Ananas in Thailand
Dagelijks zie je de talrijke al dan niet gemotoriseerde karretjes met vers fruit door de stad rijden. In een glazen of kunsstofvitrine wordt het fruit koel gehouden door staven ijs en als je zin hebt, maakt de verkoper of verkoopster een mooi portie hapklare fruitbrokjes voor je klaar.
Er worden verschillende soorten fruit aangeboden, maar ik kies altijd voor watermeloen en ananas. Zo tegen een uur of vier, vijf in de middag, wanneer je langzaam maar zeker weer trek in eten krijgt, geeft zo’n portie fruit je weer een heerlijk frisse opkikker. Het erbij geleverde zakje suiker of pepermengsel laat ik voor wat het is, dat mag de Thai gebruiken.
Nederlands eten
Natuurlijk kennen wij ananas ook in Nederland, in sommige supermarkten en speciaalzaken is het wel vers te koop, maar het meest gebruiken wij toch ananas uit blik. Een paar brokjes op een pizza en de pizza heet ineens een Hawaïaanse pizza. In een fruitsalade behoort ananas te zitten en ananas is ook een welkome aanvulling op vele ijsrecepten.
Steeds meer zien we ananas ook gebruikt worden in de “warme” gerechten. Wat bijvoorbeeld te denken van een zuurkoolschotel waarin stukjes ananas is verwerkt? Ook zijn er vele recepten en gerechten in de Surinaamse, Indiase en Antilliaanse keuken waarin ananas een rol speelt. Op internet vind je talloze sites met mooie recepten.
Thais eten
Ook Thailand kent vele gerechten met ananas. Denk in de eerste plaats aan de bekende “kaeng khua” gerechten, pittige currie’s met een zoetzure smaak. Dit gerecht is er in vele variaties, zoals een hele oude, gemaakt met schildpadvlees. Dit schildpadvlees wordt niet of nauwelijks nog gebruikt en werd vervangen door varkensvlees. De Thai noemen het gerecht echter nog altijd “kaeng khua muu taphap nam”, varkensvlees/schildpad curry. Een variant hierop is het gebruik van mosselen of eitjes van de degenkrab.
Tegenwoordig zijn er heel wat “pad prio wan” zoutzure roerbakgerechten, maar een “ouderwets” gerecht hierbij werd gemaakt van “taeng lan”, een groot soort komkommer. Deze wordt uitgehold en in stukken gesneden, daarna vermengd met paprika, ananas en varkensvlees gebakken. Vervolgens werd het gerecht op smaak gebracht met bruine suiker, “nam pla”, en soms tamarindesap. Tegenwoordig wordt in dit gerecht het varkensvlees ook wel vervangen door andere soorten vlees, vis of garnalen en bovendien wordt wel tomaat, mais of wortel toegevoegd.
Herkomst en teeltgebieden
Ananas is van oorsprong niet Thais. Ooit werd het door schepen van Columbus uit Zuid-Amerika naar Europa gebracht en vervolgens verspreidde de ananas zich over grote gebieden in ander delen van de wereld, waaronder Azië. In Thailand is het ooit in Sri Racha in de provincie Chonburi begonnen. De eerste commercieel gekweekte ananas had de naam “Batavia”, wat doet vermoeden, dat de V.O.C. de ananas wel eens in Thailand zou hebben kunnen geïntroduceerd. De Batavia (ook wel fonetisch als Pattawia gespeld) is een grote ananas met geel, heel sappig vruchtvlees. Bovendien erg zoet, dus de Thai waren en zijn er gek op.
De teelt van ananas is langzaam maar zeker naar verhuisd naar andere provincies, waarbij Prachuap Khiri Khan wel de belangrijkste is. De Batavia is ook van naam veranderd en heet nu de Sri Racha ananas.
Variëteiten
Er is een kleinere soort ananas, zeer geschikt om vers te eten, maar minder om in gerechten te verwerken. Ze werden voor het eerst geteeld in Phuket en om die reden wordt het dan ook de Phuket ananas genoemd. Ze zijn kleiner dan de Sri Racha variëteit en het vruchtvlees is knapperig, niet al te sappig, en de smaak heeft een mooie balans tussen zachtheid en zuurheid.
In de provincie Chang Rai is daarna nog een nieuwe variëteit ontwikkeld, de “Nang Lae” ananas, krokanter en zoeter dan de Phuket ananas. De rijzende ster onder de Thaise ananassoorten is echter een nieuw ras, dat voornamelijk in de provincie Uttaradit wordt gekweekt, de “Phu Soi Dao” ananas. Ook zoet en knapperig, maar een dunne schil en minder diepe “ogen”.
Industrie
Het overgrote deel van de in Prachuap Khiri Khan geteelde ananas wordt door contracttelers aan de verwerkende industrie geleverd. Het Amerikaanse Dole is wel de grootste producent van ingeblikte ananas, maar er zijn meerdere fabrieken waar ananassap of ananas in blik wordt geproduceerd. Net als in andere agro-industrieën, zoals de rijst, zuivel, mais, vis, e.d., blinkt ook de ananas-industrie niet uit in uitstekende arbeidsvoorwaarden en prima prijzen voor de ananastelers. Door de lage lonen en lage prijzen voor de telers is Thailand wel de grootste producent ter wereld van ananasproducten. Ook de Filippijnen en Brazilië behoren tot de top-producenten.
Er is tekst gebruikt van een artikel over ananas in de Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Als je de bovenkant van de ananas in een glas water zet maakt hij nieuwe wortels aan en zal weer gaan groeien.
k prijs mij gelukkig, dat ik vlak bij Pranburi woon, waar de sapparot (ananas) Delmonte fabriek zit.
En ik regelmatig, van de buren een ananas krijg, verser kan het niet!
De stekken worden droog in de grond gezet, zonder wortels.
Waar is die fabriek dan ? Dole ten westen van Hua Hin langs de Pa La U road ken ik.
Van Del Monte vind ik niks terug…..
Blijft een mooi stuk fruit, als ik er zelf een koop van de supermakt valt het nog wel eens tegen de laatste tijd.
Vergeet nooit de man op de Rotterdamse markt brullen: “ANANASJE ZONDER JASJE”. Ook vers en in 1 trek aan de hendel helemaal schoon. Ik denk dat de Thai van het fruitkraampje hoofdpijn krijgt van al dat verloren vruchtvlees.
Stukjes klinkt smakerlijker dan brokjes, bij brokjes denk ik aan iets dat samen geperst is. Brokjes groeien volgens mij alleen in de keel maar leuke info verder 🙂
Die van Phuket zijn idd erg lekker voor de gezonde snack.
Gringo
Knap artikel. Ik wist niet dat er zoveel verschillende soorten ananas gekweekt werden.
Ik dacht altijd een ananas is een ananas maar blijkbaar is die familie groter dan ik vermoeden. Dank zij je artikel weet ik nu beter.
Niet dat ik nu meteen al die soorten ga uitproberen want ik ben misschien een van de weinigen die geen ananas lust.
Wij wonen in Chaiyaphum, en verbouwen de Sri Racha.
Ja, een erg sappige en zoete ananas. “maknat” in de Isaan.
Jammer, in verband met ouderdoms suiker, heeft mijn huisarts me verboden er veel van te eten. Het zoet gehalte word bepaald door met de vinger op de ananas te tikken alsof je een propje wegschiet. Hoe doffer(minder) het geluid hoe zoeter de ananas.
In Nederland schilde ik ze altijd veel te zuinig, en was dan nog lang bezig de öogjes”er uit te pulken. Mijn vrouw is zo klaar met dat grote hakmes van haar.
Zuinig snijden is dan ook niet nodig als de Delmonte maat 1.8 THB de kilo geeft.
Je ziet daarom nu heel veel plantages waar met tussen de ananas rubberboompjes zet, om op termijn op rubber over te schakelen. Dit moet met beleid gebeuren, daar je na drie jaar geen ananas meer onder de boompjes kunt zetten, daar het loof dan te dicht word.
Daarna is het nog 5 jaar wachten tot de bomen groot genoeg zijn.
Dat ze die 5 jaar geen inkomen hebben van dat land, hebben veel Thaien nog niet nageacht.
Hans
Beste Hans,
Het zelfde klopje gebruik je ook bij meloen(van mijn vrouw geleerd).
Soms zijn de simpele dingen toch meer doordacht dan je zou denken555.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Hans
Ik woon ook in Chaiyaphum en heb al vele malen geprobeerd om ananas te planten. via het gekende procede. kop er af en in de grond zetten.
Groeit een beetje en stopt dan.
Ik woon een 10 km van de hoofdstad om je een idee te geven, dus niet bergachtig, waar het wss wel lukt.
Jij spreekt over Sri Racha, heb je daar meerinfo over?
Vriendelijke groeten
Georges
Leuk recept: Ananas met kokos
Benodigd: 1 ananas, takjes munt, 50 gram boter, 75 gram geraspte kokos, 75 gram poedersuiker, 2 eeetlepels bloem, 2 eiwitten.
Bereiding: verwarm de oven op 175 graden. Bekleed een badplaats met bakpapier. . Smelt de boter en laat afkoelen. meng met een mixer de geraspte kokos met de poedersuiker en bloem en klop de eiwitten en nog vloeibare boter er door. Schep van dit beslag steeds een lepel op het bakpapier en strijk het uit tot een cirkel. Bak de ronde koekjes in ongeveer 7 minuten goudbruin. Neem ze met een paletmes van de badplaats en vouw ze direct over een fles . Laat afkoelen en bak de volgende serie. Snij het vruchtvlees van kde ananas. In blokjes en meng het mett de in reepjes gesneden munt. Serveer er enkele koekjes bij.
Wil je ananasvelden zien ? rij dan een keer naar de golfbaan met de naam Pattawia (inderdaad Thaise naam voor Siracha ananas). Deze ligt aan de weg 331, 4 km verder dan Treasure Hill vanaf Rayong komend
ik vraag me ineens af of Pattaya ook niet een verbastering van Batavia is 🙂
De beste ananassen ter wereld zouden van Prachuab Kirikhan komen omdat de grond daar ideaal is. Je ziet daar ontelbare ananas velden op weg naar de natuurlijke grens met Myanmar. In onze landen ook ingeblikte ananas van ginder.
Een Belgisch bedrijf, “Greenyard” ligt momenteel op de loer om het bedrijf dat nu Amerikaans is over te kopen.
Meer info:
http://www.landbouwleven.be/2267/article/2018-01-22/dole-nog-steeds-vizier-greenyard
Bij de recepten met ananas mis ik een heel belangrijke.
Wat dachten jullie van ‘Sweet and sour”?
Heb het toevallig net vanavond gemaakt en we waanden ons weer terug in Thailand, waar dit jaar helaas door ernstige ziekte van mijn vrouw niet kunnen zijn.
Gifbommen zijn in Thailand door al die pesticiden die door de vrucht zijn opgenomen.
Ik blijf er van af.
Nee dan een lekkere meloen in Thailand, zelfde laken en pak.
Fruit hier moet je eten als het uit Australie, New Zealand of Europa komt.
En dan maar hopen dat het goed komt.
Ieder bedrijf, dat naar “Het Westen” wenst te exporteren, zal een voedselveilig certificaat moeten halen: BRC, IFS en/of FSSC 22000. Daarbij wordt heel goed onderzocht, wat de pesticiden residuen zijn van de gebruikte grondstoffen resp. zelfs de grond, waarvan de vruchten komen.
De EU lidstaten hebben een database, waar iedereen informatie op kan vragen, o.a. gevonden – te hoge – waarden van pesticiden. zie https://ec.europa.eu/food/safety/rasff-food-and-feed-safety-alerts/rasff-portal_nl resp. https://webgate.ec.europa.eu/rasff-window/screen/search
Autoriteiten in de lidstaten krijgen per direct waarschuwingen binnen. Het UK is per uittreden uit de EU buiten deze database, en krijgt dus geen informatie meer.
Het artikel gaat hier over bedrijven die ananas exporteren.
Koop maar eens een ananas op de markt in Thailand: dat is mindere kwaliteit.
Mijn vrouw heeft 40 rai Ananas, en ze gebruikt geen bestrijdingsmiddelen, daar de ananas nauwelijks vijanden heeft. De enige zijn de veldmuizen die aan de zoete vruchten knagen. Als ze nu de hele ananas opaten was het geen probleem, maar het blijft bij proeven, zodat we een groot aantal aangevreten ananassen hebben. Dit zijn wel de lekkerste, maar die kunnen we niet verkopen. En de veldmuizen zijn moeilijk uit te roeien.
Zijn er meer mensen die vaak een allergische reactie krijgen als ze ananas in Thailand eten.
Ik herinner me serieuze opzwellingen van gehemelte, mond, tong en lippen
toen ik in Nongkhai woonde.
Ook in Korat viel me dat ten deel.
Weet wel niet vanwaar die ananas toen kwam.
Sommigen legden uit dat het van spuitproducten kwam… maar ik weet het zo niet.
Misschien van de soort?