Respect voor ouders en grootouders, een belangrijk onderdeel van het Thaise familieleven
John And Penny / Shutterstock.com
De Thaise maatschappij is sterk hiërarchisch georganiseerd. Dit zie je ook terug in het familieleven. Grootouders en ouders staan aan de top van de hiërarchie en dienen altijd met respect te worden behandeld. Deze hiërarchische structuur is ook praktisch en voorkomt conflicten.
Vooral op het Thaise platteland zijn de gezinnen groot en men woont, soms met de grootouders, onder een dak. Een duidelijke structuur is dan wel raadzaam. De Thai zijn dol op kinderen en verwennen ze, maar ze zijn ook vrij streng voor hen. Kinderen moeten hun plaats weten, zich beleefd gedragen en respect tonen. Ouders verwachten dat ze dit gedrag blijven vertonen ook als ze volwassen zijn.
Kinderen moeten respect voor ouders tonen
Thaise kinderen zijn altijd respectvol en dankbaar richting ouders. Dit vinden zij ook heel normaal omdat ze door de ouders liefdevol zijn opgevoed en de ouders het onderwijs van het kind hebben betaald. Een ernstige belediging voor Thaise ouders is een kind die geen respect toont en ondankbaar is. Ook tussen broers en zusters bestaat een hiërarchie op basis van leeftijd. De oudste broer of zus heeft meer gezag dan een jonger gezinslid.
Broers en zuster in Thailand
Ook in de Thaise taal wordt er onderscheidt gemaakt tussen oudere en jongere gezinsleden. Een aantal voorbeelden:
Moeder = Mea
Vader = Paw
Een kind spreekt de ouders aan met khun mea en khun paw (mevrouw moeder en meneer vader)
Een oudere broer = pee chai
Een ouder zus = pee sau
Een jongere broer = nong chai
Een jongere zus = nong sau
Kinderen ondersteunen de ouders financieel
Veel kinderen verlaten, soms al op minderjarige leeftijd, het geboortedorp om werk te zoeken in Bangkok. Maar of ze nu op het platteland blijven of naar de stad vertrekken een groot deel van het salaris gaat naar de ouders om ze financieel te ondersteunen.
Thuis blijven wonen of ouders in huis nemen
Uiteindelijk keren de meeste zonen en/of dochters weer terug naar het geboortedorp om dicht bij hun ouders te blijven wonen en ze te verzorgen of in huis te nemen indien dat noodzakelijk is. Het is tevens niet ongebruikelijk dat Thaise jong volwassenen in het huis van hun ouders blijven wonen, zelfs als ze oud genoeg zijn om hun eigen leven te leiden. Dochters verlaten het huis pas als ze gehuwd zijn. Een ongehuwde vrouw die alleen woont zal ten prooi vallen aan roddel en achterklap. Iedereen in het dorp zal zeggen dat ze niet deugd en dat ze waarschijnlijk een ‘Mia Noi’ is, een tweede vrouw oftewel de maîtresse van een rijke man.
Kinderen zijn het pensioen voor bejaarde Thai
Thailand kent geen doortimmerd pensioenstelsel zoals in het westen. Ouders zijn dus volledig afhankelijk van de steun van hun kinderen. Bejaarden- of verpleeghuizen zijn dan ook geen bekend verschijnsel in Thailand. En al waren ze er wel, kinderen zouden de ouders er niet heen sturen. Het tot de dood verzorgen van de ouders, zien zij als een vorm van dankbaarheid voor de opvoeding en de liefde die ze hebben ontvangen.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond2 december 2024De magie van mangosteen: Thailand’s sappige geheim
Rooftop bars2 december 2024Above Eleven Rooftop Bar in Bangkok: kwaliteit op eenzame hoogte!
Achtergrond30 november 2024Hervormingen van Thaise vastgoedwetten: redding of verkoop van het land?
Agenda30 november 2024Agenda: December festivals en evenementen in Thailand
Kleine correctie:
Moeder = แม่ mâe: (dalende toon)
Vader = พ่อ phôh (dalende toon)
Een kind spreekt de ouders aan met khoen mea en khoen paw ( geaspireerde K ). Als teken van respect kun je ook de ouders van vrienden e.d. met (khoen) phôh / mâe: aanspreken.
Een oudere broer = พี่ชา phîe chaaj (dalende toon, midden toon)
Een ouder zus = พี่สาว phîe sǎaw (dalende toon, midden toon)
Een jongere broer = น้องชาย nóhng chai (hoge toon, midden toon)
Een jongere zus = น้องสาว nóhng sǎaw (hoge toon, midden toon)
En dan zijn er nog een hele reeks woorden voor andere familie, zo zijn er aparte begrippen voor de moeder van je moeder en de moeder van je vader (terwijl wij die beide oma noemen). Zo ook met oom, tante etc. De Thai hebben dus aparte woorden voor de vaders en de moeders kant, en voor iemand die jong of ouder is. Lastig hoor!
Uit Ronald Schütte zijn boekje Thaise Taal, pagina 51-52:
*ลูก – lôe:k – kind – dalende toon
หลาน – lǎan – kleinkind, neef/nicht (oomzegger/-ster) – stijgende toon
ป้า – pâa – tante (oudere zuster van de ouders) – dalende toon
ลุง – loeng – oom (oudere broer van de ouders) – midden toon
น้า – náa – tante/oom (jongere broer/zuster van moeder) – hoge toon
อา – aa – tante oom (jongere broer/zuster van vader) – midden toon
ปู่ – pòe: – grootvader (van vaders kant) – lage toon, lange oeee
ย่า – jâa – grootmoeder (van vaders kant) – lage toon
ตา – taa – grootvader (van moeders kant) – midden toon
ยาย – jaaj – grootmoeder (van moeders kant) – midden toon
Een omgekeerde dakje -ǎ- is een stijgende toon Rob! Net als hoe je een vraag stelt. Sǎaw dus op vragende/stijgende toon.
Beste redactie,
Goed, het is wel een topic van enkele jaren terug, dus wil ik hier effe op reageren.
De topic ging over het respect binnen de familie en ook daarbuiten. Losstaand van het feit dat de benaming binnen de rangorde óók belangrijk is om weten.
We zijn nu 2024 en ik denk dat de mentaliteit, ook hier in Thailand, stilaan aan het veranderen is. De jeugd van toen, is niet meer zoals de jeugd van destijds.
De oudere Thaise generatie, dewelke zich halsstarrig vasthoud aan de conventionele Thaise waarden, beginnen stilaan te verdwijnen en aan kracht te verliezen door méér westers invloeden, dewelke langzaam maar zeker binnen sijpelt in het gedachtengoed van de hedendaagse Thaise jeugd.
Er zijn nog plaatsen waar de conventionele traditie’s in stand worden gehouden, mede door het feit dat er geen ander perspectief is om op eigen benen te staan en men genoodzaakt is om de familieband niet voor de kop te stoten. Want, men zou maar eens de hulp nodig hebben van de familie als het er financieel op aan komt.
Maar de tendens tot het zich losrukken van die traditie, begint zich méér en meer te manifesteren, zeker op plaatsen waar de financiele draagkracht en onafhankelijkheid groter is en het individualisme meer en meer naar de voorgrond treed.
Eigenlijk kan men stellen dat men betreffende de ouders – kind relatie er een spreekwoord is dat zegt ; ” Men oogst wat men gezaaid heeft ” of beter nog, ” Het respect en de liefde voor de ouders en familie is in evenredigheid aan de liefde en geborgenheid die men gekregen tijdens de kinderjaren.”
Mijn vrouw en ik kunnen erover meepraten.
Dre en Kita
Je slaat de spijker op zijn kop Dre,de mentaliteit is zeker aan het veranderen, maar is dat niet wereldwijd?
De jeugd is meer met de telefoon bezig dan met de familie, het is al een tijdje geleden dat ik met de bathbus naar het centrum ging maar ook toen al bleef de jeugd gewoon ongeïnteresseerd zitten als er een oudere instapte.
De ouders zijn er veelal zelf schuld aan, de prinsjes en prinsessen mogen alles en worden zelden .
gecorrigeerd
Narcisme is een vervelende ziekte en het lijkt wel of het besmettelijk is.
Dre, citaat ‘De oudere Thaise generatie, dewelke zich halsstarrig vasthoud aan de conventionele Thaise waarden, beginnen stilaan te verdwijnen en aan kracht te verliezen door méér westers invloeden, dewelke langzaam maar zeker binnen sijpelt in het gedachtengoed van de hedendaagse Thaise jeugd.’
Ik geloof niet dat westerse invloed van veel belang is of was waar het de Thaise normen en waarden betreft. Die veranderingen in de maatschappij komen uit die maatschappij zelf.
Zo werd vroeger vaak verondersteld dat democratische veranderingen in Thailand ook uit het western kwamen. Laat mij een voorbeeld geven om aan te tonen dat dit ook niet waar is.
Kiesrecht voor vrouwen was in 1932 een feit in Thailand (toen nog Siam genoemd). In Frankrijk kregen vrouwen volledig kiesrecht in 1940. in België en 1948 en in Zwitserland in 1961.
De ouders voeden hun kinderen liefdevol op ?
Dan zie je helaas toch iets anders dan ik . Bijna alle vrouwen die ik hier ontmoet en hier werken laten hun kinderen achter in het dorp bij de grootouders . Ik begrijp dat dit soms niet anders kan omdat ze idd geld moeten provisioneren voor de familie .
Maar dat is m.i. toch niet hetzelfde als liefdevol opvoeden .