Schengenvisum onder de loep 2023
28 januari 2025
Bezig met laden…
Laad het document opnieuw 
Openen in nieuwe tab Over deze blogger
-
Sinds 2008 een regelmatig bezoeker aan Thailand. Werkt op de boekhoudafdeling van een Nederlandse groothandel.
Gaat in zijn vrije tijd graag fietsen, wandelen of een boek lezen. Voornamelijk non-fictie met in het bijzonder de geschiedenis, politiek, economie en maatschappij van Nederland, Thailand en landen in de regio. Luistert graag naar heavy metal en andere herrie
Lees hier de laatste artikelen
Dossier28 januari 2025Schengenvisum onder de loep 2023- Dossier21 januari 2025De rol van ‘Informatie Ondersteund Beslissen’ (IOB) in het Schengenvisumproces
Achtergrond9 oktober 2024De littekens van een gevangenschap
Cultuur28 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 5 (slot)
Mooi werk weer van jou hand, Rob. Altijd interessant en goed gedocumenteerd, prima gedaan!
Kan ik enkel maar beamen
Dank, Rob, voor je inspanningen! Als altijd helder en informatief!
Mooi overzicht Rob.
Een paar punten die toch opvallen.
De Scandinavische landen veel aanvragen hebben (Noorwegen, Zweden, Denemarken, Finland) en tevens een hoog weigeringspercentage. Ik kan mij niet voorstellen dat die aanvragers slechter hun documenten op orde hebben dan de aanvragers voor andere EU landen. Vergelijk het eens met Zwitserland, een land bekend om precisie. Politiek gemotiveerd, wellicht?
So wie so zijn grote afwijzingsverschillen tussen landen statistisch alleen maar te verklaren door de instelling, vooringenomenheid, willekeur van de ambtelijke beslissers. Gebruiken immers allemaal hetzelfde systeem, aanvragers maken niet meer fouten voor het ene land dan voor het andere, zelfde documenten, dus het verschil in afwijzing ligt bij de ambtenaar… (Zie landen rondom de Oostzee).
Het voorgaande kan ook een verklaring zijn dat per land de afwijzingen van jaar op jaar zo erg verschillen. Of zijn de aanvragers per jaar ineens dommer of slimmer? Ik denk dat ambtelijke personeelswijzigingen of de instructies hier debet aan zijn.
Het overzicht geeft ook handvatten risico van afwijzing te vermijden. Doel van de reis: toerisme, niet familiebezoek. Kies Zwitserland i.p.v. Scandinavie of Nederland. Ben je binnen dan reis je heel Europa door. Niemand checkt in welk land en waar je het langste verblijft. Dus Belgen, neem je meisje mee naar Zwitserland en pak daar de trein naar Brussel.
De MEV is soms een pure noodzaak. Voorbeeld: een cruise op de Middellandse Zee beginnend in een Schengen land. De schepen doen vaak landen aan als Montenegro (Kotor), Turkije, Egypte, Marokko (Casablanca) aan, met tussenliggende EU havens. Ik mag hopen dat je dan geen MEV geweigerd wordt als je net de Cruise geboekt hebt omdat je voor een Schengen Visum een ticket moet overleggen..
En vergeet niet dat je binnenkort als niet EU ingezetene ook nog een EES moet aanvragen om naar Europa te reizen.
Leuker willen ze het niet maken, wel moeilijker….
De Rebel
Beste Rebel, ik vermoed dat de noordelijke lidstaten minder toeristen zien. Tevens krijgen landen als Zweden en Finland ook aanvragen voor seizoensarbeid binnen om bessen te plukken. Daar zaten veel afwijzingen in wist de Zweedse ambassade mij enkele jaren terug te vertellen (zal in in de eerste of tweede jaargang van mijn “Schengenvisum onder de loep” series zijn geweest). De laatste paar jaar kwamen een aantal ernstige misstanden in de sector naar voren. Ik heb het niet nagevraagd voor 2023, maar mijn vermoeden is dat deze seizoensarbeid en aanscherpingen hier om heen verklaren waarom er bij Zweden en Finland (plukken ze ook bessen in Noorwegen?) het aantal afwijzingen bovengemiddeld is.
Een visum moet men aanvragen bij het land dat het hoofddoel van de reis is. Een Thai die zijn/haar liefje in België wil bezoeken zal dus via België de aanvraag moeten doen. Maar natuurlijk, zou het stel er voor kunnen kiezen om 2 maanden door de Zwitserse bergen te trekken en toeristische activiteiten te ondernemen. Een uitstapje naar België voor een paar weken kan dan natuurlijk wel.
Zijn de Thai en de Belg/Nederlander/… getrouwd (of in een duurzame en exclusieve relatie gelijkwaardig aan een huwelijk), dan kan dat visum voor Zwitserland zelfs gratis verkregen worden en kan het praktisch niet worden afgewezen: geen vestigingsgevaar, geen overleggen van papieren met financiën etc. Of de Thai moet toevallig een gevaar voor de nationale veiligheid zijn, of frauderen met de papieren, dan krijg je geen visum. Wie een vakantie naar elders in Europa met zijn/haar (gehuwde) lief wel aantrekkelijk vind klinken, met als kers op de taart dat het visum dan gratis is en bijna niet afgewezen kan worden, zie het Schengendossier.
Met enige regelmaat hebben de lidstaten, de ambassades in Bangkok, samen overleg over de visumaanvragen. Dit omdat men wel bijvoorbeeld visumschoppen wil tegengaan (mensen die diverse ambassades afgaan om te kijken waar ze het meest gemakkelijk een visum kunnen bekomen), en de ambassades redelijk op één lijn zitten qua. beleid en risico inschattingen. Zouden er nu plots een honderdtal Belgen en hun lief naar een visumaanvraag via Zwitserland doen, dan zal dat wel opvallen en besproken worden. Als die Zwitsers dan vermoeden dat je niet eerlijk bent over het reisdoel (de bestemming is eigenlijk België), dan worden die aanvragen afgewezen en soortgelijke aanvragen natuurlijk extra scherp gecontroleerd.
En wie op cruise gaat door de Middellandse Zee, en daar papieren van overlegd, die krijgt natuurlijk een MEV (ervan uitgaande dat de ambassade overtuigd is dat je werkelijk op cruise gaat en het niet uit de duim gezogen is, maar een cruise boek je natuurlijk ruim van te voren dus dat kan iemand wel aantonen mag ik aannemen).
Die EES is voor zover ik begrijp alleen voor niet-visumplichtge landen (dus Britten, Amerikanen enzovoorts), zodat men ook die reizigers aan een snelle controle kan onderwerpen (ben je geen gezochte crimineel, ongewenst verklaard, ..?). Mensen met een visum hebben die, en zwaardere, controles al doorlopen via de visumprocedure.
Aanvulling: EES (Entry/Exit System) moet in 2025 in werking treden en vervangt de handmatige inreis- en uitreisstempels in het paspoort met een digitale registratie. Reizigers, visumplichtig en niet visumplichtig, die voor kort verblijf naar de EU komen krijgen straks geen dus geen stempel meer in het paspoort. EES geeft dus geen extra gedoe voor Thaise kort verblijf reizigers.
ETIAS (European Travel Information and Authorisation System), is het entry clearance systeem voor buitenlandse reizigers uit niet visumplichtige landen. Ik zie zo’n entry clearance een beetje als een “visum extra light” versie: verplicht en tegen betaling worden Amerikanen, Britten enzovoort dan van te voren al aan een check onderworpen om te zien of die reiziger niet ongewenst is. Ironisch: het waren de Britten, toen ze nog in de EU zaten, die voorop liepen met lobbyen voor zo’n entry clearance systeem (ETIAS), omwille van de veiligheid/migratie. En onder het Britse publiek, als je sociale media mag geloven, is er juist gemopper over het de verplichte entry clearance: en hindernis, gedoe. Vind ik persoonlijk ook wel: liever zie ik geen verplichting tot een visum of entry clearane (“visum light”).
Maar wellicht draagt ETIAS bij met het TZT opheffen van de visumplicht voor Thai. Bij aangaan van economische/handelsdeal tussen de EU en een ander land wil daar nog weleens het schrappen van de visumplicht bij zitten. Als zo’n verdrag er tussen de EU en Thailand komt, en enkele lidstaten toch nog bang zijn dat een deel van de Thaise reizigers een risico zal vormen, vallen die misschien te overtuigen dat schrappen van de visumplicht best kan, er is immers nog de entry clearance ETIAS. Dat zou het voor de Thai wat makkelijker maken, maar zolang in Europa de roep er is voor “grenzen dicht, meer controles”, is helemaal geen gedoe geen realistisch vooruitzicht.
Hoe dan ook, met ESS (en ETIAS, als de visumplicht mocht komen te vervallen) zullen Thaise reizigers in ieder geval geen extra gedoe ervaren.
‘Het overzicht geeft ook handvatten risico van afwijzing te vermijden. Doel van de reis: toerisme, niet familiebezoek’ Kies Zwitserland i.p.v. Scandinavie of Nederland. Ben je binnen dan reis je heel Europa door. Niemand checkt in welk land en waar je het langste verblijft. Dus Belgen, neem je meisje mee naar Brussel Zwitserland en pak daar de trein naar Brussel’. Tja het is maar hoe iemand de tekst van Rob in zijn voordeel of perceptie wil begrijpen. Gelukkig Rob heb je in de volgende post en verduidelijking die illusie rechtgezet: “een visum moet je aanvragen bij het land dat het hoofddoel van de reis is’ . Anders ga je van bij de aanvang al knoeien of chipoteren met het doel van de visumaanvraag: wat en welk land jouw’ meisje (of jongen: bestaat ook) als toerist in de eerste plaats zou willen bezoeken. Bovendien wil ik uit ervaring (advies en opvolgen bij verschillende aanvragen voor België) ook de tekstpassages benadrukken die men in de tekst van Rob ook selectief kan lezen: men onderzoekt de financiële solvabiliteit van de aanvrager (‘jouw’ meisje of jongen). Is die er niet (of men beweert dat die er niet is) dan kijkt men naar de centjes en de huisvesting van de garantsteller. Is ‘jouw’ meisje niet financieel onafhankelijk en daarbovenop minder dan ongeveer 2 jaar van jou , let dan bij een eerste aanvraag ook al meteen op met de duur van de verblijfsperiode (en al zeker bij een Zwitserland-parcours wanneer men enkel een hotelreservatie heeft voor bijvoorbeeld de Baraque Friture, onze bekende (Belgisch Ardense) bergtop. Veel succes Rebel!