Inschrijven bij een Thais relatiebureau gunt je een blik in een verborgen wereld.
De vriendelijke dame van het bemiddelingsbureau had Pim in de mooiste bewoordingen omschreven. Wat bleef hangen was de opmerking: Pim, een Thaise dame van midden 40 zoekt een “mature gentleman”.
Nou, wat gentleman betekent begreep ik wel, maar dat “mature” was wat raadselachtig. In het woordenboek wordt het op verschillende manieren vertaald en niet altijd even vleiend. Het woord kan volwassen betekenen, maar ook belegen of zelfs oud.
Mijn eerste afspraak met Pim was in Bangkok, in een klein gezellig restaurant, dat zich in de Marokkaanse keuken had gespecialiseerd. Of je nu als volwassen of als belegen wordt beschouwd, je wilt toch een goede indruk maken en ondanks de tropische warmte trok ik een nette broek en een mooi overhemd met lange mouwen aan. Pim kwam in een voor het Thaise klimaat passende wijde jurk.
Of ik “mature” was of niet speelde eigenlijk direct al geen rol meer, want Pim was helemaal niet op zoek naar een levenspartner. Zij werkte voor de concurrentie, met andere woorden voor een ander bemiddelingsbureau. “Het grote probleem in onze branche,” zei zij met een ontwapenende openheid, “is heel eenvoudig: op negen vrouwen, die zich bij een bemiddelingsbureau aanmelden komt slechts één man.
Ongeveer een jaar geleden is het allemaal begonnen, toen weer eens een vriendin mij de bons gaf, gefrustreerd door mijn vele riskante reizen en onregelmatige werktijden als journalist. Een vriend overtuigde mij, dat ik, om de eenzaamheid tegen te gaan, mijn geluk eens moest beproeven bij een nieuw opgezet relatiebemiddelingsbureau. Naar Europees en Amerikaans voorbeeld worden hun diensten tegen een niet-geringe vergoeding aangeboden aan mensen met een druk bezette baan. Na een uitgebreid interview, waarin alles van geloof via hobby’s en gedetailleerde persoonlijke voorkeuren wordt besproken, regelen zij afspraken met geschikte kandidaten in goede restaurants.
Men heeft in Thailand, althans in Bangkok blijkbaar een gat in de markt ontdekt. Bangkok wordt weliswaar aangeprezen als “de stad der engelen” met in de uitgaanscentra en talloze bars meer dan voldoende amusement, maar – net als in vele westerse grote steden – is het ook hier moeilijk een duurzame relatie te krijgen.
Met wat Pim mij nu vertelde, zou ik mij als een haan in een kippenhok moeten voelen. Enerzijds. Anderzijds werd het mij ook duidelijk, dat ik een beetje bij de neus genomen werd. Immers, ging er door mijn hoofd, bij een mannentekort zou ik geld moeten krijgen in plaats van 800 euro te betalen voor de afgesproken 24 afspraken.
En toch heb ik geen spijt van het betaalde geld. Want na negen jaren in Thailand te hebben gewoond ging er een wereld voor mij open, waar ik daarvoor geen idee van had. In Bangkok wonen talloze vrouwen van tussen 30 en 50 jaar, waarvan tenminste een deel met aan vertwijfeling grenzende vastbeslotenheid een levenspartner willen. “Thaise mannen van jouw leeftijd”, verklaarde Pim mij onverbloemd. “denken anders dan Europeanen of Amerikanen. Zij denken, dat ze voor het geld, dat aan een bemiddelingsbureau betaald moet worden, ook een jonge vrouw van tussen 20 en 30 jaar kunnen krijgen.”
Daaronder hebben oudere vrouwen te lijden, zoals Jum, 45 jaar, oogarts, gescheiden, die ik als eerstvolgende ontmoette. “Wij hebben in Thailand een vrouwenoverschot,” vertelde zij mij, “en van de mannen is de helft homoseksueel.” Men heeft niet veel fantasie nodig om te begrijpen, dat ik mij met zulke uitlatingen al gauw in de zevende hemel waande. De buitenlandse man als reddingsboei en lieveling van de vrouwen, dat had ik in mijn stoutste dromen niet kunnen bedenken.
Susan, dochter van een Indiase vader en een Chinese moeder, versterkte mijn toch al gestegen zelfvertrouwen nog eens. “Thaise mannen passen niet bij vrouwen als ik, die in hun werk succesvol zijn,” klaagde zij, ”die willen veel meer een lieve huisvrouw, die alle capriolen van de echtgenoot stilzwijgend en lijdelijk accepteert.” Susan en ik troffen elkaar in een bekend Italiaans restaurant, waarvan de prijzen beter gepeperd waren dan het eten. Het is zo’n gelegenheid, waar je je gezicht af en toe moet laten zien, als je iets te betekenen wilt hebben in de betere kringen van Bangkok. De wijn was goed, de stemming snel uitgelaten, maar toen volgde er toch een voor mij schokkende bekentenis. Susan, een aantrekkelijke vrouw van begin 40, heeft haar hele leven geen enkele relatie gehad. “Ik ben de oudste dochter,”vertelde de directeur van een marketing firma, “ik heb altijd voor mijn ouders gezorgd, zoals dat van mij verwacht werd. Mijn broers en zusters zijn wel allemaal getrouwd.”
Ik dacht opeens aan een Thais uitdrukking, die zogenaamde slechte dochters nog wel eens naar hun hoofd geslingerd krijgen: “Jij vindt je echtgenoot belangrijker dan je familie.” Persoonlijke vrijheid en privacy moeten in Thailand altijd achterblijven als het om de familieband gaat. Het is één van de vele valstrikken van de Thaise cultuur, die huwelijken van buitenlanders en Thais kunnen beïnvloeden. De Amerikaan Chris Pizarro en de Thaise schrijfster Vitida Vasant hebben daarover een boek geschreven, getiteld “Thaise koorts”. Als één van de grootste struikelblokken noemen zij Nam Jai, wat je kunt vertalen met ‘sap van het hart’ en waarmee in feite gulheid wordt bedoeld.
“Het belang van gulheid is in Thailand zo groot, dat het ver boven alle voorstellingen van privacy, onafhankelijkheid en eerlijkheid uit gaat, stellen de schrijvers. Nam Jai behoort tot de belangrijkste karaktereigenschappen, die een man moet hebben. Gulheid niet alleen ten opzichte van de geliefde, maar de hele familiekliek behoort er bij betrokken te worden. Voor vele westerse buitenlanders is deze gewoonte moeilijk te accepteren. Zij zijn met het idee grootgebracht, dat een relatie waar geld aan te pas komt, meer een zakelijke transactie is dan dan liefde.
Dat onbegrip voor Nam Jai is vaak de oorzaak, dat buitenlanders als Kee Nieow – gierigaard – worden gezien, verklaren de schrijvers. Het boek is inmiddels een soort standaardwerk, ik heb ermee al voorkomen, dat ik tijdens die ontmoetingen een slechte indruk zou maken. Precies zoals een gentleman zou doen probeerde ik steeds aan het eind van de avond de rekening te betalen, hetgeen mij slechts boze blikken opleverde. Alle Thaise dames, die ik ontmoette, wilden hun eigen deel van de rekening voldoen.
De balans van mijn poging een relatie te verkrijgen is niet geheel in evenwicht. Een nieuwe relatie zit er na 24 afspraken niet echt in, wel ik heb ik er een aantal vriendschappen aan overgehouden, zeker met Pim. Zij vertelde mij nog, dat van haar vroegere schoolklas vier van de elf vrouwen nooit zijn getrouwd. Voor Pim is het duidelijk waarom die vier alleen zijn gebleven: “Hun familie heeft dat niet geaccepteerd, of de huwelijkskandidaten waren niet rijk genoeg of zij waren niet opgegroeid in gegoede families.”
Willi Germund (Berliner Zeitung) – vertaald door Gringo
– herplaatst bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Dit verhaal stampt gewoon open deuren in. Er lopen in Bangkok alleen al tienduizenden van deze dames rond. Deze dames zijn hoog opgeleid, hebben een mooie carrière, of zijn succesvolle zakenvrouwen, en hebben meestal al een aardig stukje van de wereld gezien. deze dames zijn zeer open minded en zoeken een partner van hetzelfde niveau. Dus Pattayangers met de daarbij horende mentaliteit is echt niet het soort man dat zij zoeken. De overgrote meerderheid van deze dames heeft een etnisch Chinese achtergrond. Zij hebben allen een zeer druk sociaal leven, en dat speelt zich heus niet af in de lokale beerbar met biljarttafel. maar in de betere eetgelegenheden. Dus een eventuele partner mag daar niet uit de toon vallen. En moet ook aanvaarden dat zulk druk sociaal leven zeer belangrijk is voor haar beroepsleven en haar netwerk,dat in
Thailand trouwens essentieel is, want zonder goed netwerk sta je nergens in Thailand.
Ik heb enkele relaties gehad met zulke dames en ook met een van hen gehuwd. Zij was 45 toen ik haar leerde kennen, nooit een relatie gehad, dus ook geen kinderen en komende uit een familie uit de middenklasse en had een kaderfunctie. Zoals vele van haar leeftijdsgenoten was het vooruitzicht om alleen oud te worden geen aantrekkelijk vooruitzicht. Maar zij wou wel een man die bij haar paste en die kennis had van de Thaise(Chinese) cultuur.Ik was weduwnaar geworden na een 32 jarig huwelijk met een Sino/Thaise echtgenote. Dus dat plaatje paste perfect. Was ook het geval in een vorige relatie met een zeer succesvolle zakenvrouw. Deze relatie mislukte maar we zijn amicaal uit mekaar gegaan en houden nog contact via FB.
Mijn echtgenote heeft bijna maandelijks een klasse re-unie met klasgenoten uit het middelbaar, wel van die 15 klasgenoten hebben er 10 nog nooit een relatie gehad. Dit om u maar een idee te geven.
Tenslotte wil ik toch opmerken dat ik het boek ”Thaise koorts” de grootste onzin is die ik ooit gelezen heb. Als u de raadgevingen (geschreven door de Thaise mede auteur) uit het boek volgt men afstevent op een debacle. Want die raadgevingen zijn het ultieme wenslijstje van Isaanse goldiggers. Wil sterk benadrukken dat niet alle Isaanse dames golddiggers zijn.
Als ik dit allemaal zo lees, heb ik niet echt de behoefte om mij in de hogere kringen te begeven, maar komt misschien nog, ik zou er zeker niet misstaan denk ik te weten……….
Maar als het warm is doe ik mijn broek met lange pijpen en mijn shirt met lange mouwen toch zeker niet aan, dus het zal uiteindeljk wel niets worden.
Was Willi nogal onbekent met de praktijk? Boekjes over relatie-advies kan ik persoonlijk niets mee. Het genoemde boek waa dan ook eerder vermakkelijke kost en niet bepaald nuttig*). Het gaat immers om twee individuen en hoe die op elkaar inspelen en hoe ze communiceren. Thai/Aziaten komen niet van een andere planeet dan westerlingen/Europeanen. Naast hoe de twee persoonlijkheden op elkaar inspelen zeggen o.a. zaken als het sociale milieu/klasse veel meer dan welk paspoort je hebt.
Als je met iemand in zee gaat wie zelf plus de hele familie financieel het water tot aan de lippen staat mag je inderdaad eerder verwachten dat de persoon die het wat breder heeft regelmatig wat bijspringt. En Thailand kent nog amper een welvaartsstaat dus is het sowieso al gebruikelijker dat je de gepensioneerde ouders helpt. Deden en zouden we hier ook doen als de oudjes hier zelf onvoldoende inkomen voor de oude dag zouden hebben.
Als je date het wat beter heeft en uit de (hogere) middenklasse komt dan kan die prima voorzichzelf zorgen. Dan wordt echt niet verwacht dat je standaard de rekening maar betaald. Dat zal dan meer afhangen van hoe je als datend stelletje op elkaar inspelen. 50/50 met de rekening is dan echt geen vreemd iets.
De jong volwassene van nu pakt voor een eerste date prima een drankje of een restaurantje en delen dan de rekening. En dan zal niet meteen de familie aankloppen of een aardige bak geld uit de boom te schudden. Maar het hangt maar net af wie wie treft. En als je beide senang bent, toppie.
*het best staat me nog bij dat de auteurs schrijven dat de Thai conservatiever is en dus mogelijk onbekent is met orale seks en dit idee zeer vreemd of zelfs vies kan vinden. 555 Alsof de Thai van nu 20-40 niet met regelmaat op internet zitten… doelgroep leek dan ook de stereotype Amerikaanse man van middelbare leeftijd met ditto Thaise uit een simpel boeren familie zonder echte toegang tot onderwijs of internet. Niets mis mee maar wel een beperkt spectrum.
Onze Duitse reporter trof wel vrouwen met humor, want dat vrouwoverschot valt wel mee. 51,9% van de bevolking is vrouw, 49,1% is man. Als de helft van de mannen homo is ben ik benieuwd wat er in het leidingwater zit (en waarom Prayuth daar nog niets aan heeft gedaan). 555
Bron: Census 2010 & Google Translate:
http://popcensus.nso.go.th/home.php
Leuke link!
De link is nu helaas dood. De cijfers kunnen we echter verder uitsplitsen om te zien hoeveel vrouwen er in overschot zijn voor een bepaalde leeftijdsgroep. Bij geboorte zijn er meer mannen, en door hun gedrag en risico’s gaan mannen eerder dood. Denk aan verkeersongelukken, gevechten, ongelukken op de werkvloer etc. Vanaf de leeftijd ergens in de 30 zijn er evenveel mannen als vrouwen, daarna meer vrouwen als mannen. Onder de streep zijn er dan iets meer vrouwen dan mannen in Thailand.
Daarom blijf ik er op wijzen, als je het feit dat er iets meer vrouwen zijn dan mannen een mooi excuus vind om een Thais vrouw als partner te nemen, zoek dan een oudere Thaise vrouw. Daar is een overschot aan. Hoe ouder hoe beter. 🙂
Liever een jonge partner tot een jaar of 30-35? Prima, kies dan een mannelijke partner. Er schijnen nogal veel homo’s te zijn dus naar Thailand, drink wat water (of anders de wonderbaarlijke hoge ratio homo’s die er zogezegd zijn volgens diverse mensen), wordt ook homo of bi en trouw met een leuke Thaise man. Of keer terug in een volgend leven als vrouw en zoek een leuke Thai man.
Cijfers 2020 CIA factbook (die van andere bronnen/metingen verschillen nauwelijks)
Geboorte: 1,05 mannen op 1 vrouwen
<15 jaar: 1,04 mannen op 1 vrouwen
15-24 j: 1,04 mannen op 1 vrouwen
25-54 j: 0,98 mannen op 1 vrouwen
55-64 j: 0,88 mannen op 1 vrouwen
65+: 0,77 mannen op 1 vrouwen
Totaal: 0,96 mannen op 1 vrouwen.
In percentages:
0-14 jaar: 16.45% (man 5,812,803/vrouw 5,533,772)
15-24 jaar: 13.02% (man 4,581,622/vrouw 4,400,997)
25-54 jaar: 45.69% (man 15,643,583/vrouw 15,875,353)
55-64 jaar: 13.01% (man 4,200,077/vrouw 4,774,801)
65 jaar en ouder: 11.82% (man 3,553,273/vrouw 4,601,119)
Plaatje: https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/attachments/images/large/TH_popgraph2020.JPG?1584365524
Bron:
– https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/th.html