De week van Soj en Jacques
Jacques Koppert (68) werkte na zijn opleiding aan de HTS en TH Delft als verkeersschout en officier van justitie in Breda en Rotterdam. Sinds zijn 63e is hij met pensioen. Hij is bijna 15 jaar getrouwd met de Thaise Soj (47). Beiden hebben een inmiddels volwassen zoon uit een eerdere relatie. In 2008 kochtten ze 1 rai (40×40 meter) grond, dichtbij het huis van Soj’s ouders, en bouwden er een eigen huis op.
maandag 3 december
Alles klaar maken voor vertrek om de komende vijf maanden in Thailand te overwinteren. Eigenlijk zijn de voorbereidingen al een maand eerder gestart met het aanvragen van een visum en het doen van inkopen.
Spullen kopen die volgens Soj absoluut mee moeten in het vliegtuig. De koffers moeten vol. Dit gaf in het verleden nogal eens problemen, 20 kg was vaak te weinig. Gelukkig is de KLM royaler geworden, 23 kg in een koffer proppen kost best moeite.
Wat gaat er mee? Kerstspullen, tuinspullen, keukenspullen, noem maar op. Het helpt niet als ik zeg dat we dat ook in Thailand kunnen kopen. Ik mag me ook niet bemoeien met het inpakken. Daar ben ik haar dan wel weer dankbaar voor. Ik let alleen op het gewicht.
dinsdag 4 december
Dinsdag met de auto vanuit Zeeland naar Schiphol. In huis blijft Pam, de jongste zoon, achter. Die vindt het best dat zijn ouders vertrekken. Hij heeft weer het hele huis voor zichzelf en zijn vriendin. En ons geeft het een goed gevoel dat het huis niet heel de tijd leeg staat. Wij rijden langs Hielke, de oudste zoon in Rotterdam. Hij gaat mee naar Schiphol en houdt de auto bij zich tot wij weer terug komen. Het ophalen is dus ook weer geregeld.
De douane op Schiphol wilde weten of we meer dan 10.000 euro per persoon bij ons hadden. Want dat zouden we moeten aangeven. Naar waarheid kon ik zeggen dat we niet met zoveel geld op zak liepen. Dat er wel veel geld op een Thaise rekening was gestort is een ander verhaal. Daarover later meer. Nog even inkopen gedaan: drank, sigaretten, cosmetica en chocola. Je kunt niet met lege handen aankomen. Opa, inmiddels net als de koning 85 jaar, zou het niet begrijpen als hij zijn jaarlijkse fles whisky en slof sigaretten niet kreeg.
woensdag 5 december
De KL0875 was op tijd vertrokken en landde keurig om 09:45 uur op Suvarnabhumi. Snel naar ons hotel, ik had maar één wens: lekker slapen. Soj ging familie opzoeken, ze heeft twee zussen die in Bangkok wonen. Helaas was ze snel terug. Iedereen was naar de ceremonie voor de 85-jarige koning. Ik heb me toen maar laten overhalen om te gaan shoppen in MBK Center. In het hotel hebben we ’s avonds op de televisie nog uitgebreid gekeken naar feestelijkheden voor de koning.
Meestal blijven we na aankomst een paar nachten in Bangkok maar nu moest er voor het weekend veel geregeld worden in Phrae, dus vertrokken we de volgende dag.
donderdag 6 december
Vroeg op en naar Mor Chit, het noordelijk busstation. De bustocht naar Phrae is altijd lekker ontspannend. Je ziet het landschap veranderen. Eerst de drukte van Bangkok, daarna de rijstvelden in midden Thailand en bij de nadering van Uttaradit komen de bergen in zicht. Vóór Nakon Sawan is er een tussenstop om de maaltijdbonnen te gebruiken.
Eén minpuntje. Voor Thaien lijkt muziek pas mooi te zijn als die erg hard staat. Zo ook in de bus. Mijn vrouw vond dat ik niet moest zeuren. Ze zeggen dat je dover wordt naarmate je ouder wordt. Het is een schrale troost dat het vanzelf wel goed zal komen.
Bij het busstation in Phrae werden we opgehaald door een zus van Soj (ja, ze heeft drie oudere zussen). Om 7 uur ’s avonds waren we in ons tweede huis in Ban Mae Yang Yuang. Een klein dorp, dat valt onder de gemeente Mae Yang Rong. Voor wie het zoekt: Volg de 101 vanuit Phrae richting Nan. Na 25 km linksaf naar de 103, richting Phayao. Ongeveer 10 km de 103 volgen en dan, na de Don Chum School linksaf richting dorp.
vrijdag 7 december
Uitslapen was er niet bij. Om half 6 kwamen de omroepberichten van de tempel. Er hangt een luidspreker dichtbij ons huis, dus de boodschap komt altijd luid en duidelijk over. Waar het over ging? Geen idee. Ik kan niet verder dan tot 10 tellen in het Thais. Soj sloeg geen alarm dus er was niets dringends aan de hand.
Zoals gezegd, er moesten geldzaken geregeld worden. Via de Kasikornbank moet er maandag geld worden overgemaakt voor de aankoop van een auto. Maandag 10 december is blijkbaar een belangrijke Boeddhadag, dus uitermate geschikt om een auto te kopen. Maar de bank is dan juist gesloten vanwege die bijzondere dag. Dus moest alles op vrijdag geregeld worden. Het bankpersoneel leeft altijd met ons mee. Dat was zo toen we het huis bouwden in 2009 en nu werden we gefeliciteerd met de nieuwe auto.
Natuurlijk wilden ze weten wat voor auto. Het is een Toyota Avanza geworden. Voor mij hoog genoeg om normaal te kunnen instappen en niet te groot zodat Soj er ook in kan rijden (achter het stuur bedoel ik). En natuurlijk ook niet te duur. Een Fortuner is voor mensen met geld en dat zijn wij niet. Hoewel ze daar in ons dorp anders over denken. De grote pick-up, die we altijd mochten lenen, ga ik missen. Ik vond het een heerlijke auto om alle boodschappen mee te doen.
zaterdag 8 december
Een echte klusjesdag. De meegenomen kapstokken ophangen, een droogrek repareren, schoonmaken waterreservoirs. Ook moet er nog een buitenkraan bijkomen. We hebben er al 8, maar voor het wassen van de auto – wat ongetwijfeld vaak zal gebeuren – is een nieuwe kraan nodig. Voor mij is dat vrouwenlogica. Ook de tuin wordt aangepakt. Er lopen dus nogal wat mensen rond. En niet te vergeten de buurkinderen die allemaal even komen kijken of we echt terug zijn. Na snoep en cola beloven ze plechtig om nu weer ergens anders te gaan spelen. Ik ben wel kindervriend maar ik moet me ook kunnen bewegen.
We zijn weer thuis in Thailand. Soj is van alles aan het regelen en overal een praatje aan het maken. Ik zit weer op mijn favoriete plek: het balkon. Daar zal ik de komende maanden vaak te vinden zijn.
Beste Thailandbloggers. Joan Boer, Cor Verhoef, Dick Koger, Martin Carels, Chris de Boer en nu Jacques Koppert beschreven een week. Wie volgt?
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand28 november 2024Lagere elektriciteitstarieven brengen verlichting voor Thaise gezinnen en bedrijven
Nieuws uit Thailand28 november 2024Nieuwe banen voor ouderen versterken Thaise economie en samenleving
Eilanden28 november 2024Koh Phangan, natuurlijke schoonheid en een oase van rust (video)
Eilanden28 november 2024Prachtig Phuket (video)
Beste Jacques,
Wat een heerlijk verhaal waar veel rust vanuit straalt!
Veel plezier de komende 5 maanden.
Peter
Soj en Jacques,
Wat een aktiviteiten in een week tijd, je zal wel aan vakantie toe zijn.
Eerst weer acclimatiseren en wennen aan het weer en daarna lekker
relexen. Groetjes JC
Veel plezier in de komende 5 maanden en veel plezier met klussen .en zou maar zegen zaza
Je hoeft je dus niet te vervelen daar in Thailand. Soj zie je niet meer natuurlijk nu ze een auto heeft. Groetjes, je broer
Heerlijk verhaal, echt van genoten! Alleen die slof sigaretten en fles whisky voor opa snap ik niet, waarom koop je die tax free, bij de eerste de beste 7/11 is het een stuk goedkoper! ‘-)
Ik kan natuurlijk geen antwoord geven over de motivatie van de schrijver, maar ik weet wel dat de 7-Eleven niet elk merk whisky en sigaretten verkoopt, alleen de gangbare merken in Thailand. Misschien wil de schrijver hem verwennen met een extra lekkere sigaret en een echte goede whisky en die zijn toch echt niet altijd bij de 7-Eleven te koop.
Groet,
Lex K.
Ja, Lex (en Miek),
Dat is de kern van het verhaal. Opa drinkt veel Thaise whisky, te veel. Maar zo’n fles Famous Grouse dat is iets speciaals. Het zelfde geldt voor de sigaretten. En waarom denk je dat Soj een heleboel lipsticks meeneemt. Die komen uit Nederland en hebben dus een bijzondere waarde. Ook al koopt ze die, prijsbewust, bij de Hema.
Ah, oke dan, wij nemen voor de vader van de eigenaar van het resortje waar we vaak komen altijd een fles Black Label mee en ik kwam er pas later achter dat die bij de 7/11 veel goedkoper zijn als bij de tax free! 😀
Nog even iets heel anders, ik zie hierboven bij op 1 na alle reacties een negatieve waardering staan, ik zie dat regelmatig maar het ontgaat me totaal wat er nu precies mis is, misschien dat degene die daar kennelijk een hobby van heeft gemaakt dat eens zou willen verklaren?
Ha die Miek, dat valt mij ook regelmatig op, een minnetje op een artikel waar jijzelf geen min voor zou geven, het gaat zo op een heleboel blogs waar mensen de kans krijgen reacties te waarderen, misschien heeft de minner wel een hele legitieme reden om te minnen, negatieve ervaringen of emoties die zo’n artikel oproept, of misschien is het ook wel gewoon een vervelende klier, je kent de uitdrukking wel “gekken en dwazen schrijven hun naam op muren en glazen”gewoon een schreeuw om aandacht, maar het zou wel zo netjes zijn als hij/zij een reactie zou schrijven i.p.v. anoniem te minnen, in ieder geval zou de redactie na moeten kunnen gaan wie het is, maar dan is het nog onze zaak niet, en om eerlijk te zijn, ik min ook wel eens een artikel, louter gebaseerd op negatieve emoties die het artikel of die reactie oproept.
Aan de redactie: Sorry compleet “off topic” maar ik wilde graag even op de vraag van Miek, vanuit mijn optiek, reageren
Ik heb de betekenis van de waarderingen tot nu toe niet begrepen. Waarschijnlijk een uitlaatklep voor sommigen om, zonder zelf te reageren, toch mee te doen in de discussie. Mij zegt het helemaal niets.
Voor de oplettende lezer: Ik reageerde eerder met mijn afgekorte naam Jacq.
Ow echt waar! Ik had geen idee zeg, maar hij drinkt het als water dus het zal hem niet veel uitmaken! 😀
Wat is Thaise black label beste Tjamuk? Ik denk dat ik iets mis. Noemt u Famous Grouse black label? Ik denk dat de echte whisky liefhebbers hun maag gaat draaien als JW black label al goed genoemd word…