Economische gesteldheid van Thailand
Ik heb de Thaise economie nooit helemaal begrepen. Als één persoon een 7/11 opent dan openen ernaast nog drie andere ook 7/11’s. Dat werkt toch niet? Een is toch genoeg? Of als het slecht gaat met de inkomsten (omdat er weinig klanten zijn) dan verhoog je gewoon de prijzen. Maar dan krijg je toch nog minder klanten?
Zo ook de huidige economische situatie van Thailand. De Thaise overheid die wel een positief verhaaltje kan gebruiken, geeft aan dat het goed gaat met de economie. Ook (buitenlandse) vrienden van me zeggen dat het goed gaat met de Thaise economie.
Ik vraag me dan toch af “Waar zie je dat aan?” Aan de verkoop van dure auto’s en condo’s? Volgens mij wordt dat gedaan door een zeer kleine groep zeer rijke Thai. Deze groep kan dankzij de gunstige exchange rate heel goed zaken doen (import producten zijn niet goedkoper geworden). Daarentegen moet er ook een grote groep Thai zijn die veel geld verliest door diezelfde exchange rate. Oké ik kan me voorstellen dat met de voorgaande hoge exchange rate buitenlandse bedrijven hier geld geïnvesteerd hebben, maar dat is nu toch wel over?
Hoewel de huizenprijzen in Bangkok omhoog schieten als een gek, zie ik hier in de duurdere klasse huizen (in estate’s) dat er flinke kortingen worden gegeven (15% tot 20%). Ik zie ook veel nieuwe estate’s waar helemaal niet meer gebouwd wordt.
Kortom ik denk dat het wederom een zeep-bel economie is van geleend geld. Wat denken andere daarvan? Wat zou nou de reden zijn voor een buitenlands bedrijf om een paar miljoen Euro of Dollars in dit land te investeren? Mij niet gezien. Oké als korte-termijn snel geld maken, daar zit nog wel markt in hier. Maar lange termijn? Geld exporteren (in grote hoeveelheden) is moeilijk en je bezit niks.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Leven in Thailand23 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (239)
- Lezersvraag23 december 2024Heeft iemand ervaring met tijdelijke opschorting bij Dee Money en alternatieve manieren om geld over te maken?
- Lezersvraag23 december 2024Wanneer is de vakantie op de Klong Prao School in maart en april?
- Lezersvraag23 december 2024Hoe ervaar jij de nieuwe stoelen in de Premium Comfort Class van KLM?
Thailand is helemaal niet goedkoop meer zoals 6/7 jaar geleden, ik denk 2 tot 3 x zo duur , daarom gaan er veel naar Laos en Vietnam, aan de kust in Vietnam is het nog zo als in Thailand vroeger, Cambodja idem. Dat je er nog zit, met die dure bath ! -:)
Zo ook met andere winkels, bv. Chiangmai, geteld in 1 straat, Loi Kroh, 31 massage salons. Zo ook met kapperszaken in het dorp Sansai, 12 zaken bij elkaar. Bloemenmarkt, electriciteitswinkels, slagers, gebak/broodzaken. Ga maar eens naar Airportplaza. Of zoals op het moment al de sinaasappelskraampjes langs de weg. Zal in Bangkok ongetwijfeld ook zo zijn.
Enerzijds is het makkelijker. Het totaal assortiment is uitgebreider.Anderzijds zijn de prijzen bij iedereen gelijk. 😉 Het is overigens wel een populatie van 66 miljoen mensen zonder de bergstammen en illegalen.
En alle winkelcentra hebben de zelfde winkels. Se-ed, Swensen, Black Canion, Starbucks, Robinson, Central, etc. etc., afgewisseld door Big C, Tesco Lotus of Carrefour.
Wees blij met de 24 uurs 7/11.Dat zorgt ook voor veiligheid op straat evenals al de overige (lage loon) bewakers.
Hier kun je met recht spreken van veiligheid en veel bruin/zwart/blauw op straat en een land waar men andermans spullen nog respecteert.
Voor wat betreft het openen van 7/11’s in Thailand, een franchisenemer investeert zijn hele kapitaal, en als de zaak prima loopt opent 7/11 een vestiging in eigen beheer en concurreert de franchisenemenr min of meer weg.
Het aantal 7/11’s is zo hoog dat op elke 2000 Thai’s er een is, duidelijk teveel.
Het is dan ook begrijpelijk dat deze groep zo ageert tegen de kleine Tesco’s, immers, deze hebben een groter assortiment, lagere prijzen, en zeker betere waar.
Ik kan het natuurlijk helemaal mis hebben, maar ik vrees dat Thailand toch wel degelijk last begint te krijgen van de hoge koers van de Baht, en zeker de economische “teruggang” van de westerse wereld.
De teruggang in de Thaise economie is zeker in de Isan goed merkbaar, honderden werksters zijn weer terug bij Pa en Moe.
Het aantal eettentjes groeit als kool, terwijl het aantal “morgensterren” explosief groeit.
De terugloop van het toerisme uit het westen kan niet door toerisme uit Azie gecompenseerd worden, westerlingen blijven langer en besteden meer geld in de lokale economie, zoveel verschil dat voor elke westerse toerist 3 aziatische en 10 Thaise toeristen nodig zijn voor een zelfde opbrengst.
Ook komen er steeds minder pensionado’s naar Thailand, die elk omgeveer 50,000 baht per maand in de loklae economie pompen.
Voor wat betreft de in Thailand verblijvende Nederlanders, een schatting van 6000 “pensionado’s” investeren THB 3,600,000,000 in de economie.
Ik heb ooit eens een schatting gehoord van 500,000,000,000 Bahtjes die door in Thailand wonende “falang” uitgegeven worden.
Het schijnt, maar ik heb daar nog niets van kunnen vinden, dat er een duidelijk vlucht van vooral Amerikanen en Britten naar Cambodia, Vietnam en Laos is, drie vrienden van me hebben deze stap ook al genomen.
Ik vrees dat Thailand ergens een aansluiting heeft gemist, met als resultaat dat veel mensen het land van de glimlach niet meer heel erg met een roze bril bekijken.
Helaas.
Thaise economie wordt gesteund door enige zeer krachtige families en consortia.De huidige hoge baht is goed voor relatief geodkope import, dus lage inflatie, maar slecht voor pensionado’s zolas ik en buitenlandse investeerders die opeens 20-30% meer moeten betalen voor hetzelfde. met name de xpats laten het afweten bij dure condo’s en exclusieve huizen. Alleen russen en andere onduidelijk buitenlanders schijnen nog voordeel te kunnen behalen.
Wat betreft investeringen: voor een buitenlander bijna netzo onzeker als in rusland: de thaise overheid biedt geen zekerheid, en een wet is zeker geen wet voor iedereen. dus je kunt je behoorlijk branden.
voorbeeld; mijn familie woont reeds honderd jaar op een eiland bij koh sdamui. veel grond is daar verkocht, tegen forse prijzen. nu wil opeens de overheid het, reeds ontwikklede eiland tot nationaal park benoemen. weg inveestering. alle grond wordt met nominale vergoeding ge4nationaliseerd. verleis enige miljarden basht. winst voor overheid. idem, wnat die gaat het wel weer uitgeven voor ontwikkeling aan ‘betrokkenen.
conclusie alles kan in thailand. dat is soms goed voor je, maar kan net zo goed tegen je werken. er is totaal geen rechtszekerheid.
Wees dus voorzichtig met investeringen, niet alleen vanwege het huidige onzekere politieke klimaat en de toestand rond de continuiteit van de kroon, maar ook vanwege het inherente onzekere systeem van rechtsonzekerheid.
Als econoom ben ik het eens met commentaar dat de thaise economie goed draait, zeker wat betreft industrie,auto’s camera’s e;lectronica, maar ook landbouw, olie, grondstoffen en visseriij producten staan op record hoogten. dus daar kan je geld verdienen en kan je investeren.
succes, carel
thailand begint waar de logica eindigt
Het zou al te kortzichtig zijn om de Thaise economie aan de 7/11’s in Bangkok af te meten. Ik heb even gegoogled en wat interessante stukjes over de Thaise economie en daaraan gerelateerde onderwerpen er uitgelicht.
DE ECONOMIE VAN THAILAND
Thailand heeft een van de snelst groeiende economieën van Azië. Het bruto nationaal product van Thailand (BBP) is in het eerste kwartaal van 2010 met 12 procent gestegen. Volgens de Thaise premier Abhisit Vejjajiva geeft dit aan dat de economische fundamenten van Thailand sterk zijn. Abhisit gaf aan dat naast de export en het toerisme de voortgang van de economie vooral te danken is aan de binnenlandse consumptie en particuliere investeringen.
Het recente politieke geweld zal zeker gevolgen hebben voor de economie in het tweede kwartaal van 2010, zei Abhisit. Daarom zal de Thaise regering zich blijven inzetten voor verzoening en investeringen in Thailand. De maatregelen die de regering van Thailand heeft genomen voor bedrijven die door de politieke onrust zijn getroffen en de vervroegde verkiezingen zullen ervoor zorgen dat de economie van Thailand volgend jaar een nog sterkere groei zal laten zien.
STERK HERSTEL ECONOMIE
De economie van Thailand zal dit jaar een sterk herstel laten zien. Volgens de Bank of Thailand (BOT) zal op jaarbasis de economie van Thailand in 2010 stijgen met 4,3 tot 5,8 procent. Dergelijke positieve voorspelling werd ook gedaan door de Universiteit van de Thaise Kamer van Koophandel (UTCC). Zij verwachten een economische groei in Thailand van 4,5 tot 5,2 procent.
Naar verwachting van de Bank of Thailand (BOT) zal de economie van Thailand zal in 2011 stijgen met 3 à 5 procent. Risico factoren voor de economie van Thailand zijn de onzekerheden van de Amerikaanse economie, de schuldenlast in Europa en de politieke ontwikkelingen in Thailand naar aanloop van de komende verkiezingen.
________________________________________
THAILAND ALS INVESTERINGSLAND
Thailand is een stabiel land en het vertrouwen van (buitenlandse) investeerders in Thailand is dan ook sterk. Uit een onderzoek van de Wereldbank blijkt dat Thailand goed scoort als het om het gemak van zaken doen gaat. Op de lijst van de meest aantrekkelijkste investeringslanden van de UNCTAD (conferentie van de Verenigde Naties inzake handel en ontwikkeling), wordt Thailand als een van de meest aantrekkelijkste locaties genoemd en heeft daardoor een hoge ranking.
BELANGRIJKSTE BELASTINGEN IN THAILAND
Het Revenue Department of Thailand is verantwoordelijk voor de uitvoering van de belastingwetgeving. De ‘Revenue Code’ is bepalend op dit gebied. De vijf belangrijkste heffingen die zijn vastgelegd in deze wet, zijn:
• Inkomstenbelasting
• Vennootschapsbelasting
• Value added tax (VAT)
• Specific business tax (SBT)
• Zegelrecht (stamp duty)
Daarnaast is er nog een aantal specifieke belastingen, waaronder accijnzen en belastingen op onroerend goed.
Inkomstenbelasting
Bij belastingbetalers wordt onderscheid gemaakt tussen ‘resident’ en ‘non-resident’. Onder ‘resident’ verstaat men werknemers die langer dan zes maanden in Thailand wonen. Zij betalen belasting over het inkomen dat zij zowel in Thailand als daarbuiten hebben verkregen. Een ‘non-resident’ betaalt alleen belasting over inkomsten in Thailand. De tarieven zijn afhankelijk van het inkomen en variëren; het maximale percentage bedraagt 37 procent. Voor de berekening van het belastbare inkomen komen diverse aftrekposten in aanmerking.
Vennootschapsbelasting
In Thailand gevestigde bedrijven zijn onderworpen aan vennootschapsbelasting ofwel corporate income tax. Het algemene tarief bedraagt 30 procent over de nettowinst. Er zijn echter diverse uitzonderingen. Zo kunnen kleine en middelgrote bedrijven in aanmerking komen voor een lagere heffing.
Value Added Tax (VAT)
VAT kan vergeleken worden met de btw, zoals wij die in Nederland kennen. Het VAT-tarief van 7 procent geldt voor fabrikanten, dienstverleners, groot- en detailhandelaren en importeurs. Bepaalde activiteiten en diensten zijn uitgesloten van deze belasting, zoals de gezondheidszorg. Op export vanuit Thailand is het nultarief van toepassing.
Specific Business Tax
SBT is een indirecte belasting voor bepaalde bedrijven die zijn vrijgesteld van betaling van VAT. Deze belasting geldt onder meer voor het bank- en verzekeringswezen, beleggingsmaatschappijen en handelaren in onroerend goed. Het percentage varieert van 2,5tot 3 procent.
Zegelrecht
Zegelrecht of stamp duty is van toepassing op diverse officiële contracten en transacties. Tarieven variëren van 1 tot 200 Thaise Baht (ruim 4 euro).
Belastingverdragen
Op 9 juni 1976 is tussen Thailand en Nederland een verdrag van kracht geworden tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontduiken van belasting.
Thailand is een land dat naast een prettig woon- en leefklimaat ook fiscaal vriendelijk is.
Als men minimaal 181 dagen per jaar in Thailand verblijft, kan men ervoor kiezen om de belastingplicht in Thailand af te werken. Over de AOW en pensioen betaald men in Thailand zo wie zo geen belasting daar dit geld in het buitenland is verdiend.
BEHOUDT VAN DE UITKERING BIJ VERTREK NAAR THAILAND
Nederland heeft met Thailand een verdrag over de sociale zekerheid afgesloten. Dit betekend dat je bij vertrek naar Thailand een eventuele Ziektewet- of WAZO-uitkering, of een WIA-, WAO-, of WAZ-uitkering kan behouden.
Een Wajong-uitkering kan alleen voortgezet worden als tenminste één van de drie criteria van de zogenaamde Wajong-hardheidsclausule op je omstandigheden van toepassing is.
Deze criteria zijn:
• de verhuizing naar het buitenland is noodzakelijk voor het ondergaan van
een medische behandeling
• in het buitenland zijn er meer kansen op werkhervatting en re-integratie
• je verzorgers verhuizen naar het buitenland
Ferdinant, mooi, dat je die stukjes voor ons bij elkaar hebt gegoogeld, maar er ontbreekt wat.
Ik zou het interessant vinden om te weten, welke conclusie’s je uit die stukjes trekt, met andere woorden: wat is dan jouw visie over de Thaise economie?
Beste Bert, in de door mij gegeven reacties is mijn mening al min of meer te lezen, maar zover dat nog enige toelichting behoeft dan bij deze. Ik ben de mening toegedaan, dat Thailand niet alleen één van de snelst groeiende, maar ook tot één van de meest stabiele economieën in Zuid-Oost Azië behoort. Een economische groei waar wij hier in westen nog alleen maar van kunnen dromen.
Deze economieën bevinden zich nog duidelijk in een ontwikkelingsfase en dat met alle groeistuipen van dien en hiermee bedoel ik dan, dat aan het modelleren en structureren van die groei nog vorm moet worden gegeven en uiteindelijk tot een betere bestaan van de eigen bevolking moet leiden en dat kost natuurlijk tijd. Ik heb er echter alle vertrouwen in, dat het wel goed komt en dat ook, omdat meer dan de helft van de wereldbevolking zich in Azië bevindt. Een gigantische afzetmarkt, waardoor die groei ook voor de komende decennia nog wel even zal houden.
Bedankt Ferdinant, zo ken ik je weer! Een prima optimistische gedachtengang, waar ik mij helemaal bij aansluit.
Zal ik het enthousiasme wat temperen? De economische groei in Thailand heeft vooral te maken met lage lonen en het ontbreken van beperkende milieuregels. Zo is China groot geworden, er valt gewoon niet tegen op te concurreren.
Daar komt bij dat buitenlandse bedrijven die zich gaan vestigen in Thailand de eerste zoveel jaar geen belasting hoeven te betalen. Dat in combinatie met lage lonen en geen vakbonden maakt het vestigingsklimaat ideaal.
De economische groei heeft een keerzijde. In China wordt het volk al onrustig door de voortwoekerende inflatie. Op termijn zal er sociale onrust ontstaan in veel Aziatische landen, ook door milieu en andere problemen (schoon drinkwater bijvoorbeeld). Vooral in China. Dat zal verstrekkende gevolgen hebben voor de economie groei.
Beste Peter, maar zo gaat het toch met alle opkomende economieën, dat zie je zelfs in het bedrijfsleven terug bij startende ondernemingen. Voor groei dien je een aantal stimulerende maatregelen te treffen, omdat je anders geen schijn van kans maakt. Ook hier in Nederland kennen wij zoals je weet een aantal fiscaal vriendelijke voordelen voor startende ondernemers. Om een economie goed van de grond af te trekken, ligt dat niet anders. Voor wat betreft de lage loonkosten, die zullen al naar gelang de mate van groei vanzelf omhoog gaan. Ook dat is inherent aan groei. Na verloop van tijd, zal die groei zich gaan matigen, waardoor de onderlinge (groei) verschillen met het westen geringer zullen zijn. Wij (het westen) hebben er groot belang bij, dat die opkomende economieën er zijn en dat alles heeft te maken met afzet van onze eigen producten en diensten.
Onderstaand een interessant stukje uit De Telegraaf
Azie trekt Nederlands economie uit dal
Volgens de CBS-cijfers is Nederland met een kwartaalgroei van 0,4% uit de recessie. Dit is vooral te danken aan het herstel van de export naar met name Aziatische landen. In het verleden was het de Amerikaanse consument die Nederland uit recessies moest tillen. Nu ziet de wereldeconomie er echter heel anders uit dan pakweg 30 jaar geleden. De vraag naar Nederlandse goederen en diensten komt nu vooral uit Azië. Volgens Philip Hans Franses, hoogleraar economie aan de Rotterdam School of Management, dankt Nederland het herstel dan ook aan opkomende economieën als China, Maleisië, Singapore en Thailand. De hoogleraar denkt dat de nieuwste economische cijfers consumenten hoop geven voor het vierde kwartaal. Hij verwacht dat in december wederom zal blijken dat `nog nooit zoveel is uitgegeven aan Kerst en Sinterklaas`. Ook CBS-econoom Michel Vergeer denkt dat er best geld over is om eens lekker te gaan shoppen. Aan geld ontbreekt het de mensen immers niet. Wat ontbreekt is vooral vertrouwen in de economie.
Ja, klopt Ferdinant dat zie je overal. Maar ook de consequenties. Lage lonen landen zijn interessant voor massaproductie, niet voor hoogwaardige technologie. De voormalig Oostbloklanden zijn om die reden alweer uit de gratie. De meeste westerse bedrijven zijn inmiddels vertrokken ook omdat de loonkosten stegen (dat loopt parallel aan het stijgen van de welvaart).
China doet hetzelfde als wat Japan heeft gedaan, investeren in onderwijs en (hoogwaardige) technologie. Een lange termijn visie. Thailand doet dat niet. Thailand heeft daardoor op termijn niets meer te bieden dan lage lonen, geen milieu-eisen en geen belasting. Daar red je het niet mee want dat concept is gemakkelijk te kopiëren door bijvoorbeeld de buurlanden.
Kijk naar Ierland die met lage belastingen en gunstige hypotheken, economische groei heeft ‘gekocht’. Nu blijkt het drijfzand te zijn.
Ik vrees dat de economische groei van Thailand ook op drijfzand is gebouwd. Maar ik ben geen econoom. Ik ben al blij als ik een fatsoenlijk verhaaltje voor het blog kan typen 😉
Hallo Peter, zowel economisch als cultureel blijkt het Thaise volk een groot aanpassingsvermogen te hebben, snel te kunnen overschakelen naar nieuwe situaties, en gemakkelijk elementen uit andere culturen te kunnen overnemen. ‘De Thai is buigzaam als riet’ wordt wel eens gezegd.
Als eenvoudige belastingadviseur, pretendeer absoluut geen economische Thailand deskundige te zijn, maar ventileer slechts mijn eigen visie en die is wellicht wat optimistischer, dan de meeste leden van dit blog. Zo gaat de vergelijking met de oostbloklanden m.i. niet helemaal op Thailand kent immers al vanaf 1998 een constante economische groei. Maar goed, de tijd zal het wel uitwijzen.
Voor wat betreft de opzet van dit blog, de verhalen die jij daarvoor schrijft, niets anders dan lof. Ik lees ze met plezier.
Thailand heeft in 2010 met name economische groei geboekt door export. Thailand profiteerde van de sterke groei in de regio Zuidoost Azie. Vergeet ook niet dat 2009 een slecht jaar was, daarom was het relatief makkelijk om in 2010 te groeien. Het korte termijn resultaat verbloemt echter de problemen op lange termijn. De corruptie en politieke instabiliteit zijn niet aantrekkelijk voor investeerders. In omringende landen wordt er gewerkt aan verbetering van de efficientie van de economie. In Vietnam, Maleisie en Indonesia wordt er aan de lange termijn gedacht. Thailand dreigt de boot te gaan missen. Eigen schuld dikke bult?
Een boeiende visie, Maarten, daar heb je over nagedacht. Ik heb nog wat vragen, want ik begrijp niet alles:
1. “Thailand profiteerde van de sterke groei in de regio Zuidoost Azie”, zeg je, maar hoe verklaar je dan, wat overal te lezen is, dat Thailand de sterkst groeiende economie in de regio heeft?
2. Je noemt de groei in 2010 een korte termijn resultaat, maar, Maarten, die groei is al een flink aantal jaren aan de gang, soms wat minder, soms wat meer, maar het groeit. Ook de verwachting voor dit jaar en volgende jaren is groei, groei, groei, hoezo dan worden hier “problemen op lange termijn” verbloemd.
3. Je noemt 2 factoren waarom investeren in Thailand niet aantrekkelijk zou zijn. Maarten, die factoren zijn toch niet van de laatste tijd, die zitten toch “al eeuwen”in de Thaise economie ingebakken? Toch lees ik, dat Thailand als investeringsland hoog aangeslagen wordt en zeer aantrekkelijk is, hoe verklaar jij dat?
4. “In omringende landen wordt er gewerkt aan verbetering van de efficientie van de economie”, zeg je dan. Kun je dat wat nader uitleggen, want die uitspraak begrijp ik echt niet.
5. Tenslotte begrijp ik, dat jij vindt, dat die genoemde omringende landen politiek stabiel zijn, geen corruptie kennen, op lange termijn denken, de efficientie van de economie verbeteren (wat dat ook moge zijn) en dus een betere toekomst dan Thailand tegemoet gaan. Heb ik dat goed begrepen?
Ondanks je kleinerende toontje wil ik mijn mening best even toelichten hoor:
1. Ik weet niet hoe jij de regio definiert, maar Singapore is met 14,7% gegroeid en China met 10% (ongeveer). Misschien definieer jij de regio anders, dat kan natuurlijk. Als het al zo was geweest dat Thailand de snelste groeier was, dan nog had dat door stimulans vanuit de regio kunnen komen.
2. Vroeg of laat breekt in Thailand de pleuris uit (hoop dat ik dat niet hoef toe te lichten, neem dat je begrijpt wat ik bedoel).
3. Zie 2. Daarnaast is Thailand altijd goedkoop geweest. Daar komt nu verandering in met de stijgende Baht. Tevens denk ik dat het onderwijs syteem een hindernis is om in de toekomst concurrentievoordeel te creeren.
4. Over China, Vietnam en Maleisie lees ik regelmatig wat de strategie voor de lange termijn is. Zo heeft Maleisie bijvoorbeeld een duidelijk 5 jarenplan en zijn in Vietnam deze week op belangrijke posten mensen vervangen. Het kan zijn dat Thailand ook een goed plan heeft hoor, maar ik kan er nooit wat over vinden. Ik heb de indruk dat de regering het te druk heeft met andere zaken (o.a. binnenlandse politieke onrust) om een goede structuur neer te zetten die langdurige groei mogelijk maakt. Ik heb sterk de indruk dat de huidige groei niet door beleid gedreven is, maar door de omstandigheden.
5. Andere landen kennen ook corruptie. Er is echter minder politieke onrust en ik heb de indruk dat er meer verbeteringen worden doorgevoerd. Met efficientie van de economie bedoel ik vooral wet- en regelgeving die allerlei processen vergemakkelijken. Denk aan maatregelen die corruptie terug dringen, transparantie vergroten, kosten verlagen, buitenlandse investeringen aantrekkelijker maken.
Ik hoop dat ik je vragen duidelijk beantwoord heb. Ik gaf slechts mijn mening. Als jij het anders ziet, vind ik dat best. Misschien kan ik nog wat van je leren. Dat zou fijn zijn.
Ik zie dat je verderop zegt dat je ‘niet van doemdenken houdt’. Ik probeer altijd realist te zijn, niet positief of negatief. Ik hoop dat het Thailand goed zal gaan. Ik heb zelf een hekel aan de vele buitenlanders die welsiwaar in Thailand wonen, maar hier de hele dag forums afstruinen om Thaland belachelijk te maken. Als je niet weet wat ik bedoel, moet je eens op het forum van Thaivisa kijken. Ik vraag me altijd af waarom ze hier wonen, als het hier allemaal zo erg is.
Ik ben zeker geen economisch expert en zal ook nooit beweren dat te zijn. Ik moet echter vanwege mijn werk regelmatig op de hoogte blijven van het wel en wee van de economie in ZO Azie. Vandaar dat ik er wel een mening over heb. Ik vind het leuk om af en toe via internet van gedachte te wisselen en probeer daarbij een ieder in zijn waarde te laten. Zou prettig zijn als jij dat ook doet,…Bert
Sorry, Maarten, ik bied je mijn welgemeende excuses aan. Mijn eerdere reactie aan jou was inderdaad een beetje cynisch en dat kwam door jouw zeer beknopte, maar stellige uitspraken over de Thaise economie. Nu je het wat uitgebreider hebt verteld, begrijp ik in ieder geval beter wat je bedoelde.
Vraag 100 economen of mensen, die denken er verstand van te hebben naar hun mening over de Thaise economie en je krijgt 100 verschillende antwoorden. En het mooie (of juist niet) van economisch vooruitkijken is, dat iedereen gelijk kan krijgen. Het is en blijft koffiedik kijken met positieve of negatieve argumenten, met een hele rits mitsen en maren.
De enige economische zekerheid geeft het heden en het verleden, daar zijn cijfers en feiten over bekend en je kent nog de spreuk uit de Ster-reclame: “resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst”.
Ik ben ook geen expert in de Thaise economie, eerlijk gezegd, houd ik het niet eens zo bij in het nieuws. Er worden in een aantal reactie’s echter argumenten aangedragen, die op zijn minst twijfelachtig zijn, maar in ieder geval voor voor een pittige en eindeloze discussie kunnen zorgen.
Ik heb als gepensioneerde Thailand gekozen voor een tweede leven en ik hoop met jou, dat het dit prachtige land, waar ik gelukkig ben, goed zal gaan.
Van gedachten wisselen op dit blog en af en toe een stukje schrijven over allerlei ervaringen en belevenissen is inderdaad leuk, ik doe redelijk actief mee. Ik geef toe, dat ik mijn reactie’s soms te emotioneel reageer, maar ik ben het aan het afleren.
Nogmaals mijn verontschuldiging voor mijn eerdere reactie, laat het je niet weerhouden ook actief mee te blijven doen in onze gedachtenwisselingen.
Ha Bert,
Ten volle aanvaard. En nu maar hopen dat ik geen gelijk krijg 🙂
Ik lees wel vaker op dit blog dat alleen een zeer kleine selecte groep rijke Thais in auto’s rond zou rijden, en hier ook weer. Stap in een auto, rij pakweg eens 100 km (richting Nakhon Sawan, Hua hin, Pattaya, Korat, maakt niet uit) en kijk eens om je heen. Onzin dus. Thailand heeft gewoon een middenklasse.
Bert stelt een aantal erg goeie vragen hierboven. Feit is dat de Thaise economie gewoon groeit en sterk is. Alle doemdenkers ten spijt. Uiteraard groeien een aantal omringende landen wat harder nu…die zijn zich later gaan ontwikkelen en hebben (nog) niet de infrastructuur zoals Thailand die al wel kent. Terzijde, Misubishi heeft zojuist aangekondigd een 3e fabriek te bouwen hier. Bedrijven als deze doen echt wel hun huiswerk voordat ze zo’n beslising nemen.
Is het allemaal rozegeur en maneschijn dan? Nee, Thais hebben een ongekende aanleg om zichzelf in de voeten te schieten en niet erg strategisch te denken. Natuurlijk is er corruptie en een klasse maatschappij. Daarnaast is er de onzekerheid over de situatie als je-weet-wel-wat gebeurt. Dat zijn risico’s waar je je van bewust moet zijn natuurlijk. Maar in het algemeen en op de lange termijn heeft Azie, en ook Thailand, een rooskleurige toekomst.
Mbt het 7-11 verhaal, dit verschijnsel is zeker niet alleen in Thailand te zien; het staat ook wel bekend als marktwerking, een verschijnsel waar men in Nederland erg vies van is en waar men met bestemmingsplannen, vergunningen, planning, belastingen, heffingen en een ongekende bureaucratie dit kapitalistische verschijnsel zeer succesvol de kop indrukt. 😉
Beste bert gringhuis. je bent wel erg cynisch. Het lijkt me dat je zelf de antwoorden op je vragen wel weet. groet, carel
Beetje cynisch was het wel, ja, ik geef het toe. De vragen kwamen bij mij op, omdat ik niet van doemdenken houdt.
Ik sluit mij volledig aan bij de reactie’s van Robert en Ferdinant, die een optimistisch geluid laten horen over de goede vooruitzichten voor Azie en dus ook voor Thailand.
De toekomst zal leren of dat optimisme gerechtvaardigd is, want economisch vooruitzien is gelijk aan koffiedik kijken. Er zijn zoveel variabele factoren, waarvan wij nu nog niets eens het bestaan weten, die een bepaald beeld zomaar kunnen veranderen.
Mijn inziens is er een groot verschil tussen doemdenken en realistisch denken, waarbij het vooruitzicht voor de toekomst wellicht wat minder rooskleurig is.
Maar slechts mijn visie.
Kijk die 7/11’s waren maar een voorbeeld van een afwijkende economische regel die hier lijkt te gelden.
Dat ik Thai in zeer dure auto zie rijden is voor mij een bewijs dat er een heel klein elite groepje Thai is die zeeeeer rijk is. Daar kan Thailand niet van leven.
Dat ik een grotere groep Thai in nieuwe auto’s zie rijden is voor mij een bewijs van een opkomende (doch nog steeds zeer kleine) middenklasse. Het is mij nog steeds een raadsel hoe de koffie-verkoper kopjes koffie a 15thb kan verkopen vanuit zijn nieuwe Toyota Vigo van minimaal 600.000thb. In NL zou je daar toch geen financiering voor rond krijgen als koffie-verkoper.
De oude wissel-koers van tussen de 46thb en 49thb voor 1 Euro is voor mij een bewijs dat er wel geinversteerd WERD. Maar die huidige wissel-koers is voor mij een bewijs dat dat nu wel voorbij is. Sterker met een wissel-koers van 38 of lager is het wel intressant om geld uit Thailand te halen die je er heel goedkoop in hebt gebracht.
En al die winsten op de huidige import? Daar kan geen enkel land van leven, daar worden al die zeer dure auto’s en condo’s van gekocht denk ik. Voor echte inkomsten heeft een land export nodig. Wel dat laaste moet nu toch ook wel minder worden?
O ja die nieuwe fabrieken die geopend worden zijn volgens mij gewoon Thaise fabrieken die opgezet worden met Thais geld of met geleend geld.
Wel zie ik dat supermarkten minder personeel in dienst hebben en dat ook fabrieken nog steeds aan het bezuinigen zijn (vooral met personeel).
Ja het gaat heel goed met een relatief klein gedeelte van de bevolking. Deze “groei” gaat m.i. ten koste van de groei van het hele land in zijn geheel. Een beetje zoals een junk zijn lichaams-reserves verbruikt. Dat gaat een keer fout.
Chang Noi
Ik heb eens een grafiek gezien waarin de kloof tussen rijk en arm in Thailand werd vergeleken met de andere landen in de regio.
Het bleek dat de kloof tussen rijk en arm tijdens het regiem van Thaksin enorm was toegenomen en die kloof veel groter was geworden dan bij de overige landen het geval was.
Hoi Niek, ik heb in mijn leven ontelbare grafieken en cijfers gezien die weliswaar juist waren, maar toch een zeer vertekend beeld gaven. There are lies, lies, an then there are statistics. Zonder bronvermelding en grafiek kan niemand hier iets mee natuurlijk.
Ik heb me ‘rot’ gezocht naar dat kranteartikel, wat ik indertijd had uitgekipt had, waarin die grafieken over de kloof tussen rijk en arme van Thailand en omringende landen naast elkaar waren afgebeeld, maar kon het spijtig genoeg niet vinden. Je reaktie is op zich wel juist, maar neem toch maar van mij aan dat de ‘gap’ tussen rijk en arm in Thailand enorm was vergeleken met de andere landen in de regio en ook nog in stikjgende lijn toenam in de jaren tijdens het regiem van Thaksin. En ik heb geen reden om te veronderstellen dat tijdens het regiem van Abhisit de kloof kleiner aan het worden is.
Ah, ik heb het artikel uit “The Nation’ van Chang Noi (niet ‘onze’ Chang Noi) dan toch gevonden, spijtg genoeg vergeten te dateren; heb dringend een charmante secretaresse nodig!
De grafiek over de kloof tussen rijk en arm betreft 4 landen, nl: Thailand, Indonesie, Filippijnen eri Maleisie over de periode 1960-2000; dat was dus voor het Thaksin’s tijdperk, maar het zal er zeker niet beter op zijn geworden.
In deze periode is de kloof tussen rijk en arm in Thailand spectaculair toegenomen vergeleken met de andere landen in veel opzichten toch vergelijkbaar met Thailand, zoals blijkt uit statistieken van onderzoekers van de Australische Nationale Universiteit. In die andere landen zie je die kloof juist afnemen!
De onderzoekers vragen zich af, waarom werd alleen in Thailand die kloof zo groot en is zelfs een van de landen in de wereld waar de ongelijkheid het groost is ? Zij weten het ook niet.
Sommige economen verwijten het de onderwijspolitiek in Thailand. Slechts 70 % had lager onderwijs gevolgd, maar weinigen stroomden door naar het middelbaar onderwijs en verder. Hoe meer onderwijs , des te groter de kans op hogere inkomens. Maa de onderwijssituatie is verbeterd. Het aandeel van teenagers in het middelbaar onderwijs is gestegen van een vierde naar twee derde, dus daar kan de verklarintg niet in liggen.
Een andere theorie is het effect van de politiek van de regering, die de rijken en zakenlui bevoordeelt boven de minder bedeelden. Subsidies voor investeringen zijn makkelijk te verkrijgen, veel vrijdom van inkomstenbelating en het volk mag de belasting betalen via de VAT.
En, het hoger onderwijs wordt beter gesubsidieerd dan andere vormen van onderwijs, waar vooral de rijken van profiteren.
Een andere theorie legt de schuld op het feit dat de rijken de regering domineren en controleren en dus ook in de eerste plaats alleen geinteresserd zijn in hun eigen voordeel.
Daarom is de vorm van de grafiek interessant, gaat Chang Noi verder, waar je kan zien dat de vergroting van de kloof pas goed inzet na 1980, wanneer immers het ‘democratisch’ systeem van Thailand verwordt tot ‘geldpolitiek’.
Ik zou daar aan willen toevoegen dat het favoritisme en korruptie ook een zeer belangrijke oorzaak zijn van ongelijkheid in de samenleving en wellicht speelt dat een belangrijkere rol dan in die andere landen. In internationale statistieken scoort Thailand wat dat beterft ook slechter dan die andere 3 landen. Vreemd dat Chang Noi dat vergeet te noemen als mogelijke verklaring. In de tijd dat zijn artikel verscheen was de censuur toch nog niet zo streng.
Of dit waar of niet waar is, laat ik even in het midden.
Het algemeen gevoelen onder de arme bevolking was echter, dat het hen onder Thaksin veel beter ging.
En daarna weer een stuk slechter.
En daar kan geen grafiek tegen op.
Nou je wisselkoers verhaal gaat even volledig aan mij voorbij. Dus een nu sterke baht is voor jou een bewijs dat er niet meer geinvesteerd wordt? Er zijn uiteraard zeer veel factoren die invloed hebben op de wisselkoers, maar een sterke munt betekent toch meestal dat er relatief veel vraag is naar die valuta. Een dergelijke situatie is vaak het resultaat van een relatief hoog niveau van buitenlandse investeringen. Als er niet meer geinvesteerd zou worden in Thailand zou de vraag naar de baht dalen, en zou de waarde van de baht ook dalen. In meerdere Aziatische landen waaronder Thailand is men juist helemaal niet zo blij met het hoge buitenlandse investerings niveau en de nadelige gevolgen daarvan (inflatie, export positie), en neemt men juist maatregelen om buitenlandse investeringen af te remmen.
http://www.businessinsider.com/thailand-puts-massive-15-tax-on-foreign-capital-rushing-into-thai-bonds-2010-10
Uit de meeste reactie’s op dit onderwerp kun je wel opmaken, dat het Thailand als land goed gaat (macro-economisch). Het BNP stijgt nog steeds, dus er wordt (steeds meer) geld verdiend.
Hoe die koek dan in het binnenland wordt verdeeld (micro-economisch), is een totaal andere discussie en daar noemt b.v. Chang Noi enkele goede punten, die mogelijk verbetering behoeven. Kloof tussen arm en rijk verkleinen en onderwijs verbeteren zijn daar voorbeelden van en kunnen eenvoudig met andere zaken worden aangevuld.
Interessante discussie.
Ziet er goed uit voor Thailand, groei en mogelijkheden genoeg, vriendelijke mensen die erg flexibel zijn.
Erg goed en informatief blog dit, complimenten
groet uit Khon Kaen
ach, alweer wat feiten rechtzetten:
1.dat Byrto NP is vooral gemeten in US$-dus als de rate stijgt, dan groiet Thaland al-zonder er iets voor te hoeven doen.
2.er zijn helemaal geen 1 7=sewhen per 2000 khon Thai. Er zijn er nu ong. 7000, dus dat is ruwweg 1:10.000. Er zijn 3 concurrenrende ketens, die zeer veel kleiner zijn. de grootste daarvan is FamilyMart, Japans, die een zeer kwijnend bestaan leidt-hier in deze buurt zijn al 2 van hun zaken na 3-4 jaar toegedaan. de snelst groeinde minimart keten is overigens die van tesco.
Het gaat vooral ten koste van de vroeger veel talrijker kleine straathandel 9nu niet meteen ropen dat auntie Jay zo leuk zaken deed-het was primitief, afzetterig en zonder ekennis van zaken). Dit ondanks dat de wraak zich vooral richt op de grote hypermarkten-0die ook inmiddels duidelijk merken te veel te hebben neergepoot-zie afstoten Carrefour.
3.je bouwt als een papegaai Thaivisa na door te stellen dat ze de rpijzen DUS verhogen als de klandizie minder wordt. In een bepaalde buurt hanteert men prijsafspraken-vrijwel alles kost overal hetzelfde, 9als je tenminste je farang bril kan afzetten), maar er wordt wel degelijk geconcureerd-op kwailieit en hoeveelheid die je voor je geld krijgt.