Een toeristisch marktoverzicht van Koh Chang
Veerboot van Trat naar Koh Chang
Ondanks dat het één van de grootste eilanden in de Golf van Thailand is, is Koh Chang altijd wat achtergebleven bij het massatoerisme elders in het land. Een marketing bedrijf “C9 Hotelworks” heeft eens gekeken naar wat het eiland juist wel aantrekkelijk maakt en dat in een recent rapport gepubliceerd onder de naam Koh Chang Toerism Market Review.
Jaaroverzicht 2018
Vorig jaar werden er 1,2 miljoen gasten verwelkomd in 272 toeristische hotels en andere onderkomens met in totaal 7617 kamers. De gemiddelde bezetting van de kamers was ongeveer 65%, waarbij opgemerkt wordt, dat de bezetting in het laagseizoen naar minder dan 40% kelderde.
De bezoekers
Het overgrote deel van de bezoekers komt uit Thailand zelf, hun marktaandeel schommelt de laatste tien jaar tussen de 60 en 70%. Van de buitenlanders zijn de Chinezen de grootst groeiende groep, terwijl als andere toplanden Duitsland, Rusland, Zweden en Engeland genoemd worden.
Belemmering
Het toerisme naar Koh Chang is in de loop der jaren wel gegroeid, maar van massatoerisme is (nog) geen sprake. Nieuwe hotels van grote ketens zijn er nog niet, want de grote belemmering is dat het eiland niet per vliegtuig bereikbaar is. Men is afhankelijk van het kleine vliegveld van Trat dat eigendom is van Bangkok Airways. De vele budget airlines hebben daarom Trat nog niet ontdekt. De meeste bezoekers aan Koh Chang reizen over land naar Trat en vandaar met een veerboot naar Koh Chang.
De toekomst
De verwachting is, dat dit binnen afzienbare tijd zal veranderen, want Koh Chang biedt, net als Koh Samui, Koh Tao of Koh Pha-ngan, wat de toerist graag ziet: zon, zand, zee en plezier.
Lees het hele rapport op deze link: www.c9hotelworks.com/downloads/koh-chang-tourism-review-2019-07.pdf
Bron: Facebook bericht van C9 Hotelworks
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Laat ons hopen dat ko chang nog lang mag blijven wat het is …. & niet ten onder gaat zoals Samui & Phuket
Dat Koh Chang niet over een vliegveld beschikt en enkel per boot te bereiken is, zie ik niet als een belemmering maar is waarschijnlijk juist een groot voordeel om het bezoekersaantal enigszins in de perken te houden. Mijn eerste bezoek aan dit prettige eiland was min of meer toevallig. Per auto vanaf Pattaya via Rayong en Chanthaburi in Trat beland. Zagen daar de borden naar de ferry, soms in een andere richting dan eerst aangegeven maar later bleek dat het verschillende maatschappijen betrof, en wij besloten op de bonnefooi de overtocht inclusief onze auto te maken. Kwamen in de namiddag aan en na een uitgebreide maaltijd besloten we om naar overnachting op zoek te gaan. Bleek nog niet zo eenvoudig, het was het weekend van het Chinese Nieuwjaar waar we helemaal niet bij hadden stilgestaan en keer op keer kregen we te horen dat er geen kamer beschikbaar was. Ja, soms op een slaapzaal maar dat zagen we niet zitten. Maar eens geprobeerd bij een van buiten af gezien zeer luxueus resort. Hadden daar wel een prachtige bungalow vrij met alles erop en eraan maar ja, veel te prijzig voor onze portemonnee. Inmiddels hadden wij wel begrepen dat er die dag geen boten meer zouden arriveren en dat bracht ons in een sterke onderhandelingspositie. Immers, nieuwe gasten zouden er niet meer komen en met heel veel korting konden wij voor 2 nachten boeken. Erg genoten en daarna nog eens een paar maal teruggekeerd op Koh Chang. Zal er in de toekomst waarschijnlijk niet meer inzitten, heb het gezien en met het klimmen der jaren heb ik andere prioriteiten.
Koh Chang is nog steeds mijn favoriete eiland.Redelijk groot ook. Ik kom daar nu al voor de 14e keer. Meestal na aankomst op het vliegveld pak ik een goedkoop minibusje voor 250 bath naar Tjomtjien. Ook een leuk bandplaatsje om even bij te komen van de lange vliegreis. Vlak naast Pattaya. En dan regel ik een minibus voor ongeveer 650 bath naar Koh Chang, is inclusief de boot naar het eiland toe. Reisduur ongeveer 5 uur. Phuket en Samui kom ik al heel lang niet meer. Veel te toeristisch geworden en duur. Koh Pha-ngan en Koh Tao kom ik nog wel. Nog niet bedorven door teveel toerisme. Wat maakt Koh Chang nou zo aantrekkelijk? Alles eigenlijk. Geen torenhoge hotels, er zijn restricties op bouw gebied hoe hoog je mag bouwen. Prachtige witte stranden. Heerlijk eten en nog steeds goedkoop. Zeker ook de relatief goedkope barbecues op het strand bij White Sand beach. En de Moe krataa (Korean barbecue oorspronkelijk) zoveel eten als je wilt voor slechts 199 bath. Een mooie discotheek. Veel vermaak, Life bands. Relatief nog goedkoop shoppen als je de weg weet. Mooie watervallen. Zeer goed snorkelen voor weinig geld met de boot vanaf de zuidelijke pier de hele dag 600 bath inclusief eten naar mooie eilandjes met veel vis en helder water. Je hebt daar ook uitstekende betaalbare visrestaurants op de pier zelf, echt een aanrader. Accommodatie vanaf 500 bath is overal nog te vinden. Zeker als je online boekt krijg je heel veel korting. De laatste keer dat ik op Koh Chang was zat ik op Coconut beach. Bungalow met uitzicht op de zee met airco voor maar 700 bath. Moest wel afdingen. Was wel laagseizoen en we hadden het bungalowpark voor ons zelf inclusief een leeg strand waar slechts enkele toeristen waren. Pas op voor de wegen daar die zijn erg bochtig als je met de brommer naar de pier gaat. En zeker als het pas geregend heeft komt alle olie op het wegdek naar boven drijven en dus spekglad, zeker niet rijden in het donker dan. Ik heb op 1 dag 4 ongelukken gezien van brommerrijders na een fikse regenbui.Wat ze wel nog een keer moeten doen is 4 km weg afmaken zodat je het hele eiland rond kan rijden. Nu loopt de weg nog steeds dood en moet je weer helemaal terugrijden als je de weg aan de andere kant van het eiland wil verkennen. Daar is het helemaal niet toeristisch en eindigt in een prachtig vissersdorpje. Vanaf Koh Chang kun je ook makkelijk met de boot een paar dagen naar Koh Mak en Koh Kood gaan. Ook prachtige eilanden en redelijk goedkoop. Slechts enkele uren varen (als het weer goed is). Soms gaan er geen boten als het weer erg slecht is. Kortom: Koh Chang is nog steeds gevrijwaard van massatoerisme en goedkoop. Ik hoop dat dat nog heel lang zo mag blijven. Nu ik er zo over schrijf wordt het hoog tijd om weer een ticket te boeken naar Thailand. Even helemaal bijkomen.
Koh Chang is een prachtig eiland met mooie natuur, prachtige stranden en veel resorts. Wij zijn er al een flink aantal jaren terug geweest en wilden nog wel eens terug. Maar ondanks dat het geen populaire toeristische bestemming is weten de hotels en resort behoorlijk hoge prijzen te vragen. Ik denk dat de reis er naar toe niet het echte probleem is maar de overnachtingsprijzen. In onze ogen zijn er dan nog genoeg andere mooie bestemmingen over die wel schappelijke prijzen voor een overnachting vragen.
Ondanks dat het één van de grootste eilanden in de Golf van Thailand is, is Koh Chang altijd wat achtergebleven bij het massatoerisme elders in het land.
Koh Chang mag dan een van de grootste eilanden zijn, effectief is slechts een heel klein deel van het eiland toeristisch bewoonbaar! Van het eiland is slechts een strook langs de kust van pakweg 100 meter bewoonbaar. De rest zijn gewoon hoge ontoegankelijke bergen. Bovendien is slechts de helft van deze strook aantrekkelijk. Daar zijn de stranden. De andere kant van het eiland, ongeveer de helft van de strook kent helemaal geen strand. Effectief is Koh hang dus helemaal niet een van de grootste eilanden van Thailand!!
Laat die belemmering maar nog lang blijven bestaan… geen vliegtuigen naar het eiland, geen massa toerisme! Het is toch niet bevorderlijk voor de inwoners van het eiland. Als er al massa toerisme komt, dan (naar mijn mening) komen ook veel Thais van andere delen van het land daar hun profijt van trekken. En wanneer er grote hotels komen, profiteren alleen zij van hun toeristen.
Kan best dat de een of andere winkelier iets meer gaat verdienen, maar ik betwijfel of dat wel voor iedereen zo is. En voor de mensen die nu nog naar het eiland op vakantie gaan, wordt het nog minder aantrekkelijk om erheen te gaan.