Mini-dagboek van Klaas Klunder: Eten, drinken en stemmen
Dit weekend waren er in Thailand verkiezingen voor een soort sub-district (obatoh). Voor de eerste keer maakte ik dat mee, in een klein dorpje in de Isaan. De man van de zuster van mijn vriendin was kandidaat, dus ik had informatie uit de eerste hand.
Het dorpje heeft 2500 stemgerechtigden en er waren zeven kandidaten voor twee zetels, afgevaardigden naar een college van meer dan honderd personen uit andere dorpen. Het zijn individuele kandidaten dus geen partijen die deelnemen.
Om de ‘verkiezingskas’ te vullen gaan sommigen naar de bank met de eigendomspapieren van huis of land en sluiten daarop een lening af, anderen hebben zelf een goed gevulde portemonnee. Twee tot drie weken duurt de ‘campagne’. De meeste kandidaten organiseren bijeenkomsten waar iedereen welkom is, een luidsprekerwagen toert door het dorp.
Het programma bestaat meestal uit 3 delen: gratis eten zoveel je wilt, gratis drinken zoveel je wilt, aan het einde van het bacchanaal deelt de kandidaat biljetten van 100, 500 of 1000 baht uit, afhankelijk van de sterkte van de portemonnee. Het programma voorziet niet in inhoudelijke speeches of uitleg van de speerpunten van beleid, evenmin is er gelegenheid tot vragen stellen, zo het publiek daartoe nog in staat is.
De uitslag was niet verrassend. De kandidaten die de zetels wonnen, hadden het meeste uitgegeven aan eten en drank. Ook gaven ze aan elke aanwezige 1000 baht.
In totaal gaven deze kandidaten ongeveer 100.000 baht uit om verkozen te worden. Diegenen die geen eten en drank verstrekten maar op hun persoonlijk kwaliteiten vertrouwden hadden het mis, respectievelijk plaats 6 en 7. De man van de zuster van mijn vriendin investeerde maar 70.000 baht en werd vijfde. Dus money lost, zoals ze dat hier zeggen.
De geluksvogels zitten vier jaar en ontvangen per maand 5.500 baht aan tegemoetkoming. Dus na aftrek van de kosten naar Thaise maatstaven een leuke bijverdienste. Zeker als je meeweegt dat er per maand twee vergaderingen worden gehouden en er overigens weinig tot geen werk bij komt kijken (sabai, sabai). Dus geen wonder dat men naar de bank gaat voor een lening.
Het zou natuurlijk sneu zijn als de zetel wordt gemist, maar geen nood, over 4 jaar is er weer een verkiezing. De Thai gaat hieronder niet gebukt. Mai pen rai.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Tja. Wat moet je hier nu op zeggen? De Pheu Thai beschouwt dit wellicht als de ECHTE democratie (waarvoor hun aanhangers in Bangkok hebben gedemonstreerd en hun leven hebben verloren) maar ik zou het liever de Leo-SomTamPala democratie willen noemen. In Nederland gaat de liefde door de maag, in Thailand gaat de democratie door de maag. Op den duur echter leidt dit tot maagzweren…
Volmaakt onbegrijpelijk bericht. Waren dit verkiezingen voor Nayok O.B.T.? Waren dit verkiezingen voor parlementslid? Waren dit verkiezingen voor Poo Yai Bahn? Waren dit verkiezingen voor Kamnan? Voorzitter? Elke verkiezing heeft zijn eigen budget. Gezien de overhandiging van 1000 baht biljetten lijkt dit op een Nayok verkiezing, maar daar is er maar 1 die gekozen wordt. Budget 100.000 baht volmaakt onjuist. Budget voor Nayok ca. 2-4 miljoen baht.
BesteEgon,
Jammer dat je mijn stukje niet begrijpt. Het is een sfeer tekening, maar ik zal het proberen uit te leggen. De kern is, dat het gaat over hoe de thaise democratie op micro niveau werkt. Niet hoe het officieel moet. Wat een kandidaat doet om verkozen te worden. Zoals de romeinen al wisten brood en spelen, hier dus eten, drinken en geld. Hoeveel een kandidaat uitgeeft dat is niets formeels, juist niet , maar gewoon wat bruin individueel kan trekken. Dus die getallen 100, 500 en 1000 zijn gewoon wat de gek er voor over heeft in het dorp waarover het gaat. En ik kan je verzekeren dat die bedragen redelijk kloppen. Overigens noem ik de naam obatoh, jij schrijft O.B.T, valt je iets op??
Misschien een idee om over 4 jaar eens met een kandidaat mee te lopen, dan wordt het misschien wat begrijpelijker.
Overigens werkt hier op landelijk niveau net zo, denk maar aan de verkiezingsbelofte om elke scholier in Thailand een tablet te geven. Iets van terecht gekomen????
Het is ‘oh boh toh’, een afkorting voor ‘ongkorn borihaan soean tambon’, dat is het Thaise equivalent van onze Publieke Werken. Het zal wel, zoals Egon zegt, de verkiezing van de voorzitter betreffen, ook wel ‘nayok’ genoemd, net als premier Yingluck, ‘nayok ratramontri’ heet, voorzitter van de ministerraad. Maar van de hoeveelheden geld kan ik ook geen gehakt maken.