Maria’s Dagboek (deel 9)

Maria Berg (72) liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde in oktober 2012 naar Thailand en daar heeft ze geen spijt van. Haar familie noemt haar een ADHD-bejaarde en dat beaamt ze. Maria werkte als dierenverzorger, leerling-ziekenverzorger, bestuurder op de dierenambulance, lady bartender, activiteitenbegeleider in de dagverzorging en en als verzorgende C in de particuliere thuiszorg. Erg honkvast was ze ook al niet, want ze woonde in Amsterdam, Maastricht, België, Den Bosch, Drenthe en Groningen.

Middel tegen hoofdluis

Net als in Nederland hebben de schoolgaande kinderen hier wel eens last van hoofdluis. Mijn kleinkinderen waren er druk mee, want het heerste op school.

Men neme bladeren van de anoniaboom, stamp ze fijn en doe er rijstwijn bij. Smeer het hele hoofd ermee in, handdoek er omheen en 30 minuten laten zitten. Uitspoelen en nawassen met shampoo, dit na tien dagen herhalen en je hebt geen luizen meer.

De Wevers

Om deze tijd van het jaar ben ik hier nog nooit geweest, dus er zijn ook dingen die ik voor het eerst zie. Zoals in de tuin van mijn zoon. Langs de kant van de vijver staan een paar bomen, waarin geweven bollen hangen, met een gaatje erin. De geweven bollen hangen aan dunne draden boven het water. Het slimme hiervan is, dat andere dieren er niet bij kunnen komen.

Dit zijn de nesten van de wevers. Een vogel waarvan het mannetje fel geel is en het vrouwtje onopvallend bruin. Ze vliegen af en aan, om hun jongen eten te geven. In Thailand worden ze ook wel de curry vogels genoemd, vanwege de kleur. Weer zo’n wonder van de natuur.

De cactusplant vind ik persoonlijk een heel lelijke plant. Er staan er hier meerdere, heb nooit begrepen wat men er aan vindt. Tot deze tijd van het jaar, er groeien nu allemaal prachtige rode vruchten in, zoet en erg lekker. Had ik ook nog nooit gezien.

Een verrassing!

Mijn schoondochter stond voor de deur met een mand met vijf kittens. Met de belofte dat als ik naar Nederland wil, zij er voor zal zorgen, koos ik er twee uit. Een heer, mokkabruin en een dame bruin met wit. De egaal bruine heet Bonbon en de andere Praline.

De andere drie nam mijn schoondochter mee. Ze zijn bij haar thuis allemaal dol op katten en er is plaats genoeg. Mijn nieuwe aanwinst is een bron van opwinding voor pup Kwibus, vooral als er geblazen en gegromd wordt door de kittens.

Het zal nog wel even duren voor ze aan elkaar gewend zijn. Ze hebben de logeerkamer gekregen, met een hekje ervoor, ze kunnen er in en uit, maar Kwibus kan er niet in.

Huis te huur

Aan een landweggetje staat een heel mooi houten huis, met opengewerkte houten randen aan het dak. Het huis bestaat uit beneden: een grote kamer, keuken, wc en badkamer. Buiten: twee trappen, naar de eerste verdieping. Hier zijn twee slaapkamers, geen badkamer en geen wc.

Het huis heeft een leuke tuin, er is een heel grote vijver. Die is ontstaan door het afgraven van grond, die is gebruikt om het hele stuk grond op te hogen. Het water van de vijver begint pas op een diepte van 150 centimeter. Als je naar beneden valt, kom je er met geen mogelijkheid meer uit. Over het water staat een romantisch prieel op palen, waar je heerlijk kunt zitten.

Aan drie kanten staat om alles heen een muur met ramen er in, de vierde kant is het water van de vijver. Terwijl ik daar was, liep er net een vrouw langs met zes waterbuffels. Dit alles ligt midden tussen de maïsvelden. Het huis is te huur. Ga ik het huren of niet, dat is de vraag.

Het laatste nieuws

Het lesgeven op school gaat toch beginnen na de vakantie in oktober, het zal mij benieuwen (zie Maria’s Dagboek deel 3).

De winkel in het dorp met de volkswagenkevers is er niet meer het is nu een winkel in moderne auto’s.

Met de buitenhond, die nu de tuinhond is, gaat het goed. Kwibus en de kittens beginnen al aardig aan  elkaar te wennen en ik heb net ontdekt dat het dorp vier dierenwinkels heeft.

Maria’s Dagboek (deel 8) verscheen op 28 juli.