Waterfestivals in Zuidoost-Azië
Songkran
Het is april en dus tijd voor een aantal Zuidoost-Aziatische landen om op ceremoniële wijze het jaar af te sluiten en een nieuwjaar in te luiden. In Thailand kennen we daarvoor het Songkran Festival. De traditionele vieringen in tempels zijn minder bekend dan het onstuimige spelen met water door zowel Thais als buitenlanders.
Het is bijna zover, de zonnegod is de lucht al aan het opwarmen, hoewel dat in delen van Thailand wel erg drastisch gebeurt met hoge temperaturen van tegen 40 graden Celsius. De oproep van de zon vraagt om water, niet alleen in Thailand maar ook in omliggende landen, die met elkaar verbonden zijn door een “watercultuur”. De mogelijkheid om die watercultuur in bijvoorbeeld Luang Prabang, Jinhong, Mandelay of Siem Reap te ervaren is door de vele budgetvliegmaatschappijen wel erg gemakkelijk geworden. Overal kan men deelnemen aan het gooien van emmers vol met water, het dansen en zingen en te bidden voor een goed begin van het nieuwe jaar.
Hier zijn enkele voorbeelden waar u in de volgende week kunt genieten van water en cultuur:
Thingyan in Birma (SOMRERK WITTHAYANANT / Shutterstock.com)
Mandalay, Myanmar op 13 – 15 april
Bekend als Thingyan gaat het in Myanmar ook om (afhankelijk van leeftijd) op extreme wijze met water te gooien of om het milde besprenkelen van handen en voeten van de medemens. In Myanmar wordt het nieuwe jaar verwelkomd met een week lang feest in het hele land, maar de beste plek om het te vieren is Mandalay, waar de actie en feesten plaatsvinden rond de stadsgracht en de muren van het Mandalay Palace. Grote en kleine podia worden opgesteld langs de wegen voor mensen om te zingen en te dansen. De kleurrijke optochten en parades voegen daar nog een carnavaleske sfeer aan toe.
Luang Prabang, Noord Laos op 14-16 april
Als de traditionele Nieuwjaarsviering een thuis nodig had, zou het waarschijnlijk Luang Prabang – de aantrekkelijke stad aan de oevers van de Mekong rivier in het noorden van Laos – hebben gekozen. De legende wil dat koning Kabilaprom zeven dochters had (bekend als Nang Sangkharn). Hij verloor echter een uitdaging van Thammakuman en zijn straf was onthoofding. Maar het hoofd van een monarch mag de grond niet aanraken en zodoende werd zijn hoofd op een dienblad geplaatst en bewaard op de berg Krailard. Elk jaar werd het hoofd door één van zijn dochters in een processie de berg afgevoerd voor het Sang Klan Long Festival. De legende wordt dan nagespeeld tijdens Pi-mai Lao (Lao Nieuwjaar) bij een Boeddhabeeld in Prabang, waarbij oudere monniken gezeten op een draagstoel aan de processie deelnemen. Prachtige lokale dames strijden dan om de titel van Koningin van Sang Klan.
Ga ook op 14 april kijken aan de oevers van de Mekong en bewonder de duizenden zand stoepa’s. De lokale bevolking maken die om de kwade geesten op afstand van de Nieuwjaarsviering te houden.
Jinhong, Zuidwest-China op 13 – 16 april
Het waterfestival is in Jinhong heel duidelijk aanwezig, omdat de lokale bevolking daarmee dagelijks toeristische dollars kan verdienen. Voor ongeveer 50 yuan (280 Baht), kunnen toeristen genieten van het gooien van emmers water naar de lokale bevolking – meestal jonge vrouwen in kleurrijke kostuums. Maar het echte werk komt als de stad het Dai Nieuwjaar viert. Drie dagen lang zullen de straten en de omliggende dorpen helemaal nat zijn als de lokale bevolking elkaar met emmers water, slangen, waterpistolen en met water gevulde ballonnen bestookt. Niemand gaat droog naar huis. Zie ook de culturele shows en drakenbootraces vanaf de oever van de Mekong (of Lanchang zoals het wordt genoemd door de Chinezen).
Sankranta (F. Widjaja / Shutterstock.com)
Siem Reap, Cambodja op 13-15 april
Angkor Wat, met zijn rustieke grachten, is de bijna perfecte setting voor het water festival. Siem Reap, ooit de zetel en de ziel van de kunst en cultuur van Cambodja, viert Sankranta. Er wordt dit jaar meer dan 500.000 bezoekers verwacht, voor de opvoeringen van traditionele Khmer kunst en spellen.
Lees het gehele Engelse artikel in The Nation: www.nationmultimedia.com/travel/A-splashing-good-time-30283382.html
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Mijn vrouw uit de Issaan beleeft Sonkrangh op de traditionele manier … Zij gaat met vrienden naar de begraafplaats ,nemen de beenderen uit de “muur” , reinigen deze met water en plaatsen ze terug…… Dat is het echte Sonkrangh…….
Misschien zo in de Isan maar het Songkhran zoals het gedaan hoort te worden is als volgt. De oudjes van het dorp worden naast elkaar uitgestald en daar loopt de jongere generatie 1 voor 1 langs en na een wai giet wat water over hun handen. Daar ik nu ook stokoud ben komen nichten en neven bij mij thuis en mijn dochter wast mijn voeten en er wordt water over mijn handen gegoten, thuis. Waar ik woon duurt het water gesmijt, in het dorp, maar een halve dag, van 1200 tot 1700, dan gaat iedereen weer naar huis. Daarvoor en daarna kun je nog gewoon winkelen en droog over straat lopen.
Gaat in Ayutthaya ongeveer hetzelfde, wij doen het met de familie van mijn vrouw…
Maar daarnaast zijn er dedicated area’s waar er water gegooid mag worden… naar believen maar tussen bepaalde tijden
Wijzelf zitten bij de tempel nabij het huis van de grootouders/verzamelpunt en daar is de brandweer aanwezig met water en wordt er muziek en dans verzorgd.
Te saai voor de jongeren dus lekker rustig…
Nu was ik dus wat jaartjes terug in JH op Loy Kratong en denk maar niet dat er iets aan gedaan werd. Enkel wat echte Thai hadden ballonnen meegenomen.
Maar: er is daar wel voor de bezoekende mainland sjinees elke dag een opvoering met entreegeld van dat water-smijt-festival, het wordt zelfs zo betiteld in het sjinees. De plaatselijke hilltribes verdienen zo wat bij.
Die witte pickup bovenin zegt at er borikarn free is en dat is geen Myanmarees en ook geen Lao script.
Helaas wordt er nu door niemand vermeld dat het gooien van en met water en poeder verboden is dit jaar, alleen de traditionele rituelen met oudere zijn toegestaan
Ja, maar verwacht jij dat iedereen zich daaraan zal houden? Ik niet in ieder geval.
ik denk dat er dit jaar in Myanmar geen feesten zullen zijn gezien de staadsgreep en de protesten .
Dit is grappig , dus nog een Jacobus in Ayutthaya.
Groetjes naamgenoot.