Recentelijk heeft EU Home Affairs, de afdeling Binnenlandse Zaken van de Europese Commissie, de laatste cijfers rondom Schengenvisums gepubliceerd. In dit stuk neem ik de aanvraag van Schengenvisums in Thailand onder de loep en probeer ik de statistiek rondom de afgifte van visums inzichtelijk te maken om te zien of er opvallende cijfers of trends waarneembaar zijn.
Een uitgebreide analyse van de cijfers is beschikbaar als PDF bijlage: www.thailandblog.nl/wp-content/uploads/Schengenvisums-Thailand-2014.pdf
Wat is het Schengengebied?
Het Schengengebied is een samenwerking van 26 Europese lidstaten die een gemeenschappelijk visumbeleid voeren. De lidstaten zijn dus aan dezelfde visumregels gebonden, deze zijn vastgelegd in de gemeenschappelijke Visum Code, EU verordening 810/2009/EG. Dit stelt reizigers in staat om zich binnen het hele Schengengebied te verplaatsen zonder onderlinge grenscontroles, visumplichtigen hebben slechts één visum -het Schengenvisum- nodig om de buitengrens van het Schengengebied te passeren. Meer informatie over de regelgeving vind je in het Schengenvisum Dossier: www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/dossier-schengenvisum/
Hoeveel Thai kwamen er in 2014 naar hier?
Hoeveel Thai er precies naar Nederland, België of een van de andere lidstaten kwamen valt niet met zekerheid te zeggen, er zijn alleen gegevens beschikbaar over de aanvraag en afgifte van Schengenvisums. Hierbij moet ook worden opgemerkt dat niet alleen Thai een Schengenvisum kunnen aanvragen in Thailand: een Cambodjaan die in Thailand verblijfsrecht heeft kan ook vanuit Thailand een visum aanvragen. Ook zullen er Thai vanuit elders op de wereld een visumaanvraag doen. De cijfers die ik noem zijn eigenlijk dus puur productiecijfers van het papierwerk dat de posten (ambassades en consulaten) in Thailand verzetten. Toch geven ze een goede indruk van de stand van zaken.
Zijn Nederland en België een populaire bestemming voor Thai?
In 2014 werden er door Nederland 9.570 visums afgegeven op 9.689 aanvragen. België gaf 4.839 visums af op 5.360 aanvragen. Die cijfers verschillen niet veel met het voorgaande jaar, in 2013 gaf Nederland 9800 visums af en België 4613 visums.
Daarmee zijn onze landen bij lange na niet de populairste bestemming. Duitsland, Frankrijk en Italië ontvingen de helft van alle aanvragen, ook gaven ze ongeveer de helft van alle visums af. Zo kreeg Duitsland 44.557 aanvragen, Frankrijk 39.543 aanvragen en Italië 25.487 aanvragen. Nederland kreeg slechts 4,4% van alle aanvragen, goed voor een achtste plaats qua populariteit. België 2,4%, goed voor een twaalfde plaats. In totaal werden er in 2014 219 duizend visums aangevraagd en 210 duizend visums afgegeven.
Omdat er geen cijfers per verblijfsdoel zijn valt helaas niet te zeggen welk deel van de reizigers kwam voor bijvoorbeeld toerisme, zaken of bezoek aan vrienden/familie. Ook niet vergeten is dat men het visum bij het land aanvraagt dat het hoofddoel is, een Thai met een door Duitsland afgegeven visum kan uiteraard ook kortstondig Nederland of België aandoen maar dit valt niet uit de cijfers te ontleden.
Zijn Nederland en België streng?
Veel van de posten actief in Thailand weigeren tussen de 1 en 4 procent van de aanvragen. De Nederlandse ambassade weigerde verleden jaar 1% van de aanvragen, en doet het daarmee absoluut niet slecht: het aantal afwijzingen wordt minder en minder.
De Belgische ambassade wees 8,5% van de aanvragen af. Beduidend meer dan de meeste ambassades. Als er een trofee zou zijn voor meeste afwijzingen zou België met haar tweede plaats het zilver pakken. Alleen Zweden wees veel meer af: 22,3% (!). Gelukkig laat ook België een dalende trend zien als het aankomt op afwijzingen, in 2013 wees men nog 11,3% af.
Beide landen geven relatief veel multiple entry visums (MEV) af, waarmee een aanvrager meermaals naar het Schengengebied kan komen. Hierdoor hoeft een aanvrager dus minder vaak een nieuw visum aan te vragen en dat is wel zo fijn voor de aanvrager én de ambassade. Mogelijk komt een deel van de daling in visumaanvragen voor Nederland doordat deze post nu zeer veel MEV afgeeft. Sterker nog, sinds de invoering van het back office systeem, waarbij de Nederlandse visums worden afgehandeld in Kuala Lumpur is 99,9% van alle visums een MEV. De RSO back office voert dit liberale visumbeleid in de hele regio (waaronder de Filippijnen en Indonesië): 99 tot 100% van de visums zijn een MEV en het aantal afwijzingen in de regio lag verleden jaar rond de 1%.
Het Belgische ministerie van buitenlandse zaken stelt dat haar post in Bangkok veel MEV afgeeft aan bonafide reizigers. Deze hoeven dan dus minder vaak een visum aan te vragen, en dit heeft ook zijn invloed op het afwijscijfer, aldus het ministerie. Zij heeft daarmee uiteraard een punt, want veel andere posten zijn minder scheutig met MEV, desalniettemin verklaard dat maar ten dele het relatief hoge aantal afwijzingen. Dit zou mogelijk verklaard kunnen worden door een ander profiel (bijvoorbeeld meer familiebezoek en minder toeristen ten opzichten van de collega lidstaten) van Thai die naar België komen of andere risico analyses door de Belgische autoriteiten. Zo wordt doorgaans het risico van toeristen (op georganiseerde tour) lager ingeschat dan familiebezoek: die laatste zou weleens niet terug te keren naar Thailand. Zo’n verdenking levert afwijzing op “vestigingsgevaar” op.
Worden er aan de grens nog veel Thai geweigerd?
Niet tot nauwelijks zo blijkt uit Eurostat gegevens. Dit statistisch bureau van de EU verzamelde cijfers, afgerond op 5 tallen, over weigeringen aan de grens. Volgens deze cijfers is in Nederland in 2014 geen enkele Thai geweigerd aan de grens, in de twee jaren daarvoor zo’n 10 Thai en nog verder terug in de tijd werden ongeveer 15 Thai geweigerd. In België is er al volgens de afgeronde cijfers zelfs al jaren geen Thai geweigerd aan de grens. Weigering van Thai aan de grens is dus een zeldzaamheid. Daarbij moet ik wel de tip geven dat reizigers zich goed voorbereiden: alle benodigde bewijsstukken meenemen zodat ze bij vragen van de grenswachters men kan aantonen aan de visumeisen te voldoen. Bij weigering is het best om je niet direct terug te laten zenden maar bijvoorbeeld een (piket) advocaat te raadplegen.
Conclusie
Over het algemeen krijgen de veruit meeste aanvragers hun visum, en dat is fijn om te weten. Van afwijsfabrieken of ontmoedigingsbeleid lijkt dan ook geen spraken. De trends die zichtbaar werden in het eerdere onderzoek eind 2014, “Afgifte van Schengenvisums in Thailand onder de loep” lijken zich in grote lijnen door te zetten. Op het positieve feit na dat de Nederlandse ambassade nagenoeg alleen nog maar multiple entry visums afgeeft zijn er zijn weinig opmerkelijke veranderingen. Voor de meeste ambassades is het aantal visumaanvragen stabiel of stijgend en blijft het aantal afwijzingen stabiel of verder dalend. Dat zijn voor de langere termijn geen ongunstige cijfers! Wellicht dat met verdere positieve ontwikkelingen in de toekomst de visumplicht voor Thai kan worden afgeschaft, zoals vertrekkend ambassadeur Joan Boer al eens bepleitte.
Bronnen:
- ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/borders-and-visas/visa-policy/index_en.htm#stats
- ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/-/migr_eirfs
- Contact met de Nederlandse en Belgische autoriteiten (via de ambassades). Dank!
Over deze blogger
-
Sinds 2008 een regelmatig bezoeker aan Thailand. Werkt op de boekhoudafdeling van een Nederlandse groothandel.
Gaat in zijn vrije tijd graag fietsen, wandelen of een boek lezen. Voornamelijk non-fictie met in het bijzonder de geschiedenis, politiek, economie en maatschappij van Nederland, Thailand en landen in de regio. Luistert graag naar heavy metal en andere herrie
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond9 oktober 2024De littekens van een gevangenschap
- Cultuur28 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 5 (slot)
- Cultuur25 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 4
- Cultuur23 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 3
Ik heb veel plezier gehad aan het snuffelen in de cijfers en het een en ander uitzoeken. Wel ben ik persoonlijk van mening dat de huidige opzet met RSO ook zo zijn nadelen heeft, toen visums nog door de ambassade zelf werden afgehandeld was de reactie tijd op vragen minder dan 24 uur, de RSO doet bij mij 1-2 weken over beantwoorden van vragen met ook nog eens minder concrete antwoorden. Dat is jammer maar dit systeem is dan ook als bezuiniging ingevoerd, zo duurt de visumprocedure zelf ook langer. Ik waardeer het werk van de RSO maar over het geheel genomen was ik meer content toen de ambassade zelf alles nog in handen had.
Dan ook nog even dit: zoals ik in mijn stuk schrijf zijn er geen gedetailleerde cijfers per verblijfsdoel voor Thailand. Wel konden de Belgen mij een algemeen antwoord geven in een overigens leuk opgestelde reactie:
“Onze cijfers 2014 m.b.t. visumaanvragen kort verblijf wijzen uit dat meer dan 40% van deze aanvragen ingediend werd in het kader van toerisme, iets meer dan 20% werd ingediend op basis van een uitnodiging door een privépersoon en 12% van de aanvragen betrof familiebezoek. Dit valt te verklaren door het feit dat België als hart van Europa een grote aantrekkingskracht uitoefent op toeristen wereldwijd. De centrale ligging, de Europese instellingen die er gehuisvest zijn, het prachtige culturele erfgoed in menig van onze steden en last but not least onze ongeëvenaarde bieren en chocola. Wij zijn een hartelijk volk en delen graag in onze rijkdom. Desalniettemin dient elke visumaanvraag te voldoen aan alle voorwaarden gesteld door de Visumcode.
(…)
Ik wens van de gelegenheid gebruik te maken om u te danken voor uw toegewijde interesse.”
Voor Nederland heb ik geen algemene verdeling van de verblijfsdoelen kunnen achterhalen, plus dat op landsniveau (Thailand) de verdeling heel anders zou kunnen liggen. Om een zo’n eerlijk mogelijk beeld te geven van de cijfers heb ik dan ook geen verdeling van de verblijfsdoelen op kunnen nemen in mijn stuk.
Interessant en gedegen artikel Rob, zoals we van jou gewend zijn.
Ik ben 10 jaar gehuwd en woon nu 8jaar in thailand,waarom doen die altijd zo moeilijk als wij een visum aanvraag doen om naar België te gaan. Normaal geeft men nu een visum voor 2jaar maar dat kan niet om dat haar paspoort vervalt volgend jaar .Maar dan kan ik toch een nieuw paspoort vragen en dan is het probleem opgelost ,maar de persoon aan het loket is een Thaise en ik mag mijn vrouw niet bijstaan onbegrijpelijk.Wat denkt u daarvan ?
Beste de Laender, over waarom de Belgen moeilijk(er) doen kan ik niets zeggen, van de ambassade zelf kreeg ik verleden jaar en ook nu geen reactie. Ik hoor ook links en rechts dat het lastig is om antwoorden los te krijgen van de ambassade, zeer spijtig natuurlijk want zo is valt er geen begrip te kweken als de ambassade zeer valide redenen heeft omtrent het gevoerde beleid/resultaten.
Ik neem aan dat de redenen dat jij als partner geen toegang hebt dezelfde is die de Nederlandse ambassade heeft en welke in het Schengen Dossier vermeld wordt: het gaat allereerst om de aanvrager, deze moet aan tonen dat zij/hij aan de visumeisen voldoet. Ook kan men zo een verschil in antwoorden ontdekken (jij als referent die een heel andere dingen noemt over bijvoorbeeld reisdoel dan de vreemdeling) tbv fraude bestrijding, en ook komt kwam het weleens voor dat een referent over de rooien ging en zeer agressief was richting het personeel. Valide redenen in mijn ogen maar dat kan ook nadelig uitpakken, bijvoorbeeld als je partner zeer gespannen is en liefst jou als referent stilzwijgend naast haar heeft staan aan de balie, of als de vreemdeling niet echt assertief is zich wegens miscommunicatie tussen aanvraagster en baliepersoneel of door fouten van de baliemedewerkster met een kluitje het riet in laat sturen. Ideaal zou natuurlijk zijn dat referent stilzwijgend ook bij het loket aanwezig zijn en bij uitzondering zich in het gesprek mengen (bijvoorbeeld als de aanvraagster met een kluitje het riet ingestuurd dreigt te gaan worden), we moeten van de ambassade maar aannemen dat dit in de praktijk voor teveel mensen teveel gevraagd was en zo’n beleid dus helaas niet gevoerd kan worden.
precies wat Rob zegt. Mijn vriendin is niet bepaald assertief tegenover ambtenaren. Deze week ging ze een nieuw visum aanvragen, een hele stap voor haar om alleen al zonder mij naar de ambassade te gaan. Wij doen ons best om een zo volledig mogelijk dossier in te dienen, maar de dame aan het loket dacht er anders over en haalde gewoon enkele – voor haar schijnbaar onbelangrijke – documenten uit het dossier (waaronder het attest van de reisverzekering…) en gaf ze aan mijn vriendin terug. Toen mijn vriendin aandrong, deed ze gewoon alsof ze het niet hoorde en dus droop mijn vriendin af… terug naar huis, 470 km verder. Ze was helemaal van slag, kon niet slapen en belde deze morgen (in Thailand) naar de ambassade. Daar kreeg ze zo’n typische onthaalbediende die haar zei dat het haar steeds toegelaten was om een klacht in te dienen via e-mail en daarmee was de kous af. Uiteindelijk heeft ze mij in paniek uit bed gebeld – deze nacht om 04.00 uur – en vroeg me wenend om te helpen. Gelukkig heb ik steeds van alle documenten een scan en heb ik een mail gericht t.a.v. de Consul en hem gewezen op het probleem, met gelijk het verzoek de documenten alsnog bij het dossier te voegen. Ik vind dit zeer ongehoord (heb ik niet in mijn mail gezet hoor), dergelijke actie kan leiden tot een weigering omdat er documenten ontbreken. Dit zou hier zeker het geval geweest zijn want de verzekering is een belangrijk document. En wij ? Wij moeten het maar ondergaan en het allemaal normaal vinden.
Al eens eerder hierover correspondentie gehad.
De Fransen en Duitsers kunnen een visumaanvraag veel sneller afwerken dan de NL-ers, omdat alles naar KL moet. Vandaar, dat ik mijn zakenrelaties al een tijdje aanraadt over die twee aan te vragen.
In feite is het ook een onzinverhaal: hoevelen komen niet over Parijs, stappen in de TGV en staan in enkele uren heel ergens anders. Idem met Frankfurt en dan naar O-Frankrijk, of via Düsseldorf naar NL/B.
Waarom een Schengen-visum dus niet gezamenlijk door de EU afgegeven wordt, en dus de burger eindelijk eens een voordeel van de EU ziet, is mij een raadsel. Allen moeten op exact dezelfde voorwaarden afgeven, en waar je nu het eerste aankomt, cq het langste verblijft… kom nou, welkom in 2015.
Eén centrale afhandeling van dit soort consulaire grappen van alle EU / Schengen staten samen, eventueel zelfs nog met een dependance in Phuket, Pattaya en Chiang Mai, en je hebt EN een forse besparing EN een verbetering van diensten EN een voordeel voor de belastingbetalende burger.
Zal wel alles te maken hebben met het ego van diverse landen ( lidstaten)
Ik ben zelf ook voorstander van een Schengen-ambassade voor de afhandeling van visums, of beter nog een EU-post om ook een visum voor het VK te kunnen regelen. Dan zou den alle Thai op 1 plek terecht kunnen, de dienstverlening in het Thai (Nederland wil nu bewijsstukken in het Engels want de RSO heeft geen mensen die het Thai machtig zijn) en zou alles ook nog eens gestructureerder kunnen: vergelijkbare doorlooptijden, dezelfde wegingen bij het beoordelen van een aanvraag etc.
In de op 1 april 2014 voorgestelde -mar tot op heden nog niet aangenomen- Visumcode update mag een reiziger straks bij elke Schengenpost een aanvraag voor elke lidstaat aanvragen. Je zou dan bij de Duitse ambassade een visum met hoofddoel Portugal aan kunnen vragen, want het hoofddoel doet niet langer ter zaken. Logisch ook met de open grenzen. Ook wordt er per land een vast lijst met vereiste bewijsstukken vastgesteld om de beoordeling/procedure zoveel mogelijk te harmoniseren. Dat komt al in de richting van wat jij en ik noemen. Maar dan zit je nog met vele aanvraag loketten in Bangkok terwijl je dan inderdaad net zo goed een front-office zou kunnen openen in andere grote steden. Afhandeling zou dan bijvoorbeeld op 1 locatie in Bangkok kunnen plaatsvinden. Als je het mij vraagt en dan speculeer ik- komt het daar niet van omdat landen dingen liever niet uit handen geven.
Altijd leuk die staatjes om een beeld te krijgen van de reizende Thai. Met de huidige teloorgang van de Euro is het voor de Thai met geld natuurlijk aantrekkelijker geworden om te reizen naar de meeste Schengenlanden. De Eifeltoren en de gevallen Berlijnse muur zijn nu grote trekpleisters geworden.
De laatste jaren is er goede controle en toezicht geweest op o.a., de jonge Thaise dames die afreisden naar Nederland. Diegene die kwamen vanwege de verkeerde redenen die waren genoegzaam bekend geworden en kregen in Bangkok geen visum meer. Die zie je dus niet meer rechtstreeks reizen naar Nederland. Thans is die controle nog wel van toepassing door het wapen op de luchthavens maar is de binnenlandse controle weggevallen door de afschaffing van de meldplicht, ingegeven door voortschrijdende inzichten en Eu matching c.q., regelgeving en door te weinig personeel bij de politie.
Het reizen door Europa zonder grenzen is makkelijk geworden en vandaar dat er in mijn optiek een verklaarbaar deel van de visumverstrekkingen door andere Eu landen aan de orde is. In Duitsland, Frankrijk en Italie kennen ze de dames die in het verleden in Nederland problemen hebben gegeven niet en zullen dus sneller over gaan tot visum verstrekking. De dames reizen dan in via Parijs of Frankfurt of Berlijn en komen met de eerste trein naar Nederland om hun oude werk weer voort te zetten voor drie maanden of langer vanwege mogelijke successen in de verdiensten. Thans is de prostitutie mbt Thaise mensen in Nederland sterk afgenomen en zie je veel meer mensenhandel en uitbuitingsgevallen met Chinese vrouwen in de toegenomen massagesalons annex bordelen.
Overigens al die nieuwe film Skintrade gezien? Ik vind het een aanrader.
Belgie is overigens een land dat minder streng in de leer is mbt het vreemdelingenbeleid. Met name in de opname van Surinaamse mensen die in Nederland niet meer welkom zijn, maar kennelijk wel in Belgie. Nog steeds is het slecht gesteld met de uitwisseling van informatie tussen de EU landen.
Zo gebeurt het dat er in Nederland ongewenst verklaarde vreemdelingen, in een ander EU land, wel worden toegelaten met alle gevolgen van dien.(Waaronder niet meer uitzetbaar uit de EU). Zonder controle dus weer vrij reizen naar Nederland, waarbij de pakkans zeer gering is als je een low profile houdt.
Overigens zullen er in mijn optiek (ervaring) niet veel Thai naar Belgie gaan vanwege de chocolade. Ik deel wel eens chocolade uit aan Thaise mensen en de reacties zijn niet om naar huis te schrijven.
Overigens deel ik de mening van de schrijver dat het goed is dat er minder moeilijk wordt omgegaan met visa verstrekkingen, want het meerendeel van de (Aziatische) reiziger is natuurlijk bonafide, maar er moet toch voor gewaakt worden dat de criminelen hier weer op in gaat spelen met alle gevolgen van dien voor de 20 tot 30 miljoen mensen die over de wereld worden getransporteerd tegen hun wil en worden misbruikt als een stuk vlees. Een groot deel hiervan uit Azie. Dus weet wat je doet en bezint eer ge begint.
Nodeloos te stellen dat ik geen voorstander ben van volledige afschaffing van het visum voor Schengen.
Beste Jacques, je noemt geen enkele bron dus jouw verhaal is niet te toetsen en rammelt ook aan alle kanten. Er is al een aantal jaren een VIS-systeem en daar staan alle visumaanvragers in, je kan dus niet zomaar in een ander land een visum aanvragen, na eerdere weigering: http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2011/10/11/europees-visa-informatiesysteem-van-start.html
Zolang je niet met een bron komt waar jouw verhaal te toetsen is, verwijs ik het naar het ‘Rijk der fabelen’.
Zoals Khun Peter aangeeft delen de Schengenlidstaten de informatie in de gemeenschappelijke VIS database. Ook het VK heeft inzicht in dit systeem. De weigeringen, reishistorie, aantekeningen etc. zijn dus voor alle lidstaten zichtbaar. Wordt jouw aanvraag door Nederland geweigerd dan zien de Duitsers dit ook, wordt je het land uitgezet (wegens illegaal werk, je mag niet werken op een visum) dan zien de Duitsers dit ook. Zie dan nog maar eens een visum te krijgen.
Over massagesalons (een onderwerp op zichzelf) heb ik geen cijfers maar mijn gevoel zegt me dat bijna allemaal dames zijn die hier wonen op een verblijfsvergunning of genaturaliseerd zijn tot Nederlandse. Er zit af en toe iemand tussen die illegaal werkt op een VKV. En in het louche circuit mogelijk wat illegalen die al dan niet slachtoffer zijn van mensenhandel. De overheid heeft diverse keren invallen gedaan bij massagesalons van Thai, Chinezen etc. daar zat soms een zwartwerker of illegaal tussen maar ik heb niet het idee dat dit op grote schaal gebeurd onder visumhouders. In interviews eerder hier op TB heeft de ambassade ook niet het idee dat dit gebeurd (logisch ook, anders zo ze nooit zo weinig visums weigeren) Een degelijk onderzoek zou natuurlijk mooi zijn al zijn illegale circuits per definitie lastig te onderzoeken. Maar zoals gezegd is dit een topic opzich. Zie ook: https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/antwoorden-jeannette-verkerk-visumvragen/
België geeft 4.839 visa af op 4.839 aanvragen, dus nul afwijzingen. Verderop wordt gesproken van 8.5 % afwijzingen en tweede plaats voor de bokaal. Heb net mijn ogen gedruppeld (staaroperatie) maar ben na 3 keer lezen zeker dat dit er staat. Gaarne opheldering.
Dat moet uiteraard “België geeft 4.829 visa af op 5.360 aanvragen” zijn. Mag ik je oogdruppels even lenen?
Overigens de reden dat Georgië zo hoog staat heeft te maken met het feit dat de Nederlandse ambassade ook de VKV afgifte voor Spanje, België en Luxemburg verzorgd.
Die vlieger gaat wel voor meer landen op, zo zijn er in de Filipijnen een stuk minder ambassades actief dan in Thailand: Nederland, Frankrijk, Italië, Norwegen, Spanje, Duitsland, België, Griekenland, Zwitserland, Tsjechië en Oostenrijk. Mensen zullen dan of naar een van die ambassades gaan of zich bij melde bij een ambassade in een buurland.
Bij afwezigheid van een bepaalde vertegenwoordiging neemt meestal een andere ambassade visumaanvragen waar. Zo handeld Nederland in de Filipijnen ook visums af voor Letlamd en Polen. De Noorse ambassade in Manilla neemt o.a. zaken voor Zweden, Finland en Denemarken waar etc. Zou Polen bijvoorbeeld een hele populaire bestemming onder reizigers uit de Filipijnen, dan zou dit toch op het conto van Nederland vallen. Nederland is de populairste ambassade (24.439 aanvragen op een totaal van 125.037) maar de kans dat daar heel veel reizigers voor Polen of Finland in zitten is klein. Populaire landen als Duitsland (13.993 aanvragen) en Frankrijk (17.260 aanvragen) hebben een eigen ambassade dus blijkbaar is Nederland gewoon ontzettend populair in de Filipijnen.
Zo valt er nog wel verder te duiken in de cijfers, en diverse vergelijkingen te maken. Bijvoorbeeld hoeveel aanvragen Thailand kreeg in 2014: 219.015 tegenover 16.725.908 aanvragen wereldwijd, een aandeel dus van 1,3%. Of hoeveel visums er in Thailand zijn afgegeven: 209.737 op een totaal van 15.684.796 wereldwijd ofwel 1,3%. In dat opzicht bezien stelt het aantal visums vanuit Thailand nauwelijks wat voor.
Er valt dus genoeg te spelen met de cijfers, en met de Excel sheets van EU Home Affairs is het vrij makkelijk te doen: schakel in de bovenste rij bijvoorbeeld wat filters aan/uit, sorteer de data op en bepaalde kolom enzovoort. Wellicht dat een Vlaamse lezer zich geroepen voelt de Belgische cijfers nader te bekijken?
Dat soort analyses roepen meteen vragen op: hoeveel Thai komen er daadwerkelijk naar Nederland, hoelang blijven die dan in Nederland, hoelang verblijven ze in andere lidstaten? Hoe zit dat verdeeld naar verblijfstype (toerisme, familiebezoek, vriendenbezoek, zaken, ….)? Helaas niet iets waar ik een antwoord op kan geven.
Bron voor waar een lidstaat een ander land vertegenwoordigd: http://ec.europa.eu/dgs/home-affairs/e-library/documents/policies/borders-and-visas/visa-policy/docs/en_annex_28_ms_consular_representation_20.pdf
@ Rob V. Je moet eerst de staaroperatie ondergaan, de druppels krijg je daarna op recept !