Nederlander runt eigen duikschool op Koh Tao
Onder het motto “Droombaan” publiceert de website RTL Z een aantal verhalen over Nederlanders, die van een goed betaalde baan omschakelden naar een minder goed betaald leven, maar nu wel van alle vrijheid van een eigen ondernemer genieten door te doen waar zij ooit van droomden.
Gert-Jan Verstegen interviewde de Nederlandse Brabander Robert Rhemrev, die van IT-manager overging tot het runnen van een eigen duikschool op het eiland Hoh Tao. Enekel citaten uit dat verhaal:
“Duikschooleigenaar Robert Rhemrev leeft met de dag. Aan plannen doet hij niet. Dat hij op het Thaise eilandje Koh Tao belandde en daar uiteindelijk een eigen duikschool begon is bijna puur toeval. Het is heel hard werken, maar het eilandleven maakt alles goed.”
“ Hij geeft eerlijk toe, dat ondernemen, zeker in Thailand, niet gemakkelijk is. “Zeker als je niet goed voorbereid bent, zoals ik. Ik had het duiken in mijn vingers, maar het bedrijfsleven is heel anders. Werkvergunningen en alle rompslomp met de Thaise belastingdienst leverden veel kopzorgen op.
“ Zorgen maakt de duikschooleigenaar zich niet. “Ik leef van dag tot dag. Wat ik volgende week doe? Geen idee.” Terug naar Nederland dan, waar zijn zussen nog altijd wonen? “Ik mis familie en vrienden. De lange afstand en het tijdsverschil maken het niet gemakkelijk. Maar ik vind het leven hier fijner.
Zon, zee, strand en dagelijks de mooiste duiken maken. Voor veel mensen, en al helemaal voor Rhemrev, klinkt het als een paradijs. Daar staat dan wel onzekerheid, hard werken en weinig geld verdienen tegenover. “Mensen zeggen wel eens: ‘Dat jij dat durft.’ Dan zeg ik: ‘Dat jij durft een gezin te onderhouden.’ Ik denk dat dat moeilijker is.”
Lees het hele verhaal op: www.rtlz.nl/life/carriere/droombaan-robert-runt-zijn-eigen-duikschool-op-tropisch-koh-tao
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Van de redactie30 december 2024Wij wensen de lezers van Thailandblog een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2025!
Nieuws uit Thailand30 december 2024Hotelbrand in Bangkok met 3 doden leidt tot tijdelijke sluiting
Eten en drinken30 december 2024Pad Krapao Gai (roergebakken kip met basilicum) een smaakvol Thais gerecht
Thailand tips30 december 2024Silom Road: Het financiële hart van Bangkok
Meest opvallende stukje in het verhaal:
“Omdat hij er weinig verstand van had (werkvergunningen, belasting e.d.), liet hij veel over aan Thaise partners. Daardoor raakte hij wel tot drie keer toe bijna zijn zaak kwijt. “Nu doe ik het zonder Thaise partners, het is helemaal van mij”
Ieder mens heeft het nodig om te groeien in het leven. De keuze hoeft niet voor altijd te zijn. Kijk maar eens naar de keuze om te trouwen. Kennelijk heeft Robert dit nu nodig, maar mijn inschatting is dat dit niet voor altijd zal zijn. Wel heeft hij dan een levenservaring, waar hij uit kan putten en die zijn onbetaalbaar. De manier om jezelf te leren kennen. Respect en wat komt dat komt, maar de verandering is onvermijdelijk. Dit typeert het leven in zijn verscheidenheid.
Ik las vorige week, toen ik nog vertoefde op Koh Tao, in een boekje, dat er nog al wat problemen zijn op dit eiland, welke invulling behoeven. Er is een milieu probleem met het afval, want dat neemt te grote proporties aan en men kan dit niet verwerken. Denk aan gescheiden afval en afvoer. Toeristen worden gemaand om bewust om te gaan met water gebruik (verspilling) want er is regelmatig een tekort aan (hemel)water. Er is maar een school op het eiland, tegenover het politiebureau en er is behoefte aan mensen die kunnen ondersteunen, met spel of talen aanleren of andere creatieve invullingen. Gedacht wordt aan buitenlanders, die langer dan een maand daar kunnen en willen verblijven. Dus als dit u aanspreekt ga ervoor zou ik zo zeggen.
Thailand is leuk om op vakantie te gaan, maar niet om te wonen of te ondernemen, want je blijft in de ogen van de Thai altijd een Farang !
Wel heel generaliserend gezegd “maar niet om te wonen”. Wij wonen hier nu bijna zes jaar in voor ons het paradijs. Krijgen altijd hulp van de Thai als wij erom vragen en de meeste Thai zijn vriendelijk voor ons.
En in de ogen van een farang blijft een Thai altijd een Thai!
Zo stelde een Nederlander eens zijn vrouw voor: ‘Dit is mijn Thaise vrouw’. Ik vroeg hem dus waar zijn andere vrouwen waren. Dat vond hij niet leuk.
Hoi Tino,
Niet iedereen kan het verschil zien tussen Thai, Cambodja, Vietnam, etc. Wellicht is dat de reden.
Maar ik begrijp je standpunt.
Groet Joy
Waarom ‘niet om te wonen’……….. mijn ervaring is een totaal andere!
“Want je blijft in de ogen van de Thai altijd een farang.” Voor ons is dat een vooroordeel, gestoeld op allerlei voorbarige uitlatingen van Nederlanders.
In de ogen van de Nederlander blijft een Marokkaan altijd een Marokkaan. Wat is het verschil dan tussen Nederlanders en Thai?
Onze dochter is, zoals tegenwoordig wordt gezegd, biraciaal, net als de toekomstige echtgenote van prins Harry van GB. Hoe zit het dan? Is ze voor de Thai dan geen Thai maar een “farang”? Is ze voor de Nederlander dan geen Nederlandse maar een Thai? Voor ons en onze families is ze gewoon beide met als bijkomstigheid mooier dan een Nederlandse en een Thaise schoonheid.
Ik vraag mij dan ook af of Walter en Ria wel weten waarover ze praten. Ik rij sinds 2007 jaarlijks in een huurauto in Thailand. Eenmaal ben ik aangereden door een Thai in een nieuwe pickup zonder kenteken wegrijdend van een verboden dubbele parkering. Natuurlijk gaf de bestuurder mij de schuld. Ook in Nederland gebeurt dat geregeld. Ik heb vervolgens een verkeersregelaar van de Thaise politie aangesproken om proces verbaal op te laten maken. Die liet terstond het verkeer voor wat het was en nam ons mee naar het politiebureau.
Al snel haalde de Thaise bestuurder op het politiebureau bakzeil. Daar nam ik nog geen genoegen mee. Ik wilde zwart op wit een schuldbekentenis waaruit zou blijken dat ik GEEN schuld had aan de aanrijding. Per telefoon heeft zijn verzekeringsmaatschappij bevestigd dat ik geen schuld trof en dat ik niet zou opdraaien voor ook maar een bath, ook niet m.b.t. het eigen risico bij mijn autoverhuurder. Toen van mij een handtekening werd gevraagd in het boek van processen verbaal werd mij ook toegestaan dat ik (ook in het Nederlands) daarbij schreef waar ik voor tekende en geen schuld accepteerde.
Thailand is leuk om op vakantie te gaan en (ook al woon ik met mijn gezin in Spanje/Nederland) ook om er te wonen. Het is maar net hoe je omgaat met dagelijkse gebeurtenissen die overal in de wereld voorkomen.
Mooi hoor gewoon zo je dromen achterna jagen ben er stiekem een beetje jaloers op.
Petje af om zo “in het diepe te springen”. Een hoop mensen kijken “Ik vertrek” en hebben hun oordeel al klaar, zouden stiekum zelf ook wel willen, maar hebben het het lef niet.
Tuurlijk blijft een farang altijd een farang en ik zou het ook niet anders willen.
Nederlanders vragen wel eens ; ‘ben je al Thai’ Nee, ik ben en blijf Nederlander
Werk en woon hier 20 jaar. Vooroordelen ben ik voornamelijk tegen gekomen van buitenlanders… en vaak degenen die hier NIET wonen en geen enkele ervaring hebben.. inmiddels heb ik 1 van de zaken opgepakt van de Thai; de glimlach …
Tja , waarom niet . Je moet gewoon je dromen leven .
Robert doet het en ik ook .
Ik ben hier in de Isaan met een banaan plantage begonnen
en dat gaat heel goed . Je wordt er niet rijk van
maar ik heb nu iedere dag lekkere banaan om te eten .
Mensen uit de buurt komen langs en bestellen banaan .
Dan ga ik naar de tuin en kijk , welke ik kan oogsten .
Gelukkig hoef ik daarvan niet te leven , maar is een leuk
extra inkomsten voor mijn vrouw en haar ouders en maakt
mijn maandelijkse kosten ook minder .
En wegen dat Farang gedoe , dan zeg ik altijd ,
jullie weten wel , dat Buddha ook een Farang was –
met net zo een lange neus als ik –
dan hebben ze iets om over na te denken !