Het oude telefoontje
Heel veel jaren terug al eens een Samsung, nog wat, aan het buurjochie in het winkelcomplex waar mijn vrouw toendertijd ook een shop had geschonken.
Ik had die telefoon helemaal schoongeveegd op mijn houtje-touwtje manier, alle Apps verwijderd foto’s en wat al niet meer.
Dacht dat er niets meer op stond wat mij met het jochie kon verbinden als je die simkaart eruit trok.
Het kleine jochie die als ongeschoolde bordenwasser op zeer jonge leeftijd uit de grensstreek Thailand en Cambodja was weggetrokken, of misschien wel uitgeleend was door zijn ouders.
De restauranthouders hielden altijd vol dat het familie was en het voor de ouders geen doen was om dat jochie op school te krijgen en te voeden.06
Alleen een dak boven zijn koppie was het ook niet dat hadden die mensen toch ook wel door.
Niet dat je nu als bordenwasser met zeer beperkte schoolgang nu wel de wereld kon veroveren, maar, naar ik begreep, lagen de kansen hier in Korat een stuk hoger.
En waarom niet. Er zijn er die het met kranten heel vroeger gelukt is, en de laatste vele jaren ook met de digitale snelweg, natuurlijk zal je getraind bordenwasser en wie weet volwaardig kok ook een goed leven kunnen hebben.
Heb het wel eens om de hoek van de bordenwaskeuken bekeken zijn werkterrein, het was een verhoogde betonnen bak in twee delen, deel een dumpte men alles in en deel twee was de spoelbak.
Beetje hetzelfde als vele lezers thuis alleen van beton en vijf keer zo groot.
Hij mocht heel af en toe ook een jaartje later helpen in het restaurant zelf onder het grote afdak, eerst eens voorzichtig met afruimen en later zelfs het bier brengen wat men kocht bij de buren.
Met had geen vergunning de buren wel voor verkoop.
Het jochie heeft jaren met mijn oude telefoon, vooral YouTube en spelletjes op dat ding gedaan en bekeken.
Een kleine schaduwzijde was dat ik toen wel van een mijn bekende wel te horen kreeg dat het jochie wel kwaad kon doen als die dat wilde, aangezien mijn e-mail niet van het toestel verwijderd was.
Met pleegde een reset met fabrieksinstellingen te doen, en niet een beetje deleten?
Dan mocht je dat ding zelfs aan een stout jochie geven.
Ik moet toegeven dat ik op YouTube wel eens zoiets had van wat doen die kinderlijke video’s toch iedere keer in mijn scherm, naar later bleek het jochie.
Gezien zijn werkwijze met mijn oude telefoon en de behandeling van dat ding, je zag het vroeger wel eens als reclame op tv stuiterend over het asfalt je telefoon zonder problemen, iets wat hij ook veel aan het uitprobeerde was vroeg die al snel, jaartje of wat later of ik alweer een nieuwe telefoon had, nee dus.
Tijdje erna was die volleerd bordenwasser schijnbaar en bediende en kon zijn reis terug naar het zuiden ingezet worden.
Diverse jaren erna heeft er een knul gelopen die de opleiding kok genoot en al bijna een volwassen man was, jaartje of zestien toen die kwam, hij had schijnbaar de opleiding bordenwasser in een ander filiaal genoten en de cursus bediende.
Heeft jaren lang de kunstjes van de eigenaar afgekeken die hij nog niet wist en tevens de eigenaar ook het een en ander wijs maakte hoe een lekker bordje regionaal Thais eten op tafel te zetten.
Heb mij in die dagen er ook regelmatig aan gewaagd.
De jongeman had een oude telefoon en de mijne had nog diverse jaren te gaan.
Er loopt alweer een tijdje een nieuw jochie metertje hoog, geen verstand van leeftijd, maar denk jaartje of tien, doet dienst als gediplomeerd bordenwasser en bediende.
Heb sinds een tijdje een nieuwe telefoon vanwege gedoe met paspoort scannen wat schijnbaar niet mogelijk was met de vorige.
Ding lag in de la zonder simkaart en juist ja, alles stond er nog op, op de foto’s na die ik zelf al eens overgezet had.
Wijs geworden door vorig advies jaren terug [fabrieksafstelling] zelf aan het knoeien gegaan wat natuurlijk niet lukte zonder simkaart.
Dan maar naar het winkeltje met de monteur annex verkoper digitale toestellen en andere meuk.
Via een naar mijn gevoel langdurig verhaal maar wie ben ik, met het verwisselen van simkaarten van nieuwe naar oude telefoon en wachtwoorden hier en daar invullen, vingerafdrukken, kon de kreet missie volbracht vermeld worden.
Na enige controle of het oude ding echt fabrieks- ‘leeg’ was en mijn huidige toestel nog normaal werkte met al dat gewissel, kon het signaal volledig op groen.
KWANTA KOSTA, Honderd baht, nou ja, vooruit dan maar weer om een jochie lekker verslaafd te maken aan YouTube en spelletjes, het gaat er toch een keer van komen.
Thuis gekomen en door mijn vrouw de digitale goedkeuring en gewenste overdracht gevraagd van de telefoon, was het wachten van korte duur.
De eigenaar van restaurant en opleidingsinstituut borden wassen en bediende kwamen op hun gemotoriseerde voertuig, een brommer uit het begin van deze eeuw plankgas aanrijden en konden nog net stoppen voor het einde doodlopende straat met muur.
Het jochie was al van de brommer af voordat het ding stil stond, en rammelde al op de bel.
Kreeg een Wai tegemoet en een dikke glimlach, met een ingestudeerd, “Thank you mister William”.
En hoppa snel weer naar het restaurant, de borden wachten al.
Over deze blogger
-
Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur12 december 2024Het oude telefoontje
Leven in Thailand6 december 2024De kettingzaag
Leven in Thailand4 december 2024Televisie kijken in Thailand
Cultuur2 december 2024Het mooie Thaise meisje en de man uit dat andere Aziatische land
Mooi verhaal William en ik zal ook volgende keer mijn oude telefoon na laten kijken voor ik het weer weg geef..
Nooit te oud om te leren