‘Reizen of de bestemming is niet het doel, maar de reis zelf’
Na mijn bezoek aan Bangkok besloot ik terug te vliegen naar Chiang Mai. Toch wil ik jullie, beste lezers, niet mijn ervaring met de nachttrein van Bangkok naar Chiang Mai onthouden.
Zoals die keer dat er een moment in mijn leven was waarop men zich afvraagt: had ik dit anders kunnen aanpakken? Dit besef overviel me in de nachttrein, liggend op een bovenste bed, terwijl een Duitse toerist beneden met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk snurkte. Het was een sonoor huzarenstukje, dat qua volume wedijverde met een opstijgend vliegtuig. Maar ach, dat hoort bij het avontuur, hield ik mezelf voor.
De reis begon toen nog op Hua Lamphong Station, een majestueuze chaos van reizigers, koffers en straatverkopers die met aanstekelijk enthousiasme gefrituurde spiesen aanbieden waarvan men hoopt dat het kip is. Het perron was een broeinest van verwachting. Hier stonden dromerige backpackers, Thaise families met picknickmanden alsof ze een dagje uit gingen, en een monnik die in serene stilte toekeek hoe het wereldse gewoel zich voor hem ontvouwde.
Zodra de trein zich in beweging zette, viel er een aangename rust over de wagons. Buiten gleed Bangkok langzaam voorbij, als een film die van hectische actiefilm overging in een verstilde arthouse-documentaire. De neonlichten vervaagden, en het platteland ontvouwde zich met een zekere plechtigheid.
Binnen begon zich een klein sociaal experiment te voltrekken. Een Amerikaanse reiziger probeerde met een overenthousiaste glimlach een gesprek aan te knopen met een Thaise dame die beleefd knikte, maar duidelijk geen enkel woord Engels sprak. Een man verderop las een boek met een ernst alsof hij zojuist het geheim van het universum had ontdekt, terwijl een ander zonder gêne een kussen tegen het raam propte en binnen vijf minuten in coma lag.
Het personeel transformeerde intussen de zitplaatsen tot slaapplaatsen, met de zwierigheid van een goochelaar die een konijn uit een hoed trekt. De bovenste bedden leken voorbestemd voor de goedgelovigen onder ons, mensen die erop vertrouwden dat een dun riempje hen behoedde voor een duikvlucht naar de harde vloer. Ik was een van hen.
De nacht bracht een symfonie van geluiden: het rustgevende geklik van de wielen op de rails, het verre geritsel van een plastic zak die diende als improvisatie-kussen, en natuurlijk de eerdergenoemde Duitser, wiens snurkkunsten nu het stadium van een verstopte kettingzaag hadden bereikt.
Toch gebeurde er iets wonderlijks toen de eerste zonnestralen zich voorzichtig een weg naar binnen baanden. De trein gleed door een landschap dat leek te ontwaken uit een diepe slaap: rijstvelden blonken in het ochtendlicht, bergen torenden zwijgend in de verte en een eenzame boer zwaaide loom naar de trein.
En daar, tussen de geur van oploskoffie en de kreukels in mijn kleding, drong het tot me door. Dit was reizen. Niet het doel, niet de bestemming, maar de reis zelf. De absurditeit van het moment, de kleine interacties, het besef dat je samen met vreemden een nacht hebt doorgebracht in een rijdend compartiment en dat dat, hoe ongemakkelijk ook, iets moois heeft.
De Duitse toerist werd wakker, knipperde verbaasd met zijn ogen en glimlachte alsof we oude kameraden waren. De monnik keek nog steeds sereen, onaangedaan door het nachtelijke kabaal. En ik? Ik stapte uit in Chiang Mai met een lichte knik in mijn nek, een nieuw verhaal op zak en de diepe overtuiging dat een goede nachtrust misschien overschat wordt…
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur4 februari 2025‘Reizen of de bestemming is niet het doel, maar de reis zelf’
Eilanden4 februari 2025Koh Lipe: Het vergeten paradijs van Thailand
Belasting Thailand4 februari 2025BTW-teruggave in Thailand: Hoe toeristen belastingvrij kunnen winkelen
Eilanden1 februari 2025Koh Chang: ongerept tussen jungle en zee