‘Uit de kist komen’

Ik heb dit zelf ook gedaan, er is op de sukhumvite road in pattaya schuin tegenover het bangkok hospital een temple waar je dit iedere dag kunt doen tegen een kleine vergoeding hoef je geen jaar te wachten, het heeft me geen geluk gebracht en ook geen tegenspoed trouwens.

Alle (bij) en zelfs z.g.n.echte gelovigheid,is zolang goed zolang de persoon zelf denkt hier baat bij te hebben.
Af en toe ben ik jaloers op deze mensen omdat ik misschien ietsje te realistisch ben.
Ben overtuigd dat iemand die werkelijk in dingen gelooft,voor zich een stuk rustiger leeft.
Zolang ik het niet kan,probeer ik mij met plezierige gebeurtenissen van een nog niet voorhanden zijnde onrust af te lijden.

Dit is niet meer een geval van geloof maar totaal bijgeloof . Ze profiteren van weinig intelligente mensen om hun laatste centen uit hun zakken te halen ! Ja en het geloof is al even erg maar laat de mensen maar doen zolang ze hun medemens gerust laten .

Geloven of niet geloven we kunnen het in sommige gevallen zeker overdrijven,maar in bepaalde situatie’s gelooft zelfs diegene waarvan we gedacht hebben dat hij helemaal niets geloofde.
Mijn vader was tijdens de 2e wereldoorlog sergeant in de 3rd British infantry division,en was zowel bij de eerste mislukte invasie bij Duinkerken (1940) als ook bij de landingen op Sword Beach in de Normandie (1944) direct betrokken.
Hij heeft mij gedurende zijn leven vaak bericht gedaan,dat toen de luiken van de landingsboten open gingen, en de vaak erg jongemannen onder het zware beschieten van de Duitse vijand het strand bestormen moesten,dat velen luidt hun gebeden gedaan hebben.
Gebeden van vaak jongemannen die voorheen in hun denkwijze dichter bij de duivel stonden,als iedere andere z.g.n. Goddelijke macht.
Mannen waarvan iedereen wist dat ze voorheen alleen aan dat geloofden wat ze dagelijks met hun eigen ogen zien konden.
Volgens mijn oude heer waren alle filmen die men later als z.g.n.helden filmen in een bioscoop bewonderen kon,niets anders als een enorme verheerlijking van de werkelijkheid.
In de werkelijkheid smeekte haast iedereen om te overleven,en om die laatste strohalm van hoop,waarbij men zich dan afvraagt aan wie deze gebeden gericht waren,als men voorheen nog bekent stond als ongelovige?
Omdat ik zelf zoals vele anderen van mijn generatie ,meer realist ben als werkelijk gelovige,heb ik hier met mijn vader vaak discussie’s over gehad,en ben tot de conclussie gekomen dat ik gelukkig,net zoals vele anderen van mijn generatie, nog nooit in deze beproevende situatie geweest ben.

Ik ben ook bekend met dat ritueel. Afgelopen zomer waren wij in Ayuthaya in een tempel en daar stonden ook een paar van die kisten. Geen behoefte gehad om er in te klauteren. Het ritueel zou alle problemen uit het verleden doen verdwijnen en je kan met een schone lei verder. Om dezelfde reden laten Thai wel eens hun naam veranderen door een nieuwe, door een monnik geadviseerde voor- dan wel achternaam. Sommigen proberen hiermee een crimineel verleden achter zich te laten maar de rechtbank prikt daar doorgaans wel doorheen.