Dagboek van Bart Hoevenaars (deel 1)

Bart Hoevenaars is werkzaam als electric engineer bij Intermedia engineering in Nederland. Hij reist veel over de wereldbol, voornamelijk in Azië. Op een van deze zakenreizen ontmoette hij zijn vriendin. ‘Ik was zeker niet op zoek naar een relatie en mijn vriendin, die al jaren zonder relatie was, ook niet echt. Toch klikte het meteen tussen ons en er bloeide iets heel moois op. Het moeilijke aan de relatie is wel de afstand, hoewel dat toch goed te combineren valt met mijn bezoeken aan Azië.’

Aankomst Bangkok Airport

Toch weer een lange zit van Amsterdam naar Bangkok, maar ik heb gelukkig een hele tijd kunnen slapen. Dit mede door het feit dat ik gezien mijn lengte was geplaatst bij een nooduitgang, zodat ik veel beenruimte had. Op het vliegveld aangekomen lekker snel door de douane en ook mijn koffer was er snel, doorlopen naar het volgende gedeelte dan maar.

Ik had met mijn (Thaise) vriendin niet echt een plaats afgesproken waar we elkaar zouden ontmoeten, dom eigenlijk. Maar zo gaat dat in de voorbereidingen van een reis schieten sommige dingen erbij in. Na een tijd wat te hebben rondgelopen, zag ik haar eerder dan zij mij, en kon haar van achter benaderen om ze een beetje te laten schrikken.

Dit lukte aardig aan haar reactie te merken. Een bredere smile heb ik tot die tijd nog niet gezien op haar gezicht, dat zegt heel wat in Thailand. Kortom, ze was blij me weer te zien, dat was zeker wederzijds. Na de autorit naar Ayutthaya, de woonplaats van mijn vriendin, even de koffer uitpakken en bijkletsen. De eerste dag alweer veel Thaise vrienden en vriendinnen ontmoet, geeft toch altijd weer een lekker gevoel.

Boodschappen doen

Na de eerste nacht goed te hebben geslapen, eerst maar even boodschappen doen in de plaatselijke supermarkt, er moet toch gegeten worden. Tot mijn verbazing hoefde ik bij de kassa niet Kip tang!  (af te rekenen). Gelukkig had ze ons gesprek via whatsapp goed begrepen dat ik me zoals zoveel anderen een wandelende ATM voelde, zo af en toe! Een gesprek waar we elkaar uit probeerden te leggen dat onze culturen nu eenmaal niet hetzelfde waren, en we dat moesten proberen te waarderen van elkaar. Natuurlijk ben ik een zuinige Nederlander, maar mijn vakantie hoeft haar geen geld te kosten. Zodoende heb met haar afgesproken dat ik alle onkosten van mijn verblijf zou betalen en haar iets extra’s te geven.

Verkeer Thailand

Elke keer verbaast het mij hoe sommige dingen maar net goed kunnen gaan in het verkeer. Er zijn vast verkeer- en/of  gedragsregels in het verkeer, maar de gemiddelde Thai houdt zich daar zeker niet aan. Sommige halen hun rijbewijs bij een rijschool, maar de kwaliteit is van bedenkelijke kwaliteit. Ook gezien het feit natuurlijk dat, als je niet goed genoeg bent, toch het befaamde papiertje krijgt, want tegen iemand zeggen dat hij/zij niet goed genoeg is kan natuurlijk niet door het bekende gezichtsverlies.

Andere gaan die uitdaging niet aan en kopen voor een paar bath het rijbewijs, dit kan heel makkelijk in Thailand, TIT (This is Thailand). Dit feit, en het overmatige alcohol gebruik van menig Thai, dragen vast bij aan het hoge aantal verkeersslachtoffers in het verkeer.

Er op uit tijdens onze vakantie

Tijdens mijn werk in Ayutthaya heb ik mijn vriendin ontmoet, al  na drie dagen ging ik naar een klus in een fabriek vlakbij Patthaya en zou in een hotel midden in Patthaya verblijven. Ze wilde eigenlijk niet met me mee, omdat met een vreemde man meegaan nu eenmaal niet ladylike is. Maar toch is ze op de laatste dag op die beslissing terug gekomen, en hebben we elkaar beter leren kennen in Patthaya. Een beslissing van haar waar we nu geen van beiden spijt hebben.

We gaan dus ook nu weer een paar nachtjes logeren in een hotel in Pattaya, zoals ook in de laatste vakantie eind september, begin oktober vorig jaar. Dus volgende week meerdere bezoeken aan Walkingstreet! Misschien kom ik nog een bekende tegen want die is ook dezelfde tijd met vakantie in Pattaya, samen met zijn Nederlandse vrouw. Iets wat ze al jaren doen, maar nog nooit in de carnavalstijd, die voor een Brabander toch wel heilig is. In een later verslag laat ik weten hoe dat is verlopen.

Dubbel betalen als Farang

Op een dag had ik mijn vriendin blij gemaakt met de belofte dat ze van mij een nieuwe jurk mocht kopen. Ze was verschrikkelijk blij en wist meteen waar ze dat jurkje wilde kopen. Eenmaal bij de winkel aangekomen zei ik dat ze maar vast de winkel in moest gaan om te kijken welke jurk ze wilde, en dat ik eerst even langs de ATM moest om de benodigde baht’s te halen. Zo gezegd zo gedaan.

Ik kwam onderweg nog een bekende tegen, die ik samen met haar had ontmoet tijdens een etentje een paar dagen eerder, hij groette me vriendelijk, en hebben nog heel even een praatje gemaakt. Van een afstand kon ik mijn vriendin al zien staan in de winkel, het winkelmeisje stond erbij om haar adviezen te geven. Allebei in een opperbeste stemming, dat kon ik van buiten af zien.

Toen ze mij zagen aankomen, veranderde de stemming echter. De gezichten gingen meteen op onweer, ik kreeg een raar gevoel. Toen ik de winkel binnenstapte, hoorde ik nog een paar verwensingen tussen de dames en nam ze mij meteen de winkel mee uit. Ik snapte er geheel niets van, maar ik liep gewoon met haar mee, wel  in een  tempo dat ik niet van haar gewend was!

Ik vroeg haar wat er loos was en keek haar dus vragend aan, de blik die ik terug kreeg was geen vriendelijke, dat kan ik u zeggen. Ze zweeg in alle talen en zo zijn we een eindje opgelopen. Toen ze wat bedaard was kwam de aap uit de mouw. Wat bleek namelijk, ze voelde zich opgelicht door een andere Thai en dat zat ze geheel niet lekker.

Er was een prijs afgesproken tussen haar en de winkelbediende, maar de prijs verdubbelde toen de winkelbediende zag dat ik aan kwam lopen en ik een farang bleek te zijn. Hierdoor werd mijn vriendin zo boos, dat ze niets meer met deze winkel te maken wilde hebben. Ze voelde zich opgelicht door een landgenote, dat zat haar geheel niet lekker.

Tot zover het eerste gedeelte

Nu ga ik weer heerlijk uit eten in een (hoe kan het anders) Thai restaurant, ik kan er geen genoeg van krijgen.

Deel 2 van Bart’s Dagboek wordt zaterdag geplaatst (onder voorbehoud).

Over deze blogger

Redactie

Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
• Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
• Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
• Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)