Heel lang geleden. De wereld is nog hagelnieuw. Isawara, een god, wil een paar ‘praktische’ dieren op de wereld zetten. Hij besluit dan om de koe te scheppen voor melk en vlees, en de waterbuffel als extra spierkracht voor de mensen die de wereld gaan bevolken. Hij acht het verstandig eerst schaalmodellen te maken van de nieuwe dieren want hij wil voorkomen dat er nog meer vreemde snuiters gaan rondlopen op aarde!

Ja, hij moet steeds weer lachen als hij de platypus ziet lopen, het vogelbekdier, en zegt dan bij zichzelf ‘Dat is vast het resultaat van een groepsgesprek… Dit soort geklungel wil ik niet met mijn koe en mijn waterbuffel.’

Dus maakt Isawara nauwgezet plannen, wijzigt en wijzigt nogmaals, tot hij eindelijk tevreden is. Tenslotte maakt hij een schaalmodel van de waterbuffel van bijenwas want dat is ruim voorhanden en de bijen vragen niet veel geld daarvoor. Maar de koe, dat geeft problemen want hij kan de uiers maar moeilijk maken van die was want die is te zacht. Isawara laat de bijenwas dan maar zitten en maakt de koe uit klei. Want klei is gratis!

Isawara is tevreden maar loopt achter op zijn schema. Het is nu zomer en dan is het veel te heet om dieren te ontwerpen. ‘Ik wacht tot het koeler is’ zegt Isawara en gaat als een oprechte Thai een dutje doen.

Maar dan gaat de hitte parten spelen

Isawara schrikt wakker. ‘Het is te heet. Dan smelt de waterbuffel tot een walgelijke klodder bijenwas. Dat kan ik niet hebben hoor!’ Hij sjouwt de waterbuffel naar de poel waar het water lekker koel is. En net als hij ook de koe in de poel wil zetten bedenkt hij zich: ‘Nee, dan zal de klei ontdooien en smelten en zit ik nog met een enorme troep!’ Het probleem wordt heel eenvoudig opgelost: Isawara bouwt een stal. Daar blijft de klei koel in de schaduw en valt er ook geen regen op.

Dan komt de herfst en neemt Isawara de dieren in productie. En ze gaan gelijk aan de slag!

Zo is het echt gegaan! En daarom zie je waterbuffels ploeteren in de modder en staan de koeien lekker droog als het regent.

Bron: Internet. De serie verhalen uit Zuid-Thailand is samengesteld door Rod Norman, docent aan de Prince of Songkhla University, en door Kevin Marshall, docent aan de Rajabhat Songkhla University, alsmede door hun studenten.

Over deze blogger

Erik Kuijpers
Erik Kuijpers
Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.

1 reactie op “Korte verhaaltjes uit Zuid-Thailand (1): De koe en de waterbuffel”

  1. Suman zegt op

    Gelukkig is dit een volksverhaal.Ieder gemeenschap heeft zijn eigen versie.
    Mooie vriendelijke dieren ten dienste van de mensheid.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website