinden. Het ging uiteindelijk om Thailand, waarvan IK vind, dat er bizarre dingen bij zijn en dat heeft absoluut niets te maken met mijn liefde voor dit mooie land. Mag dat, of is dat truttig en stemmingmakend?
Ik heb al gezegd, dat ik veel, heel veel gereisd heb, veel voor mijn werk, maar ook veel gewoon vakantie. Ja, ik heb altijd de lokale keuken geprobeerd, maar is het truttig om te zeggen, dat ik het ook graag lekker wil vinden? Welnu, ik vond de Cajun keuken in New Orleans heerlijk, evenals de vleesbouten op een “braai” in Zuid-Afrika, de onovertroffen biefstuk van de Gauchos in Argentinie, de Chinese dum sums, de Russische borstj, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Azie is voor jou de deur naar een intrigerende keuken, zeg je ergens. Nou, dat is interessant, maar denk je, dat het omgekeerd ook zou kunnen, dat bv een Thai de Europese, de Nederlandse keuken intrigerend zou kunnen vinden? Nou, dat zullen er niet veel zijn, want de meeste Thais (en andere Aziaten) eten het liefst hun eigen gerechten als ze in Europa zijn. Truttig, nietwaar?
Ik ben niet, zoals Robert, met friet opgegroeid, maar met gewone aardappelen met jus, groente en (een klein stukje) vlees. Je weet niet half hoe interessant die Nederlandse keuken is en wat je allemaal met aardappels kunt doen. Tientallen aardappelrassen met elk hun eigen smaak en structuur, friet, kroketjes, puree, gebakken aardappelen, gegratineerde aardappelen, rosti, aardappeltaarten en -salades, enz. enz. Hoe groot is niet onze variatie in (seizoen)groenten en echt, daar steken de meeste buitenlandse keukens maar magertjes bij af. Alleen daarover zou ik een boek kunnen schrijven, maar dat hoeft niet, want die er al in grote getale. Kijk eens op een website van Nederlandse streekgerechten en een wereld van variatie gaat voor je open.
Wies, alle exotische keuken zijn intrigerend, daar ga ik mee, maar daarmee hoef je niet af te geven op de nederlandse keuken, daar mag je trots op zijn. Als Nederlanders in Thailand Nederlands willen eten, dat kan dat (ik heb daar eerder over geschreven) en dat is allerminst truttig!
Gringo, weet 1 ding, de NL farang hier in Thailand eet het liefst farang food,
hamburger,spagetti, macaroni, en stampotjes en broodjes worst en biefstukjes. en vooral patat. En vooral niet teveel commentaar geven want de lezers zijn snel op hun teentjes getrapt hier op Thailandblog. Maar ja de meeste zijn ook zo oud dat ze tulpenbollen hebben gegeten.
Groot gelijk. Kees, bedankt!
haha sommige hier hebben idd korte lontjes maar…..je hebt helemaal gelijk Kees.
laten we het gezellig houden.
En dan de nederlandse frikandellen dan wat ging daar vroeger in.alles wat slachtafval het ging daar in nu tegen woordig gaan er minder enge dingen in maar heel veel kruiden als vervanger . Ik mis ze erg hier in thailand die frikandellen met mayo ketchup en uien daar kun je me voor wakker maken wie weet waar ze tekoop zijn in thailand?
Ruud ik weet niet waar je zit in Thailand, maar hoewel ik ze niet lust, zie ik bij de Nederlandse barretjes (Phuket, Pattaya, Bangkok) regelmatig op de menukaart staan. Dus ik zou zeggen zoek bij jou in de buurt een Nederlandse bar en je zult er ongetwijfeld frikandellen aantreffen.
Dank je voor het advies. Alleen woon ik daar een beetje ver vanaf; ik woon namelijk in de provincie Phitchit. Dat is toch 3 a 4 uur van Bangkok af. Met andere woorden, ik woon echt tussen de Thai in. De dichtsbijzijnde plaats waar toeristen komen is Phitsanulok, zo’n 100 kilometer hier vandaan. Hier zie je een enkele farang rondlopen. Maar binnenkort ga ik die kant op en dan zorg ik gewoon dat ik een voorraad mee kan nemen. Nogmaals dank je voor de tip.
Dick: Ik heb uw tekst wat gefatsoeneerd, anders had de moderator hem geweigerd wegens het ontbreken van onder andere hoofdletters aan het begin van een zin. Thai, Bangkok en de provincienamen worden ook met een hoofdletter geschreven.
Swier ,je komt zeer zeker niet uit de familie van 1 visboer .
Ga je huiswerk even nakijken over die schelpdieren voor je die rare verhaaltjes in de wereld brengt.
Straks ga je ook nog vertellen dat Hollandse nieuwe rauw is .
Nou Sabina, IK klaag niet hoor, en al die anderen ook niet,ze vertellen gewoon wat er zoals te eten is,en hoe en wat de Thai eet,maar ik geniet zelfs,maar mag ik a.u.b. zelf uitmaken wat ik het liefste eet? ik zei…ik eet het liefst Holland,s maar dat wil niet zeggen dat ik geen Thai voedsel eet,maar ach een ieder heeft zo zn voorkeur is het niet?
Het is toch ook niet voor niets dat er in NL zoveel toko,s zijn? ieder zn meug toch?
En wat lees ik? je woont niet eens in Thailand! huh? hoe kun je dan meepraten?
klopt wat je zegt….een dood schaap op het balkon zal nooit wennen.
verder vind ik,dat het hier op Thailand blog wel gesellie moet blijven,en respect hebben voor een ieder die anders denkt of anders is begrijp je dat wel? leven en laten leven,en zo zal Gringo het ook bedoeld hebben.
Ik vind een excuus naar Gringo toe wel op zn plaats trouwens,dus niet aanvallen maar gewoon accepteren.
sawad di khaa
Ria en Wim: bedankt voor de reactie, zoiets had ik ook willen schrijven. Het was inderdaad een totaal onschuldig stukje over eetgewoonten, die mij opvallen. Ik veroordeel het niet, ik zeg er geen slecht woord over.
Een excuus noch van Swier noch van Sabina is nodig, hoor, ik heb een brede rug en die kan heel wat hebben. Gewoon een beetje zielig, die reactie uit de krochten van multi-culti Rotterdam.
Ben wel weer benieuwd naar de weblog van Sabina, misschien kan hij/zij dat wat nader specificeren, want er bestaan heel veel Sabina’s weblogs.
Swier en Sabina zijn dezelfde personen. Een beetje een zeurpiet. Geen aandacht aan schenken. Heeft ook nog nooit eerder gereageerd. Gewoon een passant die het leuk vindt wat te roepen.
Wat is de weblog van Sabina dan? zie het nergens staan namelijk.
de onze is: http://www.vakantiehuisthailand.nl
Ben ook van plan om NIET meer op zoiets onbenulligs te reageren,als wat Sabina/Swier,hier schrijft,zoals ik al zei….t,moet leuk blijven.
gr.Ria
Insecten zijn een bron van eiwitten, in de toekomst ook in Westerse landen. McGrasshopper!
http://www.worldchanging.com/archives/011453.html
In de zijstraatjes van patty zie je veel van die onsmakelijke hapjes,frituur of niet,tis gewoon te gek voor woorden.Nu kun je je wel flink voor doen en die rotzooi vreten,natuurlijk, je NL ziekenfonds is er goed voor.Mijn advies ga lekker eten in de Beergarden,alle soorten lecker gebruindvleesch,voor weinig.
‘alle soorten lecker gebruind vleessch voor weinig’ is volgens mij inderdaad de grootste toeristen trekker in Pattaya! :-0
tjee, dat een paar foto’s (van mij) en een stukje tekst van me maatje uit Thailand zoveel reuring kan geven in een mensenleven……..ik werk al jaren met psychiatrische patienten, maar blijf me verbazen over mensen!!!!
Ik woon al een tijdje in Thailand en ik probeer alles te eten, dan toch minstens even te proeven. Twee dingen wil ik echter niet proberen: de halfbebroede eieren die dan gekookt worden, en de volledige kikkers op de BBQ. Verder denk ik altijd maar: de Thai sterven er niet van, ik kan er alleen maar ziek van worden. Toch probeer ik regelmatig belgisch te koken.
Wat ik in het verhaal een beetje mis, is het eten van nog levende dieren.
Niet zo lang geleden maakte ik dit, inmiddels op YouTube goed bezochte filmpje.
https://www.youtube.com/watch?v=KuCmiAOxnYA
Het filmpje is gemaakt helemaal in het oosten van Thailand, bij de plaats Ubon Ratchathani, niet zo ver van het drielandenpunt met Laos en Cambodja.
Hoi, ik ben een vrij lastige vleeseter, helemaal in de wintermaanden. Ik eet geen wild en geen orgaanvlees. Eigenlijk wel grappig, want mijn pa is een indo en die eet alles, behalve hond. Ook mijn broertje is niet vies van een stul slang of zo (ook dat soort vlees valt bij mij onder wild). Toch heb ik er helemaal geen problemen mee dat anderen daar wel van kunnen genieten. Wel dapper dat je “vreemde” dingen durft te eten…
Ik kom al 11 jaar in Thailand en ik denk dat ik alles al gegeten had wat maar bewoog. Maar op ’n dag kwam ik bij mijn zwager op bezoek en de geur die op mij af kwam bracht mij terug naar 1960 de veemarkt van Rotterdam,Voor de geene die het niet weten.{ koeie stront}Dat waren ze aan het eten. Er werd mij meteen een bordje aangboden om mee te eten, en zoals een goede gast heb ik het niet afgeslagen. De smaak, het was niet eens vies.Maar de geur bleef me achter volgen.En voor de rest geen last van gehad.Wat ik niet eet is rauwvlees en bloed.Voor de rest maak mij niet uit, En nog prettige kerstdagen.
In april dit jaar was ik in de Isaan en mijn vriendin kreeg wat pannetjes eten mee. Ik had geen vermoeden wat het was maar het bleken o.a. gefrituurde kikkers en schorpioenen te zijn.
Misschien voor echte Isaankenners niets nieuws maar voor mij wel. Ik wilde me niet laten kennen en heb er een geprobeerd. Never again. Bitter als gal. Ik heb nog geprobeerd hier een foto op te zetten. Is helaas niet gelukt.
Iedereen een gelukkig 2013 toegewenst op deze geweldige site.
Frans
Moderator: snap niets van uw reactie en hoort niet bij deze posting thuis.
Het gaat hier niet speciaal om de Thaise, maar wel de Oost-Aziatische keuken en dan in dit geval om de Philippijnse keuken. Daar eet men half uitgebroede eieren, waarbij al duidelijk het kuikentje herkenbaar is. Het wordt gestoomd in water met azijn. Men eet dit helemaal compleet op, met pootjes en al. Schijnt een delicatesse te zijn, maar ik heb het beleefd afgeslagen.
Je bent wat je eet. Dat blijkt overduidelijk uit de kern van de reacties op dit artikel. Als een ‘health freak’ zie ik het helemaal niet zitten met de Aziatische of andere exotische keukens. Juist omdat ik zo’n 40 jaar in de meest gevaarlijke en ongezonde streken van deze aardbol gewoond heb vanwege mijn diplomatieke baan in vredesmissies van de Verenigde Naties, heb ik het heft in eigen handen moeten nemen om te overleven. Voor de bloembollen- en aardappelenschillensoep tijdens de hongerwinter van 1944/45 in Amsterdam werd ik ook uitgenodigd als jongste telg samen met mijn ouders en mijn 3 broers en een zuster. Op Zondagen kregen we er een peutje suikerbiet bij. Over bizar eten gesproken.
In Thailand gebruikt men te veel zout, suiker en olie in de gerechten. Vooral de palmolie, die veelal vanwege de lage prijs gebruikt wordt, is bijzonder schadelijk voor de gezondheid omdat het cholesterolgehalte daarvan hoog is en het zelden of nooit ververst wordt. Zout en suiker kunnen ook schadelijk zijn te meer ook omdat het vaak weggespoeld wordt met bier.
Ik bereid daarom mijn eigen maaltijden met het vele heerlijke en verse fruit en groenten dat er hier bij de stalletjes verkrijgbaar is. Deze vul ik aan met boodschappen uit de supermarkten zoal soyamelk, yoghurt, olijolie, bruine rijst, vis en kip.