Het Siam Sinfonietta jeugdorkest won in 2012 met de Eerste Symfonie van Mahler de eerste prijs op het Summa Cum Laude Festival in Wenen en onlangs sleepte het in Los Angeles een Gold Award in de wacht. Brompotten zeggen dat het orkest alleen gewaardeerd wordt vanwege zijn exotische Aziatische wortels.
‘In Oostenrijk wonnen ze de eerste prijs’, zegt dirigent Somtow Sucharitkul, ‘niet omdat ze een groep musicerende apen waren, maar omdat ze gewoon beter speelden dan de Oostenrijkers.’
Dat is te danken aan de ’Somtow methode’. Voorafgaand aan de uitvoering in Wenen nam Somtow het orkest mee naar de geboortestad van Mahler in Tsjechoslovakije, naar een nabijgelegen bos om ’naturlaut’ te ervaren en het orkest speelde in kleine Tsjechische kerkjes en herbergen ‘om de essentie van de muziek te absorberen’.
Na een lang verblijf in de VS is Somtow weer terug in Thailand en dat niet alleen: hij verruilde de schrijverspen ook voor het dirigeerstokje. Eind jaren zeventig keerde Somtow, na zijn opleiding in Eaton en Cambridge, Thailand de rug toe omdat hij met zijn fusion van Thaise en Europese melodieën de handen niet op elkaar kreeg.
In de VS schreef hij dertig romans, waaronder het onofficieel verboden Ripper of Siam en het semi-autobiografische Jasmine Nights. Hij won er diverse prijzen mee. Maar Thailand bleef lonken. In 2011 keerde hij terug. ‘Ik had plotseling een visioen dat ik het klooster in moest.’ De aanval op de Twin Towers inspireerde hem tot een requiem dat werd uitgevoerd door het Mahidol University Orchstra. Een baan aan Mahidol zat er niet in (jalousie de metier, zegt Somtow), maar hij bleef in Thailand en vormde de Bangkok Opera, het Siam Philharmonic Orchestra en in 2009 het Siam Sinfonietta jeugdorkest.
En in tegenstelling tot ruim dertig jaar geleden lopen de zalen nu wel vol. Bijvoorbeeld bij een recente uitvoering van The Silent Prince. ‘De zaal was gevuld met mensen die nooit eerder zo’n uitvoering hadden meegemaakt. Ze werden er werkelijk emotioneel door geraakt. Ik word nu echt gewaardeerd. Daarom ben ik nog steeds hier.’
Zijn musici lopen met hem weg. Nath Khamnark, tweede trombonist in het Sinfonietta: ‘Hij is mijn idool. Onder zijn dirigeerstokje voel ik dat alles fris en levendig is. We maken als het ware samen een schilderij.’
Het schrijverschap heeft Somtow niet geheel opgegeven. Momenteel werkt hij aan de triologie The Dragon’s Stones, waarin een Hindoegod in een katholiek weeshuis in de achterbuurten van Khlong Toey wordt geboren. ‘Het meest bevredigende in de wereld is toch om in een kamer te zitten en iets te creëren.’
(Bron: Brunch, Bangkok Post, 21 juli 2013)
Foto: Op 24 juli dirigeert Somtow Mahler’s Symfonie no 8 (Symphony of a Thousand).
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
Ik heb grote bewondering voor zo’n man. Hier kan Thailand trots op zijn. Ik ben blij dat weer naar zijn geboorteland is teruggekeerd en ik hoop nog eens een van zijn concerten bij te kunnen wonen.