De week van Gringo

Toen ik – zo’n 11 jaar geleden – definitief naar Thailand verhuisde, schreef ik lange “nieuwsbrieven” naar Nederland, want er viel zo veel te vertellen, dat nieuw, leuk en spannend was. Een aantal van die nieuwsbrieven heb ik later ook op dit blog gezet. Het vele nieuws wordt met de jaren wel minder, althans minder spectaculair, veel dingen zijn gewoon dagelijkse routine geworden. Nog steeds leuk en boeiend, daar niet van, maar vaak niet iets om er een verhaal van te maken. Toch gebeuren er bijna dagelijks wel opmerkelijke dingen. Dit was mijn afgelopen week.

Zondag: Russen in toernooi

Iedereen, die het blog volgt, weet denk ik wel, dat ik regelmatig in de Megabreak poolhal ben en daar mede de wekelijkse toernooien organiseer. Ook deze zondag, 40 ingeschreven spelers uit 18 verschillende landen. Opmerkelijk was dit keer, dat wij 3 Russische deelnemers hadden en dat was een primeur. Alle drie, Maxim, Dimitry en Oleg kende we wel, maar ze hadden nog nooit samen in een toernooi gespeeld.

Natuurlijk gaf dat aanleiding voor onze “prietpraat”, dat nu Pattaya overstroomd wordt door Russen, ook Megabreak langzaam maar zeker door de Russen wordt veroverd. We stelden de directie voor maar vast te denken over Russische posters, proijslijsten, e.d., maar het antwoord was een grondig “f u”. Geen van de Russen, die zich zeer wel gedragen en best aardige kerels zijn, viel trouwens in de prijzen.

Maandag: Modern ritueel

Maandag een rustige dag, wat boodschappen gedaan, ’s middags een flink stuk gewandeld en ’s avonds gegeten bij Patrick’s Belgische restaurant. De keuze viel dit keer weer op mijn favoriete sliptongetjes. Inmiddels waren ook de andere tafeltjes bezet. Aan één daarvan streken twee jonge (ca 25 jaar) Belgische mannen neer. Terwijl ik – met een sigaar – nog zat uit te buiken van mijn maaltijd, werd hun bestelling geserveerd. Van vroeger ken ik nog wel de gewoonte, ook bij ons thuis, dat we voor het eten de handen vouwden, de ogen sloten en de woorden: Here, zege deze spijzen” prevelden.

Ik moest daar aan denken, toen ik de twee jongens een modern ritueel zag opvoeren. Hun bord werd voor hen neergezet en als op een teken namen beiden de smartphone uit hun zak en maakten vrijwel gelijk een flitsfoto van hun gerecht. Daarna wisselden zij even van plaats om ook het gerecht van de ander te fotograferen. Wat moet je nu met zo’n foto? “Delen” op Facebook misschien?

Dinsdag: Fon uitgedaagd

Fon is een mooie Thaise meid van 23 jaar, die ik al enkele jaren ken als een goede poolspeelster in Megabreak. Zij is wel een beetje wispelturig van karakter, want soms opgewekt en lacherig en dan weer wat neerslachtig met een grote mond. Dat laatste wordt haar niet door iedereen in dank afgenomen, maar ik houd wel van zo’n vrijpostige aardige meid, die haar mond niet op een verkeerde plaats heeft.

We mogen elkaar graag – zonder bijbedoelingen zeg ik er maar even bij, want zij heeft al een hele tijd een Amerikaanse jongen als “boyfriend’. In de beginjaren kon ik nog wel van haar winnen, maar zij verbeterde zichzelf zodanig, dat ik in de meeste gevallen het onderspit delf. We spelen dan eigenlijk ook alleen tegen elkaar als dat zo in de loting voor een toernooi geregeld is.

Dit keer had ik haar uitgedaagd om weer eens tegen elkaar te spelen. We speelden 9-bal en wie het eerst 10 frames had gewonnen, won de wedstrijd. Omdat zij veel beter is dan ik, kreeg ik de eerste vier frames cadeau, nog 6 te gaan dus. Zij won de eerste vier met gemak, gaf mij geen enkele kans.

Toen kwam er een vriend van haar “boyfriend” binnen, een Amerikaanse vakantieganger. Fon begroette hem, maakte een praatje en toen was het gedaan met de concentratie. Zij stapelde fout op fout, en ik maakte de wedstrijdkeurig af, met 10 – 6 gewonnen! Eigenlijk is zij vaak een slechte verliezer, pruillipje en boos gezicht, maar dit keer nam zij het sportief op!

Woensdag: tandarts

Ach, weer zo’n dag, die dramatisch begon, althans dat maak ik er van. De afspraak voor controle en tandsteen verwijderen is gemaakt en ik wacht lijdzaam de datum af. Dat wil zeggen, ik had al eerder een afspraak, maar heb die zo maar een week verplaatst. Op de dag dat ik een andere afspraak maakte was ik opgelucht, geen tandarts, maar ja, het moest toch gebeuren, nietwaar?

Dus vandaag met angst en beven naar de tandarts voor de halfjaarlijkse controle. Zenuwen gieren door mijn keel als ik in de stoel plaatsneem en, nadat hij me geruststellend op de arm klopt, begint de tandarts in mijn mond te rommelen. Niks aan de hand natuurlijk, zoals gewoonlijk, en bovendien nauwelijks gemerkt, dat hij het tandsteen wegbikte en de bruine (sigaren)aanslag  verwijderde. Als ik betaald heb en afscheid genomen, stap ik stilletjes juichend op mijn motorbike, deze dag kan niet meer stuk!

Donderdag: kroegentocht

Chris, een Engelse vriend, heeft zijn vakantie er op zitten, het is zijn laatste avond en dus(?!)  moet dat gevierd worden. Met zijn zessen beginnen we aan een lange kroegentocht door Pattaya. We beginnen in de Atlantic Bar bij Soi 3, een leuke tent met aardige dames en goede muziek. Beetje flirten met de meiden mag best, en als je duidelijk maakt, dat je een Thaise partner hebt en hier woont, is het vaak gewoon gezellig gezelschap.

Daarna nog even naar Drinking Street voor wat meer drank en dan naar Soi 8, waar een andere vriend, Terry, een bar heeft, of eigenlijk zijn dat er drie aaneengeschakeld. Goede muziek van een Filippijnse band, natuurlijk de eeuwige nummers uit de Pattaya Top-10 (Rhinestone cowboy, Roses are red, My Way, u kent ze wel), maar ook het nummer van Gangnam style wordt regelmatig opgevoerd.

Met inmiddels aardig wat drank op, geef ik – het is inmiddels een uur of twee ’s nachts – een demonstratie van die gangnam style dans. Algemene hilariteit, bis, bis! De volgende avond moet ik in Megabreak het kunstje nog eens overdoen, maar ik ben dan nuchter en dan weiger ik dat uiteraard. Ik houd het daarna voor gezien, neem een motorbiketaxi naar huis, terwijl de anderen hun tocht richting Walking Street voortzetten tot aan de vroege ochtend. Dag Chris, tot een volgende keer!

Vrijdag: druk verkeer in Pattaya

Vandaag weer een lange wandeling gemaakt. Dit keer neem ik de route van Pattaya Noord via Sukhumvit Road en Pattaya South, weer terug naar Second Road en dan naar huis via Pattaya Noord. Een soort rechthoek dus met een lengte, van ik schat, 10 à 11 kilometer. Het valt mij op, dat het erg druk is in het verkeer. Wat ik wel vaker doe tijdens mijn wandelingen door de hoofstraten van Pattaya, is het tellen van de (toeristen)bussen. Dat zijn er nogal wat, want die toeristen worden dagelijks van hot naar her getransporteerd. Meestal kom een aan een stuk of 80, 90 bussen, maar vandaag heb ik een absoluut record. Ik telde langs de aangegeven route 309 bussen! Bussen, die ik wel vaker zie, omdat die alleen lokaal rijden, lijnbussen naar Bangkok e.d., schoolbussen, maar dit keer veel toeristenbussen, van elders, die een bezoek aan Pattaya brachten.

Kennelijk is er landelijk een tekort aan luxe toeringcars, want ik zag ongewoon veel lijnbussen uit andere streken. Bussen, die normaal van Bangkok naar bv. Roi-Et, Mukdahan, Laksi, Chiang Rai, Uttaradit, Sisaket, Khon Kaen, Lampoon, enz. werden ingezet om de vele toeristen naar Pattaya en de vele attracties in en rondom Pattaya te brengen. Ik denk niet, dat veel van die toeristen ’s avonds in Walking Street te vinden zijn.

Vrijdagavond: eten bij Louis

Joseph Jongen, een andere blogschrijver, was in Pattaya en had dit leuke restaurant Louis in Soi 31 van Naklua ontdekt. Dus gingen we gedrieën, Joseph, collega blogridder Hans Geleijnse en ik daarheen om te eten, te praten en te lachen. Het eten was meer dan voortreffelijk, gelachen hebben we ook om elkaars verhalen en we hebben voor bijna alle (wereld)problemen een goede oplossing gevonden. Veel drank natuurlijk en om kwart over twaalf vroeg de eigenaar van dit familierestaurant ons vriendelijk als laatste gasten “weg te wezen”. Zijn moeder, zijn vrouw en zijn kinderen zaten al in de auto om huiswaarts te keren. Een geweldige avond!

Zaterdag: Burapa Bike Week

Met mijn zoon Lukin naar Silverlake om te kijken naar het spektakel van de groots opgezette Burapa Bike Week. Op een immens en glooiend terrein tientallen stands van alle motormerken en alles wat daarmee samenhangt en, naar ik oorspronkelijk schatte, wel 2000 motoren. Allerlei merken, allerlei modellen, de één nog vreemdsoortiger dan de ander en de één nog maar lawaai makend dan de ander.

Om vier uur werd er een tocht van enkele honderden liefhebbers georganiseerd in de omtrek – naar Pattaya was door de grote drukte aldaar onmogelijk – en de start was een prachtig gezicht. Mijn schatting van 2000 motorfietsen was belachelijk, een goede vriend van mij, een Noor, was er het gehele weekend en volgens hem waren er vrijdag al meer 10.000 motoren en zaterdag moeten dat er volgens hem zeker 20.000 geweest zijn. Ik heb geen verstand van motoren, maar ik weet zeker, dat er op bv. YouTube wel filmpjes van de Bike Week 2013 te vinden zijn.

U ziet het, allemaal verhaaltjes, die passen in de rubriek “Nutteloze Informatie”, maar ik vond het wel leuk om te vertellen.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
• Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
• Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)