Mini-dagboek van Pim Hoonhout (2): Met geen Pen te beschrijven

Uiteraard maak je als inwoner van Thailand alle dagen weer onverwachte dingen mee. Maar wat Pen voor mij heeft gedaan is met geen pen te beschrijven. Pen is een werkneemster bij Say Cheese in Hua Hin. Bijzonder? Ja.

Zo gebeurde mij op weg naar huis dat op aanraden van een onbekend persoon het beter was om mij naar huis te laten rijden door hem, omdat ik nog 14 km voor de boeg had en de avond wel heel gezellig was geweest. Het was al erg laat en juist in dat straatje begint het feest pas als de bars dicht zijn. Als ervaren stommeling trapte ik er weer in.

Even wat regelen met een chauffeur, in nou net dat ene eethuisje waarvan ik had gezegd daar nooit meer te willen komen. Uiteraard kwam er ook een dame van formaat, ik de ervaren persoon wees haar de weg op straat. De onderhandeling om mijn vervoermiddel naar huis te krijgen, begonnen daarna stroef te verlopen. Het was, dacht ik, mijn voordeel want ik was nog niet bezopen.

In ieder geval ben ik die nacht thuis gebracht en iemand zou ons volgen om mijn kleine lieveling van 125 cc veilig bij mij te laten slapen. Voor mij is hij linksaf gegaan naar de apen. Geld weg, brommer weg.

Daarna ben ik gaan zoeken in alle hoeken. Ook op de plaatsen waar de toerist nooit is geweest, vieren de mensen daar op hun manier een feest. Pech, brommer weg.

Bij  guesthouse Say Cheese heb ik mijn verhaal verteld, omdat daar ook veel Nederlanders komen. Daar werkt PEN een vrouw om van te dromen. Ik vertelde dat er een beloning zou komen als ik dat ding waarmee je overal makkelijk kan komen, terug zou zien. Die lieve meid heeft binnen een half uur mijn tweewieler weten te vinden zodat Honda weer onder mijn kontje rijdt.

PEN, die lieverd, wilde geen geld als beloning, ze heeft mijn haring intussen leren kennen. Dat is waar ik haar mee kan verwennen. Die eet zij nu elke dag, zij is een wonder als ik dat zeggen mag. Door 1 sticker op dat ding die over haring ging, heeft zij hem bij mij teruggebracht. Er zijn echt wel aardige dames in Thailand.

Het vorige mini-dagboek van Pim Hoonhout ‘Wat een teleurstelling’ verscheen op 26 september.