Maria’s Dagboek (deel 4)

Naar de kapper: prima geknipt
en het zit nog leuk ook (archieffoto)

Maria Berg (71) liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde naar Thailand en daar heeft ze geen spijt van. Deel 1, 2 en 3 van haar Dagboek verschenen op 28 november, 29 december en 23 januari. Vandaag deel 4.

De kleinkinderen willen allemaal een taartje

Zaterdagmiddag, naar de zaterdagmarkt. Ik kijk mijn ogen uit. Heel veel soorten groenten en fruit die ik niet ken. Soorten vis die ik nog nooit gezien heb. Er liggen ook gebraden kippen, zien er lekker uit, maar als ik bedenk dat ze er misschien al vanaf de ochtend liggen, toch maar niet gekocht. Wel groenten en fruit en lekkere limoentjes. Spannend, hoe zal dat allemaal smaken?

Dan de afdeling zoetigheid, ik ben met mijn kleinkinderen en die willen allemaal een taartje. Het ziet er mooi uit en ze zoeken er allemaal een uit, ook een voor mij, die gaan we thuis opeten. We gaan naar huis en verheugen ons onderweg op het mooie taartje, dat zal smaken.

Thuis gekomen, eerst alles uitladen en dan gaan we er echt voor zitten, daar komen de taartjes! Ik ben een echte taart liefhebber en meen ook dat ik er wat van weet, de kinderen eten er genietend van. Ik doe een nieuwe ervaring op, heel goed voor de lijn, ik zal het nooit meer eten!

—

We gingen voor een wasmachine en belandden op een bruiloft

Afgelopen zaterdag, we ( de hele familie) gingen eindelijk naar een wasmachine kijken. Eerst hier in het dorp, dat werd niets, mijn zoon was al een keer gaan kijken en nu kostte de wasmachine ineens 2000 bath meer. Bij de tweede zaak hadden ze er een, die wilde ik wel, maar volgens mijn zoon moesten we nog verder kijken. Na nummer drie werd er gegeten, daarna door naar een groot warenhuis waar we “even” gingen kijken. Er werd van alles gekocht en bekeken. De kinderen werden moe, dus terug naar hun huis.

Tegen de avond bood ik aan om te trakteren op een etentje. We reden met z’n allen naar het centrum van het dorp, dacht ik, maar we sloegen ineens linksaf en zaten op het terrein van de Universiteit, stopten bij een groot gebouw en ik vroeg: gaan we hier eten? Ja, zei mijn zoon, we gaan hier naar een bruiloft van een collega van mij en we gaan hier ook eten.

Gelukkig had ik die ochtend nette kleren aan gedaan, dus het kon. Eerst het bruidspaar begroet en toen aan een tafel met nog vier mensen. Een Amerikaan met zijn Japanse vrouw, een half Amerikaan- half Thai met zijn Thaise vrouw en onze kluwen. Zeker 40 tafels met familie, vrienden en mensen van het werk. Het was leuk en omdat ik de bruiloft van mijn zoon heb mee gemaakt, begreep ik het meeste wel. ‘s Avonds om half tien was ik thuis en om tien uur lag ik er in, maar…. nog steeds geen wasmachine.

—

De hangplant is een Luie Dame

Ooit heb ik in Drenthe, van iemand die al jaren een goede vriend van me is, een antieke bietenmolen gekocht. Een groot metalen ding met aan één kant een groot wiel en aan de andere kant een slinger. Hij doet het niet meer maar is erg leuk als decoratie, ik heb hem net weer helemaal in de verf gezet en ik zet er al jaren planten in.

Hier in het dorp zijn verschillende plaatsen waar je planten kunt kopen, nder andere tegenover de supermarkt. Daar hadden ze planten met oranje bloemen, het zijn hangplanten en heel bijzonder. Ze heten vrij vertaald Lazy Lady, om 18:00 uur gaan de bloemen dicht en zie je alleen nog maar groen en ‘s morgens pas tegen een uur of 9 gaan ze weer open en heb je ineens volop oranje bloemen.

—

Naar de kapper: prima geknipt en het zit nog leuk ook

Het werd tijd dat ik mijn haar liet knippen, altijd heel lang haar gehad, maar sinds een paar jaar, lekker kort, helemaal hier in Thailand een verademing. ‘s Morgens onder de douche, kam er door en klaar. Maar nu werd het toch erg lang.

In het dorp in een van de smalle straatjes, waar ook het knopen- en garenwinkeltje is, zit de kapper. Als je de zaak in stapt, ga je een eeuw terug in de tijd, alles wat er staat is van heel lang geleden. Spiegels met het weer er in, kappersstoelen, die ik nog nooit gezien heb, geen kassa, maar een tafel met een la er in, voor het geld. Twee dames van boven de vijftig runnen de zaak.

Achter de zaak is een nauwelijks verlichte ruimte, waar een dokters onderzoektafel staat met een spoelbak er tegen aan. Ja, je moet op je rug op de onderzoektafel gaan liggen, met je hoofd boven de spoelbak. Je haar wordt drie keer gewassen, met shampoo, waar een dermate parfumlucht aan zit, daar zou je bijna van tegen de vlakte gaan, dus maar goed dat je ligt.

Ook je oren worden van binnen gewassen (niet erg aangenaam), dan een crèmebehandeling die uitgespoeld wordt. Met een een handdoek om weer terug naar de zaak, waar je plaats mag nemen in een van de antieke kappersstoelen. Een uur is de dame met me bezig, ik doe mijn best om niet ongeduldig te worden. Het resultaat mag er wezen. Prima geknipt en het zit nog leuk ook. Een hele belevenis en dat allemaal voor 110 bath.

—

Tekenfilm aan huis: ik heb in tijden niet zo’n lol gehad

Ik sta laat in de middag de planten buiten water te geven, als er ineens een iel Thais mannetje over het grasveld rent met een boom van zeker twee meter, die hij nauwelijks kan vast houden. Hij loopt alsof hij dronken is. Is dat door het gewicht van de boom of is hij echt dronken, wie zal het zeggen?

Hij is duidelijk heel kwaad en zit mijn buitenhond achterna. Luid schreeuwend en heen en weer zwaaiend probeert hij haar met de boom te slaan. Vervolgens rent de hond een straatje in en ligt de man voorover op de grond. Het is echt net als in tekenfilms, ik lig dubbel van het lachen. Als hij overeind is gekomen, kijkt hij mij heel kwaad aan. Jammer voor hem, ik heb in tijden niet zo’n lol gehad.

Waar waren de regenwormen gebleven?

Mijn zoon is op een ochtend met zijn tweede dochter, net vier jaar geworden, naar regenwormen aan het zoeken, ze gaan vissen.Tussen hun in staat een bak om ze in te doen. Hij legt haar uit hoe je de regenwormen moet vinden. Ze zijn ijverig bezig, ondertussen praten ze gezellig met elkaar, mijn zoon kijkt op een gegeven moment in de bak, er zit niets in, terwijl hij er al verschillende gevangen heeft.

Aan zijn dochter vraagt hij, waar de regenwormen zijn. Die kan hem geen antwoord geven, ze heeft haar mond vol… met regenwormen. Ze slikt ze vlug door om haar vader toch maar antwoord te kunnen geven. Je moet toch beleefd zijn tegen je ouders.

 

Beste thailandbloggers,

De smaak te pakken gekregen na het lezen van Maria’s Dagboek? Thailandblog nodigt je (expats, toeristen en potentiële toeristen) uit ook in de pen te klimmen. Dat kan in de vorm van een Dagboek met korte verhaaltjes of in de vorm van een Weekdagboek. Omvang circa 700-1500 woorden. Stuur je tekst als Word-bestand op naar het redactieadres. Maria durfde al weer voor de vierde keer, nu jij.

Over deze blogger

Redactie

Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
• Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
• Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
• Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)