Een monnik met ‘lusten’, zeg maar….
Dit verhaal gaat over een vrouw uit Centraal-Thailand en een monnik van Yong komaf. (*) Ze verstonden elkaars taal niet. De monnik leefde in de tempel in het dorp waar een gemeenschap van twintig gezinnen woonde. De vrouw vestigde zich daar. Zij was een vrome vrouw die graag goede daden deed; iedere morgen maakte ze eten voor de monniken.
Maar ze had niet voldoende eetkommen. De tempel had daarentegen een heleboel emaillen schalen gekregen als geschenk. De monnik bewaarde die onder zijn bed. Op een dag vroeg de vrouw ‘O, Eerbiedwaardige monnik, Ik heb niet genoeg eetkommen. Kunt u mij er alsjeblieft een stel lenen? Die heb ik in mijn huis nodig.’
‘Ja, pak ze maar. Ze liggen onder mijn bed.’ De vrouw knielde bij zijn bed om de schalen te pakken. Maar daarbij staken haar billen naar achteren… Hij pakte zijn kans! De monnik tilde haar sarong op en naaide haar!
En dat werd een gewoonte. Ze raakten er aan gewend. De vrouw kwam nog steeds iedere dag naar de tempel met eten maar ze ontmoetten elkaar niet meer in zijn slaapkamer. Nee, ten zuiden van de tempel stond een grote tamarindeboom midden tussen hoog gras en als zij hem het eten had gegeven wees hij naar die boom. ‘Wacht op mij bij de boom.’
Zij liep dan naar de boom met de lege kommen bungelend aan een stok over haar schouders. Even later kwam de monnik aanlopen met een handdoek over zijn hoofd. Dan hadden ze seks. Dat deden ze dag in dag uit en een novice in de tempel werd wantrouwig. ‘Eh … er moet wel iets aan de hand zijn tussen die monnik en die vrouw. Ik ga me verstoppen om te zien wat er aan de hand is.’ De volgende morgen klom hij in die boom…
Even later kwam de vrouw naar de tempel om de eetkommen te vullen. Ze haastte zich het eten uit te delen en kwam naar de boom en hurkte neer. De novice zat opgewonden in de boom en vroeg zich af wat er zou gaan gebeuren.
Toen kwam de monnik en de seks begon direct. Tijdens de daad deed de vrouw haar ogen open en zag de novice in de boom! In het Thais is het woord voor novice nèèn (**) maar in de Yong taal betekent nèèn of nèèn nèèn ‘doe het snel’. Dus zij zag de novice in de boom zitten en riep nèèn, nèèn. Novice, novice!
De monnik lag boven op haar en kwam bijna klaar. Het orgasme gierde door zijn lijf heen. Maar de vrouw wilde wegglippen en lag al naast hem. Helaas, hij verspilde alles in het gras….
Tja, dat krijg je als je niet dezelfde taal spreekt.
Bron:
Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘Faster! Faster!. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers. De auteur is Viggo Brun (1943); zie voor meer toelichting: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
(*) De Yong gemeenschap, Thais ยอง, woont in Lamphun, Pasang district, en telt 14.000 mensen. Ze wonen zeer verspreid, ook in Chiang Mai en Chiang Rai. Komen oorspronkelijk van Muang Yong in Myanmar maar zijn rond het jaar 1800 als ‘oorlogsbuit’ naar Siam meegenomen. Zij spreken de Yong taal. Over deze groepering zie: https://joshuaproject.net/people_groups/16053/TH
(**) Nèèn, Thais เณร, in Thais novice, in Yong taal ‘doe het sneller’.
Over deze blogger
- Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.
Lees hier de laatste artikelen
Belasting Nederland23 december 2024Belastingen: De weg naar de reductie uit art 23 lid 6
Belasting Thailand19 december 2024Belastingen: Regionale kantoren Thailand- Thailand algemeen17 december 2024Belastingen: Hulp bij aanvraag reductie
Belasting Nederland15 december 2024Belastingen: wanneer is jouw geld belast in Thailand?
Ah, de Yong taal is bijna hetzelfde als de Tai Lue taal, de taal van mijn ex. Mijn zoon verstaat het maar spreekt het niet.
Phen hak too (midden, hoge, midden toon) betekent Ik hou van je.
Tino, klopt, en lees deze link. https://en.wikipedia.org/wiki/Yong_language
Ik las ook dat deze groepering zowel standaard-Thais als Noord-Thais spreekt. Men is meertalig, iets wat ik ook zie in mijn voormalige woonregio waar men standaard-Thais, Isaans en Laotiaans spreekt. Al zie je daar onder ouderen nog wel eens dat men alleen Laotiaans beheerst en niet lezen kan of schrijven. Gelukkig sterft dit analfabetisme uit.