Mali, een Thaise schone in Nederland
Rob (29 jaar) woont in Nederland met zijn vriendin Mali (32 jaar, gefingeerde naam). Zij is eind 2012 op een MVV inreis visum naar hier gekomen. Een aantal jaren terug ontmoetten ze elkaar toevallig in Thailand. Hij had niet verwacht een Thaise schone tegen het lijf te lopen en zij had evenmin verwacht een witte prins (farang) op het witte paard (fiets) tegen te komen.
Mali is vol lof over ons land; het regent complimentjes
Mali woont sinds begin december in Nederland en is pas één keer eerder, in de lente, op vakantie naar Nederland gekomen. Van het voorjaar vond ze alle bloemen hartstikke mooi. De tulpen in de Keukenhof waren natuurlijk heel bijzonder, ze schoot het ene plaatje na het andere. Ook de bloemen en plantjes in de bermen op de weg er naar toe vond ze prachtig, volgens mij was het onkruid…
Ook nu het hier winter is, vermaakt ze zich prima. Het kleine beetje sneeuw dat er bij aankomst lag was natuurlijk fantastisch, maar met een dag weer weg. Ik krijg nu nog dagelijks de vraag wanneer er weer sneeuw komt. Als ik zeg dat ik dat niet weet, volgen nog meer vragen: waarom weet ik dat niet, hoe lang blijft de sneeuw liggen, hoeveel sneeuw zal er vallen?
De kou gaat haar goed af, ze moet zich wel warm inpakken, maar ze vindt de Thaise temperaturen maar niets. Boven de 25-30 graden is het haar te heet, en de zon is natuurlijk helemaal een ramp. Een echte Thaise wil graag een mooi lelieblank huidje, nou dan is ze hier aan het goede adres.
Het regent complimentjes over ons land: Mali is vol lof over onze natuur, de mensen, het klimaat en ook over het verkeer. Mensen komen bijna niet onaangekondigd langs, dus geen onverwachte verrassingen. Maar waarom nemen zij (en wij) geen eten mee? Als wij op visite gaan, dan staat ze erop dat we wat lekkers meenemen. En het reizen is ook een verademing: je krijgt zowaar voorrang bij een zebrapad en hoeft niet rennen bij het oversteken.
We zijn een dozijn schoenenwinkels afgegaan; geen maatje 37
Met de fiets de stad in vindt ze wel zo gemakkelijk, vooral als ze bij mij achterop kan. Parkeren recht voor de deur, dan hoeven we weinig te lopen… Nou, we liepen laatst wat af. We waren op zoek naar een paar schoenen, maar ze vond niet wat ze zocht. In maatje 37 valt niet zoveel te vinden. Veel schoenen vond ze maar lelijk. De mooie schoenen waren niet beschikbaar in haar maat. “Waarom hebben ze niet 37 voor mij? Alleen veel groot size…”.
We zijn een dozijn winkels afgegaan, geen winkel die mooie schoenen in haar maat verkocht, of ze waren veel te duur: “70 euro? Peng! Heel duur!”. Nee, dat wilde Mali niet. Na een dag winkelen hadden we slechts één paar schoenen, en twee kledingstukken gekocht. Nu weet ik wat Mali beter vindt aan Thailand: de kleding en schoeisel zijn goedkoper, mooier en tenminste beschikbaar in haar maat.
Mali vindt pizza, pasta, rauwe haring, stroopwafels en döner kebab heerlijk
Gelukkig kun je in Nederland ook papaya en kippenvoetjes (inderdaad, de voetjes van een kip) kopen en een grote pot stinkvis (gefermenteerde vis) kon ze van een vriendin krijgen. Heerlijk vindt ze dat en ik prik dan een vorkje mee, maar pizza, pasta, rauwe haring – zonder uitjes – , stroopwafels en döner kebab vind Mali ook verrukkelijk.
Toen ze in december permanent naar Nederland kwam, wou ze als eerste een bord friet met frikandel eten. Knoflooksaus erbij: een waar feestmaal! Liefst had ze de volgende dag weer hetzelfde gegeten, maar de pan macaroni vond ze ook lekker. Na bijna een week farang food te hebben gegeten, begon ze aan de papaya en de stinkvis.
Fijn, want ik had ondertussen toch best trek gekregen in Thais. We eten nu 3-4 dagen per week een rijstgerecht. Prima, want ik heb rijstmaaltijden altijd al het lekkerst gevonden, op de voet gevolgd door pasta’s.
Vriendenkring, beter niet te veel Thai
Mali heeft nog weinig vrienden hier in Nederland. Ze hoopt snel een baantje te vinden zodat ze ook een eigen inkomen heeft en een sociaal netwerk kan opbouwen. Ze wil met name Nederlandse vriendinnen maken, aan haar twee Thaise vriendinnen heeft ze genoeg, zegt ze. Waarom? Eén reden is de taal: als ze niet dagelijks Nederlands praat, leert ze de taal nooit goed en kan ze hier dus geen kantoorbaan krijgen. Maar de voornaamste reden is toch wel dat ze geen hoge pet op heeft van veel van haar landgenoten die hier in Nederland verblijven.
Volgens haar maken veel Thaise vrouwen hier elkaar alleen maar gek met verhalen over wie er meer geld en goud heeft, wiens vriendje het meest vrijgevig is of ze mopperen dat hij juist kieniaw (gierig) is, klagen dat vriendlief niet wil trouwen, en ze praten natuurlijk ook over het lenen van (veel) geld. Eerst pappen ze aan en zijn vriendelijk, om vervolgens slechts om geld te vragen en dan is de vraag nog maar of je het terugkrijgt, zo redeneert Mali.
Nee, dat gezeur heeft ze liever niet aan haar hoofd. Te veel slechte dames die voornamelijk roddelen, problemen maken en heel erg jaloers zijn op elkaar. Volgens haar zijn veel “bar ladies” niet goed: er zitten vooral vrouwen tussen die alleen om zichzelf geven en niet om de liefde met een man samen zijn. Of Thai die denken dat alle farang rijk zijn en het in Europa allemaal fantastisch is.
Ze nuanceert dit wel: ook hier zitten goede mensen tussen met een goed karakter maar het is wel “veiliger” om vrienden te hebben die een normale baan hebben gehad. En communiceren gaat toch wat prettiger en makkelijker met iemand die ook iets wat van een opleiding genoten heeft. Eén vriendin heeft de middelbare school afgemaakt, de andere – net als Mali – is in het bezit van een bachelor. Maar het belangrijkste is toch wel dat deze dames een goed hart hebben, zegt Mali.
Mali wil de taal snel onder de knie krijgen
We praten voornamelijk Nederlands thuis. Mali wil snel de taal onder de knie krijgen. Als ik weer eens Engels praat, krijg ik op mijn kop. “Jij moet Nederlands praten met mij.” Ze kijkt graag naar Lingo. Zo was er een uitzending waarin een woord met de G gevraagd werd. Mali riep meteen “gierig!”. De kandidaten hadden wat meer tijd nodig om het woord te raden. Gierig was inderdaad het juiste antwoord. Mali zat met een brede grijns voor de televisie. “Ik slim meer mensen!”, riep ze. “Ja, inderdaad schatje, waarom weet jij dat het antwoord ‘gierig’ was?”, zei ik. Mali: “Omdat Nederlands mensen héél gierig!” We barstten samen in lachen uit.
Nu ben ik natuurlijk niet de meest objectieve persoon, maar volgens mij zal Mali snel integreren. Ze hoopt snel een baantje te vinden en zodra ze de taal echt onder de knie krijgt een leuke administratieve baan. Mali heeft in Thailand een leuke en goed betaalde baan achter zich moeten laten, en natuurlijk ook diverse vrienden en familie. Een groot offer, weer bij nul beginnen om samen met de liefde van je leven te kunnen zijn. Maar wij hebben elkaar, de wereld ligt aan onze voeten.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
Reistips24 november 2024Belangrijke regels voor het meenemen van gezondheidsproducten naar Thailand
Steden24 november 2024Ban Krut, onontdekt in Thailand (video)
Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
Geweldig verhaal erg herkenbaar. Ik hoop dat jullie heel gelukkig zullen worden
Bedankt Compuding (en andere lezers) en leuk dat mijn vriendin niet uniek is, maar natuurlijk wel uniek voor mij. Dit verhaal stond al eerder op TB, inmiddels is mijn vriendin afgelopen jaar mijn vrouw geworden en wonen we dus al een tijdje -ruim 2 jaar- samen hier in Nederland. We zijn uiteraard heel gelukkig samen, het haar bevalt het prima hier. Ze hoopt nog steeds uiteindelijk een leuke kantoor baan te vinden maar dat is pas realistisch als ze nagenoeg vloeiend Nederland spreekt.
wat een leuk en herkenbaar verhaal. M.n. de kleding en de schoenen. Ikzelf val nogal buiten de Thaise maten, m.n. het bevinden van een paar fatsoenlijke schoenen is een crime als je maat 41 hebt. Qua kleding vraag ik mij altijd af waar superdikke vrouwen hun kleding halen, en dan bedoel ik vanaf maat 48-50, waar ik gelukkig nog onder zit. Ook het roddelen zit er goed in, zal niet in detail treden maar de Thaise dames kunnen er wat van en dan geld, goud en juwelen en de jaloezie. Aan de andere kant denk ik dan maar “die mannen zijn er zelf bij”.
Leuk om dit te lezen. Ik hoop dat, binnen niet al te lange tijd, mijn vriendin dezelfde weg gaat bewandelen.
Mooi ook dat je vriendin snel wil integreren en de taal wil leren. Ik moet wat dat betreft, mijn vriendin flink achter haar broek zitten.
Natuurlijk ben je niet objectief, maar wat zou het.
Ik benijd je.
Veel geluk
Heel positief verhaal en erg hoopgevend.
Je mag jezelf wel een bofkont noemen door een thaise schone te hebben die er veel aangelegen is om tot de maatschappij te willen horen door aan haar nederlandse ontwikkeling te werken. Plus dat ze erg goed kan relativeren. Koester haar. Zo te lezen blijft ze wel zo, een diamantje met kijk op de wereld en waardering en liefde voor jou.
Die Mali is een heel slimme dame, zij redt zich wel en is bijna 100% ingeburgerd.
Zij, wij, redden ons prima, dankjewel. Inburgeren doe je op eigen initiatief, ambities en capaciteiten, niet met de zotte regeltjes van overheden. Mijn vrouw voelt zich hier hartstikke thuis. Van heimwee is eigenlijk praktisch geen sprake al mist ze weleens haar familie en beste vriendinnen natuurlijk. Skype brengt dat een stuk dichterbij maar toch.
Eind dit jaar is ze 3 jaar hier dus dan kunnen we de naturalisatie molen opstarten. Je weet maar nooit wat de overheid nog voor leuks kan gaan bedenken voor verblijfsvergunninghouders die hier reeds wonen of nog heen komen, de IND is niet onze grootste vriend en reizen met dubbele nationaliteit is wel zo makkelijk. Gelukkig kan naturalisatie nog steeds na 3 jaar indien je partner Nederlander is, andere mensen mogen pas na 7 jaar naturaliseren (per 1-1-2015 maar het kabinet was te laat met invoeren van de nieuwe naturalisatiewet).
Even op de haring terug te komen Rob .
Je bedoeld waarschijnlijk Maatjes ,bij veel mensen is het dat ze denken dat die rauw is .
Deze is ook gefermenteerd om te garen .
Zo heb ik weer aan veel mensen iets geleerd .
In Thailand is er een die adverteert met de beste haring uit de Noordzee ,die heeft er ook geen verstand van wat hij aanbied .
Machinaal schoongemaakt uit NL via via over laten komen is hetzelfde als bij een supermarkt in NL.kopen en dan nog uren onderweg naar de plaats van bestemming .
Voor deze hier in zijn winkel zijn is de smaak al weg .
Doet denken aan oliebollen .
Dan kan je nog beter het bekenden laten meenemen handschoongemaakt bij een echte vishandelaar .
In Thailand worden ze ook handschoongemaakt in Hua hin door een vakman beter is er niet in Thailand .
Door vrijwel heel Thailand is deze een begrip door zijn kwaliteit.
Als je vriendin weer eens in Thailand komt hoeft ze dat niet te missen .
Van de haringkoppen maken de familieleden Pala die stinkvis ,deze heeft voor hen een verassende smaak .
Dol zijn ze erop .
Ik wens jullie nog veel geluk .
Pim .
Hallo Pim, bedankt voor je haring post. Iets van soortgelijke strekking heb je volgens mij ook onder de originele posting geplaatst maar dat is nu 1,5-2 jaar later en dus wat gaan stinken dus de redactie heeft de haringberichten van toen verwijderd. 😉
Zeer mooi verhaal waarin alles, van A tot Z klopt.
Een zeer positieve bijdrage aan het blog en eens zonder gezeur over Thaise mensen.
Volg de raad van je vriendin wat betreft het buiten houden van Thaise vriendinnen …. je zal niet weten hoe wel je doet. Zij kent trouwens de Thaise vrouwen beter dan wij.
Mooie toekomst en veel geluk gewenst.
Lung addie
“Een echte Thaise wil graag een mooi lelieblank huidje”
Dat vind ik persoonlijk wel jammer…Maar verder alle geluk van de wereld toegewenst.
Beste Franky, dat moet je niet te letterlijk nemen maar bedoeld als omschrijving dat veel Thai niet bruin willen worden en vaak liefst nog een tintje lichter. Al de reclames met smeersels of zelfs bleekmiddelen zul je wel kennen. Mali was in iedergeval erg blij dat de zon hier niet zo fel brand, gelukkig blijft het bij dat en niet die zotte smeermiddeltjes. Uiteraard zegt je huidskleur niets over het Thai zijn, net zo min als huidskleur wat zegt over wel of geen echte Nederlander zijn.