Afgifte van Schengenvisums in Thailand onder de loep (deel 2)
Dit is een vervolg op mijn eerdere stuk over de afgifte van Schengenvisums door ambassades in Thailand. Daarin vergeleek ik het aantal aanvragen en afgifte om zo een beeld van de visum afgifte op de ambassades in Bangkok te geven.
De Nederlandse ambassade bleek vrij populair en was qua afwijzingen een mooie middenmoter. De Belgische ambassade ontving duidelijk een stuk minder aanvragen en bleek – na Zweden – de meeste visums af te wijzen.
Maar hoe verhouden de Nederlandse en Belgische ambassade zich ten opzichte van de Nederlandse en Belgische posten elders ter wereld?
We kijken wederom naar de cijfers over 2013. Ook nu doet de Nederlandse ambassade in Bangkok het lang niet slecht, en is de Belgische wederom weer wat moeilijker.
Stelt het aantal Thai dat naar Nederland of België komt voor kort verblijf iets voor?
Thailand doet het best aardig als je dit vergelijkt met andere visumplichtige landen. Als je naar de top 20 landen met meeste aanvragen kijkt dan staat Thailand ongeveer halverwege. Een mooie prestatie als je bedenkt dat er 124 landen waarvan voor die burgers een Schengen visum plicht is.
Hierbij moet wel worden opgemerkt dat burgers uit buurlanden van Thailand vaak via een Schengen ambassade in Thailand hun aanvraag indienen daar er geen vertegenwoordiging in hun eigen land is.
Er zullen dus bijvoorbeeld ook Cambodjanen en Laotianen onder de Thaise cijfers vallen. Dit zijn dus eigenlijk ‘productiecijfers’ van hoeveel aanvragen een ambassade te verwerken krijgt. Helaas zijn er geen cijfers over hoeveel mensen met de Thaise nationaliteit er naar de lage landen komen voor kort verblijf, ook valt niet na te gaan met welk doel dat was (bezoek aan vrienden/familie, toerisme, zaken) of hoe lang.
Toch meen ik dat er zo een aardig beeld gevormd kan worden over de (omvang van de) afgifte van Schengen visums door onze ambassades, met name hoe de ambassades het doen in vergelijking tot elkaar.
Wat valt op?
Neem Marokko, daar worden bij de Nederlandse ambassade meer aanvragen ingediend, maar gerekend naar het aantal afgegeven visums krijgen uiteindelijk meer mensen in Thailand een visum.
Afwijzingen liggen hoger voor de meeste Afrikaanse en Midden-Oosten landen. Vanuit Azië zijn het aantal aanvragen en afwijspercentages vrij schappelijk. Al zal het denk ik niemand verbazen dat landen die verder verwesterd zijn of waar een historische band mee is, nog meer visums afgegeven en het qua toekenningen ook goed doen.
Hoe doen de Nederlandse ambassades het?
Nederland krijgt verreweg de meeste aanvragen uit Rusland (73.800), op enige afstand gevolgd door Turkije (47.500), China (44.400) en India (34.000). Ook Indonesië (30.600) en de Filipijnen (22.300) kennen veel aanvragen. Thailand (10.000) komt op een 13de plek qua aanvragen, met het aantal afgiftes (9.800) staat Thailand op plek 11.
De Nederlandse ambassades in Azië doen het lang niet slecht, in Thailand wijst men 2,4% van de aanvragen af, dat is vergelijkbaar met Vietnam (2,9% op 4.500 aanvragen), de Filipijnen (3,2% op 22.200 aanvragen), China (2,5% op 44.300 aanvragen). Indonesië doet het iets beter (1,6% op 30.600 aanvragen). Met 2,4% afwijzingen zit de ambassade in Thailand op een zelfde niveau als ambassades in China, Vietnam en Tanzania (2,1% op 1.000 aanvragen).
Hoe doen de Belgische ambassades het?
België krijgt de meeste aanvragen uit India (36.500), Rusland (21.800) en Congo (19.700). Ook China (17.200), Turkije (12.000) en Marokko (10.500) zijn vrij populair. Thailand (5.200) volgt op de 11de plek, ook in aantal afgegeven (4.600) visums staat Thailand op de 11de plek.
Helaas lijkt het een trend dat de Belgische posten meer visums afwijzen. Verhoudingsgewijs is de ambassade in Thailand (11,9% afwijzingen op 5.246 aanvragen) ook iets moeilijker dan Belgische ambassades in de regio: Vietnam (5,8% op 1800 aanvragen), China (4,3% op 17.200 aanvragen), Filipijnen (7,1% op 6.800 aanvragen).
Alleen in Indonesië is men lastiger maar het aantal aanvragen is daar nihil zodat een percentage vrij weinig zegt (14,3% op 21 aanvragen). Wereldwijd is de ambassade met haar afwijzingen een wat mindere middenmoter, dat is vergelijkbaar met Katar (11,1% op 1.100 aanvragen), Turkije (11,2% op 12.000 aanvragen) en Jordanië (11,6% op 1.400 aanvragen).
Meer informatie kunt u vinden in de uitgebreidere bijlage.
Auteur: Rob V.
Bron statistiek: ec.europa.eu/dgs/home-affairs
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Gedicht v/d week: De ziel van Thailand’s groene goud
Achtergrond16 november 2024Thais zeezout (lezersinzending)
Immigratie infobrief16 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 055/24: Immigration Chiang Mai – Jaarverlenging Thai Marriage
Visumvraag16 november 2024Thailand Visa vraag Nr 206/24: Omzetten van Tourist naar Non-immigrant O
Mijn complimenten, Rob, voor al dat pluiswerk van cijfers. Interessant om te lezen.
Dit is dus deel 2, misschien komt er nog een deel 3 en meer en ben ik wat voorbarig met een aantal vragen:
1. Het door de NL Ambassade afgegeven visumstempel geeft recht om naar Nederland te reizen, maar nog geen recht op toelating. De uiteindelijke beslissing tot wel/niet toelating wordt bij aankomst in Nederland genomen. Zijn er cijfers bekend van hoeveel Thais dan alsnog de toelating wordt geweigerd?
2. Ik neem aan, dat een Thai met een kortverblijf visum niet mag werken in Nederland. Toch zijn er talloze gelegenheden, waar massage en meer door Thaise dames wordt aangeboden. Het aantal daarvan moet in de duizenden lopen. Zijn die allemaal legaal in Nederland, waarvoor een visum door de NL ambassade NIET is geweigerd? Ik zou in dat geval denken, dat het afwijspercentage wel wat hoger zou mogen liggen.
3. Het zou kunnen, dat veel in het vorig punt bedoelde dames via een Schengenland met een laag afwijzingspercentage in Nederland terechtkomen. Hoe is de controle daarop door de IND en zijn daarvan cijfers bekend van visumhouders, die alsnog vroegtijdig worden uitgewezen?
2 klopt helemaal, met een kortverblijf visum mag je niet werken.
Maar in veel massagesalons zijn inderdaad dames werkzaam met een kort verblijf visum. Controle hierop is nihil.
Veel Thaise dames die hun diensten aanbieden in de verscheidene massagesalons her en der in Nederland en veel andere West-Europese landen zijn veelal wel dames mét een verblijfsvergunning of sterker nog het Nederlandschap bezitten oftewel komt het er op neer dat ze gewoon gescheiden zijn van hun man om op die wijze toch nog enige extra inkomsten te genereren, dikwijls gepaard met kost en inwoning.
@ Sir Charles: dit is toch wel een beetje kort door de bocht. Kwestie is misschien niet zozeer dat ze gescheiden zijn om extra inkomsten te kunnen genereren dan wel of ze in die massagesalons werken omdat de man van wie ze gescheiden zijn een loopje neemt met eventuele onderhoudsplicht.
Komen beide toch op het zelfde neer echter de stelling/vraag was of de dames illegaal verblijven. Er zal vast wel ergens in een van de vele massagesalons een Thaise tussen zitten die illegaal verblijft doch over het algemeen is dat niet van toepassing.
Het zou ook wel heel opzichtig zijn als dat wél het geval zou zijn gezien de vele advertenties in met name de zaterdaguitgaven van de Telegraaf en het Algemeen Dagblad.
Beste Gringo, bedankt voor je complimenten. Er zit nog meer in de pen, ik wil migratie van Thai naar Nederland nader bekijken. Ik kan nu nog geen onderbouwd antwoord geven op je vragen, maar als voorschotje:
1- Ik weet niet of men afwijzingen aan de grens op nationaliteit registreerd. Deze cijfers zullen sowieso incompleet zijn omdat je via elk Schengenland kan inreizen. Maar ik ga kijken of hier iets over te zeggen calt, ik heb niet het idee dat veel Thai aan de frens geweigerd worden. Immers als je nog steeds aan de voorwaarden voldoet waaronder het visum is afgegeven is er geen reden tot weigering aan de grens.
2. Dat zullen vooral immigranten zijn, of er cijfers zijn over mensen die illigaal werken voor 3 maanden op een VKV durf ik zo niet te zeggen. Al denk ik dat dit ook mee moet vallen gezien de toetsing door de ambassade.
3. Ga ik uitzoeken.
De vorige keer mijn kritiek proberen te plaatsen, doch u durft duidelijk de ambassade niet tegen het hoofd te stoten. Dus inmiddels bij MinBuZa mijn klacht gedeponeerd en bij een paar politieke partijen.
Op de NL website staat NIETS over een snelle procedure voor een zakenvisum, terwijl de Fransen die WEL aangeven: binnen 3 werkdagen.
Mijn Thaise zakenrelaties mijden de NL ambassade inmiddels, niet als laatste wegens mijn advies.
Beste Harry, bij een complete aanvraag is de maximale verwerkingstijd 15 (kalender) dagen. In de praktijk kon een visum na enkele dagen rond zijn, helaas door de bezuigingen met “back office posten” worden alle visum aanvragen uit ZO Azie nu naar Kuala Lumpur gestuurd, hierdoor duurt de aanvraag nu al snel 5 werkdagen. Daar valt zeker over te klagen, bij BuZa of door te stemmen op partijen die een andere meningen er op na houden over het belang en taakverdeling van de werkzaamheden op ambassades. Die is meer en meer versoberd de afgelopen jaren. Volgens de ene terecht, volgens de ander een schandaal. Daar kun je alleen iets aan doen als je je stem laat horen, al acht ik zelfs dan de kans gering dat men de huidge opzet van “back” en ” front” offices voor visum afhandeling opzegt.
Persoonlijk zie ik niet in waarom een zakenvisum sneller zou moeten worden afgehandeld dan een toeristen visum of visum voor bezoek aan familie/vrienden of welk doel dan ook. Een visum moet gewoon zo snel mogelijk behandeld worden, ofdat je nu hier komt om een bedrijf te bezoeken en geld te investeren of om hier de toerist uit te hangen en geld uit te geven. Ideaal zou natuurlijk zijn als je binnen 24 uur duidelijkheid hebt maar de overheid maakt een andere kosten/baten analyse. In de planning van de EU Home Affairs is het plan de doorlooptijd van 15 dagen (2 weken) terug te brengen naar 1 week.
Ik snap natuurlijk ook wel dat meer capaciteit meer geld kost, ik zou zelf dan eerder kiezen voor een ” Schengen ambassade” waar men dan visum aanvragen voor alle Schengenlanden kan indienen. Dan kunnen mensen fulltime op visumafgifes zitten en zo bij een compleet dossier binnen 24 uur beslissen. Ook neemt dat de sfeer van willekeur weg zoals de Belgen die consequent starrer lijken te zijn. Met de nadruk op lijken aangezien de Belgen geen duiding aan hun cijfers geven. Ik vind dat elk bonafide persoon gewoon zo soepel en snel mogelijk moet kunnen reizen. Malafide aanvragers wil je uiteraard niet hebben, maar ik heb nog steeds mijn vraagtekens bij de afwijzingen door Belgie, komen daar nu echt zoveel meer malafide personen?? Of slaat de balans gewoon sneller door naar “helaas pindakaas” ? Zou een mooie boel worden als reizigers naar Thailand eenzelfde behandeling zouden krijgen, en als er ook maar 1 smetje of vraagje is dat je dan niet welkom bent. Ik denk dat menig toerist gepikeerd zou zijn dat men niet welkom is. Bonafide reizigers moeten gewoon zo snel en eenvoudig mogelijk toegang krijgen vind ik, en op termijn liefst visumvrij. Als er slechts een handjevol malifide personen is -die ook door de KMar aan de grens nog gestopt kunnen worden- dan is een visumsysteem simpelweg een frusterende, geldverslindende machne voor aanvrager en overheid.
Dat de Fransen wel onderscheid maken per reisdoel dat mag, als men maar binnen 15 dagen beslist (te verlengen tot 30 dagen als er nog aanvulling nodig is of inuitzondelelijke gevallen 60 dagen als nader onderzoek noodzakelijk wordt geacht). Zelf ben ik van het princope “gelijke monnikken, gelijke kappen”, iedereen dus dezelfde -zo goed mogelijke- doorloop tijd. Overigens heeft de NL ambassade wel een Oranje Loper systeem, waarbij aantoonbaar bonafide reizigers een soort van VIP procedure krijgen daar de visumprocedure gewoon een kwestie van afstempelen zou moeten zijn en dus eigenlijk de aanvrager en ambassade (back en front office) alleen maar onnodig tijd en geld kosten.Frequente reizigers kunnen dan ook best gebruik maken van een multiple entry visum.
Oranje Loper, ook voor bonafide zakenreizigers:
http://thailand.nlambassade.org/producten-en-diensten/consular-services/visum-voor-nederland/oranje-carpet-aanvraag.html
Ik zou dus niet inzien waarom je NL zou mijden, nog daargelaten dat je verplicht bent het visum aan te vragen bij de ambassade van het land dat het hoofddoel van de reis is (een eis die ook ter discussie is door de EU, mogelijk kun je in de toekomst dus bij elke ambassade terecht voor een Schengen visum ongeacht of je dat land je hoofd reisdoeil is). Concrete (negatieve of positieve) ervaringen zou ik vooral delen met de ambassade, feedback is immers altijd welkom of niet? Of eventueel met lotgenoten zodat je daarover in discussie kunt gaan of dat je eigen ervaring herkent wordt door anderen.
Wat op de website staat, zou overruled kunnen worden door een specifiek antwoord op een specifieke vraag, doch dat is in onderhavig geval bij herhaling NIET door de NL visa afdeling gedaan, terwijl op de Franse site wel degelijk die 3 dagen wordt vermeld.
Op de NL site komt enkel “15 dg” voor, en nergens het woord: “maximaal” noch “in de praktijk korter”.
In het meest recente doch nadrukkelijk niet het enige geval ging het om een persoon, waarvan bedrijfs- en persoonsgegevens op de website van dat bedrijf te zien waren. In dit geval bovendien een herhalingsvisum.
Bij de vorige keer moest bewust persoon een bankverklaring ondertekend door haar accountant overleggen mbt de juistheid van de bedrijfsgegevens. Men moest toch immers zeker weten, dat de bewuste persoon een gegronde reden had naar TH terug te keren als mede-eigenares van twee fabrieken.
De Fransen hadden aan een blik op hun website genoeg gezien, en twee dagen daarna was alles in orde. ( vandaag -laten- brengen, morgen -laten- ophalen).
Overigens: IK zou in een internationale functie er NIET AAN DENKEN mijn paspoort voor 15 dg aan wie dan ook uit handen te geven: in NL noch in TH zou ik er niet over piekeren om zo lang mijn reismogelijkheden te blokkeren. Dan maar NIET naar dat land.
Dat zg oranje carpet geeft nogal wat beperkingen aan. Het verre overgrote deel aan Thaise exporteurs naar de EU vallen niet onder de op de website gedefinieerde cliënten: want zijn een Thais bedrijf zonder subsidiary ( dochterbedrijf) in NL of zelfs EU. Ook is er geen “frequent travel” situatie, doch bijv. eens per jaar geval en bij levensmiddelen meestal om het jaar OF SIAL – Parijs OF Anuga – Keulen. Dat iemand op Schiphol binnenkomt en met een zakenrelatie in NL rondreist, zelfs daar logeert, zie ik niet als doorslaggevend voor NL.
Ook is er meestal nadrukkelijk geen sprake van een exclusieve partnership.
zie tekst website:
Clients:
-Dutch companies with a subsidiary in Thailand;
-Thai companies with a subsidiary in the Netherlands;
-Dutch companies with an exclusive partnership with a Thai company;
whose employees need to travel frequently to the Netherlands for business, can apply for the “Orange Carpet” visa facilitation program.
-Diplomatic/service passport holders (via protocol), politicians, government employees, local authorities
-Cultural exchange, sport events, conferences, congresses
-Close relations of the Embassy
Indien de tekst op de website niet volledig is, is dat een taak voor de NL ambassade.
Deze ervaring is nadrukkelijke gedeeld, doch zonder enige response verder, behalve het herhalen van de tekst op de eigen website.
Dat de EU nog niet tot één punt voor Schengen visa is gekomen, zo voor de hand liggend, omdat allen dezelfde voorwaarden behoren te stellen, terwijl eenmaal binnen het Schengen-gebied vrij reizen geldt, is een politieke zaak, die dan ook via de politiek gesteld en opgelost dient te worden. Aangezien dit personele gevolgen zal hebben op de diverse visa-afdelingen, verwacht ik geen initiatief vanuit die hoek.
Voor mij als NL-er is dit alles nog beperkt een issue, voor mijn Thaise relaties helemaal niet meer.
Conclusie blijft dus hetzelfde: wilt u snel een (zaken)visum naar Europa: laat de NL ambassade links liggen.
als je gewoon aan alle voorwaarde voldoet dan krijg ja altijd een visa, maar de afwijzingen voldoen niet voor de garantie, dat is niet het moeilijk doen van de ambassade maar van jezelf ,je voldoet zelf niet aan de garantvoorwaarde en aan alle eisen die men steld, en ze mogen natuurlijk niet werken, maar er zijn er die hebben vriendinnen die een massage salon hebben , en daar werken ze dan af en toe, maar ik kan zeggen dat er heel streng gecontroleerd wordt, daar door de instanties , waarom zou je dat risico lopen , doe gewoon normaal kan je vriendin de volgende keer weer terug komen als alles netjes verloopt ,
Een interessant artikel. Een en ander is gebaseerd op cijfers uit 2013. Ik ben benieuwd hoe dat nu is omdat de visumaanvraag momenteel via Maleisië verloopt. Heeft de Nederlandse Ambassade in Bangkok daar een zwaarwegende stem in?
Het klopt wat Gringo zegt. Een visum – hoe raar dat ook klinkt – geeft nog geen recht tot toegang in ons land. Het is de Marechaussee die dat bepaald. Het terugsturen van een Thai heb ik nog nooit gehoord maar mijn eigen partner is wel de eerste twee keren dat die naar Nederland kwam voor een vakantie kortstondig verhoord door de Marechaussee en kon toen verder. Daarna nooit weer gebeurd.
Wat de Thai ook bij zich moet hebben naast uiteraard het visum zijn kopieën van de stukken die nodig zijn geweest voor de aanvraag van het visum.
Beste TH.NL, ik vind het niet zo vreemd dat als men aan de grens betwijfelt of de reiziger wel bonafide is, dat men dan alsnog de toegang kan weigeren. Gelukkig krijgt de visumhouder een papiertje in het paspoort waarop nogmaals de belangrijkste eisen staan en dat je dit moet kunnen aantonen aan de grens. Niet alle ambassades schijnrn dit echter te doen, terwijl je niet op gezeik door de KMar loopt te wachten als die checken of bijvoorbeeld financieel het plaatje klopt (34 euro per dag voor verblijf in Nederland OF een garantsteller).
Ik zal eens bij de KMar polsen hoe het zit met vragen aan de grens, mijn vriendin kon alle 3 haar reizen zo doorlopen, andere melden dat ze de eerste of alle keren diverse vragen krijgen of zelfs apart genomen. Is de vraag of Thai op de risico lijst staan maar dat verklaard niet waarom de uitlopende ervaringen bij doorgang aan de grens.
De EU werkt overigens op dit moment aan versimpelingen van de Schengenvisum procedure, eisen en formulieren. Dat moedig ik aan, hoe meer bonafide reizigers met zo min mogelijk hinder of onduidelijkheid hoe beter. Minder regeltjes vooraf (zoals afschaffing verzekeringsplicht), minder kans dat je bewijzen bent vergeten aan de grens. Dit was aangekondigd in april van dit jaar -zie ook een TB blogje over dat EU persbericht-, maar zal op zijn vroegst ergens in 2015 vastgesteld worden en van kracht komen. Daar men nu nog overlegt denk ik zelf dat ze de nieuwe, eenvoudigere en flexibelere procedures, in 2015 niet rond krijgen.
Overigens gaan alle aanvragen al sinds het najaar (oktober?) van 2013 via Kuala Lumpur. Dat is een bezuiginging van BuZa. Nadeel is wel dat de doorlooptijd nu minstens enige dagen duurt, daar waar dit vroeger spoediger kon. De hele tijdsverspilling van paspoorten tussen BKK (of andere ambassades in Azië) naar KL sturen en weer terug had je voorheen immers niet.
De ambassade heeft geen bevoegdheid meer, ze is puur front office. Ze stellen wat vragen (omvang en de diepgang hangt af van diverse factoren: is men al eerder naar het westen geweest? Is er iets opmerkelijks zoals een aanvraagster die zegt sinds 2 maanden iemand alleen via Internet te kennen wat kan duiden op risico op mogelijke mensenhandel als de aanvraagster en referent elkaar amper kennen-), maken daar waar nodig aantekeningen hiervan en de ambassade kan een advies meegeven, welke wel onderbouwd moet worden.
Toen mijn vrouw voor de eerste keer voor kort verblijf naar NL kwam was een Schengenvisum geen enkel probleem, evenals de aankomst in NL. Geen verhoor.
Ook haar MVV in 2010, zowel aanvraag als aankomst in NL, was geen enkel probleem.
Mijn conclusie is dat als alles correct is aangevraagd en aan alle voorwaarden wordt voldaan, dat er dan ook geen problemen te verwachten zijn.
Op het moment, dat je de MVV in ontvangst neem, controleer dan werkelijk alles op iedere mogelijke stupiditeit.
Ooit eens gedacht export naar Thailand op te zetten. Passende persoon in TH gevonden, die de skills had om het te kunnen. Zelfs een subsidie van het NL Ministerie van Economische zaken toegezegd gekregen a HFL 20,000. Een tewerkstellingsvergunning eindelijk na 10 mnd, met als randvoorwaarde: max één jaar, kan niet verlengd worden ( dus een academicus zegt in TH zijn baan op voor een éénjarig avontuur in NL)
Toch maar de stap gewaagd.
Totdat op Schiphol, terugkerend van een zakentrip naar Londen, haar MVV-kaartje wat nauwkeuriger werd bekeken: geboren in Bangkok, paspoort uit Bangkok- Thailand met Thaise nationaliteit, alle papieren uit Thailand, doch… IND had in haar oneindige wijsheid als nationaliteit ingevuld: Taiwanese. ( 1 dec 2004). Dus .. fraude, en ze had nog één mogelijkheid: enkeltje terug naar Bangkok.
Heeft zelfs het dagblad De Stem in Brabant gehaald, doch enig excuus IND….. moet nog komen.
Bij incidenten (foutjes van de IND of overheid, zelf wen bewijsstuk vergeten terwijl je feitelijk wel aan de regels voldoet) je NOOIT weg laten sturen maar meteen om een (piket) advocaat vragen of zelf achter eentje aangaan (wat makkelijker als je een NL referent hebt die kan rondbellen). In het geval van een foutje van de IND had deze dame na tussenkomen van een advocaat waarschijnlijk wel de grens kunnen passeren onder de voorwaarde dat de IND de fout recht zou zetten en de dame z.s.m. het juiste pasje op laten halen. Fouten zijn menselijk, zowel die door aanvragers als overheden dus dat is niet meteen een onoverbrugbaar probleem.
Niet weg laten sturen, als op Schiphol de Kon Marechausse je als vrouw, die wel Engels maar geen woord NL spreekt, arresteert wegens vervalsing van een MVV plastic card ?
Er viel nergens over te praten, niets te bellen, ze kon haar bagage door laten sturen, dat was het enige. Terug naar Londen ging niet, want daar was weer een nieuwe visum voor nodig. Enige, wat overbleef, was met haar credit card een enkeltje Bangkok boeken.
Van daar uit kreeg ik dus een telefoontje. Ik wist niet dat een Thai zich zo boos kon uiten.
We hebben dus de activiteiten om producten naar Z.O. Azië te exporteren gestaakt. Sindsdien enkel uit Z.O. Azië naar EU toe.
Zelfs op de publicatie in De Stem, dagblad van Brabant, is geen enkele reactie van de NL overheid gekomen. Ik wil u wel een kopietje daarvan toesturen…
info at thaitrade punt nl.
N.B.: ook toen ze later eens na een beurs in Dubai door wilde vliegen naar NL kon dat niet, want de NL ambassade eiste een ticketboeking BKK-ASD- BKK. Dat nogal wat maatschappijen daar een tussenlanding maakte, was duidelijk een te grote stap.
Ik zal hier eenmaal op reageren daar het belangrijk is dat mensen die aan de grens geweigerd worden weten wat ze kunnen doen. Verder ga ik hier na niet meer op in want dat is Off Topic en voor deze vrouw is het toch al helaas te laat.
Ze alleen geweigerd neem ik aan, als ze formeel gearresteerd was had ze zeker recht op een advocaat. Zelfs bij een “simpele” weigering aan de grens mag je er om vragen en op de advocaat wachten. Als ze zo is vertrokken zonder tussenkomst van een advocaat is dat een pijnlijke fout met onnodige gevolgen voor haar. Niet netjes (onbeschoft zelfs) van de KMar maar die gaat vanuit hun standpunt natuurlijk niet mensen wijzer maken dan noodzakelijk, zo’n advocaat is alleen maar gedoe voor hun. Diep triest natuurlijk voor deze dame en voor jou (je had een uitgebreid relaas al eens eerder op TB geschreven). Ik vind het een schande wat hier gebeurd is.
Als ik het zo hoor heeft ze zich dus zo weg laten sturen terwijl een (piket)advocaat of vreemdelingenadvocaat nog veel voor haar had kunnen betekenen:
“Mocht de toegang worden geweigerd laat je dan niet terugsturen maar neem een advocaat en laat die bezwaar maken en een spoedvoorziening vargen bij de rehctbank. Heb je zelf geen advocaat achter de hand vraag dan om een piketadvocaat. Dat kost op zich vrij weinig of niets, want je zult je zaak kunnen winnen en dan moet de IND kosten vergoeden.”
Bron: http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?54379-aankomst-Schiphol-voor-EU-toetsing-wat-zegt-BP-bij-douane&p=540747&viewfull=1#post540747
“U heeft ook pas een advocaat nodig als de toegang feitelijk wordt geweigerd.
U kunt in voorkomend geval op Schiphol vragen dat er een piketadvocaat wordt gewaarschuwd. Deze zal dan de nodige stappen zetten. En regelen dat er gefinancierde rechtsbijstand wordt aangevraagd als u daarvoor in aanmerking komt (de normen staan op http://www.rvr.org).”
Bron: http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?42734-Visum-in-Bangkok-gekregen-toegang-NL-geweigerd-op-schiphol&p=571549&viewfull=1#post571549
En: http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?59425-aankomst-in-Nederland&p=595069&viewfull=1#post595069
Tot slot:
http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?13219-Politie-bij-de-Grens
NB: een ticket BKK-AMS-BKK is geen vereiste, een ticket (reservering) via/van/naar een derde land waar de aanvrager aantoonbaar toegang tot heeft volstaat ook. Een Thaise kan dus via Dubai naar Amsterdam naar New York als ze dat wil. De ambassade wil wel zien dat je tijdig het Schengengebied verlaat. Een retour reservering is daar voor de meeste mensen dan de praktijk maar dus geen vereiste. Sla de Visum Code en Handboek voor ambassades er maar op na. Te vinden op de website van EU Home Affairs.
Heb 2 vragen omtrent shengenvisa.voor kort verblijf in Belgie
1 Is het belangrijk dat men een bewijs heeft van een reisverzekering om naar Europa te mogen komen, wordt daar zo strikt naar gekeken, wanneer iemand uit Thailand een aanvraag doet voor een C visa
2. Wat moet ik verstaan onder uitnodigingsbrief, wat moet hier zoal instaan en naar wie moet deze gericht zijn” naar de persoon in kwestie of naar de ambassade”? Bestaan hier soms enkele voorbeelden van?
Mvg
Steven
Beste Steven,
1) Ja een reisverzekering is een strikte vereiste voor alle Schengenlanden. Uiteraard moet de verzekering aan de voorwaarden voldoen zoals dekkingsgraad. Kies een maatschappij in Europa (België) of eventueel een Thaise. De ambassade zou een lijst moeten hebben van erkende Thaise verzekeraars. Ik zou zelf een Nederlands (in jou geval Belgisch) bedrijf kiezen want daar verwacht ik potentieel minder gelazer of gedoe mee dan een Thaise.
2) Mijn kennis ligt vooral bij NL. Die werken met een formulier tbv garantstelling en/of logiesverstrekking. Elk lidstaat heeft particulierverblijf anders geregeld. Bij een brief moet je in zijn algemeenheid vooral denken aan een brief waarin je kort aan de ambassade stelt dat je je gast uitnodigt en dat jij kosten/onderdak/… op je zult nemen. Kun je meteen toelichten waarom de gaat komt en dat je er op toe zult zien dat de gast zich aan de regels zal houden en tijdig terug naar Thailand keert. Hoe het specifiek voor België zit zou op de site van hun ambassade moeten staan. Voor Nederland is zo’n brief dus niet vereist maar een bondig begeleidend schrijven kan ook daar geen kwaad.
@Steven: je uitnodigingsbrief moet gericht zijn aan de persoon in kwestie. Je begint best eerst met een pagina waarop alle gegevens van die persoon staan: naam, adres, paspoortnummer… Het komt er dikwijls dus op neer dat de ambassade het binnenste van je ziel te lezen krijgt als je je vriendin uitnodigt om bij je te verblijven. In je uitnodigingsbrief neem je best een aantal van je plannen op (laat sex maar achterwege, dat denken ze er zelf wel bij), maar uitstappen en dagelijkse bezigheden vermelden is zeker aan te raden. Beêindig je brief ook nog met het besluit dat je haar dus bij je thuis uitnodigt en hierbij zeker nog maar een keertje duidelijk het adres vermeldt en de periode, met begin- en eindedatum erbij. Als je vriendin geen Nederlands begrijpt, mag die uitnodiging best opgesteld zijn in het Engels. Wil je heel zeker spelen, dan laat je die brief nog maar eens vertalen in het Thai door een door de ambassade erkend vertaalbureau, alhoewel dit niet echt een must is.
Mijn vriendin is vorig jaar naar Belgie gekomen, ze heeft haar visa gemakkelijk gekregen.
Mijn “invitation letter” was zeer kort en eenvoudig.
Wel belangrijk is dat ik garant stond voor haar (formulier invullen en later afstempelen in gemeentehuis)
Loonfiches opsturen van de laatste 3 maand, en een ziekteverzekering afsluiten.
Mijn vriendin had ook een brief van het hospitaal waar ze werkt en bewijs dat ze hier een huis heeft.
Verder nog een booking van een vlucht, die we later niet gebruikt hebben.
Het is vooral belangrijk dat ze in de ambasade ervan overtuigd zijn dat ze na haar trip terug naar Thailand keert
Grt Philip
Beste allen,
Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten, goed samengevat trouwens Philip 🙂
Voor hen die meer info nodig hebben, jullie kunnen terecht op deze site:
https://dofi.ibz.be/sites/dvzoe/NL/Gidsvandeprocedures/Pages/Doorreizen_of_verblijven_90_dagen_in_Belgie.aspx
Dus uitnodigingsbrief in nederlands aan de persoon die je uitnodigt,
reisverzekering (mijn vrouw had toenterijd zoiets bij Axa in Bangkok afgesloten voor, als ik me goed herinner, 1300 baht),
tenlastenemingsdocument bij de gemeente te verkrijgen,
aanvraag exemplaar voor schengevisum, dit heb je op de ambassade,
loonfiches laatste 3 maand.
Ik denk dat het dat is, maar nu het belangrijkste:
Het bewijs dat je vrouw/vriendin in Thailand verplichtingen heeft die een terugkeer aannemelijk maken kan je bv leveren met een verklaring van de werkgever (persoon X heeft recht op Y aantal dagen verlof) maar bv ook met een attest van de bank waarin staat dat ze een lening op een huis aan het afbetalen is.
NB: wij zijn op de belgische ambassade in Bangkok vrij ondermaats behandeld geweest – tegen ons hebben ze willens en wetens gelogen over de afgiftetermijn van een langetermijns visum – en wij raden iedereen aan zeer voorzichtig te zijn met die post.
Met vriendelijke groeten,
Bruno